Þjóðviljinn - 19.06.1988, Blaðsíða 10

Utivistar-
raunir hjóla-
stólafólksins
Blaðamaður fékk að reyna það á sjálfum sér
hvað erfitt það
getur verið að komast á útivistarsvœði Reykjavíkur
Staðurinn er Laugardalurinn í
Reykjavík. Egsit í hjólastól oger
að herða upp hugann, framundan
er rnikil ófæra sem ég er ekki viss
um aö komast yfir. Hlið á Gras-
agarðinum er lokað. Mölin fyrir
frarnan hliðið er ekki árennileg.
Kannski tekst ntér aö'komast alla
leið upp að hliðinu, en þá er ein
aðal þrautin eftir; tekst mér að
opna það?
Nei, því miður, þetta er ekki
hægt, ég kernst ekki inn í Grasa-
garöinn. Það mætti halda að þessi
perla Laugardalsins sé ekki ætluö
fólki í hjólastól. Bíddu nú við,
þarna koma krakkar, kannski
þau ætli inn í garöinn og opni
hiiðið. Já, þau fara inn. Pá ætti ég
nú að komast inn í garðinn með
áhlaupi. Einn tveir og þrír, það
tókst. Eftir allt erfiðiö ér nú gott
vera kominn hingað inn og geta
nú slappað af hér í garðinum í ró
og næði. Verst að ég skyldi
drekka allt þetta kalfi, áðuren ég
fór af stað; nú þarf ég fyrst að losa
mig við það. I Ivar skyldu nú kló-
nokkur leið að komast á þau.
I Ivers vegna er ekki sett aðvörun
á hliðið: Hjólastólafólk gerið
þarfir ykkar áður inn þiö mætið í
garðinn.
Jæja þá verö ég hara að koma
mér héðan, ekki ætla ég að gera í
buxurnar hér, þó ég sé loksins
kominn inn. Sem betur feropnast
hliðið út, hugsa ég á leiðinni út úr
garðinum, ekkert yfir mig ánægð-
ur með þessi málalok. Það verður
allavegana ekkert vandamál fyrir
migað komast út úr Grasagarðin-
um í Laugardal þó ég sé í hjóla-
stól.
Eins og það
gerist best
Frásögnin að ofan er samin
eftir að blaðamaður fékk á dög-
unum að reyna það hvernig það
gengur fyrir fólk sem er bundið í
hjólastóla að komast inn á útivist-
arsvæði borgarinnar. Þó frásögn-
in byrji í Grasagarðinum og lítið
gert úr aðstöðunni þar, er rétt að
klósettmálunum og aðkomunni
er garðurinn mjög greiðfær fyrir
hjólastólafólk.
Eftir ævintýrið við Grasagarð-
inn lá Ieiðin á Miklatún. Það var
gert til að sýna hvernig þetta á að
vera. Urn allt Miklatún er
greiðfært og öll aðkoma fyrir fólk
í hjólastól til mikillar fyrirmynd-
ar. Því næst lá leiðin niður í
Hijóntskálagarð en hann er eins
og flestir Reykvíkingar vita einn
af glæsilegustu görðum Reykja-
víkur. Gert er ráð fyrir að fatlað
fólk sem nota þarf hjólastól geti
komist inn í hann frá Bjarkar-
götu. Nokkuð skortir á að sú að-
staða þar sé í lagi. Brautirnarsem
gerðar hafa verið upp á gangstétt-
ina eru alltof brattar. Ef undirrit-
aður hefði ekki getað stokkiö á
fætur þegar hann var að prófa
þær hefði illa geta farið þegar
stóllinn sem hann var að ýta upp
einn brattann sporðreistist. Ef
fatlaður maður hefði setið í stól-
um hefði hann dottið aftur fyrir
sig. Vonandi að borgaryfirvöld
kippi þessu í lag áður en slys hlýst
af. Annað smáræði sem mætti
laga í Bjarkargötunni; en það eru
merkingar. Þar eru hvorki merkt-
ir skáarnir upp á gangstéttirnar
né nein sérbflastæði fyrir fatlaða.
Fatlaðir Sem ætla að njóta útivist-
ar \ Hljómskálgarðinum eiga það
á hættu þegar þeir mæta í Bjark-
argötuna að búið sé að leggja bíl-
um fyrir einu inngönguleið þeirra
inn í garðinn.
Ekki til fyrirmyndar
Eftir að búið var að grann-
skoða aðkomuna í Hljómskála-
garðinn, lá leiðin út í Norræna
hús. Þar standa nú yfir miklar lag-
færingar á umhverfi hússins. Að-
staðan við húsið verður að teljast
nokkuð góð. En samt er leitt til
þess að vita að nú þegar verið er
að lagafæra umhverfið skuli ekki
vera tekið tillit til reglugerða um
ferilmál fatlaðra. Þar segir að
halli á brautum fyrir hjólastóla
skuli vera hámark 12 gráður. En
hallinn á brautinni sem nú er ver-
ið að leggja við Norræna húsið
verður 18 gráður. Þó þetta sé
ekki ýkja mikill munur er hann
sarnt nægur til þess, að gera
sumum þeim sem bundnir eru í
hjólastól erfitt fyrir að kornast
inn í Norræna húsið. Það er ekki
gott til afspurnar fyrir eins góðan
stað og Norræna húsið er. að þar
skuli svona hlutir ekki vera í góðu
lagi, sem í okkar augum eru smá-
munir, þar til við reynum hvað
það getur verið erfitt að ýta hjól-
astól upp 18 gráðu bratta.
Eftir þrekraunirnar við Nor-
ræna húsið var ákveðið að líta að-
eins á innkomuleiöir í Gamla
kirkjugaröinn við Suðurgötu.
Eftir námkvæma leit fannst einn
skái á gangstéttarbrún en hann er
settin vera? Gat nú verið! Ekki taka það fram, að burt séö frá
í reglugerð um ferlimál fatlaðra er kveðið svo á um, að hjólastóla-
brautir skuli ekki vera brattari en hámark 12 gráður. Nú er verið að
lagfæra umhverfi Norræna hússins, en þar verður halli brautarinnar
18 gráður.
Aðstaðan á Miklatúni er til mikillar fyrirmyndar.
Enginn hægðarleikur fyrir fatlaða að líta eftir leiðum þeirra nánustu í
kirkjugarðinum við Suðurgötu.
Ef aðstaðan væri allstaðar eins góð og hún er í Nóatúni, væri ekki
yfir miklu að kvarta.
Ljósmyndir: Ari.
á horni Hringbrautar og Ljós-
vallagötu. Þar er einnig hlið inn í
garðinn. Því miður kemst sá, sem
í hjólastól er, aðeins rétt inn fyrir
það hlið. Eftir það eru honum öll
sund lokuð. Kirkjugarðsyfirvöld
ættu nú að sjá sóma sinn í því að
lagfæra innkomuleiðirnar í
kirkjugarðinn við Suðurgötu
þannig að fatiaðir geti litið eftir
leiðum sinna nánustu án þess að
þurfa að fá aðstoð til þess.
Bara smámunir
Fyrir okkur sem getum farið
allra okkar ferða á tveimur jafn
fljótum er það ekkert mál, þó
ekki séu fláar hér og þar í gang-
stéttarbrúnum. Það er helst að
við finnum fyrir því þegar við
10 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 19. júní 1988