Þjóðviljinn - 06.02.1985, Blaðsíða 14

Þjóðviljinn - 06.02.1985, Blaðsíða 14
MINNING VIÐHORF Kláus Eggertsson frá Vestri-Leirárgörðum F. 16.06. ’06 - D. 29.01. ’85 Hann var maður sem börn og dýr hændust að, var afskiptalaus, en bjátaði eitthvað á var hann það skjól sem ekki brást. í trausti nærveru hans gátu uppburðarlitl- ir sumargestir æft leikrit og kór í fóðurgeymslunni og jarðað smá- fugla með viðhöfn og tilstandi. Hver nema hann nennti að fara í gönguferðir með litlu frænku án þess að stíga á blómin? Kannski var það einkennandi fyrir allt hans líf. Hann eyddi bestu árum ævinnar við hlið aldraðra for- eldra sinna. Enginn spurði „hvort hann ekki ætti aðra starfa þrá.“. Fertugur að aldri flutti hann til Reykjavíkur og dvaldist þar við ýmis störf meðan starfsævin ent- ist. Hann kvæntist um fimmtugt Huldu Einarsdóttur og unni henni mjög en missti fyrir nokkr- um árum. Eftir það vera eins og lífslöngunin yfirgæfi hann og nú er saga hans öll. Saga góðs manns. Sé til annað líf vona ég hann geti setið þar við útvarpið sitt og hlustað á söng snillinganna. Blessuð sé minning hans. Systa. Blaðburðarfólk Va 4 Ef þú err^ morgunhress Hafðu þá samband við afgreiðslu Þjoðvfljans, sími 81333 Blaðbera vantar strax í: Frostaskjól og Granaskjól Það bætir heilsu og hag að bera út Þjóðviíjann VOÐVIUINN Betra blað 'n’ Útboð - gatnagerð Hafnarfjarðarbær leitar tilboða í gerð gatna og lagna í Setbergi, samtals um 700 metrar í götu auk 200 metra ‘lagna utan gatna. Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu bæjarverkfræð- ings Strandgötu 6, gegn 3 þúsund kr. skilatryggingu. Tilboð verða opnuð á sama stað kl. 11 fimmtud. 14. feb. nk.. Bæjarverkfræðingur. Kláus Eggertsson frá Vestri-Leirárgörðum verðurjarðsunginn ídag, miðvikudaginn 6. febrúarkl. 15.00 frá Fossvogskirkju. Aðstandendur Klukkan . . . ■ Framhald af bls. 13 hefur verið hjá deildinni - en er samt staðreynd og hefur verið svo frá 1982. Tillögur Alþyöu- bandalagsins Tillögur okkar Alþýðubanda- Iagsmanna um skjótar úrlausnir t.d. að finna húsnæði sem breyta mætti á skömmum tíma í íbúðir fyrir aldraða hafa ekki hlotið náð fýrir augum Sjálfstæðismeirihlut- ans í borginni. Jafnvel lítil tillaga um að gefa öldruðum sem búa enn heima kost á að kaupa sér máltíðir í mötuneytum borgarinn- ar eða í sérstöku húsnæði var ó- framkvæmanleg að þeirra áliti. Slík þjónusta er nú veitt í tengsl- um við þjónustuíbúðir á fjórum stöðum í borginni, en engin slík þjónusta er á vegum borgarinnar í Vesturbænum, þar sem fjöldi aldraðra er mestur. En slík þjón- usta er mikilvægur liður á því að aldraðir geti búið lengur á heimil- um sínum, kjósi þeir það. Sú nýbreytni var tekin upp á síðasta kjörtímabili að bjóða upp á dagvist aldraðra og fer sú starf- semi nú fram í húsnæði þjónustu- íbúða við Dalbraut og íiefur gef- ist vel. Þess vegna . . . Framhald af bls. 13 Afganistan. En það er sannarlega ekki auðvelt að finna leið til raun- hæfs stuðnings við framfarasinn- aða baráttu þarna um þessar mundir. Ætti ég krafta aflögu frá því alþjóðlega stuðningsstarfi sem ég tek þátt í nú og tel mikilvægast, mundi ég fremur beina þeim tií stuðnings uppbyggingunni í Víet- nam heldur en til Afganistan. Alla tíð frá því hinu formlega stríði lauk hafa Bandaríkin reynt að knésetja Víetnam efnahags- lega og áróðurslega. Knésetja það efnahagslega með því að nýta sér það gereyðingarstríð sem þau háðu gegn Víetnömum, m.a. með eyðileggingu landsins sem þeir byggðu afkomu sína á. Bandaríkin hafa neitað að borga umsamdar stríðsskaðabætur og beita á annan hátt efnahagslegum yfirburðum sínum og pólitískum áhrifum til að hindra uppbygg- ingu í Víetnam, til að halda áfram stríðinu gegn þessari stríðsþjáðu þjóð. Hví svo fáir íhaldsmenn Svo skal ég útskýra það fyrir þér Árni, hvers vegna svona fáir íhaldsmenn eru í Afganistanmót- mælunum, þótt þeir séu nú ann- ars kaldir all margir. íhalds- leiðtogarnir og allir sannir íhalds- menn eru dauðfeimnir við þetta mál allt saman. Ekki svo að þeir vilji ekki klekkja á Rússum. Nei, þeir eru lafhræddir við að þarna Íeynist Ajatolla í hverju skoti með einhvern Komeni í broddi fylkingar eins og í íran. Og þótt þeir séu alveg á því að senda pen- ing og vopn þá verða þeir alltaf dálítið hjárænulegir, blessaðir, ef þeir eiga að fara að sýna beinan stuðning við þetta „gulleita fólk þarna suðurfrá", svo ekki sé nú talað um að standa fyrir það úti á götu. Með tilvitnun í einhvern dansk- an mann, virðist Árni vera að fur- ða sig á því hvers vegna vinstri menn beina starfi sínu fremur til E1 Salvador en Afganistan. Ég ætla þá að vitna í konu frá E1 Salvador, sem hét Marianella Garcia Villas. Hún var forseti mannréttindanefndar E1 Salva- dor. Nefndin vann að því að upp- í des. 1983 fluttum við tillögu um að finna hentugt húsnæði fyrir dagvist annars staðar í borg- inni. Nú er 1985 og ekkert hefur gerst í því máli. En hvað hefur verið gert það sem af er kjörtímabili Sjálfstæð- ismeirihlutans? Það er skemmst frá því að segja að engin ný íbúð hefur enn verið tekin í notkun. Fyrrverandi meirihluti hafði undirbúið byggingu þjónustuí- búða í Seljahverfi í Breiðholti. Framkvæmdir áttu að hefjast á árinu 1982. Þeim framkvæmdum var hins vegar frestað og hófust ekki fyrr en ári síðar, og er nú stefnt að því að ljúka þeim fyrir kosningarnar 1986. Þar verða byggð smáhýsi í tengslum við dvalarheimilið sem verða öll seld. Sérbýli þessi verða því ein- göngu fyrir þá aldraða sem búa við þokkaleg efni. Sama gildir um þær söluíbúðir sem nú er verið að byggja á vegum Verslunar- mannafélags Reykjavíkur í Kringlumýri og söluíbúðir Sam- taka aldraðra og Ármannsfells við Bólstaðarhlíð. Þær íbúðir standa ekki þeim öldruðum til boða sem eru á biðlista hjá Reykjavíkurborg og eiga ekki eigin íbúð. En þess má geta að í janúar 1984 bjuggu 440 umsækj- endur í leiguhúsnæði. lýsa mannréttindabrot, hver sem í hlut átti. Mannréttindanefndin varð fyrir ógurlegum ofsóknum af því að í ljós kom í rannsókn hennar að mannréttindabrotin stöfuðu öll frá stjórnvöldum þeim sem þarna ríkja í skjóli bandarískra vopna. Þau eygja þann möguleika einan að drekkja í blóði öllu andófi gegn misrétti. Marianella var drepin af stjórnarhermönnum eftir hræði- legar pyndingar þegar hún var að rannsaka notkun napalm- sprengja og eiturhernaðar gegn almenningi. Skömmu fyrir dauða sinn sagði hún eftirfarandi í við- tali við sænsku blaðakonuna Monicu Zak: „Ég brenn af löngun eftir að komast aftur til Mexíkó til að vinna úr því mikla efni, sem ég hef viðað að mér. Það sem ég hef séð á frelsuðu svæðunum er hið nýja E1 Salva- dor. Þjóðfélag réttlætis og jafnréttis. Þjóðfélag þar sem fólkið ræður. Ég er svo óþolin- móð að komast til baka því ég verð að segja heiminum frá því sem ég hef séð, reynt og skilið“. Allt sem við höfum lesið og heyrt staðfestir þessi orð Maríanellu. Ekki bara um frelsuðu svæðin í E1 Salvador heldur líka í Nicaragua. Því skal engan undra þótt við í E1 Salvador-nefndinni á íslandi séum dugleg og einbeitum okkur að stuðningi við frelsisöflin í E1 Salvador og að því að verja gagnvart bandarískri íhlutun ávinninga byltingarinnar í Nicar- agua. Stefnuskrá í afstöðuleysi Skrif Árna Bergmann sem ég hef verið að vísa til hér að framan eru stefnuskrá í afstöðuleysi í utanríkismálum. Ég get ómögu- lega skilið skrif Árna öðru vísi en sem nöldur út í þá vinstri menn sem hafa beitt sér fyrir E1 Salva- dor og Nicaragua-starfi. En þetta nöldur hefur engin áhrif á okkur. Við munum halda áfram ásamt fjölmörgum öðrum í Ameríku, Évrópu og víðar að vinna að því að koma í veg fyrir beina innrás í Nicaragua og að sigri þjóðfrels- isaflanna á ógnarstjórninni í E1 Salvador. Starf okícar gæti haft úrslitaþýðingu. Við krefjumst þess að verka- lýðsblaðið Þjóðviljinn taki sömu afstöðu. Þú fyrirgefur þótt ég Hægagangur Sjálfstæðis- flokksins Bent hefur verið á, að vegna mikils hægagangs í uppbyggingu íbúða fyrir aldraða í tíð núver- andi meirihluta, muni þurfa að byggja 300-350 húsnæðis- og vist- unarpláss fyrir utan hjúkrunar- heimili á næstu fimm árum, til að geta annað allra brýnustu þörfinni. 60 til 70 íbúðir á ári sé algjört lágmark. Meirihlutinn nú hefur sýnt og sannað að ekki dugir að treysta á hann til að gera átak í þessum málum. Honum hefur ekki tekist að koma einni einustu íbúð í gagnið á tæpum þremur árum. Hver er sjálfum sér næstur er þeirra mottó. Á meðan eykst stöðugt neyð aldr- aðra í borginni meirihlutanum til minnkunar. Sumarið 1982 þegar Sjálfstæð- ismeirihlutinn tók við, var klukk- an stillt til baka. Átakið á árunum 1975-1982 vakti vonir, vonir sem nú hafa brugðist. Aldraðir eiga ekki upp á pallborðið hjá Davíð borgarstjóra og hirð hans. Guðrún Ágústsdóttir er borgar- fulltrúi Alþýðubandalagsins í Reykjavík. kalli það verkalýðsblað, en ég geri það af því það var verka- lýðsstéttin sem bjó þetta blað til og er hinn raunverulegi eigandi þess. Ég geri einfaldlega þá kröfu til blaðsins að það þjóni hags- munum verkalýðsstéttarinnar bæði hér og annars staðar. Sjálft svar Á.B. sunnudaginn 20. jan. við grein G.H. er einmitt dæmi um þetta. Á.B. belgir sig út á heilli síðu um að hann sé með óbrenglaðar tilfinningar og geti fundið til með öllum hvar í flokki sem þeir standa, og um ýmsa galla Sovétríkjanna sem hann veit að G.H. er sammála honum um að mestu, eins og kom fram í grein G.H.. Það sem G.H. á við er að Þjóðviljinn þori að fjalla um Sovétríkin út frá sérstöðu þeirra sem verkalýðsríkis, þrátt fyrir alla þessa galla. Sérstaða Sovét- ríkjanna sem verkalýðsríkis er augljós öllum þeim sem eitthvað fylgjast með. Tillögur Sovét um stöðvun vígbúnaðar og afvopnun eru raunverulegar og byggjast á efnahagslegum hagsmunum í So- vétríkjunum, þveröfugt við auð- valdið í heiminum sem hefur hag af vígbúnaðinum og notar hann sem örvunarlyf. Sovétríkin hafa líka drattast til að styðja baráttu alþýðu á ýmsum stöðum í heimin- um, alþýðu sem átt hefur í höggi við andstæðing sem studdur er af gervöllum auðvaldsheiminum. Eg nefni þetta nú bara sem dæmi um sérstöðu Sovét sem verkalýð- sríkis án þess að vilja orðlengja um það í þessari grein. En þessir hlutir eru feimnismál í Þjóðvilj- anum. Aðstöðuleysið leiðir til undanhalds Málflutningur, sem stöðugt tekur mið af því, að falla í kramið og koma vel fyrir og af afstöðu- leysi, leiðir til undanhalds. Þetta sáum við best í þróun Nato- málsins. Þjóðviljinn á ekki að láta niðurstöður nýlegra skoðanakannana leiða sig út í að gera lítið úr mikilvægi baráttunn- ar gegn Nato eða láta Nato hverfa af síðunum. Þvert á móti á blaðið að láta niðurstöður þeirra verða sér hvatning til að sinna betur af- hjúpun á raunverulegu eðli þessa kúgunartækis auðvaldsaflanna í heiminum. 23/1 ’85 Ragnar Stefánsson Auglýsið í Þjóðviljanum 14 SÍÐA - ÞJÖÐVILJINN Miðvikudagur 6. febrúar 1985

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.