Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1998, Blaðsíða 16

Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1998, Blaðsíða 16
16 ÞRIÐJUDAGUR 19. MAÍ 1998 „Hver er sinnar gæfu smiður" er máltæki sem á vel viðfólkið á þessum síðum Til- verunnar. Öll eiga þau það sameiginlegt að vera stórhuga og ófeimin við að spreyta sig á ögrandi viðfangsefnum. Hér er áferðinni ungtfólk sem hóf eigin at- vinnurekstur snemma á ævinni og sjá - nú, nokkrum árum síðar, stendur það bet- ur að vígi en margan óraði fyrir í upphafi. atvinnurekstri Byrjaði eigin Hann var aðeins tveggja ára þegar hann byrjaði á sjónum með foreldrum sínum. Fann þá strax að sjómennskan var eitt- hvað sem heillaði. Átti sér drauma og markmið - hann skyldi verða sjómaður er hann yrði stór. Nú, 20 árum síðar, er hann enn á sjó með foreldrunum, auk þess sem hann býr enn í föðurhúsum. Þess vegna eyðir hann kannski meiri tíma með þeim en títt er um jafn- aldra hans og kann því bara vel. Allt snýst jú í kringum útgerðina. Það sem helst hefur breyst á þess- um árum er að nú er útgerðin hans, þau eru á sjónum með honum, hann er skipstjórinn. „Jú, það hafði alltaf verið draum- urinn að eignast bát sjálfur. Sá draumur varð að veruleika þegar ég var 13 ára gamall í Neskaupstað. Keypti ég þar Guðna NK, 3ja tonna trébát. Til að fjármagna þau kaup notaði ég fermingarpeningana, auk þess sem ég hafði kinnað og gellað og selt og stórlöxunum ánamaðka. Kostaði sá bátur 150 þúsund krón- ur. Ég gerði hann út á kolanet og færi. Eftir að hafa átt Guðna í eitt ár fannst mér tími til kominn að stækka útgerðina og keypti Ósk, plastbát, á eina milljón. Þegar ég hafði svo eignast Ósk skuldlausa ákvað ég að fá mér enn stærri bát og varð úr að ég keypti Haförninn, 5 tonna plastbát, á 3,2 milljónir. Ég hef átt hann síðan. Mér telst til að núna sé hann metinn á 15 til 20 milljónir ásamt kvóta,“ segir Guðni Jóhannsson á Djúpavogi. Enginn tími fyrir kvenfólk Um þessar mundir er Guðni að vinna hjá Búlandstindi hf. í fiskvinnslu þar sem hann og foreldrarnir hafa fiskað upp nán- ast allan kvótann þetta kvótaárið. „Það er kosturinn við kvótakerflð að þá fær maður að ráða róðrardögunum í stað þess að þegar krókaleyfið var á mátti maður bara róa í 47 daga og þeir dagar voru yflrleitt bræludagar. Þá mátti meira að segja róa á sjómannadaginn. Það gat ég nú aldrei skilið." En hvernig eyðir þessi ungi og ólofaði maður frítíma sín- um? Er enginn tími fyrir kærustur? „Ég er mikill útivist- armaður og helst fer ég á veiðar, hvort sem um er að ræða silungs- eða fugla- veiðar. Ég er lítið fyrir að skemmta mér og hef engan tíma fyrir kvenfólk. Einhvern tíma varð mér að orði þeg- ar ég var spurður þessarar spuming- ar að það væri enginn afgangur, það færu allir peningarnir í útgerðina. Það er enn dýrt að gera út trUlu svo það verður að biða enn um sinn,“ seg- ir Guðni og brosir kankvíslega. -heb 13 ára í útgerð Guðni Jóhannsson með einn vænan. Tveggja ára á sjó með foreldrunum. „Við fórum eitt kvöldið út á sjó f mjög góðu veðri. Ætluðum ekki langt, aðeins út fyrir Norðfjarðarhorn. Renndum aðeins færi og það var á hverjum krók. Fengum 800 kfló á stuttum tíma. Tíminn leið hratt og fyrr en varði var klukkan orðin 4 um nótt. Sást þá koma varðskip og mamma skammaðist sín einhver lifandis býsn fyrir að vera að þvælast með mig, litla pollann, á þessum tíma sólarhrings. Ætlaði pabbi þá að senda mig oní lúkar. En ég hélt nú ekki, svaraði bara að það væri fiskur á. Svo ég var ekki hár í loftinu þegar ég var kominn með bakteríuna." Vilhjálmur Þorsteinsson forritari: Átti ekki tölvu - en stofnaði samt hugbúnaðarfyrirtæki 17 ára gamall Lítið hugbúnaðarfyrirtæki tveggja ungra manna fæddist og ólst upp á eldhúsborði heima hjá öðrum þeirra. Um er að ræða fyrirtækið fslenska forritaþró- un sem félagamir Vilhjálmur Þor- steinsson og Örn Karlsson stofnuðu árið 1983, þá 17 og 22 ára gamlir. „Við drifum bara í þessu þegar IBM- og PC-tölvumar komu á mark- að,“ segir Vilhjálmur. „Við áttum ekki einu sinni tölvu. Það var ekki fyrr en ég fékk lán hjá mömmu sem ég gat komið mér upp einni slíkri. Þá vora tölvur líka miklu dýrari en þær eru í dag þannig að þetta var Félagarnir Vilhjálmur og Órn stofnuðu saman fyrirtæki ungir að árum. Byrj- uðu á eldhúsborðinu heima hjá Erni en síðan hefur leiðin legið upp á við og nú velta þeir fleiri tugum milljóna. DV-mynd E.ÓI. heilmikil fjárfesting. Mig minnir að ein tölva hafi kostað álíka mikið og Utill bm.“ Eins og áður segir var Vilhjálm- ur aðeins 17 ára þegar hann stofn- aði fyrirtækið ásamt félaga sínum Erni. í upphafi var Öm einn skráð- ur eigandi þar sem Vilhjálmur var ekki nógu gamall til að skrifa und- ir. Ári seinna gerðu þeir fyrirtækið að sameign þeirra beggja. Blanda af heppni og framsýni Á mjög skömmum tíma óx fyrir- tækinu fiskur um hrygg og félag- arnir seldu strax um hundrað fyrirtækjum viðskiptahugbúnað. Nú, sextán árum síðar, starfa þeir enn saman og árið 1996 velti fyrirtækið þeirra um 100 milljónum króna. Erlendir aðilar, CODA, keyptu annan helming fyrirtækisins fyrir tæpum tveimur árum en hinn hlutinn var sameinaður Hug hf. í Kópavogi. Nú starfa Vil- hjálmur og Öm að þróun viðskiptahugbúnaðar hjá CODA. „Það er heilmikil vinna að byggja upp svona fyr- irtæki og í byrjun tókum við mikla áhættu. Þetta gat brugðist til beggja vona. Líklega var það einhver blanda af heppni og framsýni að dæmið gekk upp. Hvað sem þvi líður er búið að vera mjög gaman að þessu all- an tímann og stofnun Is- lenskrar forritaþróunar var líklega ein besta ákvörðun ævi okkar,“ segir Vilhjálmur og hætir við að aldrei á þessum 16 árum hafi þeir félagar rifist um nokkum skap- aðan hlut. „Ég hvet alla sem ganga með góða hugmynd í maganum, ekki síst ungt fólk, til að láta vaða. Það er aldrei að vita nema dæmið gangi upp.“ -ilk

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.