Þjóðviljinn - 02.12.1984, Síða 8

SUNNUDAGSPISTILL
„Frjálst“
félagshyggjuútvarp
Hvaö er nú það?
Við höfum áhuga.
Hvað með ykkur?
Hafið samband.
Árni 3 34 58
Atli 68 68 78
Jón 68 76 98
Iðntæknistofnun
I ■ íslands
auglýsir eftirtalin störf laus til umsóknar.
Framkvæmdastjóra (verkefnisstjóra).
Leitað er að manni með fjölbreytta reynslu og há-
skólapróf í verkfræði, raunvísindum eða viðskipta-
fræði. Starfiðerveitt tilfjögurra ára, samkvæmt lögum
um Iðntæknistofnun íslands.
Verkefnisstjóra fyrlr framleiðniátak.
Leitað er að manni með alhliða reynslu, sem er tilbú-
inn til að takast á við fjölbreytt verkefni. Starfið er veitt í
eitt ár með hugsanlegri framlengingu um eitt ár.
Nánari uppiýsingar veita Ingjaldur Hannibalsson og
Sigurður Guðmundsson í síma 687000.
Hiutverk Iðntæknistofnunar er að vinna að tækniþróun
og aukinni framleiðni í íslenskum iðnaði með því að
veita einstökum greinum hans og iðnfyrirtækjum sér-
hæfða þjónustu á sviði tækni- og stjórnunarmála, og
stuðia að hagkvæmri nýtingu íslenskra auðlinda til iðn-
aðar.
Laus staða
Staða sérfræðings í jarðfræði eða landafræði við jarðfræðistofu
Raunvísindastofnunar Háskólans er laus til umsóknar. Ráðið verð-
ur í stöðuna til 1 -3 ára.
Laun skv. launakerfi starfsmanna ríkisins. Umsækjendur skulu hafa
lokið meistaraprófi eða tilsvarandi háskólanámi og starfað minnst
eitt ár við rannsóknir.
Starfsmaðurinn verður ráðinn til rannsóknastarfa en kennsla hans
við Háskóla íslands er háð samkomulagi milli deildarráðs
verkfræði- og raunvísindadeildar og skal þá m.a. ákveðið, hvort
kennsla skuli teljast hluti af starfsskyldu viðkomandi starfsmanns.
Umsóknir, ásamt ítarlegri greinargerð og skilríkjum um menntun og
vísindaleg störf, skulu hafa borist menntamálaráðuneytinu, Hverfis-
götu6,101 Reykjavík, fyrirl.janúarn.k.. Skulu umsækjendurgeta
þess í umsókn hvenær þeir muni geta hafið störf. Æskilegt er að
umsókn fylgi umsagnir frá 1-3 dómbærum mönnum á vísindasviði
umsækjanda um menntun hans og vísindaleg störf. Umsagnir
þessar skulu vera í lokuðu umslagi sem trúnaðarmál og má senda
þær beint til menntamálaráðuneytisins.
Menntamálaráðuneytið
26. nóvember 1984
Lóðaúthlutun
Tvær einbýlishúsalóðir nr. 37 og 37a við Kársnes-
braut í Kópavogi eru lausar til úthlutunar. Umsóknar-
eyðublöð ásamt skilmálum fást á skrifstofu Bæjar-
verkfræðings Fannborg 2, virka daga milli kl. 9.30 og
15. Umsóknarfrestur er til 17. des. n.k.
Bæjarverkfræðingur.
í>að hefur verið uppi haft
nokkuð svartagallsraus á opin-
berum vettvangi að undanfömu
út af bókaútgáfu. Það hefur verið
viðurkennt að bóksala hefur
dregist saman, einkum á undan-
fömum tveim ámm eða svo. Og
það em margar ástæður til færð-
ar: aðrir hlutir em fyrirferðar-
miklir orðnir á gjafamarkaðin-
um, myndbandabylgjan hefur
steypst yfir okkur með allmiklu
offorsi og þar fram eftir götum.
En þegar jól nálgast fer landið
að rísa aftur. í samtölum við
Þjóðviljann á dögunum var kom-
ið furðu mikið bjartsýnishljóð í
fólk sem með einum eða öðrum
hætti kemur við sögu bókaút-
gáfu. Bókin heldur velli þrátt
fyrir allt, sagði forstjóri bóka-
verslunar. Nú em menn farnir að
tala saman í alvöru, sagði for-
maður rithöfunda. Vonandi er
þetta tímabundið ástand, sagði
ágætt ljóðskáld. Og þar fram eftir
götum. Og sá sem gengur fram
hjá bókabúð, hann sér þessa
bjartsýni spýtast út úr prent-
smiðjunum og á búðarborðin.
Afþreyingin
Sumt af þessari bjartsýni er
reyndar furðulegt.
Þegar við hér á Þjóðviljanum
vomm að leita álits aðstandenda
bóka á dögunum virtist þeim
koma saman um það að líklega
væri samdráttur í sölu einna
mestur á svonefndu afþreyingar-
sviði. Að harðsoðnar hasarbækur
og léttbleikar ástarsögur væm á
mestu undanhaldi. Og þurfti eng-
inn reyndar að furða sig á því sem
hefur í huga, hvers eðlis sú sam-
keppni einkum er sem myndbönd
veita bókum. En samt, en samt er
bætt við miklu magni af þessum
bókum, eins þótt svo gæti sýnst
sem landið og bókasöfn þess,
heima og opinber, væru sneisa-
full af þeim hundruðum þýddra
afþreyingarbóka sem hafa
streymt á markað á undanförnum
árum og manni sýnist að breytist
ekki ýkja mikið. Nema hvað í
þeirri hugljúfri ástarsögu, sem
fyrir fimmtán-tuttugu árum
bannaði allan dónaskap fyrir gift-
ingu, hefur nú um skeið verið
leyft að skötuhjú séu nokkuð
fjölþreifin hvort við annað áður
en lýkur. Geri ÞAÐ sem sagt. En
þá með þeim formála, að þar með
sé öllu útstáelsi lokið og það sem
elskendurnir hafa áður upplifað
sé aðeins hjóm hjá þeim stór-
merkjum sem ástin nú veldur.
Hasarsögurnar virðast einatt
enn ónæmari fyrir breytingum.
Nema ef vera kynni að höfundar
þurfi smám saman að grípa til æ
hrikalegri og lygilegri ráða til að
halda athyglinni.
skáldsögum, sem standa nálægt
afþreyingarbókinni þýddu. Sú
bjartsýni hefur furðu lengi verið
við lýði. Hún kemur meðal ann-
ars fram í því, að það er á íslandi
sem talið er óhætt að búa til
skemmtisögu þar sem sáralítið
gerist. Þar sem vanrækt er að
flétta saman þann ramma sögu-
þráð, sem leggur á sig óvæntar
lykkjur og hefur einatt verið ta-
linn mikil lífsnauðsyn slíkum
bókum. Stundum er maður sem
fyrir einhverskonar tilviljunar
sakir lendir í að lesa þetta hreint
undrandi: til hvers er fólk að
þessu? Og engu líkara en að sú
gamla góða formúla: „yrki ég
mér til hugarhægðar, en hvorki
mér til lofs né frægðar“, eigi ein-
na best við um það tiltölulega
saklausa fólk sem fæst við að búa
til íslenskrar skemmtisögur.
Hver maður sín bók
Ein er sú bjartsýni íslensk sem
hvergi lætur bilbug á sér finna í
bókagerð, en hún byggist á þeirri
forsendu að hver maður, að
minnsta kosti hver íslendingur,
sé efni I bók. Og eins og allir
kannast við, hafa menn mikið og
lengi dæst yfir æfiminningafarg-
aninu, endurminningasvelgnum
og þar fram eftir götum. Ég hefi
fyrir mína parta tilhneigingu til
að andmæla slíkum kvörtunum.
Mér finnst það þvert á móti góð
og þjóðleg sérviska að trúa því að
hver maður sé efni í að minnsta
kosti eina bók. Hver maður er
eiginlega sjaldgæft eintak bókar,
bundinn í skinn. Hitt er svo ann-
að mál, að ævisögur og endur-
minningar eru samheiti sem segja
svo sem ósköp lítið. Við eigum
íslendingar allmargar bækur af
þessum flokki sem eru meðal
þess besta sem út kemur - og það
er einmitt eitt einkenni íslenskrar
bókmenningar, að allmargir eru
þeir rithöfunar sem einmitt vinna
sína sigra á þessu sviði. Svo vita
það iíka allir sem nenna,að í þess-
um sama flokki er til kynstur af
bókum sem mjög er kastað hönd-
um til, fljótaskriftarbækur sem
sólunda kannski góðu söguefni
fyrir lítið.
Skáldskapur
Aftur á móti sýnist manni af
bókalistum að nokkur bölsýni
ríki í útgáfunni að því er varðar
íslensk skáldverk sem eiga sér
nokkurn metnað. Svo er að sjá
sem þau séu sýnu færri en verið
hefur. Þetta getur nú verið tilvilj-
un - kannski eru óvenju margir
höfundar nú um stundir liggjandi
undir sköpunarfeldi og rísa svo
upp undan honum rammefldir
innan tíðar. En á hinn bóginn fer
ekki hjá því, að menn taki eftir
því, að þeir þýðingarsjóðir, sem
komið hefur verið á fót að undan-
fömu, hafa mjög eflt útgáfu á
minnisverðum fagurbók-
menntum erlendum, bæði nýjum
og sígildum. Cervantes og Dosto-
éfskí, Tunström og Heinesen,
Singer og Umberto Eco eru með-
al þeirra höfunda sem setja svip á
þetta útgáfuár og er það vel. Það
er ekki langt síðan bækur af þess-
um gæðaflokki voru ótrúlega fáar
í stórri prentsúpu. Segi menn svo,
að opinberir styrkir til bókaút-
gáfu séu til skaða og leiðinda.
Frá Vísindasjóði
Umsóknarfrestur um styrki ársins 1985 rennur út 1.
febrúar 1985. Athugið breytingu á umsóknarfresti frá
því sem verið hefur undanfarin ár. Upplýsingar um
styrkina veita Þorleifur Jónsson bókavörður á Lands-
bókasafni fyrir Hugvísindadeild og Sveinn Ingvarsson
konrektor Menntaskólans við Hamrahlíð fyrir Raun-
vísindadeild.
Vísindasjóður.
Sóknarfélagar -
Vilborgarsjóður
Tíðindaleysið
Það er lfka uppi allmikil
bjartsýni í útgáfu á íslenskum
8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN
Þeir Sóknarfélagar sem eiga rétt á styrk úr Vilborgar-
sjóði eru beðnir um að hafa samband við skrifstofuna
fyrir 12. desember n.k.
Starfsmannafélagið Sókn