Þjóðviljinn - 19.06.1988, Blaðsíða 14

KROSSGATAN
NR. 622
BRIDGE
7— 2 T~~ v- S 5L— Z 7 é Tö )l 10
/2 7 )7 T )S- T~ )(, )2 )2 e 7 )5 )2
/3 if )0 )$ ¥ i<í )% 20 15 W~ )¥ T
20 V 7- 7 2Z V 22 23 25 )2 )<i 15
)D u V )(e )7 V 22 23 f 15 )2 2* )<o sa \<e
)to °) V W~ 7Z )2 ) )2 w f W )0
U 15 )0 V )0 27 W~ 7 7 91 $ T~ Ý
72 V) w 23 7 )2 )Z )4- iD 23 9? 23 3v
$ )(p w U )<o W )+- )2 f W~ '3l V 27 22
/V w~ 7<o y W 23 7f) )(? F) Ho XZ F
3 10 T /«> /í> If v /? ‘7 12 <£! f *Á
)0 17 T~~ (y 27 22 )p )0 )<o T J5 12 27
)t s )ö te 7 7T~ V /6 ? 'Jp 2 3 )<o 26
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
GRANNTNN
? 75 73. )¥■ 29 )í (9. 7& )¥ 19
í VESTRI
Setjiö rétta stafi í reitina hérfyrir neöan. Peir mynda þá íslenskt nafn á
erlendri stórborg. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til
Þjóöviljans, Síðumúla 6, Reykjavík, merkt „Krossgáta nr. 622". Skila-
frestur er þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
Stafirnir mynda íslenskt orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort sem lesið er
lárétt eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er sá að finna
staflykilinn. Eitt orð er gefið og á þaö að vera næg hjálp því með því eru gefnir
stafir í allmörgum orðum. Það eru því eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa
stafi í hvern sinn reit eftir því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka
fram að í þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sérhljóða
og breiðum, t.d. getur a aldrei komið í stað á eða öfugt.
Lausnarorðið á krossgátu 619 var RAGNHILDUR. Dregið var úr réttum
lausnum og reyndist vinningshafinn vera Klara Dögg Sigurðardóttir, Torfufelli
44, 111 Reykjavík. Fyrir vikið fær hún senda bók Stefáns Jónssonar, frétta-
manns: Að breyta fjalli, en bókaforlagið Svart á hvítu gaf þá bók út.
Verðlaun fyrir krossgátu 622
verður bók Ása heitins í Bæ um
Grænland og Grænlendinga:
Granninn í vestri, en hún kom út
árið 1971 hjá Menningarsjóði.
Sterkt
Norður-
landamót
Það styttist óðum í Norðurlanda-
mótið. Spilamennska hefst sunnu-
daginn 26. júlí nk. kl. 11. Spilaðar
verða 10 umferðir í Opna flokknum
(allir v/alla, tvöföld umferð) og 9 um-
ferðir í kvennaflokknum (þreföld
umferð, þarsem aðeins 4 lið taka
þátt).
Einsog fram hefur komið skipa lið-
in eftirtaldir spilarar: í Opna flokkn-
um: Jón Baldursson/Valur Sigurðs-
son, Karl Sigurhjartarson/Sævar Þor-
björnsson og Sigurður Sverrisson/
Þorlákur Jónsson. Fyrirliði er Hjalti
Elíasson. í kvennaflokki eru: Esther
Jakobsdóttir/Valgerður Kristjóns-
dóttir, Erla Sigurjónsdóttir/Kristjana
Steingrímsdóttir og Anna Þóra
Jónsdóttir/Hjördís Eyþórsdóttir.
Fyrirliði er Jakob R. Möller.
Raunhæft er að setja markið í
Opna flokknum á 3. sætið, á eftir Sví-
um og Norðmönnum, þótt umsjónar-
maður viti það með sjálfum sér, að
markið sé sett hærra hjá ónefndum
aðilum innan liðsins. Enda væri það
ekki sanngjarnt að svipta menn
væntingum, ef allt dæmið gengur
upp.
Norðurlandamót eru í dag að verða
eitt af sterkari mótum sem haldin eru
í landsliðsflokki. Má segja að það
bitni á kvennaliðinu okkar, þarsem
Finnar og Fæeryingar eru ekki með
og þarfaleiðandi verði róðurinn
þyngri. Mitt ráð til kvennanna okkar
er að taka hvern leik fyrir sig. Með
réttu hugarfari má yfirstíga mörg
„gefin“ vandamál og óþarfi að búa
einhver til, áður en að keppni kemur.
Vonandi láta íslenskir bridgeá-
hugamenn þetta mót ekki fara fram-
hjá sér. Mót af þessum styrkleika eru
aðeins haldin hér á 10 ára fresti.
Víst er að aðstæður á Loftleiðum
verða góðar og mun Bridgesamband-
ið leitast við að gera mótið í heild
sinni að forvitnilegum atburði.
Sveitir Samvinnuferða-Landsýnar
og Guðmundar M. Jónssonar ísa-
firði, áttust við í 1. umferð Sani-
tas-bikarkeppninnar sl. miðvikudag.
Á morgun eigast við í Sjálfstæðishús-
inu á Akranesi, sveitir Inga St. Gunn-
laugssonar gegn Gunnari Þórðarsyni
Sauðárkróki.
ÓLAFUR
LÁRUSSON
Tvær sveitir frá íslandi, sveit Mo-
dern Iceland (Arnarflug mun hún
heita ytra) og sveit Braga Hauks-
sonar, taka þátt í alþjóðlegu móti í
Amsterdam um þessa helgi. Sveitirn-
ar skipa þeir: Magnús Ólafsson/
Jakob Kristinsson og Hermann
Lárusson/Ólafur Lárusson. Bragi
Hauksson/Sigtryggur Sigurðsson og
Ásgeir P. Asbjörnsson/Hrólfur
Hjaltason.
Mót þetta er 2. alþjóðlegt mót
Schipool-flugvallar með þátttöku um
100 sveita víðs vegar að. Nánar síðar.
Bridge er spilaður víðar en á ís-
landi. ÍUppsölum í Svíþjóð er mikill
uppgangur þessa dagana. Ein aðal-
sprautan þar er Sveinn Marteinsson
ættaður frá Sauðárkróki, en hann
hefur dvalið í Svíþjóð um 20 ára
skeið. Sveinn var á dögunum í heim-
sókn og impraði meðal annars á
nokkrum hugmyndum. Ein af þeim
var á þá lund, hvort ekki væri mögu-
leiki á samskiptum. Árlega í desemb-
er gangast þeir Uppsala-menn fyrir
„Gull-keppni“ með þátttöku bestu
sveita Svía. Áhugi væri fyrir þátttöku
sveitar frá íslandi í þetta mót. Hugs-
anlega mætti styrkja slíka þátttöku, ef
áhugi reyndist fyrir hendi.
Þátturinn hefur áður komið inn á
mál sem þessi. í kjölfarið á glæsi-
legum árangri liðsins okkar í Brig-
hton ’87 og hugsanlega í næstu
mótum, má búast við að Bridge-
„elítan“ ytra, m.a. í Svíþjóð og víðar
taki við sér og hugsi kannski eitthvað
á þá lund, að það sé ekki svo vitlaust
að sjá hvað þeir geta þessir pjakkar
frá fslandi og bjóða þeim á sterk mót.
Boðið frá Cavendish-klúbbnum í
USA í vetur staðfestir þetta álit. En
þátttakan verður að vera á breiðari
grundvelli og örari, fleiri mót verða
að sækjast af okkar betri spilurum, ef
við eigum að halda okkur á bridge-
landakortinu. Þar koma inn í mót
einsog Evróputvímenningurinn, OI-
ympíumótið, Heimsmeistaramótið f
tvímenning, Philip Morris helgarmót
í Evrópu o.fl.
Fyrirliðar sveita í Sanitas bikar-
keppninni eru minntir á að greiða
keppnisgjaldið, kr. 7000 pr. sveit, hið
fyrsta til BSÍ. Greiðslu má koma í
pósthólf 272 - 121 Reykjavík eða
beint til Ólafs Lárussonar.
FJOLMIÐLAPISTILL
Niður með
landsbyggðarvœlið
Um síðustu helgi sat ég ráð-
stefnu norður á Dalvík. í>ar var
fjallað um byggðastefnu sem
flestum lesendum finnst eflaust
óviðkomandi því efni sem hér á
að vera til umfjöllunar. En á
þessari ráðstefnu var oft minnst á
fjölmiðla og því langar mig að
greina stuttlega frá þeim umræð-
um sem urðu í fögrum fjallasal
við utanverðan Eyjafjörð.
Þarna var samankomið fólk úr
flestum kjördæmum landsins og
ræddi málefni landsbyggðarinnar
af þekkingu og talsverðu viti.
Einn tónn var kveðinn af mörg-
um um íslenska fjölmiðla, eða
ætti ég kannski heldur að segja
reykvíska fjölmiðla. Því þótt
bæði dagblöð, tímarit, útvarps-
og sjónvarpsstöðvar geri tilkall til
þess að þjóna öllu landinu eru
höfuðstöðvar allra þessara miðla
í Reykjavík og þar af leiðandi
verður sjónarhornið oftast nær
reykvískt, jafnvel þótt verið sé að
fjalla um aðra landshluta.
Þessi tónn sem kveðinn var
margraddaður á ráðstefnunni var
sá að þá sjaldan málefni lands-
byggðarinnar bæri á góma í fjöl-
miðlum allra landsmanna væri
það yfirleitt í vælutóni: það væru
eilíf vandræði, atvinnufyrirtæki
farin á hausinn eða á leiðinni,
húsnæðismál í klandri og önnur
óáran sem herjar á mannfólkið
sem er svo vitlaust að vilja endi-
lega búa bak við Esjuna. Eitt til-
brigði heyrðist stundum við
þennan tón og væri hann helst í
ætt við skrímslafræði meistara
Þórbergs: fréttir af tvíhöfða kálf-
um, vansköpuðum kartöflum eða
undarlegu mannlífi; eitthvað
skondið.
Útkoman úr þessu væri sú að
fólkinu í landinu fyndist lands-
byggðin ekki kunna að tjá sig
nema í vælutóni. Var sögð sú saga
að eitt sinn hefðu tveir framá-
menn úr plássi á landsbyggðinni
þar sem mannlíf stóð í blóma ver-
ið í Reykjavík til að herja út fé til
byggingar 20 eða 30 íbúða í pláss-
inu. Þá gerir sjónvarpið þeim
þann óleik að sýna Kastljós um
Hellu og Hvolsvöll þar sem hús
ÞRÖSTUR
HARALDSSON
ganga ekki út og fólk flytur
jafnvel frá húsum sínum óseldum
af því atvinnan er fyrir bí. Út af
þessum þætti lentu þeir í vand-
ræðum með að sannfæra kerfis-
fólk um að þeim væri alvara með
erindi sínu. Þeir fóru upp á frétta-
stofu og báðu sér griða, fóru þess
á leit við fréttamenn að þeir opn-
uðu augun fyrir því sem jákvætt
er og gott á landsbyggðinni. En
það hefði ekki borið neinn sýni-
legan árangur. Sjónvarpið er
greinilega enn við það heygarðs-
hornið að góðar fréttir séu engar
fréttir.
Um þetta urðu nokkrar um-
ræður á ráðstefnunni og sá sem
þetta ritar hélt þeirri skoðun fram
að einu leiðirnar fyrir lands-
byggðarfólk til að breyta þessu
væru í fyrsta lagi að starfa á
reykvísku fjölmiðlunum, stunda
virkan fréttaflutning úr héraði og
láta vita af sér. Og í öðru lagi að
efla fjölmiðlastarfsemi á heima-
slóðum.
Það er staðreynd að sumir fjöl-
miðlar eru með mjög lítið virka
fréttaritara á landsbyggðinni.
Stundum eru þeir heppnir og ná í
fólk eins og Regínu frá Gjögri, en
oft heyrist ekki múkk í þeim sem
titlaðir eru fréttaritarar nema
klipið sé í þá með töngum. Og ef
vel á að vera þarf að vera mann-
skapur í því á ritstjórnarskrifstof-
unum í Reykjavík að halda sam-
bandinu við fréttaritarana lif-
andi. Á því hafa minni blöðin ein-
faldlega ekki efni, þeirra starfs-
mannakvóti er of lítill til þess að
hægt sé að splæsa 1-2 mönnum í
svona starf.
Á hinn bóginn telja góðir
fréttastjórar það skyldu sína að
lesa landsbyggðarpressuna svo ef
hún er lífleg eru talsverðar líkur á
að henni takist að hafa áhrif á þá
mynd sem reykvísku fjölmiðlarn-
ir draga upp af viðkomandi
byggðarlagi. Eg nefni sem dæmi
Víkurblaðið á Húsavík og
Eystra-Horn á Höfn.
Það er því eins með fjölmiðl-
amálin og annað sem á lands-
byggðina herjar um þessar mund-
ir: það verður ekki leyst nema til
komi aukið frumkvæði og fram-
tak heimamanna.
14 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 19. júní 1988