Þjóðviljinn - 21.07.1985, Blaðsíða 20

Kvennaáratugur
Drengirnir hafa tögl og hagldir á öllum leiksvæöum skólanna, jafnt úti sem inni.
Drengir kúga
skólasystur sínar
/ kennslustofunni einoka drengirathygli kennarans. Þeirhafa líka
tögl og hagldirá leiksvœðunum. Nota ruddalegtorðbragð og
niðurlœgjandi framkomu.
Drengir festa sér sæti í
kennslustofunni með þeim
hætti að þeir einoka nánast
sjóniínu kennarans og ná
þannig miklu meiru af athygli
hans. I flestum hlutum er staða
kynjanna í bekknum drengjun-
um mjög í vil.
Þetta eru niðurstöður Pat Ma-
honey, lektors í kennslufræðum
við Goldsmith College í Lundún-
um, sem gaf nýlega út skýrslu um
rannsóknir sínar á stöðu kynj-
anna í skólabekkjum gagnfræð-
askólanna.
Kúgun
Pat segir í skýrslu sinni, að
ótrúlega mikilli orku sé varið af
hálfu drengjanna í það sem hún
kallar „félagslega stjórnun" (soc-
ial control) á stúlkunum.
Þegar hún dró upp teikningu af
bekkjunum og staðsetti síðan
kynin inn á þær, þá komst hún að
því að í meirihluta tilvika sáu
drengirnir um að festa sér sæti
þannig að þeir eru í sjónlínu
kennarans og ná mestri athygli
hans, en stúlkurnar eru hins veg-
ar á jöðrunum.
Pat komst einnig að raun um,
að kennarar reyndu gjarnan að fá
stúlkurnar til að hafa svör sín og
athugasemdir við spurningum í
stysta lagi, til að koma í veg fyrir
óþarfa truflun og áreitni drengj-
anna meðan á þeim stóð.
Leiksvœðin
Drengirnir í skólanum sem
rannsókn Pat Mahoney náði til
höfðu líka öll tögl og hagldir á
leiksvæðunum við skólana. Þeir
stóðu eða gengu um opin svæði,
yfirleitt í stórum hópum, meðan
stúlkurnar sátu lítt áberandi tvær
og tvær eða allt upp í fjórar sam-
an, á jöðrum leiksvæðanna, eða
gengu á stígum meðfram skóla-
lóðinni. Oft eru þær líka hlut-
lausir áhorfendur sem sitja og
horfa á strákana leika sér.
Eitt að aðalhlutverkum stúlkn-
anna, samkvæmt Pat Mahoney,
er að „þjónusta" drengina. Pær
hjálpa þeim með heimaverkefn-
in, sækja handa þeim sælgæti og
kartöfluflögur meðan þeir eru í
fótbolta eða öðrum leikjum.
Sömuleiðis sjá þær um endalausa
öflun á strokleðrum, pennum og
öðru slíku handa strákunum.
Karlremba
Ailan tímann sem stúlkurnar
eru í skólanum þola þær ýmsa
kynferðislega áþján af hálfu
drengjanna. Þeir káfa á brjóstum
þeirra, troða hlutum niðrum
hálsmálið, kippa niður brjósta-
höldunum, og fara með hendurn-
ar uppundir pilsin.
„Hræðilegt málfar er landlægt
meðal drengjanna,“ þeir kalla
stúlkurnar alls konar niðurlægj-
andi nöfnum og ein stúlka gat tal-
ið upp 80 dónaleg og lítilsvirð-
andi orð sem drengir notuðu um
skólasystur sínar.
Að sögn Mahoney bakar þetta
stúlkunum oft nokkra kvöl, og í
sumum skólum er stúlkunum
beinlínis leyft að fara heim á
undan drengjunum til að þær
sleppi við óviðurkvæmilega at-
hygli drengjanna.
Hvað er til ráða? Mahoney er
ekki viss. Hún bendir á leið
kvennaskóla, en um þá hefur
staðið styrr í Bretlandi einsog
víðar. En vænlegra sýnist af skrif-
um hennar að reyna að koma á
svæðum, eða stofum, þar sem
einungis stúlkur mega vera, til
dæmis í frímínútum, kjósi þær
svo. Hún leggur líka til að mynd-
aður verði hópar stúlkna til að
efla kvenvitund þeirra, og sam-
stöðu.
Hannekur
hvem veg
' enda...
TOYOTA
TERCEfc
e
E
cd
(jí
Nybýlavegiú 200Kópavogi S. 91-44144