Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1996, Qupperneq 51

LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ1996
kvikmyndir
Frú Winterbourne í Stjörnubíói:
Ófrísk öskubuska
Stjörnubíó hefur hafiö sýningar á
gamanmyndinni Frú Winterbourne
(Mrs. Winterboume), sem segja má að
sé nútima öskubuskusaga nema það
að í þetta sinn verður öskubuska
ófrísk og eignast barn áður en hún
hittir prinsinn.
Aðalpersónanan er Connie Doyle,
ósköp venjuleg stúlka sem kemur full
af vonum og væntingum til New York.
í stórborginni er hún heimilislaus og
auðvelt fórnarlamb lífsreynds manns
sem notfærir sér hina reynslulausu
Connie, gerir hana ófríska og neitar
HVERNIG VAR
MY
Friðrik Eysteinsson:
Ég bjó í Minnesota þar sem
myndin gerist og mér finnst
hún frábær.
Þórður Jónsson:
Mér finnst þessi mynd mjög
góð.
Agnar Guðmundsson:
Hún er öðruvísi en aðrar
myndir og það gerir hana ágæta.
Hreinn Halldórsson:
Þetta er ekki þessi dæmigerða
Hollywood-mynd og það er til-
breyting. Mér finnst hún mjög
góð.
svo að sjálfsögðu að vera faðirinn.
Connie er örvæntingarfull og í reiði-
leysi fer hún óvart inn í járnbrautar-
lest sem er á leiðinni til Boston í stað
þess að fara í neðanjarðarlest í New
York. í lestinni hittir hún fyrir Pat-
riciu Winterbourne sem einnig er
ófrísk og er á leiðinni að hitta tilvon-
andi tengdafjölskyldu sína sem er vell-
rík. Járnbrautarlestin fer út af teinun-
um og ferst Winterboume. Connie
vaknar upp átta dögum síðar og er þá
orðin móðir og ekki nóg með það, all-
ir halda að hún sé frú Winterbourne.
Aðalhlutverkið leikur Rickie Lake,
þekkt gamanleikkona í Bandaríkjun-
um sem hefur haft eigin sjónvarpsþátt,
The Ricki Lake Show, um nokkurt
Ricki Lake leikur hina seinheppnu Connie sem lendir í miklu öskubuskuævintýri.
skeið, samtalsþátt sem á auknum vin-
sældum að fagn.a. Hún hóf kvikmynda-
feril sinn í kvikmynd Johns Waters,
Hairspray og lék síðan bæði I Cry
Baby og Serial Mom fyrir Waters. Auk
þess að leika í myndum Johns Waters,
lék hún í Working Girl, Cookie, Inside;
Monkey og Last Exit to Brooklyn. Aðr|
ir þekktir leikarar í myndinni e:
Shirley MacLaine og Brendan Fraser
Leikstjóri er Richard Benjamin
sem hafði getið sér gott orð sem leik-
ari áður en hann sneri sér að kvik-
myndum. Fjórtán ár eru nú siðan
hann leikstýrði sinni fyrstu kvik-
mynd, My Favorite Year, en fyrir leik
sinn i henni fékk Peter O’Toole til-
nefningu til óskarsverðlauna. Aðrar
kvikmyndir sem hann hefur leikstýrt
eru Made in America, Mermaids,
Racing with the Moon, The Money Pit,
Little Nikita, City Heat, My Step-
mother Is a Alien, Milk Money og
Downtown.
Sem leikari kom Benjamin fyrst
fram í Goodbye Columbus árið 1969,
lék hann þar á móti Ali MacGraw sem
einnig var að leika í sinni fyrstu kvik-
mynd. Benjamin lék í einum tuttugu
kvikmyndum áður en hann sneri við
blaðinu. Má nefna Catch 22, Diary of a
Mad Housewifa, Portnoy’s Complaint,
Housecalls og The Sunshine Boys en
fyrir leik sinn í henni hlaut hann
Golden Globe verðlaunin sem besti
leikari í aukahlutverki árið 1975.
-HK
Hinn sívinsæli Nicolas Cage:
Dýrkar son sinn
- á sjálfur stórfurðulegan föður
„Ég er eiginlega búinn að fá nóg af því að leika furðulega,
dramatíska og óútreiknanlega karaktera og vil helst ekki vera
hin reiðiblandna, tvístraða sál lengur. Sjálfur er ég miklu
meira fyrir gamanleik og tel hann henta mér betur,“ sagði
Nicolas Cage sem hefur á sér orð fyrir það i Hollywood að
vera einn villtasti og furðulegasti leikarinn þar um slóðir,
sem eitt sér verður að teljast stórmerkilegur árangur.
„Ég var vanur að gera mig sífellt að fífli þegar ég var barn
og þannig eignaðist ég oftast vini. Gamanleikur er mér því
eðlislægur en ég hef ýtt þeirri hlið til hliðar í þeim hlut-
verkum sem ég hef oftast leikið. Ég geri þó lítið af
því að fara á gamanmyndir því flestar þær sem
sýndar eru í dag ganga út á það hvað leik-
arinn er sniðugur. Mér finnst það fárán-
lega meira fyndið en það sniðuga og
fila því t.d. David Lynch mjög vel,‘
sagði Nicolas.
Sonurinn mikilvægur
Nicolas á þriggja ára son með
módelinu Christina Fulton.
„Sonur minn er mér allt. í
hvert sinn sem ég fæ tækifæri
til að óska mér einhvers snýst
óskin um hann. Ég einfaldlega
óska honum alls hins besta.
Hann er mér það mikilvægasta í
lífmu, mikilvægara en starfsfer-
illinn, leiklistin og allt annað. Ég
held að fólk geti ekki gert neitt
jákvæðara en að eignast börn.
Hann hefur breytt mér mjög
mikið og segja má að hann
hafi tamið mig. Hér
áður fyrr fannst mér
það stórfínt að vera tal-
inn skrýtinn og hafa
furðulegan smekk.
Núna vil ég ekki að son-
ur minn fái rangar hug-
myndir um mig og haga1
mér því í samræmi við
það,“ sagði Nicolas.
Nicolas Cage í sinni nýjustu kvikmynd, The Rock.
Sjálfur á Nicolas stórfurðulegan föður sem lagði á það
áherslu í uppeldinu að „örva“ ímyndunarafl þeirra bræðra.
„Ég man eftir honum sem eins konar Sean-Connery eða
James Bond týpu með Ph.D. Það var eitthvað mjög svo fag-
mannlegt við hann og hann nálgaðist hlutina alltaf frá mjög
frumlegri hlið og hélt manni vel við efnið. Ég man að einu
sinni brotnaði höfuð af einu leikfanginu mínu og ég var al-
veg niðurbrotinn. Þá gróf pabbi höfuðið úti í garði og sagði
mér að vökva það af og til. Þetta gerði ég samviskusamlega
og tveimur dögum seinna var þar komið stórt
plöntulíki. Ég opnaði það og í því var nýtt
sams konar leikfang. Eftir það plantaði ég
alls kyns smábílum í moldina í þeirri von
að einn góðan veðurdag fengi ég bíl í
fullri stærð. Það bar þó ekki tilætlaðan
árangur."
Hann segir föður sinn þó af og til
hafa gengið of langt. „Ég man sérstak-
lega eftir einu tilviki þegar við feng-
um ekkert að borða á þakkargjörðar-
daginn. Þá kom pabbi heim með
plastdiska og litakassa og sagði okk-
ur að teikna á diskana það sem okk-
ur langaði að borða. Þetta var svolít-
ið fyndið og áhugavert en það breytti
þvi ekki að við vorum svangir."
Móðurmissir
Nicolas missti móður sína ungur.
„Mamma var veik í mörg ár og ég eyddi
heilmiklum tíma við sjúkrabeð hennar
ásamt tveimur eldri bræðrum mínum,
Christopher og Marc,“ sagði hann. Hún
lést svo þegar ég var tólf ára.“
Faðir hans var þvi eina fyrirvinnan
og framfleytti þeim á kennaralaunum.
Nicolas var í Beverly Hills grunnskól-
anum en fannst hann aldrei falla inn
í hópinn þar. „Þar áttu allir ríka for-
eldra og komu í skólann á Porsche
eða Ferrari en ég tók strætó. Ég gat
því aldrei boðið dömu út því ekki
var hægt að ætlast til þess að hún
færi með mér í strætó."
Shirley MacLaine leikur
hina forríku Winterbour-
ne.
Shirley
MacLaine
Shirley MacLaine til-
heyrir eldri kynslóðinni
í Hollywood. Hún er
búin að vera á stjörnu-
himninum í ein fjörutíu
ár. Hún hefur leikið í
mörgum klassískum
kvikmyndum. Má þar
nefna Around the World
in 80 Days, The Apart-
ment, Irma la Douce,
Some Came Running,
Can Can, The Children’s
Hour, Being there,
Sweet Charity og The
Turning Point. Hún á að
baki margar óskarstil-
nefningar og fékk óskar-
inn fyrir leik sinn í
Terms of Endearment
árið 1984.
Shirley MacLaine
Beatty (hún er systir
Warren Beattys) var að-
eins tveggja ára þegar
hún hóf nám í dansi og
þeir miklu danshæfileik-
ar sem hún hafði má sjá
í Can Can og Sweet
Charity. Hún var aðeins
fjögurra ára þegar hún
kom fyrst fram. Þegar
hún var sextán ára göm-
ul hafði hún þegar
mikla reynslu sem dans-
ari og flutti til New York
í leit að frægð og frama.
Þar komst hún fljótt á
svið sem dansari i söng-
leikjum á Broadway,
auk þess sem hún vann
sem módel.
Stóra tækifærið
Hennar stóra tæki-
færi kom árið 1954. Hún
hafði verið ráðinn sem
dansari í nýjum söng-
leik, Pajama Game, og
einnig sem varamaður
aðalleikkonunnar, Carol
Hanney. Stuttu eftir
frumsýningu fótbraut
Hanney sig og MacLean
tók við hlutverkinu í
miðri sýningu. Á sýn-
ingunni var kvikmynda-
framleiðandinn Hal
Wallis sem hreifst af
henni og tók hana upp á
sína arma og eftir það
var gatan greið fyrir
hana og kom frægðin
fljótt. Á síðustu árum
hefur MacLaine skrifað
metsölubækur um and-
leg málefni en hún er
sannfærð um að hún
hafi verið til í fyrra lífl.
-HK