Þjóðviljinn - 02.10.1987, Blaðsíða 6

-------ALÞYÐUBANDALAGIÐ----------------------
Alþýðubandalagið uppsveitum Árnessýslu
AÐALFUNDUR
Aðalfundur félagsins verður haldinn í Árnesi mánudaginn 5. október kl.
21.00.
Dagskrá: 1) Venjuleg aðalfundarstörf. 2) Kosning fulltrúa á kjördæmisþing.
3) Kosning fulltrúa á Landsfund. 4) Önnur máj.
Stjórnin
Alþýðubandalagið Austurlandi
Aðalfundur kjördæmisráðs
Aðalfundur kjördæmisráðs verður haldinn á Iðavöllum laugardaginn 3.
október kl. 4.00 og lýkur honum kl. 16.00 næsta dag.
Dagskrá fundarins verður samkv. lögum kjördæmisráðs.
Umræða:
Lífskjör á landsbyggðinni
Framsögu hafa: Kristinn V. Jóhannsson, Álfhildur Ólafsdóttír, Björn Grétar
Sveinsson og Hjörleifur Guttormsson.
Kvöldvaka verður á laugardagskvöldið á vegum Alþýðubandalags Héraðs-
manna. Helgi Seljan fyrrv. alþm. verðurgesturkvöldvökunnarsem eröllum
opin.
Gistingu er hægt að fá í orlofshúsum ASA að Einarsstöðum.
Upplýsingar veita: Sveinn í síma 11681 og Sigurjón í síma 11375.
Stjórn kjördæmisráðs
Alþýðubandalagið Hafnarfirði
Bæjarmálaráðsfundur
ABH boðar til bæjarmálaráðsfundar Iaugardaginn 3. október kl. 10.00 í
Skálanum, Strandgötu 41.
Dagskrá: 1) Undirbúningur fyrir komandi bæjarstjórnarfund. 2) Kynntar
tillögur að breytingum á starfsreglum bæjarmálaráðs. 3) Starfsskipulagið í
vetur. 4) Önnur mál.
Nefndarmenn ABH eru hvattir til að mæta. Fundurinn opinn öllum flokks-
mönnum.
Stjórnin
Alþýðubandalagið Akureyri
Bæjarmálaráðsfundur
ABA boðar til bæjarmálaráðsfundar í Lárusarhúsi mánudaginn 5. október
kl. 20.30.
Dagskrá: 1) Veitumál. 2) Fundargerð bæjarstjórnar. 3) Önnur mál.
Alþýðubandalagið á Reykjanesi
Stjórn Kjördæmisráðs
Stjóm Kjördæmisráðs er boðið til fundar laugardaginn 3. október kl. 14.00 í
Þinghóli, Kópavogi. Dagskrá: Undirbúningur fyrir kjördæmisþing. Áríðandi
að allir mæti.
Stjórnln
Alþýðubandalagið Kjósarsýslu
Félagsfundur
Félagsfundur í Hlégarði, þriðjudaginn 6. október kl. 20.30.
Ólafur Ftagnar Grímsson mætir á fundinn og ræðir um flokksstarfið og
stjórnmálaástandið í upphafi þingsins.
Félagar fjölmennið.
Stjórnin
Alþýðubandalagið Reykjavík
Félagsfundur
ABR þoðar til félagsfundar fimmtudaginn 15. október kl. 20.30 að Hverf-
isgötu 105.
Fundarefni: 1) Kosning 100 fulltrúa og 100 varafulltrúa á Landsfund
Alþýðubandalagsins. 2) Almenn stjórnmálaumræða.
ATH: Tillaga uppstillinganefndar mun liggja frammi á skrifstofu ABR,
Hverfisgötu 105 frá og með mánudeginum 12. okt. Aðrar uppástungur
undirritaðar af tillögumönnum skulu berast skrifstofu ABR, Hverfisgötu 105
frá og með mánudeginum 12. okt. Aðrar uppástungur undirritaðar af tillögu-
mönnum skulu berast skrifstofu ABR fyrir kl. 20.30 miðvikudaginn 14. okt.
Ef til kosningar kemur verða aðalmenn og varamenn kjörnir í einu lagi
með einföldu vægi allra atkvæða.
Munið að greiða féiagsgjöldin
Stjórn ABR
Alþýðubandalagið í Hafnarfirði
Aðalfundur
Aðalfundur Alþýðubandalagsins í Hafnarfirði
verður haldinn fimmtudaginn 8. október kl. 20.30 í
Skálanum, Strandgötu 41.
Dagskrá: 1) Venjuleg aðalfundarstörf 2) Breyting-
ar á starfsreglum Bæjarmálaráðs 3) Kosning fulltrúa
í Kjördæmisráð 4) Kosning fulltrúa á Landsfund AB.
5) ÍSLENSK FRAMTlÐ - OKKAR FRAMLAG -
Ólafur Ragnar Grímsson fjallar um stöðuna í
stjórnmálunum og hlutverk AB
Félagar fjölmennið
Stjórnln
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 2. október 1987
Hugvekja um foimann
Ef trúa má velflestum fjölmiðl-
um hafa hin dularfullu og marg-
kvísluðu hafskipabankamál í að-
alatriðum þróast á þessa leið:
Fyrst hverfa ótaldar miljónir út
í hafsauga með hafskipafyrirtæki,
sem sígur í búð með gjaldþrots-
humrum meðan forkólfarnir sitja
á grænni grein og stunda blómleg
viðskipti í öðrum fyrirtækjum.
Háttsettir menn, jafnvel á æðstu
sviðum stjórnmála, tengjast mál-
inu, en einungis þeir, sem hafa á
einhvern hátt fjallað um það eða
rannsakað það, eru óþyrmilega
teknir á beinið. Minnstu munar
að einn stærsti banki þjóðarinnar
sökkvi í djúpin með hafskipafyr-
irtækinu, og helst hann því aðeins
uppi vegandi salt á báruföldunum
að ríkiskassinn er notaður sem
flotholt, en til að firra skatt-
greiðendur enn meira tapi er
bankinn þá snarlega settur út í
búðarglugga með verðmiða
bundinn við sporðinn.
Margir ganga fram hjá, en eng-
inn kaupir og er haft fyrir satt að
helstu lysthafendur séu að bíða
eftir útsölu - þegar ríkiskassinn
sé búinn að leika sitt hlutverk og
frekari flotholta ekki þörf - og
ætli þeir þá að öngla í bankann
fyrir lítið. Öllum að óvörum kem-
ur þá vandræðagemlingurinn
Sísi, sem lysthafendur banka-
kaupanna gruna um aðskiljan-
lega óknytti, leggur fram verðið
og segir „Jatlafáann“. Þá verður
uppi fótur og fit og sporður,
stjórnmálamen uppgötva allt í
einu að bankinn var ekki til sölu á
auglýstu verði, heldur var verið
að sækjast eftir tilboðum. En
lysthafendumir - eigendur fyrir-
tækja sem berjast í bökkum og
eiga í erfiðleikum með að greiða
laun - safna saman kaupverðinu
á einni helgi. Viðkomandi
stjórnmálamenn vita ekki sitt
rjúkandi ráð, sumir eru hallir
undir Sísa og aðrir undir lysthaf-
endur og gleymast leikreglur,
haldnir eru fundir, hringborðs-
fundir, leynifundir og samninga-
fundir, en engin lausn finnst,
þannig að allt stendur fast. Á
meðan þarf að byrja rannsóknina
í máli hafskipafyrirtækisins upp á
nýtt þar sem fyrri rannsóknir
dæmast að einhverju leyti ógild-
ar, og eru allar horfur á að limmið
verði langt að þessu sinni.
Hvað gerist svo? Allt bendir til
að almenningur sé að missa áhug-
ann á máiinu, eða þegar búinn að
því, en fylgi ríkisstjórnarinnar,
og jafnframt þeirra stjórnmála-
manna sem helst tengjast þessum
margkvísluðu og dularfullu haf-
skipabankamálum, sé stöðugt að
aukast. Ýmsir gegnir menn í
Sjálfstæðisflokknum eru jafnvel
farnir að ala með sér þær vonir,
að ísland verði fyrsta landið þar
sem eins flokks stjórn kemst á og
helst við með lýðræðislegum
hætti. Nefnist það „blái fiðringur-
inn“.
En stjómmálamenn skyldu
samt ganga varlega um gleðinnar
dyr. Veðrabrigði verða stundum
skjótt og hafskipabankamálin
eru að breyttu breytanda keimlík
þeim málum, sem ýta við öldnum
hershöfðingjum erlendis, þannig
að þeir fara að reka nefbroddinn
út úr elliheimilinu, og leiða til
þess að skipt er um númer á lýð-
veldi. Vér Islendingar eigum sem
betur fer ekki neina karlæga hers-
höfðingja, í hæsta lagi varðskip-
stjóra eða slökkviliðsstjóra á eft-
irlaunum, en samt er full ástæða
fyrir stjórnmálamenn að fara nú
að athuga sinn gang og hætta að
syndga upp á hverfula náð al-
menningsálitsins, áður en til þess
komi að landsmenn missi skyndi-
lega trúna á þá og stjórnmála-
kerfið eins og það leggur sig. Af
þessum ástæðum er nauðsynlegt
að í mikilvægustu stöður, svo sem
formannsstöður stjórnmála-
flokka sem úti í snjónum frjósa,
veljist sterkir menn með lengd og
breidd og dýpt í sálarlífinu, sem
komi auga á hættuna og hafi
kjark til að takast á við vandann,
Sagan er troðfull af dæmum
um það hvernig formannskjör
hafi gerbreytt gangi mála, -
hvernig val á manni, sem var á
útjaðri einhvers apparats, til að
skipa æðstu stöðu þess sjálfs hafi
skapað alveg nýja stöðu, kannske
snúið við þróun sem virtist
óbreytanleg og haft í för með sér
atburði sem enginn gat séð fyrir.
Vinstri menn minnast þess
gjarnan, þegar Francois Mitter-
rand var kjörinn formaður
franska sósíalistaflokksins árið
1971. Flokkurinn var í algerri
niðurníðslu eftir mikil og marg-
vísleg mistök gegnum árin, sem
höfðu leitt til álappalegra hrak-
fara í forsetakosningunum 1969,
og með völdin fór kynslóð gam-
alla stjórnmálamanna, sem virtist
ekkert hafa getað lært af mis-
tökunum og vera ófær um nokk-
uð annað en streitast við að ríg-
halda í völdin eins og Þorgeir í
graðhvönnina. Þá náði Mitter-
rand undirtökunum í flokknum
og var um leið kjörinn formaður
hans á þingi - ekki alveg belli-
bragðalaust, enda hafði hann
jafnvel ekki verið félagi í flokkn-
um fyrr en á þessu afdrifaríka
flokksþingi, - og með honum
komu nýir menn. Hinum gömlu
var ýtt til hliðar, en þó alls ekki
öllum, því sumir þeirra reyndust
hinir nýtustu stjómmálamenn,
þegar þeir vora komnir í betri fé-
lagsskap. Eftir þetta fór franska
sósíalistaflokknum að vaxa ás-
megin, og tíu árum síðar var hann
orðinn stærsti stjórnmálaflokkur
landsins (eins og hann er enn) og
búinn að binda enda á 23 ára
valdatíma hægri manna í landinu.
Þrátt fyrir kosningaósigurinn í
fyrra fer stjarna hans hækkandi,
en Mitterrand nýtur meiri vin-
sælda en dæmi eru um.
Ef farið er svolítið iengra aftur í
tímann má finna dæmi og kann-
ske enn skýrara. Sjaldan hefur
nokkur kosning til æðstu emb-
ætta komið mönnum jafn rosa-
lega á óvart og þegar kardínálar
komu fram á svalir í páfagarði
kyrjandi „habemus papam" og í
ljós kom, að þeir höfðu valið sem
staðgengil Péturs postula pólskan
kardínála sem enginn þekkti úti í
hinum stóra heimi og mönnum
hafði aldrei dottið í hug að bendla
við embætti páfa. En síðan hefur
þessi „utangarðsmaður", sem var
ekki í neinu „kirkjueigendafé-
lagi“ og varð páfi án þess að vera
ítali, gerbreytt ásjónu guðs
kristni í heiminum: hann ferðast
um í skotheldu glerbúri á hjólum
(„popesmobile" eða ,,páfareið“)
færandi mönnum friðarboðskap
fram og aftur um heimskringl-
una, veitandi leiðtogum föður-
legar áminningar ef svo ber undir
með talsverðri höfðingjadirfsku,
og takandi málstað minnihluta
eins og indíána. Samt hefur eng-
inn orðið var við að hann vanræki
starf sitt heima fyrir, sem er að
gegna biskupsembætti í borginni
eilífu: gengur hann fram með
röggsemi og hefur jafnvel sam-
starf við kommúnista af sann-
kristnu umburðarlyndi.
En nú er víst kominn tími til að
renna sér aftur niður á jörðina úr
þessum miklu hæðum og spyrja
þeirrar spurningar sem öllum
brennur á vörum þessa daga:
Hver skyldi nú verða næsti for-
maður Álþýðubandalagsins?
Ekki ætla ég að grísa á það.
e.m.j.