Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.1995, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 1995
15
Fjölgun leiðbeininga
Besta lausn þess vanda sem hér
að framan er talið virtist af tali
manna vera aukin sýnileg og
ósýnileg löggæsla. Að löggæsla
yrði svo öflug að hún gæti skotið
mér og þér slíkum skelk í bringu
að við sæjum þá lausn farsælasta
að fylgjast vel með öllum breyting-
um á umferðarlögum og reglum og
fara eftir þeim í einu og öflu.
Meðal góðra ábendinga var talin
þörf á bættri staðsetningu og fjölg-
un leiðbeininga um akstursstefnu.
Leiðbeiningar yfir eða við gatnamót eru sýnilegri úr fjarlægð og ökumenn átta sig því betur á þeim í tæka tíð,
segir m.a. í greininni.
Lögreglan og við...
Laugardaginn 7. október siðast-
liðinn, milli kl. 14 og 16, bauð Lög-
reglustjóraembættið eldri borgur-
um til rabbfundar að Hverfisgötu
113. Umræðuefnið var hin sívax-
andi umferð og öryggi okkar í
henni. Spurt var hvað við teldum
að gera mætti þar best til úrbóta til
fækkunar slysum og tjónum.
Framsögn og fundarstjóm höfðu
þeir Jakob Þórarinsson varðstjóri,
Hilmar Þorbjörnsson aðstoðaryfir-
lögregluþjónn og Guðmundur Guð-
jónsson yífirlögregluþjónn.
Tillitsleysið
í upphafi ræddu stjórnendur vítt
og breytt um umferðarmál, gátu
um ýmislegt sem lögreglan hefði á
prjónunum þar til bóta og að minu
mati var býsna margt gott sem þar
kom fram. Þeir hvöttu fundar-
menn til þess að tjá sig um málin
og koma fram með sínar ábending-
ar sem yrðu vel þegnar. Margir
fundarmenn tóku til máls og auð-
heyrt var að þeir voru ánægðir
með að fá tækifæri til að koma sín-
um skoðunum hér á framfæri. Ég
tel að í grófum dráttum megi taka
mál þeirra saman í nokkra heild-
arpunkta.
Hæst bar að hinn mikli umferð-
arhraði, sem viðgengst á þröngu
gatnakerfi borgarinnar, svo og
misgóðar gatna- og leiðarmerking-
ar væru hvað erfiðust fyrir hina
eldri borgara því að þegar menn
færu að reskjast þyrftu þeir ein-
faldlega lengri tíma til að aðlaga
sig breyttum aðstæðum. Aflir virt-
ust sammála um að tillitsleysi við
náungann í umferðinni væri allt of
mikið.
Van- og misnotkun stefnuljósa
hér var og talið alvarlegt mál sem
reyna þyrfti að fá bót á.
Kjallarinn
Ingvar Björnsson
hefur starfað að umferðarmálum
Sú merking sem nú væri mest ráð-
andi, málun á yfirborð gatna, væri
góð svo langt sem hún næði en þar
sem hér væri yfirborð gatna oft
hulið snjó eða vatni kæmi hún að
litlum notum. Leiðbeiningar yfir
eða við gatnamót væru hins vegar
sýnilegri úr fjai'lægð og því ætti
ökumaður betra með að átta sig á
þeim í tæka tíð.
Barátta við yfirvöld
Hjá lögreglumönnum kom fram
beiðni um aðstoð almennings við
löggæsluna í baráttu hennar við
yfirvöld, það er fjármála- og dóms-
völd, fyrir bættum starfsskilyrðum
og tækjakosti á sem flestum svið-
um.
Ástæðan fyrir þessum skrifum
mínum er fyrst og fremst sú að ég
er afar þakklátur fyrir það framtak
lögreglunnar í samskiptum hennar
við okkur eldri borgarana sem í
þessum fúndi felst.
Kæru samborgarar: Þar sem við
erum öfl aðilar að umferðinni og
eigum því sameiginlegra hags-
muna þar að gæta í því að hún fari
sem best og öruggast fram, eigum
við þá ekki að sýna lögreglunni og
öllum þeim sem að bættri umferð
vinna þakklæti okkar í verki með
því að taka okkur sjálfum tak og
sýna ennþá meiri aðgæslu en áður
og öðrum meiri tillitssemi því að
lengi má gott gæta.
Ingvar Bjömsson
„Hjá lögreglumönnum kom fram beiðni
um aðstoð almennings við löggæsluna í
baráttu hennar við yfirvöld, það er fjár-
mála- og dómsvöld, fyrir bættum starfs-
skilyrðum og tækjakosti á sem flestum
sviðum.“
Leigubilstjorinn, raðherr-
ann og ræningjarnir
Kristinn Snæland leigubílstjóri
skrifar grein undir fyrirsögninni
„íslenskir ræningjar" í DV í dag,
föstudaginn 15. desember. Þessa
nafngift velur Kristinn „inn-
heimtumönnum á íslandi" og fetar
þar í slóð Páls Péturssonar sem
stóð fyrir sams konar nafngiftum
á Alþingi og talaði þá reyndar um
taxta lögfræðinga.
Það er að sjálfsögðu mál þeirra
félaga hverja þeir nefna nöfnum af
þessu tagi og ekki tilefni minna
skrifa að blanda mér í það. Hitt
geri ég athugasemdir við að Krist-
inn blandi mér inn í það'mál með
þeim hætti sem hann gerði í áður-
nefndri kjaUaragrein.
Akureyri og
félagsmálaráðherrann
Tflefni skrifa Kristins er að því
er virðist orðaskipti milli okkar
Páls Péturssonar félagsmálaráð-
herra á Alþingi fyrir nokkrum
dögum.
Páll gerði þá að umtalsefni,
reyndar í umræðum um húsnæð-
ismál, það sem hann kallaði ræn-
ingjataxta lögfræðinga og sagði
dæmisögur af slíkum ránum. Það
sem ég gerði athugasemdir við var
það að ráðherrann tengdi bæði
dæmin við eitt tiltekið sveitarfé-
Kjallarinn
Steingrímur J. Sigfússon
alþingismaður
lag, þ.e. Akureyri. Páll klykkti út
með því að segja að hann skildi
ekki í að nokkur maður þyrði yfir-
leitt að leggja leið sína tfl Akureyr-
ar á bíl.
Með þessu fannst mér sjálfur fé-
lagsmálaráðherrann, ráðherra
málefna sveitarfélaga, höggva full-
nærri þessum ágæta stað, höfuð-
stað míns kjördæmis, og láta með
vissum hætti að því liggja að Ak-
ureyri væri sérstakt ræningja-
bæli. Að vísu bætti ráðherrann
því við í lokin að ræningjar fynd-
ust víðar, en sama var, mér fannst
ástæða tii að taka upp hanskann
fyrir Akureyri.
Að þessu sneri mín athugasemd
og því fer fjarri að ég hafi þar með
verið að réttlæta einhverja ræn-
ingjastarfsemi lögfræðinga eða
innheimtumanna. Eg tel mig ekki
heldur hafa gefið neitt tilefni til aö
gera mér upp slíka hluti. Þaðan af
síður geri ég lítið úr vanda þess
fólks sem lent hefur í fjárhagserf-
iðleikum og verður fórnarlömb
vítahrings vaxta, dráttarvaxta og
innheimtukostnaðar.
Engin tilefni
Þótt áðumefnd orðaskipti okkar
Páls hafi að einhverju leyti farið
fram í gamansömum tón, gefur
það engin tflefni til að draga álykt-
anir af því tagi sem Kristinn gerir,
eða gera manni upp skoðanir.
Sama á við um það þótt einhverjir
fjölmiðlar hafi tekið búta út úr
ræðum okkar Páls og slegið þeim
upp sem skemmtiefni.
Mergurinn málsins er þessi. Ég
geri ekki og hef ekki gert lítið úr
vanda fólks í fjárhagserfiðleikum
og enn síður mæli ég því bót að
farið sé offari í gjaldtöku og álög-
um gagnvart slíkum aðilum. Ýmis-
legt sem viðgengst í þeim efnum er
þörf á að taka til skoðunar. Hitt er
svo annað mál hvort ræningjatal
þeirra félaga Páls og Kristins sé
heppflegt orðbragð og vel til þess
fallið að koma af stað málefnalegri
umræðu, sem sannarlega er þörf á.
Steingrímur J. Sigfússon
„Mergurinn málsins er þessi. Ég geri
ekki og hef ekki gert lítið úr vanda fólks í
fjárhagserfiðleikum og enn síður mæli ég
því bót að farið sé ofíari í gjaldtöku og
álögum gagnvart slíkum aðilum.“
Með og
á móti
Á að standa við samning
um byggingu D-álmu?
Ijúka því sem
byrjað er á
„Ég hef alltaf
gagnrýnt j)að að p
hefja fram- \ jm
kvæmdir, hverj- |
ar sem þær eru, Hjpsy. .JB
án þess að sjá I
fyrir endann á I
þeim. Menn fara |
alltof oft af stað,
binda fé í Stein- Ingibjörg Pálma-
steypu sem síð- ^aóðtt^rhrgllbrlsðis'
an er látin bíða
svo og svo lengi
vegna þess að
ekki er til fé til að ljúka verkinu.
í þessu tilfelli værum við að tala
um aö hefia framkvæmdir, steypa
fyrir einhverja tugi mifljóna í
framkvæmd sem í heildiuna kost-
ar um 400 mifljónir. Þar með vær-
um við búin að binda tugi millj-
óna króna í steinsteypu sem yrði
látin biða í svo og svo mörg ár
vegna þess að ekki var hugsað fyr-
ir því hvemig ljúka á verkinu.
Það tel ég fráleitt. Varðandi bygg-
ingu D-álmu sjúkrahússins í
Keflavík náðist samkomulag um
að hefjast ekki handa strax. En
þegar hafist verður handa liggi
það fyrir hvenær menn ætla að
ljúka fyrsta hluta sem er heilsu-
gæsla og endurhæfing. Það sem
líka náöist samkomulag um er að
taka á rekstrarvanda sjúkrahúss-
ins, sem er í raun mikið meira
mál en að hefja byggingu D-álm-
unnar. Ég geri ráð fyrir að það
hafi orðið til þess að samkomulag
náðist. Menn vita að lausn rekstr-
arvandans var stóra og brýnasta
málið sem leysa þurfti.“
Staðið
verði við
samninginn
„Ég vil að það
verði staðið við
þennan upphaf-
lega samning
sem bæði þáver-
andi heilbrigðis-
ráðherra og nú-
verandi fjár-
málaráðherra
skrifuðu undir í
apríl á þessu
ári. Að sögn lög-
fróðra manna og
eins hefur fjármálaráðherra gefið
það út að ríkisvaldið gæti ekki
annað en staðið við gerðan samn-
ing.Þetta er búið að vera ein sorg-
arsaga og nú loksins þegar við
höfum öruggan samning í hönd-
son, stjórnarmaður
Sjúkrahúss Suður-
nesja.
unum á að hrifsa hann af okkur.
Þetta er búið að taka okkur 15 ár
að ná þessum samningum. Kostn-
aður hefur verið um 10 milljónir
við að hanna og endurhanna
bygginguna. Byggingin þolir enga
bið og eftir allan þennan tíma
hafa sjúklingar beðið eftir betri
þjónustu. Á þessu svæði er mikill
skortur á aðstöðu til að sinna
nauðsynlegri heilsugæsluþjón-
ustu og lækningu sjúkra. Frestur
á byggingarframkvæmdum til
tveggja ára tryggir það ekki að þá
verði hafist handa með bygging-
una. Allur frestur á byggingunni
setur málið í stórhættu. Heilbrigð-
isráðherra hefur tafið fyrir að
framkvæmdir gætu hafist og lét
sér það ekki nægja heldur vildi
ganga á upphaflega byggingu og
skera hana niður án þess að at-
huga málið. Hún hefur fallið frá
því um sinn en gæti tekið þær
hugmyndir upp aftur. Hvernig er
hægt aö treysta ráðherra sem
byrjar á sinni ráðherratíð að
brjóta upphaflegan undirritaðan
samning með því að fresta fram-
kvæmdum." S.dór/ÆMK