Þjóðviljinn - 11.05.1991, Blaðsíða 21

VAGGTIÐINDI
■ Stöðin hf. gefur bráðlega út
safnplötuna „Húsið“ til styrktar
húsi Krísuvíkursamtakanna í
Krísyvlk. Átján lítt þekktar
hljómsveitir birtast þar með eitt
lag hver og ber mikið á dreif-
býlishljómsveitum. Platan hef-
ur verið I vinnslu allt síðastliðið
ár en kveikjuna að plötunni átti
hljómsveitin Blautir Dropar
sem ákvað að gefa lag sitt
„Segðu mér“ til málstaðarins...
■ Paul McCartney gefur út
plötuna „Unplugged - the Off-
icial bootleg" síðar í þessum
mánuði. Platan var tekin upp
fyrr á þessu ári í Bretlandi fyrir
þátt MTV „Unplugged“ þar sem
ýmsir flytjendur spila lög sín
órafmagnað. Á plötunni flytur
Paul ásamt hljómsveit 17 lög
sem spanna allan hans feril,
sex Bítlalög eru flutt ásamt
Wings-lögum, lögum af sóló-
plötum Pauls og eitt lagið, „I
lost my little girl“, samdi Paul
jafnvel áður en hann gekk (
The Quarry Men, hljómsveitina
sem varð kveikjan að Bítlun
um...
■ Plötum Karls Örvarssonar
og Blúskompanísins, sem
Steinar ætluðu að gefa út (vor,
hefur verið seinkað fram á
haustið. Hinsvegar mun fyrir-
tækið bráðlega gefa út safn-
plötu með Vilhjálmi heitnum
Vilhjálmssyni, „Við eigum sam-
leið“, sem byggir á lagavali
samnefndrar sýningar. Einnig
er von á öðrum hluta „Aftur til
fortíðaT-útgáfunnar og verða
tímabilunum 1950-60, 1960-70
og 1970-80, aftur gerð skil á
þrem plötum. Sumarlegt yfir-
bragð verður alls ráðandi á
þessum væntanlegu plötum
svo líklega fáum við að heyra
Bjarka Tryggvason með (sól
og sumaryl og Hönnu Valdísi
með Sól, sól skín á mig...
Skífan er langt komin með
vinnslu sinnar árlegu sumar-
safnplötu. I ár kennir margra
grasa; Rúnar Þór, Geiri Sæm
og Sverrir Stormsker verða
með lög, svo og Júlíus Guð-
mundsson, Sigríður Guðna-
dóttir og ívar Sigurbergsson
(Gulleyjan). Hljómsveitirnar Or-
gill og Eftirlitið stíga sín fyrstu
útgáfuspor á plötunni og hljóm-
sveitin Bless veröur með kántr-
Irokklag.
■ Heyrst hefur að Skífan ætli
sér að gefa út þungarokksafn-
plötu með þeim hljómsveitum
sem skipa hina gróskumiklu
þungarokksflóru dagsins I dag.
Vonandi verður sú plata að
veruleika sem fyrst þvl löngu
er orðið tímabært að þessar
hljómsveitir verði tiltækar í
föstu formi.
■ Vagg framundan: Svörtu
Kaggarnir spila skemmtilegt
léttrokk og rokkabillí á Tveim
vinum I kvöld. Yngri sveitir fá
svo að spreyta sig, á morgun
og á mánudaginn leikur hljóm-
sveitin Guði gleymdir og Þriðja
eyrað leikur á þriðjudags- og
miðvikudagskvöld. Gerninga-
þjónustan óguriega Infemo 5
býður svo upp á tónleikaorgíu
á Tveim vinum fimmtudaginn
16. Galileó heldur uppi stans-
lausu stuði á Púlsinum I kvöld
og jass- og blússveitin Blái
fiðringurinn, með Lindu Gísla-
dóttur I broddi fylkingar, leikur
á sama stað miövikudaginn
15. maí.
Já, Formaika!
Fyrir þónokkuð mörgum árum gekk í sjónvarpinu auglýsing sem
mörgum er enn í fersku minni. Kvenmannshönd strauk yfir ýmis eðal-
efhi og spurði: Marmari? Fura? Og alltaf var svarið það sama: Nei,
Formaika. Nú geta menn spurt eftir hlustun á litla, stimplaða plötu í
stóru, snotru umslagi; The Stone Roses? The Inspiral Carpets? Og svar-
ið yrði það sama: Nei, Formaika. Hljómsveitin sem nefnir sig eftir
þessu undra gerviefhi viðurkennir áhrifavaldana - en hefur einnig þó-
nokkuð fleira til brunns að bera en að vera stæling, eins og klæðningin
komast þeir vel ffá sínu.
- Þessi plata var tilraun, segja þeir Einar Pétur trommari og Karl
Ægir bassaleikari: - Við höfðum mjög litla reynslu af hljóðversvinnu
en samt höldum við að við komumst ágætlega frá þessu.
Auk riþmaparsins, sem segjast hafa verið útnefndir til að sjá um al-
menningstengsl hljómsveitarinnar, eru í sveitinni Ottó Tynes, sem
syngur og leikur á gítar, og Vemharður sem spilar á gítar. En það eru
blikur á lofti.
- Venni vill bara vera rokkari og hefur sett okkur nokkrar hömlur.
Þegar við erum bara þrír að æfa er útkoman allt önnur en þegar Venni
er með. I haust þegar við höfum tekið langt sumarffi verður hann ekki
með og við verðum búnir að fá tölvukarl á hljómborð. - Hljómsveitin
er hálfgert dreifbýlisband, halda drengimir áfram. - Einar og Venni
koma ffá Isafirði þar sem Venni var áður í hljómsveitinni Gult að inn-
an, Kalli kemur ffá Þorlákshöfn og hafði aðallega setið inní herbergi og
spilað þungarokk. Ottó er hinsvegar úr Reykjavík. (Þess má geta að
Ottó tók þátt í Söngkeppni ffamhaldsskólanna í ár og lenti í þriðja sæti.)
- Við byijuðum í janúar í fyrra og spiluðum fyrst hálfgert kántr-
írokk í anda Violent Femmes. Tónlistin var fyrst tekin hrá úr smiðju
Ottós en nú byggjum við meira yfir gmnna ffá Ottó á æfingum. Stefhu-
breytingin yfir í dansrokkið var ekki meðvituð. Við höfðum alltaf hafl
þennan fíling I okkur og þegar við fórum í hljóðver um jólin var ljóst
hvert stefndi. Við ákváðum að hafa lögin á plötunni sem ólíkust, „King
of soul“ er kraftmikið lag en „Lazy dazy man“ rólegra. Hörður Braga-
son úr Júpiters heldur þessu eiginlega saman hjá okkur á plötunni með
frábærum hljómborðsleik. Við þorum að lofa að næsta plata verður
þúsund-sinnum betri þótt þessi sé alls ekki slæm.
Eg spyr þá útí textana.
- Textamir hafa engan boðskap, em bara hreinasta bull á ensku en
í ffamtíðinni ætlum við að bulla á íslensku.
- Fáið þið góðan hljómgmnn?
- Við eigum engan séns á að verða vinsælir og gemm því meira af
því að skapa okkur sérstöðu. Framtíðarsteínan hjá okkur gæti kallast
dularfull tónlist. Það er alltof mikið af rokki hér á landi. Við lýsum tón-
list okkar sem beinni andstöðu við rokkabillíið og það eina sem við
stefnum að er að verða ekki rokkarar. Við vitum ekki hvort slík yfirlýs-
ing fer fyrir bijóstið á íslenskum hlustendum.
Formaika án trommarans og að viðbættri kæmstu. Mynd - Jim Smart.
- Umslag nýju plötunnar er hálfgert klúður, hvað fór úrskeiðis?
- Eg held að við getum kennt heymardaufum prentara á íslenskri
prentstofu um allt þetta mál. Það var alltaf ætlunin hjá okkur að hafa
umslagið lítið eins og plötuna en þar sem litlar plötur sjást lítið núorð-
ið em mistök prentarans kannski skiljanleg. Þetta mál er eftir allt sam-
an bara fyndið og platan fær að fara í stóra-plötusafnið.
Formaiku-bakkbitið vill segja mér sögu í lokin:- Stærsti aðdáandi
okkar er yndisleg gömul kona sem mætir alltaf á æfingar hjá okkur á
þriðjudögum og fimmtudögum. Hún vinnur vaktavinnu og á ffí daginn
eftir svo hún er vel íðí, með pelann í töskunni. Henni finnst Helgi
Bjöms ofsalega finn söngvarai og er tiðrætt um það. Við setjum allt í
botn en hún situr sem fastast, klappar eftir lögin og skorar á okkur að
spila í Danshöllinni!
Plata Formaiku er komin í flestar plötuverslanir og bíður eftir kaup-
endum. Hún á það skilið að heyrast. í sumar fara meðlimimir til sín
heima en hljómsveitin byijar aftur á ftillum krafti í haust. Ottó Tynes
ætlar að setja saman hljómsveit og þræða pöbbana í sumar. Síðasta
tækifærið i bili gefst i kvöld en þá mun Formaika spila með Iánstromm-
ara í kjallara í Lídó.
Drápfrændinn
Áður en hinn 23ja ára Steven Patrick Mor-
rissey hitti hinn 19 ára gamla Johnny Marr og
þeir ákváðu að stofna hljómsveit, hafði Mor-
rissey unnið í plötubúð og vaktað spítala.
Hann var óskaplega dapur, hafði yfirgefið
menntaveginn 17 ára gamall og þurfti nú að
takast á við tónlist sem gerandi, en ekki sem
þiggjandi. Morrissey hafði verið fránuminn af
tónlist allar götur síðan hann keypti fyrstu
plötuna sína sex ára gamall árið 1965. Það var
„Come and stay with me“ með Marianne Fa-
ithful. Poppstjömumar höfðu verið hans einu
vinir. Fyrst sökk hann sér niður í Bítlana, síð-
an The New York Dolls og tók pönkinu fegins
hendi þegar það reið yfir Bretlandseyjar. „Þeg-
ar ég var ungur,“ segir Morrissey í nýlegu
blaðaviðtali, „útilokaði ég mannkynið sífellt í
þágu popptónlistar. Eg hafði mjög lítil sam-
skipti við jafnaldra mína dró heldur glugga-
tjöldin fyrir og hlustaði á tónlist. Það er mjög
eðlilegt að eitthvað mikið hafi farið úrskeiðis.
Tónlist er eins og eiturlyf og það eru engar
endurhæfingarstöðvar.“
Hljómsveit Morrissey og Johnny Marr hét
The Smiths og var stofnuð 1983. Skemmtilega
fijór gítarleikur Marr og angurvær en ólgandi
söngstíll Morrisey spunnu eggjandi poppþráð
sem gagnrýnendur og hlustendur festust um-
vörpum í. The Smith hættu 1987 eftir rikulega
uppskeru og Morrissey gaf út „Viva hate“,
breiðskífu sem fékk þokkalegar viðtökur. I
þrjú löng ár hafa aðdáendur þurft að bíða eftir
nýrri plötu, „Kill Uncle“ sem nýlega er komin
út. Enn og aftur þarf að byrja á gömlu tug-
gunni; Morrissey er miklu betri með gömlu
Smiths-félögunum. Sérstaklega er gítarleiks
Marr sárt saknað. Morrissey er reyndar alveg
sammála, hann saknar gömlu félaganna og
viðurkennir fuslega að The Smiths var há-
punkturinn á hans ferli. En það eru litlar líkur
á frekari samstarfi Morrissey og Marr. Johnny
Marr fannst alltaf að hann stæði í skugganum
af Morrissey á meðan The Smiths störfuðu og
síðan hljómsveitin hætti hefur hann starfað
með ekki ómerkeri mönnum en Paul
McCartney, Bryan Ferry, The Talking Heads
og nú er von á plötu sem hann gerði í sam-
vinnu við Bemard Sumner, aðalmanninummm
í New Order. En maður kemur í manns stað.
Undirleikarar á „Kill Uncle“ eru Andrew Par-
esi á trommum, Mark E. Nevin úr þjóðlaga-
poppsveitinni Fairground Attraction leikur á
gítar og semur tónlistina með Morrissey og
hljómborðsleikarinn úr Madness, Mark „Bed-
ders“ Bedford leikur á bassa.
„Kill Uncle“ er vinaleg og létt plata og
sem betur fer er Morrissey farinn að minnka
við sig bömmerhjalið í textunum. í Asian mt“
syngur hann blíðlega gegn kynþáttaofbeldi á
Bretlandi og í „Sing up your life“ segir hann
áheyrendum að gera það sama og hann gerir;
að syngja. Þegar hefur það lag og „Our Frank"
verið gefin út á smáskffum, gáfulegt val því
þessi lög hljóma vel og renna ljúflega. Besta
lagið er þó kraftmesta lag plötunnar, „Found
found found“, þar sem Morrissey syngur ofan
á drífandi gitarinn; „Fundinn, fundinn, fund-
inn/ einhver einvhers virði í þessum dmnga.“
Morrissey, sem hefur alltaf tortryggt aðrar
mannvemr, hefur loks eignast sannan vin, ein-
hvem sem skilur hann og alla hans sérvisku
fullkomlega. Vinurinn er enginn annar en Mi-
chael Stipe, söngvari R.E.M.
„Þetta samband hefiir ekkert með kynlíf að
gera,“ segir Morrissey sem er viðurkenndur
hommi, „við höfiim bara hist og farið í langar
gönguferðir og talað. Michael er mjög gef-
andi, mjög yndisleg mannvera." Tónlistarlegt
samstaif er mögulegt og hafa þeir ákveðið að
koma fram í enska sjónvarpsþættinum „Rock
Steady“. En Morrisey vill að Michael hafi
frumkvæðið og þar sem R.E.M. ætlar að taka
upp nýja plötu á árinu og fara í tónleikareisu
má búast við að töf verði á þessu samstarfi
poppguðanna. Morrissey hefur líka tilkynnt
riatónleikaferðalag um Bretlandseyjar og er
þegar orðið uppselt á flesta tónleikana.
„Kill Uncle“ er ekki stórt skref á tónlistar-
legri þróunarbraut Morrissey. Fyrir næstu
plötu mætti hann næla sér í ferskar hugmyndir
og jafnvel söðla algjörlega um tónlistarstíl svo
hann festist ekki i miðjumoðs poppstöðnun.
Það yrði leiðinlegt ef hann færi að vakta spít-
ala aftur.
Plötur Morrissey:
með The Smiths
- The Smiths 1984
- Hatful of Hallow (Smáskífusafn
og endurhljóðblandanir) 1984
- Meat is murder 1985
- The Queen is dead 1986
- The World won’t listen (safnplata) 1987
- Louder than Bombs
(tvöföld saínplata) 1987
- Strangeways, here we come
(safnplata) 1987
- Rank (Tónleikaupptökur) 1988
Sólóplötur
- Viva Hate 1988
- Bona Drag (smáskífusafn) 1990
- Kill Uncle 1991
Gunnar L
Hjálmarsson
Laugardagur 11. maí 1991 NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 21