Þjóðviljinn - 22.02.1987, Blaðsíða 9

Marcel,
Marcos
og
Marteinn
Lúter
Hallgrímur Helgason skrifar frá
New York
... Með kampavínshélu í andliti
gengur maður heim til sín blokk-
irnar tvær, á vit nýárs.
Og það er einmitt árið þegar
Duchamp er orðinn hundrað ára
og þar með verk hans öll, þó láti
þau sum á lítið sjá, klósettskálar
og hjólastólar. Það er haldin hér
minningarsýning um þennan
„gáfaðasta mann tuttugustu ald-
arinnar“, sem enn í dag verður
mörgum heimspekingnum að
heilabroti þó einnig hafi hann
sjálfan skort skilning á verkum
þeirra. Smáhlutir eru tíndir til
sem ekki hafa sumir sést áður
eins og frábær upplituð ljósmynd
af „manninum“ á ókunnu baði
1912, readymade frá ’22; bæk-
lingur frá hjálpræðishernum og
ósvífnar myndskreytingar við
ljóð vina hans súrrealistanna, þó
sjálfur teljist hann í mesta lagi
verndari þeirrar miklu
skátahreyfingar, ásamt afar-
amatörlegum útfærslum á hrók-
um, riddurum, biskupum og peð-
um. Gaman er að fylgjast með
verkum hans í návígi sem maður
hefur áður séð í bókum eins og
bandhnyklinum með huldu
hljóði sem kemur á óvart með
smæð sinni og kallinn kemur líka
bara vel út úr þessari sýningu án
stórverka sinna eins og glersins
stóra þó sumir hlutir séu full lókal
og smálegir. Á innrömmuðu
sælgætisbréfi stendur „Guest-
Host: Ghost“.
Van Gogh er einnig með yfir-
litssýningu um þessar mundir í
Met-safninu og enn eru menn í
blöðunum að segja að hann sé
óviti og eins og óvart í veikind-
aorlofi unnið þessi sumhver
meistaraverk, eitt-#dag, en þessi
sýning telur síðustu daga mála-
rans og endar á akurmyndinni
frægu. Hér kemur það manni
mest áóvart að þessi síðustu mál-
verk eru mun slakari en þau sem
á undan koma þar sem „Stjörn-
unóttina" ber hæst og virðist
Vincent hafa verið á niðurleið
þegar hann batt sjálfur enda á
hana.
Þetta er að sjálfsögðu Met-
sýning (enda í Met-safninu) og
mjög erfitt að fá miða, jafnvel á
þriðjudagsmorgni og fólkið
ranglar um í halarófum eftir veg-
gjunum, hver einasti maður með
suðandi útskýringar listfræðinga í
þartil leigðum heyrnartólum. Og
svo er líka hægt að kaupa Van
Gogh-plastpoka, töskur, plaköt,
póstkort, svuntur, blöðrur, hatta
og boli. Og von er á Van Gogh-
smokkunum.
Sýningar lifandi manna eru hér
jafnmargar ágætar og íslensku
félagsheimilin og ber þar hæst
nýjustu sýningu hins poppaða
Keith Harings sem fer síbatnandi
í stáli og striga, einkum eru skúlp-
túrar hans stórgóðir. Eric Fischl
er einnig mikill stórfiskur og sýnir
hundrað módelmyndir sem
kæmu honum inn í hvaða mynd-
listarskóla sem væri. Ég efast
hinsvegar um að Kounnelis kæm-
ist nokkursstaðar inn með þau
tormeltu og næringarlitlu tonn af
járni sem hann sýnir handan
götunnar. Nýstárlegasta sýningin
er þó að venju hja Massímó hin-
um ítalska þar sem Mark Stahl
hefur komið fyrir nokkrum vegg-
myndum unnum í handklæði og
eldhúsrúllur og markar upphaf
hins nýja baðstfls. Þá er íslands-
vinurinn Armleder með stóla upp
um alla veggi í öðru hverju galler-
íi. Og ekki má heldurgleyma hin-
um frábæra David Salle sem er
með yfirlitssýningu í Whitney-
Utboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar, fyrir hönd
Malbikunarstöövar Reykjavíkurborgar o.fl, óskar
eftir tilboðum í eftirfarandi:
1) 14800-18300 tonn af asfalti
2) 110-160 tonn af bindiefni fyrir asaflt (asphalt-
emulsion)
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri, Frí-
kirkjuvegi 3.
Tilboð verða opnuð á sama stað fimmtudaginn
26. mars n.k. kl. 11.
INNKAUPASTOFNUN reykjavíkurborgar
Frikirkjuvegi 3 - Simi 25800
safninu um þessar mundir og ég á
eftir að sjá.
Að sýningarrölti loknu er ekki
úr vegi að taka því ögn rólegar í
betri stofunni og kveikja á sjón-
varpinu sem er og verður undir-
stöðuatvinnuvegur þessa marg-
slungna þjóðfélags og stöðug
uppspretta hinna ýmissu andlegu
verðmæta, en eins og lesendum
er kunnugt lifum við á dögum
„myndmálsins“. Hér getur margt
að líta og skiptir ekki máli hvenær
kveikt er á, slökkt eða skipt um
rásir. Alltaf ber eitthvað ódauð-
legt fyrir augu. Nýafstaðinn er
sjónvarpsviðburður ársins, hin
beina útsending á úrslitaleik
heimsmeistarakeppninnar í
bandarískri knattspyrnu The
Super Bowl, eða Súpuskálinni,
og auðvitað sigraði þar okkar lið,
Jórvíkurrisarnir. Vilji maður
hinsvegar alvöruknattspyrnu er
hægt að svissa yfir á San Páló völl-
inn í Napólí og sjá Maradonna
sparkaðan niður af Kómó-
mönnum. Auglýsingarnar eru
heldur ekkert slor jafnvel sjálfu
efninu betri og fara þar fremstar
verkjatöflu-auglýsingarnar með
myndum af fólki með og án höf-
uðverks. Síðan sjást margir úr
mörgum stéttum hóta því að
borga alls ekki mikið fyrir næsta
hljóðkút. Og sýndir eru stólar
fyrir þá sem eiga erfitt með að
rísa úr sæti. Andfúlir hundar eru
einnig mikið vandamál og smjör-
sprejið hið mesta þarfaþing. Á
milli auglýsinga eru síðan sagðar
fréttir af peningum og veðri.
Mas-þættir eru hér mjög vinsælir
og þróaðir í hinu opna formi sínu
með hinum ýmsu temum. Þeirra
á meðal er brjóstastærð kvenna
og kona úr hópi áhorfenda stend-
ur upp og kvartar undan því að
hægra brjóst hennar sé mun
stærra en hitt en á hæla hennar
kemur eiginmaðurinn og lýsir því
yfir að hann elski hana samt og þá
er klappað mjög innilegu klappi.
Önnur er með innvortis geirvört-
ur og þorir ekki í sund og sú
þriðja fer fram á 10.000 dala
stækkun. í öðrum þætti segir fyrr-
verandi lögreglukona frá van-
hæfni lögreglumanna í rúmi, sem
sé þeim eins og byssuæfing, miða
bara og skjóta. Og svo koma þau
í röðum, prestar með AIDS,
barnshafandi lesbíur, og hinir tólf
leikfélagar Playboy-mánaðanna.
Sætt er líka að sjá hina frábæru og
velbotnuðu Janet systur Jackson
gráta verðlaunatárum í þakkar-
ræðuhljóðnema tónlistariðnað-
arins og skömmu síðar Witney
Houston fara út af lagi og inn aft-
ur. Leðursvertingjarnir í Run
D.M.C. ljúka hinsvegar þeim
þætti af eintóna öryggi, en þeir
eru um þessar mundir hin sönnu
þjóðskáld Bandaríkjanna og fara
hér með andvímurímur sínar af
illanum sem ruglast á hamborg-
ara og kjúklingastað, og þar sem
örlar jafnvel á stuðlum hjá þess-
um alþýðuhetjum úr Queens-
hverfinu:
„I was chillin’ out one day
in Kentucky Fried Chicken
just mindin’ my own buisness,
eating food and finger lickin’.
When in comes this fool,
lookin strange and kind’ a funny
went up to thefront with the Menu
and his mooney.
He did’nt walk straight,
kind’ a side to side
and asks this old lady,
this is Kentucky fried?
The lady said yes, smiled
and he smiled back
gave a quarter and his order:
smallfries, Bib Mac!"
Það keyrir hinsvegar alveg um
koll þegar á skjánum birtist gamli
Filippseyjakóngurinn Ferdínand
Marcos á boxbuxum og ber að
ofan, sem hjá öðrum meðalhærri
mönnum teldist þó enn neðan
mittis, kýlandi ansi kveifarlega út
í loftið til sönnunar því að enn lifi
í þeim gömlu glæðum sem skinn
hans og bein eru. Þetta eróbikk-
myndband hans var víst ætlað
sem nýjárskveðja stuðnings-
mönnum hans heima fyrir úr út-
legðinni á Hawai, en lenti óvart í
tolli og að lokum á öllum helstu
rásum heimsins.
Snjó tók hér að kyngja niður á
degi heilags Marteins Lúters
yngri, mannréttindaleiðtogans'
sem myrtur var í Memphis. í
fyrsta sinn í vetur varð alhvít jörð
og það á sjálfum þjóðhátíðardegi
blökkumanna, einsog verið væri
að undirstrika aðstöðu þessa
minnihlutahóps sem enn er þó
nokkuð frá sönnu jafnrétti, eins
og nýjustu atburðir hafa sýnt.
Fyrir jól réðst náfölur unglinga-
hópur að þremur negrum sem
urðu fyrir þvf óhappi að þurfa að
skipta um hjólbarða í miðju hvít-
liðahverfi og endaði sú aðför með
útför eins þeirra. í kjölfar þess
jukust kynþáttahatursleg afbrot
og suður í Georgíu gengu svartir
fylktu liði í gegnum annan alhvít-
an bæ í fyrsta sinn síðan 1912 og
urðu fyrir grjótkasti og orða-
hnippingum Klan-klíkunnar á
staðnum. Það finnast því enn þá
nokkrir skítablettir innan um þá
ljósu punkta sem snjókoma er
hér í Bandaríkjunum.
Fyrsta snjónum fylgdu síðan
allmiklar frosthörkur og það sem
hérlendir kalla snjóstorma en
þýðir í raun að hann gangi á með
éljum. Við íslendingar ættum þó
ekki að hlæja að bandamönnum
okkar á breiðvögnunum spólandi
í snjófölinni á örstuttum frétta-
myndum heima í
baðstrandarheitum stofunum,
eins miklar kuldaskræfur og við
erum annars. Því þó þeir hafi
ekki nagladekkin og hitahellurn-
ar á gangstéttunum, þá bera þeir
kuldann vel og það jafnvel inn á
heimilin, þó sumir þeirra leyfi sér
þó ekki þann munað. Þegar há-
hýsin hanga eins og grýlukerti á
hvolfi upp í loft og sér ekki enda
þeirra á milli fyrir kulda, norpa
nokkrir kaldir kallar á vissum
götuhornum og gefa mönnum í
nefið, svona soldinn innri skafr-
enning.
New York, 29. jan. 1987
Hallgrímur Helgason
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 9
Frá Borgarskipulagi
Kynning á deiliskipulagi
Tillögur að deiliskipulagi reits sem afmarkast af
Grófinni, Vesturgötu, Norðurstíg og Tryggvagötu
(staðgr.r. 1.132.1) verða til kynningar í Bygging-
arþjónustunni að Hallveigarstíg 1, frá mánudeg-
inum 23. febrúar til mánudagsins 16. mars n.k.
Athugasemdum eða ábendingum sé komið til
Borgarskipulags, Borgartúni 3, 105 Reykjavík,
innan sömu tímamarka.
Einnig er minnt á kynningu áður auglýstra reita í
Þingholtum og á skipulagi Kvosarinnar á sama
stað.