Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1997, Side 45

LAUGARDAGUR 6. DESEMBER 1997
53.
5f HÍSS-lj
i <M 4Í<t|
ttáfoaeran kínverskan iólamatsec® -
Kínamúrinn
Laugavegí 126, símí 562-2258
Heímsendjjigarpjómjsta1
í tilefni af því aö lönvélar hafa tekið viö sölu
og þjónustu á TOS járnsmíðavélum á ís-
landi, hafa lönvélar hf. og TOS verksmiöj-
urnar ákveöiö aö bjóöa 4 rennibekki til af-
greiðslu frá verksmiöju í desember á sér-
stöku tilboösverði - einstakt tækifæri til aö
gera góöa fjárfestingu fyrir áramót.
Fyrstir koma fyrstir fá.
mm
I
i

Hvaleyrarbraut 18 - 24 - 220 Hafnarfir&i
íími 565 5055 - Fax 565 5056
Dlana elskaði báða foreldra sina
eins og hvert annað venjulegt barn
en ást þeirra á henni og systkinum
henncir, sem birtist á ólika vegu,
var ekki ríkuleg. Þá þegar voru ör
farin að myndast á sálu Díönu.
Hún var fjórtán ára þegar faðir
hennar varð áttundi jarlinn af Spen-
cer árið 1975 er Jack faðir hans dó
og þá fluttist hann með fjöl-
skyldu sinni að ættcirsetrinu
Althorp (framborið ,,Al-trup“).
Þetta var 450 ára gamalt og
glæst hús sem hafði að geyma
ágætt safn verka gömlu meistar-
anna og því fylgdi 1500 ekra land-
areign. En arfleifðinni fylgdi
himinhár erfðaskattur sem ekki
vakti sömu gleði. Hann þurfti
hinn nýi jarl nú að borga. Áður en
ár var liðið, og í miðjum fjárhags-
erfiðleikunum, giftist hann á ný -
konu, sem einnig var fráskilin. Það
var hin óvenjulega Raine, greifynja
af Dartmouth, sem var uppáhald
breskra slúðurdálkahöfunda vegna
hispursleysis hennar í stjómmálum
Lundúnaborgar og vegna þess að
hún var dóttir Barböru Cartland,
skáldkonunnar afkastamiklu sem
þekkt er fyrir rómantískai- skáld-
sögur sínar.
Hástemmd stjúpa
Kvíða setti að Spencer-bömunum
er Raine Dartmouth varð stjúpmóð-
ir þeirra. Hástemmt viðmót hennar
fór i taugarnar á þeim og í værðar-
legum sölum Althorp hafði rikt ann-
að andrúmsloft en nú lék þar um
fyrir atbeina hinnar nýju húsmóð-
ur. Raine beindi brátt þeirri atorku,
sem hún var fræg fyrir, í að endur-
nýja húsið og afla nýrra tekna. Þó
að einhverra endurbóta hefði verið
þörf um langt skeið aflaði hvatleik-
inn hennar engra vina innan fjöl-
skyldunnar eða í héraðinu. Hún rak
margt þjónustufólk, sem hafði starf-
að lengi hjá fjölskyldunni, hleypti
almenningi inn í húsið gegn gjaldi
og rak sjálf gjafabúð i gripahúsun-
um. En börnin tóku hana smám
saman í sátt vegna þeirrar ástar og
hlýju sem hún sýndi föður þeirra.
Fullar sættir tókust loks vegna um-
hyggju hennar eftir að hann fékk al-
varlegt hjartaslag árið 1978. Hún
gerði þá allt til að hjálpa honum til
að ná heilsu. Er þetta gerðist var að-
eins liöin vika frá því að jarlinn
fagnaði því að hafa greitt skuldir
Althorp-ættarsetursins að fullu.
Bréf til Andrésar
Nú var Díana komin í annan
heimavistarskóla í Kent og þar var
litið á hana sem „ósköp venjulegan"
nemanda, „ósköp venjulega litla
stúlku sem alltaf var góð og hjálp-
söm“. Þó hún sæi yngri meðlimi
konungsíjölskyldunnar enn meðan
á leyfum stóð var hún nú byrjuð
sjálf að stofna til varanlegra vin-
áttusambanda, meðal annars við
stúlkm'nar tvær sem komust um
hríð í sviðsljósið meðan þær bjuggu
með henni í íbúð í Chelsea-hverfi.
Dálítillar striðni gætti í bréfaskrift-
um hennar við Andrés, miðson
drottningarinnar, en hún hafði
hengt upp ljósmynd af honum fyrir
ofan rúmið sitt. Andrés var aðeins
ári eldri en Díana. Vinkonur henn-
ar stríddu henni með því að segja að
úr þessu gæti orðið ástarsamband.
Orðrómur þessa efnis fylgdi henni
er hún lauk skóla, sextán ára að
aldri, án þess að hafa náð prófi í
nokkurri aðalgrein, og fetaði hina
venjubundnu leið vel borinna
stúlkna og fór í fágunarskóla í
Sviss. Hún entist aðeins sex vikur
þar, flúði skyndilega og bar við
heimþrá. Hið eina, sem Díana hafði
upp úr dvölinni í Montreaux, var
dálítil frönskukunnátta og nokkur
reynsla af skíðabrekkunum.
Ótrúlega heillandi
Er hér var komið sögu naut hún
aðstoðar foður síns svo hún gæti
sest að í Lundúnum. Hún var ákveð-
in í að finna þar starf og standa á
eigin fótum. En þá gerðist það
meðan þessir
dltlAfcftyndl.
fáu mánuðir liðu
og hún var að stíga af varfærni sín
fyrstu skref inn í fullorðinsárin að
Díana var eitt sinn stödd á plægðum
akri á þeim stað á Althorp-landar-
eigninni sem heitir Nobottle-skógur
og skenkti drykki til skotmanna
sem þar voru staddir. Meðal gesta
var hinn þrítugi Karl, prinsinn af
Wales, sem þá var að stíga í væng-
inn við Söru systur hennar. Síöar
viðurkenndi Díana að henni hefði
þótt hann vera „ótrúlega heillandi".
Erfinginn að konungdæminu tók þá
sjálfur í fyrsta sinn eftir hve yngri
systir Söru hafði sprungið út og orð-
ið að sautján ára stúlku sem var
„bráðskemmtileg, glaðlynd
og aðlaðandi".
Aðeins einu sinni áður
hafði það gerst, eftir að
Karl kom til að sjá yngstu
Spencer-stelpuna nýfædda,
að hann veitti henni ein-
hverja athygli. Sumarið
1969, er haxm hafði tekið
við Caernarvon-sýslu
(sem gerðist reyndar á
átta ára afmælisdegi
Díönu), hafði prinsinn
farið til Balmoral-hall-
ar sér til hvíldar og
hressingar og skrifað
þar barnabók fyrir
yngri bræður sína,
Andrés og Játvarð,
sem þá voru níu og
fimm ára. Hann kall-
aði hana Gamli mað-
urinn frá Lochnagar
og hún var að lokum
gefm út árið 1980 ásamt með teikn-
ingum eftir vin hans, Sir Hugh Cas-
son. En eftir að hann hafði skrifað
bókina og snúið aftur til Sandring-
ham hafði Karl fengið ungu stúlk-
unni eintak; - Díönu litlu sem
stundum lék sér með bræðrum
hans.“
(Millifyrirsagnir eru blaðsins.)
JÁRNSMIÐAVELAR

Fimnitudagaogsunnudagaidesembertileinkumviöfjölskyldunni.
Þá ex bömum, 12 áraog yngrí boðið frítt íjólahlaðborðið í fylgd foreldra.
í fyrra gerðu fjölskyldudagamir mikla lukku. Þá mætirjólasveinninn með góðgæti í poka
handa þeim yngstu og skemmtir með spili og söng svo alllr taka undir-líka pabbi og mamma
Jólahlaðborðið kostarj. 19(Myrír fullorðna og borðhald hefst klukkan 18.
Pantið tímanlega þvíþegarerumargirdagarfullbókaðir.