Þjóðviljinn - 11.01.1986, Qupperneq 4

LEtÐARI
Fleipur fjáimálaráðheirans
Ferill Þorsteins Pálssonar í stóli fjármálaráö-
herra gerist nú æ skrautlegri. Eftir japl, jaml og
fuður var hann gerður að fjármálaráðherra eftir
margfrægan Stykkishólmsfund miðstjórnar
Sjálfstæðisflokksins, með það að yfirlýstu
markmiði að skera niður útgjöld ríkisins. Raunin
hefur hins vegar orðið allt önnur. Á þeim
skamma tíma sem Þorsteinn hefur velgt stól
fjármálaráðherra hefur hið þveröfuga gerst: út-
gjöldin munu hækka en ekki lækka.
Það var líka Þorsteinn Pálsson sem var
fremstur í flokki þeirra sem vildu lækka tekjusk-
att sem fyrst, og sem mest. Þessi skoðun á
raunar víðar upp á pallborðið, og sjálf ríkis-
stjórnin hefur á umliðnum misserum marglýst
yfir vilja sínum til að lækka tekjuskatt í áföngum.
Hún var þannig staðráðin í að lækka hann um
400 miljónir á yfirstandandi fjárlagaári. En það
fór heldur betur á annan veg. Eitt af morgun-
verkum Þorsteins í fjármálaráðuneytinu var
nefnilega að tilkynna að í bili að minnsta kosti
væri fallið frá tekjuskattslækkuninni þetta árið! I
Þannig hefur Þorsteini ekki tekist að marka
þau spor sem honum var ætlað með því að setja
hann inn í ríkisstjórnina. Verka hans sér hvergi
stað, og allar þær vonir sem Sjálfstæðisflokkur-
inn batt við dubbun Þorsteins til embættis ráð-
herra hafa brugðist.
Frammistaða Þorsteins í embætti fjármála-
ráðherra hefur raunar orðið fyrir árásum úr ólík-
legustu áttum. Einn af þeim sem áttu drýgstan
þátt í að koma Þorsteini Pálssyni á ráðherrastól
var Vilhjálmur Egilsson, fprmaður Sambands
ungra Sjálfstæðismanna. í viðtali við DV í vik-
unni segir hann, að allar áætlanir stjórnarinnar í
ríkisfjármálunum séu miðaðar við rangar for-
sendur. Það fer ekki hjá því að menn skilji hvert
þessu skeyti er beint. Fjármálaráðherrann er
auðvitað ábyrgur fyrir þeim áætlunum stjórnar-
innar sem lúta að ríkisfjármálunum, og með
þessu er Vilhjálmur Egilsson, einn af guðfeðr-
um ráðherradóms Þorsteins, í rauninni að lýsa
því yfir að hann sé ekki ráðherrastarfinu vaxinn.
Það er auðvitað erfitt að meta með vissu
hvort þessi dómur formanns SUS um Þorstein
Pálsson sé réttur, og að mati Þjóðviljans er
hæpið að draga einn ráðherra til ábyrgðar um-
fram aðra. Sem heild mynda þeir stjórn sem
ekki er verki sínu vaxin. En að því er varðar
hæfni Þorsteins og þekkingu á starfi sínu má
vísa til áramótagreinar hans í Morgunblaðinu.
Þar virðist sem sjálfur fjármálaráðherra sé hald-
inn hinum hraplegasta misskilningi á ýmsum
mikilvægustu stærðum þjóðarbúsins.
í greininni heldur Þorsteinn því fram, að
greiðslubyrði íslendinga af erlendum lánum hafi
á síðasta ári verið um 20 prósent af þjóðarfram-
leiðslunni sama ár. í framhaldi af þeirri staðhæf-
ingu heldur hann því svo fram, að samkvæmt
Alþjóðagjaldeyrissjóðnum (sem Þorsteinn kall-
ar raunar Alþjóðabankann!) gæti svo farið að á
næstu sjö árum kynni greiðslubyrðin að geta
aukist í 40 til 60 prósent af þjóðarframleiðslunni.
Þessar staðhæfingar fjármálaráðherra eru
einfaldlega hreint bull. Greiðslubyrðin af er-
lendum lánum var á síðasta ári ekki 20 prósent
af þjóðarframleiðslu heldur um 20 prósent af
úflutningstekjum þjóðarinnar, sem er auðvit-
að allt annað mál einsog Birgir Árnason hag-
fræðingur benti á í grein hér í blaðinu í gær.
Staðreyndin er sú, að greiðslur af erlendum
lánum námu innan við 10 prósent af þjóðar-
framleiðslunni, þannig að staðhæfingar fjár-
málaráðherrans og útreikningar í kjölfar þeirra
eru víðs fjarri réttu lagi.
Til að gera illt verra tók Morgunblaðið einmitt
þetta atriði upp í sérstaka frétt á áberandi stað,
svo mikilvægar þóttu blaðinu þessar „nýju“
upplýsingar Þorsteins. Ennþá hafa hins vegar
hvorki Morgunblaðið né fjármálaráðherrann
leiðrétt þennan hrapallega misskilning.
Fjármálaráðherrann ruglaði með öðrum orð-
um saman gjörólíkum stærðum, og hefur ekki
enn séð ástæðu til að leiðrétta það. Þetta mætti
ef til vill afsaka hjá nemanda í gagnfræðaskóla,
en fráleitt hjá sjálfum fjármálaráðherra þjóðar-
innar.
Hann hefur einfaldlega fallið á prófinu og í
Ijósi þessa skilja menn ef til vill betur hvers
vegna verk ríkisstjórnarinnar eru eins og þau
eru.
-ÖS
Ó-ÁUT
ÞJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Utgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphóðinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Oskar Guðmundsson.
Fróttastjóri: Valþór Hlöðversson.
Blaðamenn: Álfheiður Ingadóttir, Garðar Guðjónsson, Ingólfur Hjör-
leifsson, Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gíslason, Mörður Árnason,
Sigurdór Sigurdórsson, Víöir Sigurðsson (íþróttir), Þórunn Sigurðar-
dóttir, Þröstur Haraldsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Ljósmyndir: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlit: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson.
Útbreiðslustjóri: Sigríður Pétursdóttir.
Auglýsingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjömsdóttir.
Auglysingar: Ásdís Kristinsdóttir, Guðbergur Þorvaldsson, Olga
Clausen.
Símvarsla: Katrín Anna Lund, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húsmóðir: Ólöf Húnfjörð.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Björnsson.
Útkeyrsla, afgreiðsia, auglýsingar, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 681333.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð í lausasölu: 40 kr.
Helgarblöð: 45 kr.
Áskriftarverð ó mánuði: 450 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN j Laugardagur 11. janúar 1986