Þjóðviljinn - 12.07.1991, Blaðsíða 22

7— 3 v- ¥— T— s? l— f ? T 7— T~ V
)0 )1 T ;3 H 15 )i> )* S? V IZ 16 ¥ 5~
)7- JV ? 17 ú )<j T Y V 20 21 e ;3 s?
Q )É n )Z J3 29- 13 V 5 )2 X2 25*
Ib )z & s s? IX )<f •n J— )$ S? I? 2) 5
7T~ V n 22 n W iZ. /3 n X\ T~ )S s1
7T~ 22 y 2) !T~ T ÍT U> /V /¥ V zf
f * Xi £T )$ )Z sr V I1) 6 12 V zo )#
$7 )Z ¥ )S u IÍL f zl 27 2+
H )2 7- iz w~ T zo e 16 /¥ V
7~ V * Zé ? T g b !ú? ié )6 f\ Zl ZéJ
"X gL y (f )& z/ 16 s? $ )<7 )4 f 21
S2 )i 2/ )(? S2 f 32 /f 27) 1É £
AÁBDÐEÉFGHllJKLMNOÓPR STUÚVXYÝÞÆÖ
Krossgáta nr. 155
Setjiö rétta stafi I reitina hér fyrir neöan. Þeir mynda þá ömefni. Sendiö þetta
nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóöviljans, Slöumúla 37, 108 Reykjavlk,
merkt .Krossgáta nr. 155“. Skilafrestur er þrjár vikur. Verölaunin veröa send
til vinningshafa.
1 23 27 % JS /8 16 21

Lausnarorö á krossgátu nr. 151 var Miöhvilft. Dregiö var úr réttum lausnum Verölaun fyrir krossgátu nr. 155 er
og upp kom nafn Sigrlöar Halldórsdóttur, til heimilis aö Arkarholti 12, Mos- Duldir heimar - leyndardómar hins
fellsbæ. Hún fær senda bókina Kafarann eftir Siegfried Lenz I þýöingu Bald- óþekkta. Almenna bókafélagiö gaf
urs Ingólfssonar. Almenna bókafélagiö gaf út 1991. út áriö 1991.
MEÐ FLUGU
í HÖFÐINU

Hún stóð ekki lengi rígningin
um daginn. Þó var nú ágaett að
rifja upp hvemig hún er, hafi ein-
hver ryðgað i þeim ffæðum.
Nú er ánægjuleg veiði i heiða-
vötnum viða. Sú ágæta fluga Dun-
keld vakti verulegan áhuga hjá
bleikju i stððuvatni norður á heið-
um um daginn. Eins og fyrri dag-
inn dugði öngullinn illa á gijótið
svo fiskar tolldu ekki á brotnum
önglinum. Aflatölur fáið þið nú
ekki og þýðingariaust að kvarta út-
af þvi. Veiðimenn hafa fúllt leyfi
til að auka talsvert við þegar þeir
gefa upp aflann við vini og vanda-
menn. Stebbi Hjalt. segir reyndar
að lygin hafi beinlínis verið fiindin
upp handa veiðimönnum, og vist
er að margir þeirra kunna vel að
fara með slíkt.
Sú saga_ fór á flot um daginn
að nokkrir Armenn sem fóru fyrir
skömmu i Reykjavatn, sem er
handanvið Eiríksjökul, hafi haft
400 bleikjur uppúr krafsinu. Þetta
var borið undir Stebba, og þar sem
hann taldi sig vita að aflinn hafi
verið 24 bleikjur þótti honum aug-
ljóst að í málið hafi blandast utan-
aðkomandi menn. Veiðimennimir
hafi ekki gefið neitt svona upp,
enda væri þetta rúmlega sextán-
foldun. Svona færi þegar óhlut-
vandir menn blönduðu sér i það
sem þeim kæmi ekki við og væri
öðrum ætlað. Menn kynnu sér
ekki hóf. Við skulum ekki fást um
það í bili, en muna sem fyrr hvað
heyrir hveijum til.
Fluga vikunnar heitir Brook
Trout og er eftir Lew Oatmar eins
og síðasta fluga var einnig. Mér
þykir hún sérlega falleg og bókin
hans Bates segir hana hafa reynst
vel f Quebec og þá fyrir lækjasil-
ung. Einnig fyrir regnbogasilung,
og þá þurfum við ekki að efast um
okkar fiska. Þeir munu gina við
þessu.
Uppskriftin er svona:
1. Ongull: Ég notaði CS17.
2. Skott: Fyrst koma hvítar
fanir af hnakkafjöður. Þetta er haft
mjög lítið. Siðan kemur jaftunikið
af svörtu og síðast kemur appels-
inurautt (orange). Það skal vera
jafhmikið tveim fyrri litunum. Lit-
imir eiga ekki að blandast og
skottið á að vera jafnlangt og gap
öngulsins er vítt.
3. Búkur: Hér á hvítt flos að
þekja 3/4 búksins, talið aftanffá.
Fremsti hlutinn er úr laxableiku
flosi. Vefjið svo flötu Mylartinseli
í spíral yfir þetta. Hafið það ekki
ofþétt.
4. Skegg: Sama efiii og i
skottinu. Jaftilangt og í sömu röð.
5. Vængur: Fyrst koma tvær
grábekkjóttar fjaðrir (grizzly).
Síðan koma tvær ólífúgrænar, sin
hvom megin. Málið örlitla punkta
gula og rauða á fjöðurstafmn. (Sjá
mynd).
6. Tvær fjaðrir af frumskóg-
arhana, sin hvom megin.
7. Haus er ólifúgrænn og mál-
aður með hvitu undir kverkina.
Þetta er nú bara álitiegt
Pétur
Tyrfingsson
skrifdr um blús
Ég vaknaði mæddur í morgun...
Hi
Tímamótaverk frá Buddy Guy
„Damn Right, I’ve Got The Blues“
Buddy Guy hefúr hlotið mikla
sæmd síðustu ár. Hann hefúr fengið
mikla umfjöllun í gítarblöðum upp á
siðkastið, komið fram með Stevie
Ray Vaughn, Eric Clapton og nú síð-
ast haldið samciginlega tónleika með
Jeff Beck. Við hliðina á Albert og
B.B. King er Buddy Guy líklega einn
ástsælasti blúsmaður vorra tíma, jafnt
í hópi músíkmanna og áheyrenda. Nú
er loksins komin út ný skífa með hon-
um, „Damn Right, I’ve Got The Blu-
es“ (Silvertone Records).
Ég hikaði ekki eitt andartak við
að kaupa þennan nýja disk, en bjóst
ekki við neinu sérstöku. Plötur Buddy
Guys, hver tekin út af fyrir sig, eru
svolítið gallaðar. En hvað heyri ég?
,Damn Right, I’ve Got The Blues“
hefúr sem betur fer ekki þá galla sem
skífúr Buddys hafa haft; hún er ekki
misjöfh eða „krumpuð". Ekkert lag-
anna tiu stingur í stúf og það hvarflar
aldrei að hlustandanum að eitthvert
laganna sé til uppfyllingar eða fljóti
með einfaldlega vegna þess að það
var til á bandi. Allur hljóðfæraleikur,
útsetningar og hljóðblöndun miðast
við að gefa hveijum blús einstakt
svipmóL Platan hefúr með öðrum
orðum jafha áferð.
Ég ætla ekki að fjalla um hvert
lag á disknum, en get ekki staðist að
tala um upphafið og endinn. Við er-
um tekin með trompi í byrjun. Buddy
Guy opnar með blúsnum sem diskur-
inn heitir eftir, „Damn Right, I’ve
Got The Blues". Þetta er blús mjög
einfaldur í allri sinni gerð, spilaður
með eins fáum hljóðfæmm og hægt
er. Það er eins og verið sé að draga
saman stileinkenni listamannsins í
einum blús sem síðan marka allt sem
á eftir kemur. Endirinn er hjartnæm-
ur. „Let Me Love You Baby“ eflir
Wilíie gamla Dixon er blús sem
Stevie Ray Vaughn hljóðritaði að
dæmi Buddy Guys. Nú syngur Buddy
þennan blús aftur inn á plötu eins og
hann vilji segja að þeir hafi átt eitt-
hvað dýrmætt sameiginlega. Á eftir
þessu kemur svo .Jlemembering
Stevie". Þar leikur blúsmaðurinn
stanslaust á gígjuna sína í sjö mínútur
eins konar eftirmæli; hann leikur af
fingnim fram í minningu Ijúflingsins
sem dó svo ungur. Þar grætur Buddy
Guy.
Buddy Guy hefúr ekki gefið út
plötu í næstum áratug. Það hæfir að
vekja athygli á eldra efni. Buddy hef-
ur leikið með stórum skara mikilla
meistara inn á hljómplötur, sem ekki
er hægt að telja allar ffam. Frammi-
staða hans er áberandi góð á tveimur
plötum hans og Junior Wells, sem
fengist hafa hér í búðum: „Hoodoo
Man BIues“ (Delmark) og „Drinkin’
TNT and Smokin’ Dynamite” (Red
Lightnin).
Gamalt efhi ffá sjötta áratugnum
er að finna á plötu sem heitir „In the
Beginning" (Red Lightnin) sem ekki
hefur fengist hér lengi. „Stone Crazy“
er geisladiskur sem hefúr fengist I
búðum núna. Þar er safh allra helstu
laganna sem hann hljóðritaði fýrir
Chess-lýrirtækið 1960-1967.
Þijár breiðskífúr komu út hjá
Vanguard í Chicago sitt hvoru megin
við árið 1970: „The Man And The
Blues“ sem er sérlega góð plata,
„Hold That Plane“ og „This is Buddy
Guy“. Snemma á síðasta áratug gaf
Buddy Guy út nokkrar plötur hjá JSP
í London: „The Dollar Done Fell“
sem er hljóðritun inná klúbbi í Chic-
ago, „Breaking Out“, ,D-J- Play My
Blues“ (sem ég mæli eindregið með)
og „Ten Blue Fingers" og loks „Bud-
dy & Philip Guy“. Loks kom út plata
í Frakklandi og síðar hjá Alligator
sem heitir „Stone Crazy" (eins og áð-
umefndur safndiskur). Ég hef það
fýrir satt að þetta sé sú hljómplata
sem Buddy Guy var ánægðastur með.
Hvort nýi diskurinn er óskabamið
hans í dag veit ég ekki. Hitt veit ég að
„Damn Right, I’ve Got The Blues“ er
honum til mikils sóma og kærkomin
okkur aðdáendum hans.
Nú virðist uppgangur í útgáfú á
vönduðum blúsplötum. Frá náttúr-
unnar hendi er Buddy Guy senuþjóf-
ur. Með þessum nýja diski held ég að
hann hafi stolið senunni. Það kemur
mér ekkert á óvart ef Buddy Guy fær
einhver verðlaun eða viðurkenningu
fýrir þessa plötu. Hún sannar eitt svo
ekki verður um villst: Blúsmaður eins
og Buddy Guy getur gefið út mjög
sérstaka plötu með heildarsvip sem er
samt sem áður alveg tandurhrein
blúsplata. Þannig fá kenjóttar sálir
eins og ég ffið í beinin.
22 SlÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 12. Júlí 1991