Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.1996, Síða 13

FÖSTUDAGUR 1. NÓVEMBER 1996
13
Þjóðsöngur
númer tvö
Viö endurskoöun á lögum um íslenska þjóösönginn gætu margir íslensk-
ir söngvar þjónaö þessu hlutverki viö ákveöin tilefni, segir m.a. í grein
flutti ég á Alþingi
tillögu til þingsá-
lyktunar um
breytingu á lögum
um þjóðsöng ís-
lendinga. í tillög-
unni er lagt til að
ríkisstjómin skipi
nefnd, sem athugi
m.a. hvort rétt sé
að taka upp annan
þjóðsöng við hlið
núverandi þjóð
söngs, sem vær
aðgengilegri
flutningi og hent
aði betur til al
mennrar notkun
ar, svo sem í skól
um, á íþróttakapp
leikjum og við
önnur svipuð
tækifæri.
Hátíölegur þjóðsöngur
Tæpast er nokkur ágreiningur
um tign og fegurð íslenska þjóð-
söngsins og ekki er vafi á því að
hann stendur djúpum rótum í vit-
und þjóðarinnar sem eitt helsta
tákn þjóðemis okkar og sjálfstæð-
is. Hitt er annað mál hvort „Ó,
Guð vors lands,“ sem er lofsöngur
trúarlegs eðlis, eins og nafnið ber
með sér, getur að öllu leyti þjónað
hlutverki þjóðsöngs við þær fjöl-
breytilegu aðstæður sem
geta skapast á okkar tím-
um.
Lofsöngurinn „Ó, Guð
vors lands," var fyrst
fluttur við hátíðarguðs-
þjónustu í Dómkirkj-
rrnni í Reykjavík 2. ágúst
1874 í minningu þúsund
ára byggðar á íslandi.
Matthías Jochumsson
orti ljóðið og Sveinbjörn
Sveinbjörnsson samdi
lagið, en ekki mun það
hafa verið í huga höf-
unda að þeir væra að
semja þjóðsöng handa ís-
lendingum.
íþróttakappleikir
Þátttaka okkar íslend-
inga í landsleikjum í
ýmsum íþróttagreinum
hefur aukist hin síðari
ár og eins og allir vita er þjóð-
söngur þeirra landa sem eigast
við i keppni leikinn í upphafi
leiksins. Keppendur og áhorfend-
ur viðkomandi þjóða taka gjaman
rösklega irndir
og oftar en ekki
myndast sterk
þjóðernistilfinn-
ing við slík tæki-
færi.
Hins vegar er
það gjaman svo
að þegar við ís-
lendingar tökum
þátt í landsleik
og þjóðsöngur-
inn er leikinn fá
margir ónota- og
kvíðatilfinningu. Ástæðan er sú
hve þjóðsöngurinn okkar er erfið-
ur í söng og því ekki til þess fall-
inn að skapa slíka stemningu.
Sjálf hefi ég upplifað það við setn-
ingu kappleikja að þegar keppend-
ur annarra þjóða tóku rösklega
undir er þeirra þjóðsöngur var
leikinn stóðum við íslendingamir
hljóðir og niðurlútir.
Þjóðsöngur eitt og tvö
Við endurskoðun á lögum um
íslenska þjóðsönginn mætti hugsa
sér að flnna annað lag sem gæti
þjónað því hlutverki að vera þjóð-
söngur við ákveðin tilefni. Margir
íslenskir söngvar gætu þjónað
þessu hlutverki og hafa unnið sér
sess í hugum íslensku þjóðarinnar
sem slíkir. Þar má nefna Hver á
sér fegra föðurland, Eg vil elska
mitt land, ísland ögrum skorið, Úr
útsæ rísa íslands fjöll, ísland er
land þitt og eflaust mætti nefna
mörg fleiri.
Einnig kæmi til greina að hafa
samkeppni á meðal ljóðskálda og
tónskálda þjóðarinnar um nýjan
þjóðsöng. Vel væri við hæfi að
„vígja“ slíkan söng á aldamótaár-
inu 2000. Eftir sem áður myndi „Ó,
Guð vors lands" þjóna hlutverki
sínu sem þjóðsöngur við hátíðleg-
ustu tækifæri, trúarlegs og verald-
legs eðlis. Unnur Stefánsdóttir
Kjallarinn
Unnur
Stefánsdóttir
2. varaþingmaöur Fram-
sóknarflokksins í
Reykjaneskjördæmi
„Einnig kæmi til greina að hafa
samkeppni á meðal Ijóðskálda
og tónskálda þjóðarinnar um nýj-
an þjóðsöng. Vel væri við hæfi að
„vígjau slíkan söng á aldamóta-
árinu 2000.u
íslenskir dagar alla daga!
Átakið íslenskir dagar hófst á
Suðurlandi fyrir skömmu. Enn á
ný er athygli vakin á því hve
nauðsynlegt er að gefa gaum fram-
leiðsluvöm okkar og hve atvinnu-
skapandi það er að velja það sem
íslenskt er. Alþýðusamband Suð-
urlands og Samtök sunnlenskra
sveitarfélaga hrundu átákinu af
stað í þetta sinn á Suðurlandi með
aðstoð atvinnumálanefnda í við-
komandi byggðarlögum. Við opn-
un átaksins heiðruðu forsetahjón-
in og iðnaðar- og viðskiptaráð-
herra Sunnlendinga með nærveru
sinni.
Límtré og sveppir
Upphaf átaksins hófst í Lím-
trésverksmiðjunni á Flúðum. Þar
var sýnd framleiðsluvara verk-
smiðjunnar. Sjaldan hefur verið
meiri framleiðsla i verksmiðjunni
en einmitt nú. Athyglisvert er að
nú styttist mjög í það að íslenskur
trjáviður verði að hluta notaður
til límtrésgeröar en tilraunaverk-
efni, þar sem byggð var brú úr ís-
lensku lerki af síberískum upp-
runa, er einmitt dæmi um framtíð
okkar í þessari atvinnugrein og í
ræktun nytjaskóga. Þetta ætti að
vera hvatning til þess að ríkisvald-
ið leggi fyrirhuguðu átaki um Suð-
urlandsskóga lið en unnið er af
kappi að þvi að skipuleggja þetta
framtíðarverkefni.
Á opnunardag-
inn var sérstök
athygli vakin á
framleiðslu
Flúðasveppa.
Framleiðsla
þeirrar verk-
smiðju er eina
sinnar tegrmdar
á landinu og er
sönnun þess hve
áræðni ungs
manns getur
leitt af sér mikla
athafnasemi, atvinnu og framlegð.
Fyrirtækið er ungt en hefur lagt
undir sig íslenskan markað á
framleiðslu sveppa. Eigandinn
sagði eitt sinn frá því þegar hann
fór í fyrsta sinn til bankastjóra til
að fá lán til framleiðslunnar og
kynnti hugmyndir sínar á fram-
leiðslu sveppa í verksmiðju. Við-
brögð bankastjórans vom eitthvað
á þessa leið: Er ekki nær að tína
sveppi í skógi en að
fara að reisa heila
verksmiðju til þess
ama? í dag er verk-
smiðjan staðreynd.
Gómsæt
nautasteik
Á Hvolsvelli var
m.a. vakin athygli á
margverðlaunaðri
framleiðsluvöra Slát-
urfélags Suðurlands.
Þegar iðnaðar- og
viðskiptaráðherrann
leit yfir verðlauna-
peningasafn kjötiðn-
aðarmeistara Slátur-
félagsins á Hvolsvelli
spurði hann af litil-
læti: Eru framleiddir
verðlaunapeningar á
Hvolsvelli?! Það má í raun til
sanns vegar færa en einungis í
óeiginlegri merkingu.
Á Hvolsvelli var einnig vakin
athygli á sérstöku Njáluverkefni
sem er í uppsiglingu og er sam-
vinnuverkefni sveitarfélaga í
Rangárþingi, auk þess sem fram-
leiðendur sýndu allt milli himins
og jarðar, allt frá listaverkum og
listiðnaði til stórvirkra atvinnu-
tækja í landbúnaði, svo ekki sé
minnst á kornræktina á svæðinu
og hina nýju fóðurverksmiðju í
Landeyjum.
Á Hellu var vakin athygli á
starfsemi Hafhar-Þri-
hymings og þar sáu
menn hvernig ferlið
gengur fyrir sig þegar
sprelllifandi boli er
felldur og breytt í
gómsæta nautasteik.
Einnig var vakin at-
hygli á því hve mikil
framleiðsla og vinnsla
er á kjúklingum á
þessu svæði. Rann-
sóknarstöðin á Stóra-
Ármóti var sýnd og
vakin athygli á til-
raunum sem þar em
gerðar. Loks var sýnd
framleiðsluvara hjá
Seti hf. á Selfossi sem
sérhæft hefur sig í
lögnum, t.d. fyrir
vatnsveitur og hita-
veitur.
Ummæli forseta Alþýðusam-
bands Suðurlands glöddu mitt
gamla hjarta. Hún var greinilega í
betra sambandi en sumir félaga
hennar á höfuðborgarsvæðinu,
sem tjáð hafa sig um íslenskan
landbúnað.
Munum það að um leið að við
getum skapað 100 störf í íslensk-
um iðnaði fylgja þeim 350 störf í
þjónustu. Þess vegna er það þess
virði að velja það sem innlent er
og þakka þeim er að átakinu
standa.
ísólfur Gylfi Pálmason
„Munum það að um leið og við get-
um skapað 100 störf í íslenskum
iðnaði fylgja þeim 350 störfíþjón-
ustu. Þess vegna er það þess virði
að velja það sem innlent er og
þakka þeim er að átakinu standa. “
Kjallarinn
ísólfur Gylfi
Pálmason
alþingismaöur
Með og
á móti
Fjárhagsstuðningi við ÍFA
verður hætt 1998
Starfsemin
heldur áfram
„Nokkurs misskilings hefur
gætt í þessari umræðu. Fram-
kvæmdastjórn ÍSÍ lagði fram til-
lögu þess efnis á íþróttaþingi ÍSÍ
að ÍFA fengi
styrk bæði
árin 1997 og
1998. Það er
þingið sjálft
sem ákveður
niðurskurð á
árinu 1998. í
þeirri aðgerð
hljóta að felast
ákveðin Ákila-
boð til ÍFA að
skoða starf-
semi sína alveg eins og við erum
í naflaskoðun vegna sameining-
armála. ÍFA er ekki eyland og
það er eðlilegt að þeirra starf-
semi sé eiimig i sifelldri skoðun
og mótun. ÍFA hefur staðið sig
vel í eflingu almenningsíþrótta.
íþróttasambandið stofnaði ÍFA,
hefur styrkt það fjárhagslega, lát-
ið ÍFA í té verkefhi eins og
Kvennahlaup og aðstoðað það á
margan annan hátt. Á þeim
árum sem ÍFA hefur starfað hef-
ur mikil vakning átt sér stað í
íþróttahreyfingunni í þessum
mikilvæga málaflokki. Mörg fé-
lög og sambönd vilja taka þátt í
þessu starfi því þau hafa þekk-
ingu, áhuga og aðstöðu eftir at-
vikum til að sinna þessu starfi
fyrir fólkið í sínum byggðarlög-
um. Framtíð almenningsíþrótta
er björt, við þurfum að finna
leiðir til að efla það enn frekar í
samstarfi við íþróttahreyfmguna
og almenning i landinu. Starf-
semi ÍFA mun halda áfrarn."
Helga
Guömundsdóttir,
formaöur ÍFA.
Eðlilegra að
auka framlagið
„Þing ÍSÍ tók afgerandi afstöðu
gegn almenningsíþróttum og um
leið gegn þeim fjölda fólks sem
kýs að stunda hreyfingu sér til
heilsubótar og
ánægju. Eðli-
lega hefði verið
að ÍSÍ hefði
aukið framlag
sitt til almenn-
ingsíþrótta til
að sýna það í
verki að áhugi
sé inan hreyf-
ingarinnar á
því að sinna
þessum fjölda iðkenda enn betur
en nú er gert nema litið sé á al-
menningsíþróttir sem féþúfu fyr-
ir keppnisíþróttir. Ef svo er þá
snýst þetta mál ekki um almenn-
ingsíþróttir og að auka veg
þeirra innan ÍSÍ og er það miður.
Með þessari samþykkt era for-
ystumenn íþróttamála á íslandi í
raun og veru að segja að innan
íþróttahreyfingarinnar sé ein-
ungis rúm fyrir þá sem kjósa að
feta hinn hefbundna farveg
keppnis- og afreksíþrótta. í lög-
um ÍSÍ segir í gr. 3.2.1. „Samtök-
in íþróttir fyrir alla, skammstaf-
að ÍFA, eru sjálfstæð landssam-
tök innan ÍSÍ. iFA er æðsti aðili
sambandsins varðandi almenn-
ingsíþróttir" og í grein 3.2.6. seg-
ir „Þegar ÍFA efnir til íþrótta-
móta skulu samtökin leita sam-
þykkis hlutaðeigandi sérsam-
bands.“ Það er hreint með ólík-
indum hvernig starfsgmndvöllur
samtakanna er lagður en það er
ÍSÍ sem stofnar ÍFA fyrir rúmum
fjórum árum en hefur ekki sýnt
samtökunum þann stuðning sem
til hefur þurft til að gera ÍFA að
öflugum landssamtökum þeirra
sem stunda almenningsíþróttir.
Ákvörðun um að sleppa allri fjár-
veitingu til samtakanna árinu
1998 sannar það.“