Þjóðviljinn - 13.06.1986, Blaðsíða 6

MINNING
Brynjar Guðmundsson
fæddur 19.10.1916-dáinn 4.6.1986
Á skilnaðar- og saknaðar-
stundum verður manni oft orða
vant.
Svo fer mér nú þegar ég kveð
tengdaföður minn Brynjar Guð-
mundsson Selvogsgötu 7 Hafnar-
firði, hinstu kveðju. Það eru rétt
rúmlega 25 ár síðan við sáumst
fyrst. Sá dagur er mér enn í fersku
minni. Þá stund blandaðist í huga
mér eftirvænting og kvíði. Eftir-
vænting, að hitta væntanlega
tengdaforeldra, mága og mág-
konur og kvíði fyrir því hvernig
mér yrði tekið og hvernig ég félli
að fjölskyldunni.
Þetta er í eina skiptið sem ég
hef fundið til kvíða yfir að
heimsækja Selvogsgötu 7, eftir-
vænting hefur hins vegar ailtaf
fylgt þeim heimsóknum.
Brynjar Guðmundsson, var
fæddur í Reykjavík 23. október
1916. Sonur hjónanna Guð-
mundar Júlíussonar, sjómanns
og konu hans Guðrúnar Guð-
jónsdóttur, elstur í hópi sex
systkina. Hann ólst upp í Reykja-
vík og gekk þar í barnaskóla en
dvaldi flest sumur vestur á
Rauðasandi þaðan, sem foreldr-
ar hans voru ættaðir. Þangað
reikaði hugur hans oft síðar á
ævinni, til unglingsáranna á
Rauðasandinum. Guðmundur og
Guðrún fluttu með börnum sín-
um til Hafnarfjarðar árið 1932.
Að loknu námi í barnaskóla
tók alvara lífsins við hjá Brynjari.
Þrátt fyrir góðar gáfur og ótví-
ræða námshæfileika þá kom tæp-
ast tii umræðu framhald skóia-
göngu. Hann fór til sjós og stund-
aði sjómennsku allt til ársins 1954
með fáum hléum er hann vann
almenna verkamannavinnu eins
og gerðist og gekk á þeim tímum.
Þegar Byggingarfélag alþýðu
hóf byggingu verkamannabú-
staða við Selvogsgötu í Hafnar-
firði, þá var Guðmundur Júl-
íusson með þeim fyrstu sem hóf
þar byggingu. Við það var Brynj-
ar foreldrum sínum ómetanleg
hjálp enda var faðir hans löngum
fjarverandi vegna atvinnu sinnar.
Árið 1943 kvæntist hann eftir-
lifandi konu sinni, Hólmfríði
Ragnarsdóttir Konráðssonar og
konu hans Hólmfríðar Ásbjörns-
dóttur frá Hellissandi. Þau hófu
búskap að Selvogsgötu 12, í
næsta nágrenni foreldra Brynjars
en fluttu síðar með tvö börn í
íbúð að Selvogsgötu 7. Þar hafa
þau búið æ síðan og komið á legg
sjö börnum.
Lítið var Brynjar fyrir að
skipta um vinnustaði, enda vel
liðinn verkmaður, duglegur,
verklaginn og einstaklega Ijúfur í
umgengni.
Á sjómennskuárum sínum var
hann lengst af á togurum og sigldi
meðal annars öll stríðsárin.
Þegar hann hætti á sjónum þá
hóf hann störf hjá Síldar- og fiski-
mjölsverksmiðjunni á Kletti og
vann þar allt til þess dags er hann
hóf að leita lækninga við því
meini sem ekki varð við ráðið.
Hvar sem hann vann eignaðist
hann vini sem bundust honum
traustum böndum og sakna nú
vinar í stað.
Slíkt var ævihlaup Brynjars
Guðmundssonar í örstuttu máli.
Þegar ég les þetta yfir þá finn
ég að um leið og flest er sagt þá er
þó ekkert sagt.
Það er fágætt að kynnast manni
með jafn mikið jafnaðargeð, jafn
traustan og áreiðanlegan og
gegnum heiðarlegan eins og
Brynjar var.
Börnum sínum og tengdabörn-
um var hann jafnt faðir og vinur
og barnabörnum sínum einstakur
afi. Æðruleysið og kjarkurinn
brást honum aldrei og þrátt fyrir
erfiðan sjúkdóm, sem enginn
mannlegur máttur gat læknað,
heyrðist hann aldrei kvarta en
tók þessum örlögum sínum, sem
öðrum, af dæmigerðri karl-
mennsku og æðruleysi.
Þótt efst í huga sé söknuður nú
við leiðarlok, þá er samt einnig
ofarlega í huga þakklætið fyrir að
hafa fengið að vera samferða
honum langa lífsleið. Það var
mannbætandi að vera í návist
hans og minningin um góðan
dreng á eftir að ylja um ókomin
ár.
Hólmfríður, eða Fríða eins og
hún er kölluð af vinum, var
Brynjars trausti lífsförunautur. í
erfiðri sjúkdómslegu þá var hún
honum sú sama stoð og stytta sem
hún hefur alla tíð verið.
Hennar missir er mestur en
okkar allra mikill.
Starfsfólk St. Jósefsspítalans í
Hafnarfirði á miklar þakkir
skildar fyrir góða og hlýja um-
önnun.
Sigurjón Pétursson
Brynjar Guðmundsson fæddist
í Reykjavík þann 19. október
árið 1916. Hann var elsti sonur
Guðmundar Júlíussonar og konu
hans Guðrúnar Guðjónsdóttur,
sem voru bæði frá Rauðasandi á
Barðaströnd. Þótt Brynjar hafi
alist upp í Reykjavík og gengið
þar í skóla, lágu rætur hans vestur
á Rauðasand. Þar voru afi hans
Júlíus Halldórsson bóndi á Mela-
nesi og amma Sesselja Benja-
mínsdóttir. Hjá þeim dvaldi
Brynjar öll sumur meðan hann
var drengur, og seinna eftir að
föðursystir hans, Ingibjörg og
maður hennar ívar Halldórsson,
höfðu tekið við búi og hann sjálf-
ur farinn að stunda sjóinn, notaði
hann hvert tækifæri sem gafst til
að fara vestur á Rauðasand. Þann
stað á íslandi sem honum þótti
líklega vænst um. Seinna sendi
hann þrjá af fjórum sonum sínum
í sveit á Melanes og bera þeir allir
staðnum gott vitni.
Árið 1932 flyst Brynjar með
foreldrum sínum til Hafnarfjarð-
ar. Þá hafði hann eignast þrjú
systkini, Sesselju Unni árið 1920,
en hún lést vegna veikinda aðeins
tíu ára gömul, árið 1930. Dóra
Sigríður fæddist 1925, Ingólfur
1928 og 1930 eignaðist hann litla
systur og var hann gefið nafn lát-
innar systur sinnar, Sesselja Unn-
ur. Sama ár og þau flytjast til
Hafnarfjarðar fæðist foreldrum
hans svo sjötta barnið, drengur
sem síðan var skírður Barði. Syst-
urnar Dóra og Unnur búa báðar í
Hafnarfirði, en bræðurnir Ingólf-
ur og Barði eru nú búsettir á
Vopnafirði.
Kreppuárin í Hafnarfirði, hafa
vafalítið verið svipuð fyrir stórar
fjölskyldur og á öðrum stöðum á
Islandi. Guðmundur, faðir
Brynjars, var sjómaður, og um
leið og aldur gafst og tækifæri
kom, fetaði Brynjar í fótspor
föður síns og fór á sjóinn. Á tog-
urunum starfaði hann mest
megnis í vélarrúmi, aðallega sem
kyndari. Þetta voru kolatogarar í
þá daga og man ég alltaf eftir því
þegar Brynjar var að minnast
þessara tíma og segja frá kynd-
arastarfinu. Þá skipti það mestu
máli hvort kolin voru góð eða
slæm. Hvort þetta eru harðir og
stórir kolamolar sem brunnu
heitt og vel, eða hvort þetta var
aumingjaleg mylsna sem bara
sviðnaði og gaf engan damp. Þá
var það, sem oftar verkvitið sem
gaf mestan árangur.
Á þessum árum voru verka-
mannabústaðirnir að koma til
sögunnar og byggðu þeir feðg-
arnir Guðmundur og Brynjar,
ásamt fleiri verkamönnum og
sjómönnum úr Hafnarfirði, bú-
staðinn á Selvogsgötunni. Þar í
neðsta húsinu bjó Brynjar, fyrst
með foreldrum sínum, og seinna
er hann sjálfur hafði eignast fjöl-
skyldu, bjuggu þau á Selvogsgötu
númer 7 fram á þennan dag.
Þann 2. desember árið 1941,
þegar Heimsstyrjöldin síðari
hafði staðið í rúm tvö ár og kaf-
bátahernaður Þjóðverja var í há-
marki, ferst togarinn Sviði ein-
hvers staðar út af Breiðafirði í
vonsku veðri og allir menn með.
Þar á meðal var Guðmundur Júlí-
usson, faðir Brynjars og 3 aðrir
heimilisfeður af Selvogsgötunni.
Það vitnaðist aldrei hvort það var
veðrið eða þýskur kafbátur sem
grandaði Sviða, en það hljóta að
hafa verið dapurleg jól.
Árið 1943 þann 28. febrúar,
þegar Brynjar er tuttugu og sjö
ára gamall, kvæntist hann Hólm-
fríði dóttur Ragnars Konráðs-
sonar sjómanns af Hellissandi og
konu hans Hólmfríðar Ásbjörns-
dóttur Gilssonar úr Breiðafjarð-
areyjum. Síðar sama ár fæðist
þeim fyrsta barnið, stúlka sem
fær nafnið Ragna, skírð í höfuðið
á móðurafa sínum. Þremur árum
síðar eða árið 1946 fæðist annað
barnið þeirra, drengur skírður
Guðmundur Rúnar í höfuðið á
föðurafa sínum og ömmu. Árið
1954 þegar Brynjar hefur verið til
sjós í tuttugu og tvö ár, skiptir
hann um, kemur í land og fer að
vinna í fiskimjölsverksmiðjunni
Kletti í Reykjavík. Þá voru börn-
in þegar orðin fjögur. Hólmfríð-
ur Hrönn sem fékk nafn móður-
ömmu sinnar hafði fæðst 1950 og
Smári árið 1952. Líklega hefur
það ekki síst verið barnanna
vegna sem Brynjar hætti á sjón-
um, því hann átti sérstaklega gott
með að umgangast börn og hafði
gaman af. Það kom sér líka vel
því enn átti eftir að fjölga í fjöl-
skyldunni. Árið 1956 fæðist
Auglýsing um lögtök
fasteigna- og brunabóta-
gjalda í Reykjavík.
Að kröfu gjaldheimtustjórans f.h. Gjaldheimtunn-
ar í Reykjavík og samkvæmt fógetaúrskurði,
uppkveðnum 11. þ.m. verða lögtök látin fara fram
til tryggingar ógreiddum fasteignasköttum og
brunabótaiðgjöldum 1986.
Lögtök til tryggingar framangreindum gjöldum,
ásamt dráttarvöxtum og kostnaði, hefjast að 8
dögum liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar,
verði þau eigi að fullu greidd innan þess tíma.
Borgarfógetaembættið
í Reykjavík 11. júní 1986.
Menntaskólinn á ísafirði
innanhússfrágangur
Tilboð óskast í innanhússfrágang á 6 kennslu-
stofum o.fl. í hluta af kennslustofubyggingu
Menntaskólans á ísafirði.
Verkinu skal skila að mestu 1. okt. 1986, en sé að
fullu lokið 1. febrúar 1987.
Útboðsgögn verða afhent hjá Innkaupastofnun
ríkisins, Borgártúni 7, Rvk. og hjá skólameistara
Menntaskólans á ísafirði gegn 2.000.- kr. skila-
tryggingu. Tilboð verða opnuð á skrifstofu
Innkaupastofnunar ríkisins, Borgartúni 7, Rvk. þ.
26. júní 1986, kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
Borgartúni 7
Frá menntamálaráðuneytinu:
Við Menntaskólann að Laugarvatni kennarastaða í eðlisfræði og
tölvunarfræðum.
Við Menntaskólann í Kópavogi ein kennarastaða í stærðfræði og
ein í eðlisfræði. Umsóknarfrestur til 20. júní.
Umsóknir ásamt upplýsingum um nám og fyrri störf sendist
menntamálaráðuneytinu. Hverfisgötu 6. 150 Reykjavík.
Menntamálaráðuneytið.
Útboð

Úlfar, 1959 fæðist þriðja dóttirin
Rut og 1961 fæðist þeim fjórði
sonurinn og sjöunda barnið
Þröstur. Tveim árum síðar fæðist
þeim Brynjari og Fríðu svo fyrsta
barnabarnið, sonur Rögnu og
eiginmanns hennar Sigurjóns
Péturssonar, og fær hann nafn
Brynjars afa síns.
Tólf barnabörn hafa síðan
fæðst, og lýsir það Brynjari ef til
vill betur en allt annað að, alla tíð
hafa litlir krakkar verið í kring
um hann og þurft á hjálp hans og
vináttu að halda. Fyrst litlu
systkinin hans, síðan hans eigin
börn og svo barnabörnin. Lítil
saga vestan af Rauðasandi undir-
strikar þessa gæfu og þessa eigin-
leika Brynjars.
Þannig var að eitt sumarið er
Brynjar var ungur drengur í
sveitinni á Melanesi, var þangað
send lítil stúlka úr Reykjavík.
Hún var send í sveitina til að vera
um tíma og svo fór hún aftur til
Reykjavíkur og Brynjar vissi
aldrei neitt meira um af henni
eftir það. Nema hvað, að fyrir
einu eða tveimur árum fær hann
senda bók frá Danmörku ásamt
bréfi. Sendandinn var stúlkan
sem hann hafði hitt í sveitinni á
Rauðasandi 60 árum áður. í bréf-
inu segir að hún hafi flust
snemma til Danmerkur og starf-
að sem rithöfundur og aðallega
skrifað barnabækur. Bókin sem
hún sendi Brynjari segir frá lítilli
stúlku sem lendir í þeirri ógæfu
að foreldrar hennar slíta samvist-
um. Særð og niðurbrotin, eins og
títt er um börn við þess háttar
kringumstæður, er hún send upp í
sveit um tíma. Þar hittir hún
þennan strák, aðeins eldri en hún
sjálf, sem er henni svo mikil stoð
og stytta meðan hún, í ókunnugri
sveit bíður þess að skilnaður for-
eldra sinna gangi yfir.
Þessi saga segir margt og þess-
um eiginleikum tengdaföður
míns kynntist ég persónulega er
við hjónin eignuðmst litlu tvíbur-
ana okkar svo ung að árum. Þá
var gott að vera undir verndar-
hendi hans þann tíma er tók að
safna kjarki og fara sjálf út í
hringiðu lífsins. Hafi hann og
Fríða kona hans eilífa þökk fyrir.
Að lokum vil ég fyrir hönd fjöl-
skyldu Brynjars, senda vinnufé-
lögunum í Kletti kveðjur, ég veit
að þeir sakna góðs starfsfélaga.
Ingvar Guðmundsson
Kveðja frá barnabörnum
í dag kveðjum við afa okkar
Brynjar Guðmundsson. Nú þeg-
ar hann er horfinn yfir móðuna
miklu er margs að minnast. Það
var alltaf tilhlökkunarefni að
hitta Binna afa, því hann var sér-
stakur barnavinur og okkur leið
alltaf vel í návist hans. Afi var
mjög réttlátur maður sem gaf
okkur mörg góð heilræðin og fór-
um við ávallt fróðari af hans
fundi.
Það er mikill söknuður er býr í
brjósti okkar nú að eiga aldrei
eftir að bregða á leik með afa né
hlusta á hann segja okkur sögur
og fara með ljóð, sem hann kunni
svo mikið af. Við þökkum afa all-
ar góðu stundirnar sem við áttum
með honum. Við munum varð-
veita minningarnar um ókomna
tíð.
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði
Guð þér nú fylgi
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Elsku amma, megi góður Guð
styrkja þig í þinni miklu sorg.
Afabörnin.
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 13. júní 1986