Dagblaðið Vísir - DV - 30.10.1995, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 30. OKTÓBER 1995
Spurningin
Stundar þú líkamsrækt?
Erna Svanlaug nemi: Já, í leikfimi
i skólanum.
Ragnheiður Hrönn Björnsdóttir
blómaskreytinganemi: Já, ég fer í
sund alla virka daga.
Lasse Lepisto nemi: Já, ég stunda
reiðmennsku.
Jakko Turpoingen nemi: Já, ég
æfi mig í tölvuleikjum!
Perla Egilsdóttir nemi: Nei, ég
æfði þegar ég var lítil og fékk þá
nóg.
Lesendur
Upprætum skattsvikin en
dæmum engan fyrir fram
Það er líka hægt að efnast án þess að beita brögðum, segir Konráð m.a. í
bréfinu.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Fjárlagahallinn hefur loðað við
fjárlagafrumvörp hér lengi. Nýja
frumvarpið miðast - eins og önnur -
við hallalausan rekstur árið 1996.
Til að ná þessum núll-rekstri hjá
ríkinu er nokkuð ljóst að niður-
skurður útgjalda mun halda áfram,
nema til komi auknar tekjur ríkis-
ins. Annaðhvort í formi aukinnar
skattheimtu eða í aukinni fram-
leiðslu á landsvísu, er leiðir til
meiri útflutnings. Um það atriði er
þó borin von, þótt auðvitað ætti
aldrei að segja aldrei.
Háværar raddir segja að.skattsvik
hér séu landlæg. Að ríkið fái ekki
nema hluta þeirra tekna sem því
ber. Og í því sambandi hafa menn
bent á fólk sem eigi miklar eignir en
greiði „vinnukonuútsvar" til samfé-
lagsins. Og svona tal hefur lika
heyrst af vörum manna í valdastétt.
Spurningin nú hlýtur því að vera
hvers vegna menn gangi þá ekki í
það verk að fá einhvern dæmdan,
öðrum til viðvörunar, úr því að mál-
in liggja svona ljóst á borðinu.
Ég dreg hins vegar enga dul á það
að undanskot frá gjöldum til hins
opinbera er staðreynd á Islandi. Og
það er aíleitt, að mínu mati, að tala
bara og aðhafast ekkert. Láta þar
með hina, sem eiga kannski nokkra
bíla, búa í stóru og vönduðu einbýl-
ishúsi fullbúnu dýrustu húsgögnum
og geta leyft sér utanferðir með
stuttu millibili, sitja eftir sem
„óhreina" eða „saknæma", vegna
þess að þeir berast á í þjóðfélaginu,
þó svo að þeir séu með allt sitt á
„þurru“. Þannig fólk er nefnilega
líka til hér. Sem betur fer.
Svona tal manna minnir mann
stundum á þær aðferðir er Stalín
(þessi frumkvöðull um framkvæmd
kommúnismanns) beitti á valdatíma
sínum, gagnvart svokölluðum
„Kúlögum". En „Kúlagar" voru efn-
aðir stórbændur sem áttu miklar
eignir í Rússlandi. Þessi einræðis-
herra hóf aðfórina gegn þeim með
þeirri aðferð að úthrópa fyrst þessa
menn á meðal almennings áður en
gengið var í það verk að svæla þá
burt af jörðum sínum. Og sakargift-
in gegn þessu fólki var: „Þið eruð
ríkir og ekki vinir fólksins". En
sannanirnar, hvar voru þær?
Slík hugsun finnst mér vera dálít-
ið á kreiki hér þegar þennan mála-
flokk ber á góma. Það breytir ekki
því að skattsvikin þarf að uppræta.
En það er hægt að efnast á íslandi
án þess að beita til þess brögðum er
stangast á við þau lög er gilda í
landinu. - Munum það.
Þegar þú sérð leigubíl næst, Guðrún, þá brostu
Hjalti Garðarsson skrifar:
í DV þann 25. október er lesenda-
bréf frá Guðrúnu Bjarnadóttur þar
sem hún úthúðar okkur leigubíl-
stjórum.
Mér finnst Guðrún taka nokkuð
stórt upp í sig þegar hún alhæfir að
obbinn af leigubílstjórum sé tillits-
lausir og frekir ökumenn sem haldi
að þeir séu öðrum ökumönnum
fremri.
Guðrún mín! Hefur þú aldrei
þurft að bíða eftir leigubíl? Sem bet-
ur fer þá veita flestir aðrir ökumenn
okkur forgang í umferðinni vegna
þess að þeir hafa einhvern' tíma
þurft að bíða eftir leigubíl sjálfir.
Varðandi það atriði að við séum
öðrum ökumönnum fremri þá ók ég
á síðasta ári 55.000 km tjónlaust.
Þetta er rúmlega þrefaldur ársakst-
ur hjá meðalökumanni.
Að lokum vil ég segja þetta: Þótt
ég hafi hvorki séð þig né hitt, Guð-
rún Bjarnadóttir, þá þykir mér samt
vænt um þig. Þess vegna vil ég
benda þér á að leita þér sérfræðiað-
stoðar og finna óuppfylltum vonum
og brostnum draumum annan far-
veg en að tiltaka ergelsi út í umferð-
ina og þá sérstaklega okkur, leigu-
bílstjóra. Það getur aldrei endað vel.
Næst þegar þú sérð leigubíl, brostu
þá og sjáðu hvort þér líður ekki bet-
ur á eftir.
Bílbelti 1 rútur og strætó
„Ég hefði hins vegar ekki verið í vafa hefðu verið belti í strætó, hvað þá í
rútubíl," segir Anna Margrét m.a.
Anna Margrét skrifar:
Ætli slysið í Hrútafirðinum
breyti einhverju í sambandi við ör-
yggisbelti í langferðabifreiðum?
Vonandi á núna við orðatiltækið:
Allt er þá þrermt er. Mér finnst að
það ætti að vera skylda að hafa bíl-
belti í öllum langferðabifreiðum,
gömlum sem nýjum. Einnig í stræt-
isvögum.
Ástæða er fyrir því að ég nota
ekki strætisvagna. Hún er sú að þeg-
ar ég fór í strætisvagni fyrir u.þ.b.
tveimur árum með dóttur mína, þá
tveggja ára, kom tvennt til greina:
að sitja með hana og henti óhapp þá
hefði ég kramið hana á milli mín og
sætisbaksins fyrir framan — eða
láta hana sitja lausa við hlið mér —
og þá hefði hún skollið á sætisbakið,
því ekki náði hún að halda sér, eða
þá flogið yfir bakið við harðan
árekstur. Hvort hefði verið örugg-
ara?
Ég hefði hins vegar ekki verið í
vafa hefðu verið belti í strætó. Nú er
ég komin með lítið barn og ekki
dettur mér í hug aö fara í strætó,
hvaö þá í rútubíl, fyrr en komin eru
bílbelti þannig að ég geti jafnvel fest
bamastólinn í sætið. Liklega ferð-
umst við bara í okkar einkabíl vel
spennt með sætisólunum.
Þegar ég las um slysið mikla í
Hrútafirði varð mér hugsað til þess
þegar ég fór með rútu í sveitaferð
með leikskólanum um árið. Sum
börnin stóðu í sætunum, önnur
stóðu í gangveginum og nokkur
voru frammi í að syngja. Ég var
„vonda mamman" og mín stelpa
varð að sitja kyrr í sætinu. Ég er
ekki þekkt fyrir að ofvernda börnin
en öryggi í umferðinni er númer
eitt. Þetta er ekki eins og í gamla
daga. Núna eru fleiri bílar í umferð-
inni og fleira fólk sem ekur mun
hraðar en áður. Umferðin er gjör-
breytt. Hún krefst meira öryggis alls
staðar.
Hver kaupir 3
stöðvar?
Lárus hringdi:
Mér þykir heldur betur risið á
okkur íslendingum að ætla að
reka 3 eða 4 sjónvarpsstöövar í
framtíðinni. Ég man þá tíð að ís-
lendingar bölsótuðust yfir einni
erlendri sjónvarpsstöð (Keflavík-
urstöðinni) sem var þó öllum að
kostnaðarlausu og hefði náðst
um allt land hefði skynsemin
fengið að ráða. Nú á að berjast
um 3 eða 4 stöðvar. Hver kaupir
3 stöðvar? Eitthvað mun undan
láta. Vonandi ekki allar stöðv-
amar.' Svo kynni þó að fara.
Margir veldu t.d. annað en sjón-
varp RÚV væru þeir frjálsir
menn i þeim efnum en ekki
ánauðugir þrælar ljósvakakerfis
ríkisins.
Hlátur Clintons
forseta
Svanur skrifar:
Það er sjaldan að maður sér
menn i lykilembættum, hvað þá
ráðamenn stórvelda, hlæja inni-
lega. Margir þeirra brosa ekki
einu sinni. Það var því kærkom-
ið fyrir heimsbyggðina að heyra
og sjá Clinton, forseta Bandaríkj-
anna, hlæja innilega eftir inn-
skot Rússlandsforseta. Það var
létt yfir hlátri Clintons. Hann
verður nær fólki fyrir bragðið.
Svigrúm til að
svíkja
Jóhannes skrifar:
Nýlega var bréf í DV er ræddi
skattsvik og staðhæft að það
væri ekki nema eðlilegt að menn
sæktust eftir svartri vinnu á
meðan himinháir skattar héldu
fólki í klemmu. En það er ekki
bara að hér ríki skattakúgun
heldur eru alþjóðasamningar,
svo sem GATT og EES, svo kirfi-
lega sniðgengnir af stjórnvöldum
að væntingar, sem almenningur
reiknaði með í lægra vörverði,
eru ekki einu sinni í augsýn,
hvað þá meir. Er hægt að búast
við öðru en fólk leiti eftir svig-
rúmi til að svíkja hið opinbera
hvenær sem færi gefst?
Húsnæðisnefnd
Reykjavíkur
Viðar Björnsson skrifar:
Verið er að nofa mína og þína
skattpeninga, útsvar og tekju-
skatt til að yfirbjóða mig á hin-
um frjálsa íbúðamarkaði á not-
uðum íbúðum. Löggjafmn á að
grípa hér í taumana og Húsnæð-
isnefnd Reykjavíkur verði bann-
að með lögum að kaupa notaðar
íbúðir á hinum frjálsa markaði
sem óneitanlega leiðir til hærra
verðs á notuðum íbúðum fyrir
þá sem eru að reyna að standa
utan hins félagslega kerfis. Hús-
næðisnefnd Reykjavíkur láti
byggingameistara um að byggja
fyrir sig og fari tafarlaust af
markaðinum með notaðar íbúð-
ir. Að öðrum kosti verður að
stofna samtök fólks sem stendur
utan við hið félagslega íbúða-
kerfi.
Launahækkanir
sjúkrahúslækna
— leiörétting
Páll Þórðarson skrifar:
í súluriti, sem birtist í DV 21.
okt. sl., er að sjá að sjúkrahús-
læknar hafi fengið 18% launa-
hækkun í síðustu samningum.
Svo er því miður ekki. í samn-
ingnum var bílastyrkur, sem
læknar höföu haft, færður inn í
grunnlaunin á þann hátt að
samningsaðilar voru allir sam-
mála um að læknar hefðu haldið
óbreyttum kjörum. Laun sjúkra-
húslækna hækkuðu strax um
1,8% og 1. jan. 1996 munu þau
hækka um 3%. Greiðslur i lífeyr-
issjóð munu hækka í áfbngum,
alls um 1,8% á samningstíman-
um til 31. des. 1996. Um aðrar
hækkanir er ekki að ræða og
hækkunin því samtals 6,75%, en
ekki 18%.