Þjóðviljinn - 28.06.1991, Qupperneq 14

40 börn í sveit
Það var sagt frá því [ fréttum í byrjun
júnímánaðar að 40 börn úr Austurbæjar-
skóla fóru í 10 daga sveitadvöl. Helmingur
barnanna fór á tvo bæi austur í Mýrdal en
hinn helmingurinn vestur á Snæfellsnes.
Það hefði ekki þótt fréttnæmt fýrir svona
tveim til þrem áratugum að íslensk skólabörn
færu í sveit að sumri til. Foreldrar þessara
barna eru sumir ættaðir úr sveit, eða aldir þar
upp, og margir hafa sjálfsagt verið í sveit á
hverju sumri. En nú ér öldin önnur.
Bændum hefur fækkað, en fólki í bæjum
fjölgar stöðugt. Smátt og smátt rofna síðan
tengslin á milli fólks í þéttbýli og dreifbýli. En
það er háskaleg þróun ef sveitafólk og bæjar-
búar hætta að umgangast, hætta að skilja líf
hvers annars, Af því bærinn er háður sveit-
inni og sveitin er háð bænum. í sveitinni er
mest af matnum framleitt og líka efni í fatnað,
en í bæjunum er þetta fullunnið og komið á
markað. í bæjunum eru flestir neytendur.
Tilgangurinn með sveitadvöl barnanna 40
var m.a. sá að þau gerðu sér betur grein fyrir
þessum tengslum og lærðu að njóta þess að
komast í snertingu við náttúru landsins. Það
er yndislegt að hlusta á fuglana syngja um
varptímann, en það er líka gaman að læra að
þekkja þá og vita hvað söngvararnir heita.
Sama er um gróðurinn. Það er æðislegt að
leggjast niður í grasið og finna ilminn úr jörð-
inni. En það er ekki síður skemmtilegt að vita
hvaða jurtir það eru, sem gefa frá sér þessa
góðu lykt.
Börnin úr Austurbæjarskóla voru þátttak-
endur í samstarfsverkefni skólans síns,
Landverndar, menntamálaráðuneytisins og
bændasamtakanna. Þau áttu að skrifa dag-
bók um reynslu sína, og HÆNSNAPRIKIÐ
hefur fengið leyfi til að birta brot úr einni
þeirra. Seinna er ætlunin að öll íslensk böm
fái hliðstætt tækifæri einhvern tíma á skóla-
gongu sinm.
Kveðja ,

Ur dagbók Veru
Skálinn á Höfðabrekku
2. dagur
Ég vaknaði kl. 8.30. Ég fékk mér
að borða. Svo fórum við að gróður-
setja. Við gróðursettum í kringum all-
an skálann. Svo fórum við að borða.
Við fórum að veiða. Ég kunni ekki
neitt, en svo gekk mér bara vel. Það
beit tvisvar á hjá mér, en ég missti þá
af.
Svo um kvöldið fórum við í ratleik
og eftir það fengum við popp og djús
og spiluðum.
Góða nótt, kæra dagbók
(Krakkarnir fóru í fjós og sáu kýrn-
ar mjólkaðar. Þau fóru í hrosshaga
að skoða nýfædd folöld og þau voru
með bóndanum að vinna í heyi. Vera
fékk snert af ofnæmi í augun.)
5. dagur
Ég vaknaði um hálf níu. Mér var
hræðilega illt í augunum. Ég fór til
Dúru og sagði henni það. Hún sagði
að augað í mér væri að bólgna upp.
En þegar liðið var á daginn batnaði
það. - Við fórum í nestisferð til Víkur.
Við höfðum nestið með okkur að fjör-
unni sem er rétt hjá Reynisdröngum.
Þar fórum við að vaða. Svo borðuð-
um við nestið og átum hundasúrur.
Seinna fengum við ís og tyggjó. Eftir
ísinn fórum við að skoða næst-
stærsta kríuvarp á (slandi. Svo fórum
við heim. Við fórum inn að skrifa dag-
bók. En allt í einu kom Jóhannes
bóndi og sagði okkur að koma og sjá
þegar meri væri leidd undir graðfola.
En merin var ekki tilbúin, svo við fá-
um að sjá það seinna. - Svo kom Jó-
hannes aftur og sagði okkur að við
ættum að koma og sjá dýralækninn
sauma sár á hesti. Það var ógeðs-
legt. Svo borðuðum við kvöldmat.
Eftir það fórum við í leiki og kvöldið
endaði á því að okkur var sagt að við
myndum fá að fara í hellisferð.
Ég, Valgerður og Þóra sváfum
saman og Þóra hélt fyrir okkur vöku
langt fram á nótt.
Góða nótt, kæra dagbók
þín Vera
Sunnudagur 9. júní
I morgun fengum við að sofa út.
En við vöknuðum um 9 og fórum að
kjafta...
Svo fórum við í hellisferð, þangað
sem (kvikmyndin) Hrafninn flýgur var
tekin. Þar borðuðum við nesti og
tíndum plöntur, sem við ætlum að
pressa og líma inn í bók. Þegar við
komum heim, spurði Sólveig, hvort
við vildum ekki hjálpa til í garðinum.
Svo borðuðum við kvöldmat og feng-
um að grilla pylsur sjálf. Kl. 10 fór ég,
Þóra, Sara, Oddný, Jódís, Valgerður
og Þorsteinn upp á fjall að finna gröf-
ina hennar Jóku. Það er draugur,
sem er einhvers staðar hér á Höfða-
brekku. En gröfin hennar er einhvers
staðar lengst uppi í fjalli. Við fórum
ógeðslega hátt upp og áttum að
fylgja rafmagnslínunum. Við héldum
að við sæjum kirkjugarðinn, en flestir
voru orðnir svo hræddir, að þau ætl-
uðu að fara heim.
Svo allt í einu heyrðum við flaut.
Það var Björgvin, sonur bóndans.
Hann sýndi okkur gröfina. Svo fórum
við niður fjallið og út á veg. Þá var
Sólveig komin að sækja okkur, því
þau voru orðin soldið hrædd um okk-
ur. Klukkan varorðin 12.
Þegar við komum heim fengum
við kleinur og mjólk og svo fórum við
strax inn að sofa.
Góða nótt, kæra dagbók
(Krakkarnir héldu áfram að tína
jurtir og hjálpa fólkinu við ýmis störf á
bænum, m.a. að flysja kartöflur ofan í
20 ferðamenn. Þau fóru í hellaferð og
á hestbak og í heimsókn til bónda í
nágrenninu, sem framleiðir sjálfur sitt
eigið rafmagn með eigin rafstöð í eig-
in fossi. En svo leið að heimferð.)
Miðvikudagur 12. júní
Við vöknuðum allar í hrúgu. Sara
hafði hrotið alla nóttina og ég svaf
varla neitt. Svo borðuðum við morg-
unmat og fórum að taka til. Eftir það
fengum við að sjá þegar merinni var
haldið undir graðfola. Síðan var há-
degismatur og Valgerður spilaði á
harmónikku. Svo fórum við inn í
strákaslag. Eftir það fórum við í reið-
túr og ég var aftur á Tvisti. Við fórum
niður í fjöru og afturtil baka. Það var
æði. Svo fórum við í kaffi. Svo að tína
sprek í brennu. Við héldum brennu
og Valgerður spilaði á harmónikku og
við dönsuðum. Svo bjuggu strákarnir
til fleka og Kalli datt af og rennblotn-
aði.
Við fengum nýbakaðar vöfflur og
þegar Valgerður ætlaði að fá sér
rjóma með rjómasprautunni spraut-
aðist allt út um allt og allir voru með
rjóma alls staðar. Svo fórum við að
tala saman.
Góða nótt, kæra dagbók
þín Vera
P.S. Þetta er síðasta nóttin. Grát-
ur.
14 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 28. júní 1991