Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1997, Side 18

Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1997, Side 18
LAUGARDAGUR 26. APRÍL 1997 i iV * 18 * dagur í lífi Fmmsýningardagur í lífi Kolbrúnar Halldúrsdóttur. leikstjóra Fiðlarans á þakinu: Undranna undur - er þetta ekki kraftaverk? „Hvar ber manni að byrja? Þegar leikstjóri er á lokaspretti með verk- efni þá renna allir dagar saman í eitt og mörk dags og nætur verða oft ansi dauf. En svo rennur frum- sýningardagurinn upp og þá er skyndilega ekkert lengur fyrir leik- stjórann að gera. Meðan leikaram- ir eru önnum kafhir hver með sér að undirbúa sig undir átök kvölds- ins, þá hringlar leikstjórinn ein- hvers staðar líkt og landlaus gyð- ingur. Á frumsýningu er verkið úr hans höndum, ekkert sem hann getur gert. Þjálfari landsliðs í kapp- leik er virkur í leiknum, hann get- ur alltaf gripið inn í, skipt út mönnum, lagt upp nýjar fléttur og ef ekki vill betur þá getur hann öskrað. Hlutverk leikstjórans á frumsýningu er annað, hann er meira eins og prjónakona sem er að ljúka við flík, „fella af‘ heitir það. Þannig fellir maður af lykkju eftir lykkju, eftir því sem líður á sýninguna þar til flíkin losnar frá pijónunum og eignast sitt sjádf- stæða líf í höndum leikaranna, tón- listarmannanna og tæknifólksins. Eða kannski þetta sé, svipað og hjá Tevye; eins og að gifta dóttur sína! Klassískt dress! Þannig hafði ég ekki litið upp dögum saman og kom ekki heim eftir aðalæfinguna fyrr en eftir miðnætti, svo það má segja að þar með hafi frumsýningardagurinn náð mér fyrr en til stóð. Nú, úr því hann gerði það þá var alveg eins hægt að nýta tímann í hans þágu. í hverju ætti ég að vera á frumsýn- ingunni? Ég fór að draga fram finu fótin og valdi klassískasta „dress- ið“ sem ég á, svartan perlusaumað- an jakka og svart flauelspils, sem ég var í þegar ég frumsýndi Leður- blökuna á Akureyri fyrir nokkrum árum. Mér varð ekki svefiisamt þessa nótt, litla dóttir mín vaknaði þegar ég var búin að sofa í 3 tíma, Kolbrún Halldórsdóttir fyrir utan Þjóðleikhúsiö, afslöppuð að lokinni frum- sýningu á Fiðlaranum. DV-mynd Hilmar Þór ég svaf lítið eftir það. Svo átti ég indæla stund með fjölskyldunni áður en ég þurfti að mæta í viðtal hjá fréttastofu Ríkisútvarpsins í Efstaleiti. Dúllað við hárið Eftir útvarpið fór ég að láta dúila við hárið á mér hjá Jóa og fé- lögum og var þá farin að finna svo mikið fyrir fiörildunum í magan- um að ég gat ekki einu sinni lesið tískublöðin, heldur sat ég með nót- umar mínar frá aðalæfingunni og ákvað hveijar af þeim ég ætlaði að gefa leikurunum fyrir frumsýning- una, sem síöasta komið í malinn fyrir stóra stundina. Jæja, þegar ég var orðin klippt, lituð og blásin um klukkan 14, fór ég niður í leik- hús og hitti samstarfsmenn mína, Pál Ragnarsson ljósahönnuð og Sigurjón Jóhannsson leikmynda- hönnuð. Við fórmn saman í „visit- asíu“ á deildimar; smink og hár- greiðslu, saumastofuna og til sviðsmanna, leikmunavarða, ljósa- og hljóðmanna til að þakka fyrir samstarfið undanfamar vikur, en eins og gefur að skilja þá er gífúr- legt álag á öllmn deildum leikhúss- ins á æfingatíma svona viðamikill- ar sýningar. Rósir pantaðar Þegar heim kom lá ekkert fyrir annað en að hafa sig til, jú, og panta rósir í blómabúðinni, 10 stykki handa nánustu samstarfs- mönnum minum, biðja um að þær yrðu tilbúnar fýrir klukkan 18. (Svo var ég svo annars hugar og utan við mig að lokinni sýning- unni að Siguijón og Magga fengu aldrei sínar.) Þegar ég kom í leikhúsiö kl. 18 var Jói Sig. líka að renna í hlað, við áttum stund saman áður en hann tók til við að klssða sig í Tevye mjólkurpóst. Því næst leit ég við í búningsherbergi Eddu og þakkaði henni samstarfið. Það er ekki einfalt að slíta sig frá leiksýn- ingu, sem hefúr verið manni hjart- ans mál vikum saman, skilja við fólkið sem hefúr tekið með manni hvert einasta skref leiðarinnar. En það venst... Síðasta hvatningin Klukkan 19.15 var svo söngupp- hitun á sviðinu og þar fékk ég tækifæri til að gefa hópnum síð- ustu hvatningarorðin og þakka þeim fyrir kraftaverkið. Þau eiga eftir að annast hana vel... sýning- una (dóttur mína). Jú, svo breytti ég aðeins framkallinu, fékk Jóa G. tónlistarstjóra til að koma fram einan og sér. Tíminn spretti úr spori þessar mínútur fram til klukkan 20. Það var faðmast og kysst, tu-tu-tu-að og loks setti ég undir mig hausinn og óð fram í sal. í fundarherberginu biðu forseti íslands og frú Guðrún eftir merki um að ganga í saliim. Þau óskuðu mér alls hins besta. Ég náði fram og settist í sætið mitt á 11. bekk við hlið mannsins míns. Forseti íslands gekk í salinn, áhorfendur risu úr sætum og sett- ust aftur. Nú gat sýningin hafist. Ljós úr sal! Tjaldið frá. Fiðlarinn á þakinu ... Oh, ég hafði gleymt að biðja þýðandann, Þórarin Hjcirtar- son, að koma með okkur í fram- kallið! Jæja, ég hlyti að ná honum í hléinu. Glasi lyftíhléi Sýningin gekk upp fram að hléi og við Auður Bjama dansahöfúnd- ur þutum baksviðs til að miðla leikurunum af því sem við upplifð- um úti í sal, hvemig straumamir lægju o.s.frv. Svo lyftum við glasi meö góðu fólki (forsetanum, Ró- bert Amfinnssyni, þjóðleikhús- stjóra o.fl. - La chaim!) rétt áður en seinni parturinn fór af stað. Og mér tókst næstum því að gleyma þýðandanum, en með snarræði bjargaði ég þvi á elleftu stundu. Ég horfði á seinni partinn utan úr væng, þar var ég í svo miklu ná- vigi við leikarana að ég átti erfitt með að halda aftur af tárunum undir lokin. Lolla kom til mín og hvíslaði: Ertu enn að grenja yflr þessu leikriti?! Svo kom nú að því að sýning- unni lyki og áhorfendur þökkuðu vel og lengi með kröftugu lófataki. Tjaldið fór fyrir í síðasta sinn og Stina gaf fyrirmæli um ljós í sal. Þá föðmuðust allir! Ég hljóp inn í faðmlag þeirra Eddu og Jóa Sig. og þegar þau þrýstu mér að sér fannst mér ég leysast upp, verða að dufti, sem félli til jarðar og sameinaðist rykinu í Anatevka. Mín var ekki lengur þörf, naflastrengurinn var hættur að starfa...“ Finnur þú fimm breytingar? 408 Gætir þú ekki fengið pabba til þess að hætta að kalla vasapening- ana mína atvinnuleysisbætur? Nafn:_____________________________________________________________ Heimili:---------------------------------------------------------- Vinningshafar fyrir fjögur hundruðustu og fimmtu getraun reyndust vera: Elín Ámadóttir Emilfa Guðrún Svavarsdóttir Norðurvangi 20 Þangbakka 10 220 Hafnarfirði 109 Reykjavík ---------------------------------— Myndimar tvær virðast við fyrstu sýn eins en þegar betur er að gáð kem- ur i ]jós að á myndinni til hægri hefúr fimm atriðum veriö breytt. Finnir þú þessi fimm atriði skaltu merkja við þau með krossi á myndinni til hægri og senda okkur hana ásamt nafhi þínu og heimilisfangi. Að tveimur vikum liðnum birtum við nöfii sigurvegar- anna. 1. verðlaun: Kalimar-Spirit AF, 35 mm myndavél frá Radíóbæ, Ármúla 38, að verðmæti 3.995 kr. 2. verðlaun: Tvær Úrvalsbækur að verðmæti kr. 1570, Sekur eftir Scott Turow og Kóli- brísúpan eftir David Parry og Patrick Withrow. Vinningamir verða sendir heim. Merkið umslagið með lausninni: Finnur þú fimm breytingar? 408 c/o DV, pósthólf 5380 125 Reykjavík

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.