Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.1998, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 26. MAÍ 1998
Bernsku minnar
draumar
Hvað ætlarðu að
verða þegar þú verð
ur stór? Allir krakk
ar geta svarað þess-
ari spurningu en
hvort bernsku-
draumarnir
rætast
er
annað
mál. Tilveran
spurði nokkra
valinkunna ein-
staklinga hvað þeir
ætluðu að verða og
hvort það hefði
Helga Braga Jónsdóttir kitlaði hláturtaugar sjónvarpsáhorfenda með stórkostlegri framgöngu í Fóstbræðr- ræSÍ
um í vetur
Helga Braga Jónsdóttir leikari:
Tímabil efans varði stutt

Helga Braga Jóns-
dóttir ætlaði alltaf
að verða leikari.
DV-mynd
Hilmar Þór
- enda átti leiklistin hug hennar allan
Þaö eru fáar konur fyndnari en
Helga Braga Jónsdóttir enda
er hún meðal vinsælustu leik-
ara hér á landi. Helga Braga hafnar
því að vera fæddur leikari þótt hún
hafi snemma ákveðið aö leggja leik-
listina fyrir sig.
„Þegar ég var fjögurra ára var ég
ákveðin í að verða búðarkona eins
og mamma. Það var nammið sem
heillaði og ég sá mig alltaf í anda
vinnandi i búð á daginn og að
vinnudegi loknum fara heim í bil-
skúr sem væri yfirfullur af sæl-
gæti,“ segir Helga Braga og brosir
við tilhugsunina. Hún bætir við að
þetta hafi verið eina tímabil efans í
sínu lífi og eftir þessi bemskubrek
hafi ekkert annað en leiklistin kom-
ið til greina. Hún á svosem ekki
langt að sækja hæfileikana því faðir
hennar er Jón Hjartarson leikari.
„Draumurinn um búðarkonuna
hjaðnaði fljótt og ætli ég hafi ekki
verið fimm ára þegar ég ákvað
verða leikari eins pabbi. Ég er alin
upp á Akranesi en pabbi bjó í
Reykjavík þar sem hann starfaði
sem leikari. Ég var oft hjá honum
um helgar og fékk þá að fara í leik-
húsið með honum. Leikhúsið
heillaði og ég þráði mjög að fá að
leika í bamasýningunum í Reykja-
vík. Það var auðvitað ekki hægt
þar sem ég bjó uppi á Skaga. Ég
byrjaði þó snemma að vinna með
Skagaleikhópnum og svo seinna
með leikfélagi Fjölbrautaskólans.
Ég tók starfið strax alvarlega og
eyddi oft löngum tíma í aö velta
fyrir mér hvort ég ætti að leika
með Skagaleikhópnum eða hjá
skólanum," segir Helga Braga.
Hún segir að sér finnist stund-
um háiffáranlegt að hugsa til þess
rm ■
að sér hafí aldrei dottið í
hug að leggja neitt
annað fyrir sig.
Það sé nefni-
lega miklu
algengara að leikaraböm fái nóg
af leikhúsi í æsku og ætli sér
eitthvað allt annað í lífinu. Þótt
þau endi oft á leiksviði þegar
upp er staðið.
„Fjölskyldan brosti oft að
ákveðninni hjá mér en
mamma sá strax að þetta átti
vel við mig og hvatti mig ,
óspart áfram. Það var auðvit- ‘
að mjög gott en
ég held ég hefði
orðið leikari
hvort sem er,“
segir Helga
Braga að lokum.
-aþ
'
Karl Sigurbjörnsson, biskup íslands:
Brunaliðsmaður eða landkönnuður
Stórir, rauðir, glansandi bílar sem
þutu um göturnar með miklum
tækjum, tólum og hávaða heilluðu
eitt sinn lítinn gutta sem síðar gerðist bisk-
up íslands. Einu sinni óskaði Karl Sigur-
bjömsson sér einskis frekar en að verða
brunaliðsmaður.
„í brunaliðinu vom hetjur sem björguðu
fólki úr eldsvoða. Reyndar var ég logandi
eldhræddur sjálfur en þetta var nú samt
draumurinn," segir Karl.
Með aldrinum dofnaði þó áhugi Karls á
branabílum og draumur um hið spennandi
líf landkönnuðarins tók við.
„Þá kom að því að ég sá sjálfan mig fyrir
mér í framskógum og háfjöllum, innan um
mannætur og á kafl í ævintýrum,“ segir
Karl.
Svo kom að því að óstjómleg þörf Karls
fyrir spennandi lífemi vék fyrir hugmynd-
um hans um að teikna hús og gerast arki-
tekt. Smám saman virðast því hugmyndir
hans um æsilegt lífemi hafa breyst og nú
gegnir hann því embætti á íslandi sem hinn
mesti friður og ró hvílir yfir.
„Óteljandi þættir urðu svo til þess að ég
laðaðist inn á þá braut sem ég er á núna. Ég
bjó við áhrif frá uppeldinu og heimilislíf-
inu og eins urðu kynni mín af merkilegu
fólki líka til þess að laða mig aö þvi sem ég
geri núna.“
Bemskudraumar Karls fá samt að ein-

m
hverju leyti notið sín í starfi hans
sem biskup. Hann fer víða og á dögunum
var hann í Keníu og Eþíópíu. Litli land-
könnuðurinn í honum fær stundum notið
sín. -ilk
Nýlega heimsótti Karl Eþíópíu og Keníu. Á slíkum ferðalögum fær landkönnuðurinn í honum notið sín.