Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1997, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1997, Blaðsíða 12
12 MÁNUDAGUR 17. MARS 1997 Spurningin Lesendur Ertu búin/n aö heyra nýja Eurovision-lagiö? Guðmundur Stefán Erlingsson nemi: Nei, ég hef ekki átt kost á því enn þá. Garðar Ómarsson lyftingamaður: Nei, mér finnst leiðinlegt að Páll Óskar hafi þurft að lenda í þessu. Brynhildur Axelsdóttir húsmóð- ir: Nei, en ég hlakka til að heyra lagið hans Páls Óskars. Helga Gunnarsdóttir húsmóðir: Nei, ég vissi ekki að komið væri að því. Hver syngur lagið? Ingvi Steinar Jensen atvinnurek- andi: Nei, ég hlakka til að heyra lagið. Jón Ragnar Örlygsson nemi: Nei, ég hef lítinn áhuga á Eurovision. Skýrsla Bláalónsnefnd- ar heilbrigðisráðuneytis - fjöllin tóku jóðsótt og fæddist ekkert Oddbergur Eiríksson skrifar: Mér barst í hendur „Skýrsla Bláalónsnefndar heilbrigðisráðu- neytisins". Þetta er vandað rit um málefnið og gerir góða grein fyrir því, og á nefndin þakkir skildar fyr- ir verk sitt. Þetta segir okkur að ef einhverj- um er umhugað að „markaðssetja" ísland þá er þarna tækifærið. Hug- myndin er 100% borðleggjandi hvað þetta varðar. Hún hefur kynnt sig sjálf. Og hvað þá; hvers vegna er þessu máli ekki fylgt eftir? Ofannefnd skýrsla kom út í októbermánuði og var afhent sveit- arstjómarmönnum á Reykjanesi sem og sérstökum skrifstofum og einstaklingum á svæðinu. Einnig heilbrigðisráðuneytinu og Alþingi, enda kostaði það starf nefndar- manna, að upphæð 28 milljónir króna. Ég hefi um langan tíma haft áhuga á þessu málefni. Ég hafði því samband í byrjun febrúar við einn nefndarmann og einn höfund skýrslunnar og spurði frétta af mál- inu. Liklega um 3 mánuðum eftir útkomu hennar. Sagði hann mér þau ótrúlegu tíðindi að ég væri fýrsti maðurinn sem hefði haft sam- band eftir að skýrslan kom út. Mér brá óneitanlega. Á sama tíma og öllu er til kostað að efla umdeilda stóriðju og fágæt- um gróðurvinjum á hálendinu fórn- að undir virkjanalón er hugmynd- inni um heilsuver við Svartsengi ekki sinnt. Tækifæri sem okkur er rétt upp í hendurnar er hundsað. Á Hugmyndinni um heilsuver viö Svartsengi er ekki sinnt, segir Oddbergur m.a. þessum framtakstímum einkafram- taksins er kannski beðið eftir dugm- iklum mönnum sem komi með fulla skjóðu af peningum og leysi vand- ann. Manni verður þó hugsað til þess að ekki færri en 4 fyrirtæki hafa sett sig niður í grennd við orkuver- ið og hafa eigendur þeira látið sig dreyma smærri eða stærri drauma um þá aðstöðu sem stendur þarna til boða. En reynsla þeirra stendur ekki fyrir stórum hugmyndum þótt þeir hafi sýnt virðingarverða við- leitni. Hér þarf meira til. Fyrst og fremst þarf heilbrigðisráðuneytiö að láta til sín taka, enda reið það á vaðið og gekkst fyrir rannsókninni og öflun þekkingar erlendis, við svipaðar aðstæður. Ef menn hafa ekki efni á þvi að rækta gullgæsir þá er ekki annar kostur vænni en leggjast á bakið og bíða þar til þær koma steiktar og fljúga beint í munninn. Stórslysafréttir oft köld gusa M.M.S. skrifar: Mér fmnst ég ekki geta þagað lengur, því mér blöskrar frétta- mennskan af nýlegum stórslysum. Ég ætla í stuttu máli að taka dæmi af minni reynslu. Ég sat heima hjá mér og hlustaði á útvarpsfréttir kl. 16 hinn 10. mars. Þar var sagt frá því að verið væri að hífa um borð í þyrlu mennina af Þorsteini GK sem væri að farast við Krísuvíkurberg. Þar á meðal manninn minn. Ég ætla ekki að lýsa því hér hvernig mér leið við að fá þetta líkt og kalda gusu i andlitið, því þetta var fyrsta fréttin sem ég fékk af slysinu. Eru engin takmörk fyrir því hversu fljótt svona fréttir berast til fólks? Rás 2 og Bylgjan ættu að hugleiða þetta. í þessu tilviki hefði það komið öðruvísi út hefði fréttin komið kl. 18 sama dag, eða tveimur tímum seinna. Þá hefði ég verið búin að heyra í manninum mínum og tala við bömin okkar og aðstandendur sem líka vora slegnir yfir fréttinni. Ég sendi þyrluáhöfninni og öðr- um sem að björgun stóðu á mönn- unum á Þorsteini GK innilegar þakkir fyrir að færa bömunum okk- ar pabbana sína og mennina okkar heim. Hver fann upp skattlagninguna? Sveinbjörn skrifar: Almenningur hefur mátt borga af sínum launum í ríkissjóð frá því ég man eftir mér. Upphaflega var það bara kirkjan sem fékk tíund af launum fólksins. Það tíðkast enn, að ákveðinn hundraðshluti launa rennur til trúfélags viðkomandi. En tekjuskattur, eignarskattur, útsvar, gjald í framkvæmdasjóð aldraðra, bifreiðagjöld, fasteignagjöld, allt eru þetta tekjupóstar fyrir ríkissjóð eða sveitarfélög. Að halda það að verðmæti eða tekjur skapist með gluggaumslög- um, eða skatti er alveg af og frá. Tekjurnar og verðmætin skapast í starfsgreinunum og hjá fólkinu sjálfu í landinu og á miðunum. Sér- hver starfsgrein og sérhver starfs- maður er svo metinn eftir krónu- tölu (en það er jú gjaldmiðill okkar islendinga). Það er augljóst í mínum augum að sú skipting er óréttlát. [LiÍÍiEM þjónusta allan sólarhringinn Aðeins 39,90 mínútan á ; sima 0 5000 illi kl. 14 og 16 Minnumst þess aö verömætin erum við sjálf, ekki skattpeningurinn eöa gluggaumslög. Ég hélt, áður en ég kynntist því af eigin raun, að skattar væru til að jafna tekjur fólksins í landinu, en þar hefur mér væntanlega skjátlast. Samband ungra sjálfstæðismanna hefur lagt fram tillögu um að af- nema persónuafslátt og leggja 2% skatt á 125.000 kr. mánaðartekjur eða minna, og 25% skatt á tekjur umfram það. Með þessu yrði nokkur tekjujöfn- un og tekjuskatturinn sennilega far- inn að þjóna tilgangi sínum. Verka- maður t.d. á garðyrkjubúi skapar meiri verðmæti en lögfræðingur eða tannlæknir, en þó eru tekjur lægri hjá verkamanninum. Hvers vegna? Prósentuhækkcmir á laun eru hæstar hjá þeim sem hæstu launin hafa. Nei, hingað og ekki lengra, góðir landar. En er þetta þjóðfélag ef til vill orðið svo útjaskað, að við sam- þykkjum allt sem þessar skrif- stofublokkir semja um? Minnumst þess að verðmætin erum við sjálf og það sem við sköpmn en ekki skatt- peningur eða gluggaumslög. DV Skoðana- könnun hjá öldruðum Guðjón skrifar: Fólk hefur áhuga á flestum skoðanakönnunum sem gerðar eru, og alla vega eru þær í um- ræðunni a.m.k. þann dag sem þær birtast og síðan vitnað til þeirra af ýmsu tilefni. Ég bendi á að aldraðir eru sífellt að verða stærri hópur í samfélaginu. Það væri ekki úr vegi að gera sér- staka skoðanakönnun hjá öldruðum, t.d. um fylgi þeirra við flokkana. Þetta má gera með úrtaki ýmist á dvalarheimilum aldraðra eða á félagsstofnunum þeirra þar sem þeir fjölmenna mjög í afþreyingartímum sem þar eru boðnir. Afstaðan til leikskólanna Elin skrifar: Ljót var fréttin um leikskólann í Hafnarflrði, þar sem börn höfðu verið leikin grátt oftar en einu sinni. Þetta verður áreiðanlega víti til varnaðar hjá foreldrum áður en þeir ákveða hvar ungum bömum skuli komið fyrir. Svona stofnanir þurfa mun meira eftir- lit en nú er raunin. Það má ein- faldlega ekki veita hverjum sem er forystu fyrir leikskólum. Hver vildi t.d. senda dreng sinn til for- stöðumanns sem ekki gengi heill til skógar á kynferðissviðinu gagnvart drengjum? Eða gagn- vart stúlkum? Ég vona að þessi mál öll verði endurskoðuð gaum- gæfilega. Flugfélag íslands-nafnið - óþarfa uppvakningur Ingólfur Árnason skrifar: Sú ákvörðun stjórnar Flugleiða hf. að nota nafnið Flugfélag ís- lands hf. í innanlandsflugi félags- ins hefur vakið upp draug algjör- lega að óþörfu. Þegar loks hafði náðst sæmilegur friður um Flug- leiðir og enska nafnið Icelandair var ekki snjallt af Flugleiðastjórn- inni að efna til deilna nú. En deil- ur verða, um það þarf ekki að ef- ast. Ég á ekkert í Flugleiðum og þekki ekki mikið tii þar innan- húss, en flýg nokkuð með félag- inu. Það virðist sem sú kona sem að sögn er einn aðstandenda fyrr- um Loftleiða hf. hafi nokkuð tO síns máls er hún leggur nú til að nafnið Loftleiðir verði einnig not- að í flugrekstrinum. Vigdís sátta- semjari í orku- deilunni Ingunn hringdi: Ég tel rétt að frú Vigdís Finn- bogadóttir verði fengin til að miðla málum í þeirri deilu sem tengist orkufrekum iðnaði hér á landi. Nú hefur hún nýlega opn- að nýtt gasvinnslusvæði fyrir Norðmenn. Ég sé hana í anda opna gasvinnslusvæði hér á landi finnist hér nýtanlegt gas eða jafnvel olía. En þar sem frú Vigdís nýtur virðingar hér ætti hún að eiga auðvelt með að leiða deilumál um orkufrekan iðnað hér á landi til lykta - með sínum skynsamlega málflutningi. í hvað fara peningarnir? Kati-ín Halldórsdóttir skrifar: Nú er búið að skera niður í heilbrigðiskerfinu og hjá örorku- og ellilífeyrisþegum og í fleiri opinberu geirunum sem ríkið stendur straum af. Það hlýtur að vera gróusaga að þingmenn og ráðherrar eigi fyrirtæki hérlend- is og erlendis og fjármagni þau með fé úr ríkissjóði. Eða hvers vegna þurfa ráðamenn að safna svona miklu fé í ríkissjóð? - í hvað fara allir þessir peningar?

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.