Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.1998, Blaðsíða 20

20
LAUGARDAGUR 29. ÁGÚST 1998 X>'^T
sérstæð sakamál
Hún vildi
Birgit Bieck frá Göttingen í
Þýskalandi var i miklum vafa um
hvorn mannanna tveggja hún ætti
að velja. Kynni hennar af þeim
báðum voru náin, ef til vill of náin
til þess að vel gæti farið. En tím-
inn sem hún tók sér til þess að
reyna að gera upp hug sinn var
langur og það hafði sín áhrif.
Annar mannanna var Frank
Muckhoff, þrjátíu og tveggja ára
kraftalega vaxinn maður. Hann
var skeleggur og setti það ekki
fyrir sig að beita hnefanum ef
honum þótti svo við að horfa.
Hinn var besti vinur Muck-
hoffs, Lutz Kessler. Hann var sjö
árum eldri. Hann var hvorki gróf-
ur né ofbeldishneigður heldur var-
kár að eðlisfari og skilningsríkur.
í raun var hann alger andstæða
vinar síns. Gælunafn Kesslers var
Kessi.
Birgit reyndi að gera upp hug
sinn um hvorn þessara manna
hún vildi. Báðir elskuðu þeir
hana en hún hafði ekki ákveðiö
sig þegar til uppgjörs kom.
Gamli kærastinn
Forsaga málsins var sú að
Birgit hafði löngu áður verið með
Frank Muckhoff sem var oft kall-
aður Mucki. En leiðir þeirra hafði
skilið og mörg ár liðu þar til þau
rákust hvort á annað af tilviljun.
Og þá var sem eldingu hefði lostið
niður í bæði tvö. Mucki sagði
strax upp íbúðinni sem hann
leigði og fluttist inn til Birgit.
Birgit í réttarsalnum með Frank.
„Það var í fyrravor," sagði
Birgit þegar hún lýsti því sem
gerst hafði í sambandi þeirra, „og
þá gekk allt enn þá vel. En það
voru erfiðleikar fram undan. Um
leið og við fórum að búa saman
kynntist ég besta vini hans, Lutz
Kessler. Hann var mjög ljúfur ná-
ungi, en þar sem Mucki varð
stöðugt önugri og fór að reiðast út
af öllu og engu í tíma og ótíma
fannst mér Lutz verða æ ákjósan-
legri förunautur. Það má því segja
að Mucki hafi rekið
mig I fangið á Kessi.“
Morðhótun
Það sem haft er
eftir Birgit hér að
framan kom
fram í réttar-
höldunum sem
fylgdu í kjölfar
þess sem átti
eftir að ger-
ast. Og hún
átti eftir að
lýsa ýmsu
öðru sem
hafði áhrif
á atburða-
rásina.
„Mucki
lagði eitt
sinn hníf að
háls-
inum á mér af því hann var þeirra
skoðunar að ég hefði rætt of lengi
við Kessi eitt kvöldið. Hann sagði
mér að hætta því. Svo rak hann
hnífinn af afli í vegginn rétt fyrir
ofan höfuðið á mér og sagði að ef
ég gerði ekki eins og hann segði
mér að gera myndi hann reka
hnífinn í mig sjálfa."
Af ótta við það sem Mucki gæti
tekið upp á yfirgaf Birgit íbúðina
og fluttist til Kessi. Hann varð
auðvitað glaður yfir því að
hún skyldi hafa valið hann.
En hafði Birgit Bieck í raun
gert það? Er hún var spurð
um það í réttinum svaraði
hún því til að í raun hefði
hún ekki getað gleymt
Mucki.
„Ég elskaði Kessi en gat
ekki haldið mig frá Mucki.
Ég fór í rúmið með honum
meðan ég bjó hjá Kessi." Og
það getur hafa orðið til þess
að Frank Muchoff hafði
ástæðu til að halda að Birgit
væri í raun hans. Hún væri
bara ekki undir það búin að
skýra Kessi frá því en það
myndi þó senn gerast.
Uppgjörið
Kvöld eitt komu þau
Birgit, Mucki og Kessi sam-
an í íbúð hins síðastnefnda.
Slíkur fundur hefur oft ver-
ið talinn óráðlegur þegar
um ástarþríhyrning er að
ræða. Og þessi kvöldstund í
íbúð Kessis átti eftir að
sanna þá skoðun.
„Við höfðum haft það
ágætt,“ sagði Birgit. „Við
höfðum gert mikið að gamni
okkar. En við höfðum líka
drukkið talsvert. En skyndi-
lega var sem Mucki tæki
hamskiptum. Hann stökk á
fætur, gekk út úr stofunni
og fram í eldhúsið.
Nokkrum augnablikum sið-
ar birtist hann aftur og nú
hélt hann á hnífi sem var
ætlaður til þess að flysja
kartöflur. Hann gekk rólega
að borðinu fyrir framan
sófann, tók glas af því og braut.
Svo gekk hann að Kessi og sagði:
„Nú er þessu lokið, auminginn
þinn.“ Um leið brá hann glerbroti
að hálsi hans og það fór að blæða
mikið.
Ég ætlaði að ganga á milli og
hrópaði: „Ertu genginn af vitinu?
Þetta er besti vinur þinn.“ En
Mucki svaraði bara: „Hann er það
ekki lengur.“ Svo ýtti hann mér
til hliðar. Síðan stakk hann Kessi
þrisvar eða fjórum sinnum í
ef til vill besta lýsingin
á því hve illa þau stóðu
að öllu saman. Það er
heldur ekki furða,
því ljóst þykir að
ekki hafi verið um
undirbúinn glæp
að ræða af hendi
Muckis heldur
verknað fram-
inn i afbrýði-
semi og und-
ir áhrifum
áfengis við
aðstæður
sem hafi
beinlínis
boðið
hættunni
heim, það
er með
Birgit Bieck.
brjóstið. Kessi missti mátt og féll á
sófann en valt síðan af honum og
fram á gólfið. Þar lá hann syo
hreyfingarlaus á maganum. Ég
virti hann fyrir mér og hugsaði
sem svo að nú væri hann dáinn.“
Tllraun til að sýna fram á
samsekt
Um hríð stóðu þau skötuhjúin,
Mucki og Birgit, og horfðu á Kessi
liggja í blóði sínu á stofugólfinu.
Svo var eins og Mucki áttaði sig á
því að hann hefði framið verknað
sem gæti gerbreytt allri framtíð
hans. Það var sem honum yrði
ljóst að hann bar sök sem gæti
kallað yfir hann langan dóm. Af
einhverri hvöt sem hann hefur
líklega ekki getað skilgreint til
fulls á þessari stuhdu ákvað hann
að deila sekt sinni með Birgit.
Hann þreif í hönd hennar, stakk
hnífskaftinu í hana og þrýsti
fingrum hennar að þvi. Nú voru
fingrafor hennar líka á hnífnum.
En svo kom honum annað ráð í
hug. Ráð sem myndi duga til þess
að beina öllum grun frá þeim
tveim. Fingraforin myndu ekki
skipta máli, þvi þau gætu verið á
hnífnum eftir að þau hefði verið
að flysja kartöflur frammi í eld-
húsi.
Mucki leit á Birgit
og skipaði henni að
tæma allar skúffur og
skápa í íbúðinni og
henda því sem í þeirn
væri á gólfið. Hann
hafði í huga að láta
sem brotist hefði ver-
ið inn í íbúðina og
Kessi hefði orðið
fórnardýr innbrots-
þjófsins.
Birgit gerði eins og
Mucki sagði en á
meöan lá Kessi á
stofugólfínu, mikið
særður en ekki dá-
inn.
konu sem hann og besti vinur
hans sváfu hjá til skiptis og voru í
raun að keppa um.
Ferðin í strætisvagninum
varð ekki löng. Um leið og þau
Birgit og Mucki stigu upp í
hann vöktu þau athygli. Nokkr-
ir farþeganna litu á þau til
skiptis og loks ávarpaði maður
einn Mucki. „Hvað varstu að
gera?“ spurði hann. „Hvers
vegna ertu blóðugur á höndun-
um?“
„Það liggur dauður maður
heima í íbúðinni okkar,“ svar-
aði Mucki.
Vagnstjórinn heyrði samtalið,
leit ttl baka og sá að farþeginn
sem stigið hafði inn á síðasta
viðkomustað var blóðugur á
höndunum. Vagnstjórinn lét þó
sem ekkert væri en kallaði upp
stjórnstöð í farskiptatæki og lét
gera lögreglunni aðvart. Á
þriðja viðkomustað eftir það
stigu nokkrir lögregluþjónar
inn í vagninn og handtóku
parið.
Var vakinn til lífsins
Eftir frumyfirheyrslu á leið til
lögreglustöðvarinnar lá fyrir hvað
gerst hafði. Lögreglumenn og
sjúkraliðar héldu þegar í stað að
Þegar þau Mucki
og Birgit höfðu rótað
öllu sem í skápunum
og skúffunum var
fram á gólfið ákváðu
þau að koma sér sem
skjótast úr íbúðinni.
Þau lokuðu dyrunum
á eftir sér, hlupu út á
götu og ákváöu að
koma sér burt með
næsta strætisvagni.
Og það gerðu þau.
En ástand þeirra er
húsinu þar sem atburðurinn
hafðu gerst. Er í íbúðina kom
hafði Lutz Kessler legið þar í þrjá
stundarfjórðunga og var „klíniskt
dáinn“. Á leið til háskólasjúkra-
hússins i Göttingen tókst að vekja
hann til lífsins en ljóst var þá að
hann hefði orðið fyrir alvarlegu
heilsutjóni, enda áverkarnir
slæmir. Mestar áhyggjur höfðu
sjúkraliðarnir þó af því að heilinn
hefði verið of lengi án súrefnis.
í umfjöllun um málið hefur því
verið haldið fram að Birgit hafi í
raun uppskorið eins og hún hafi
til unnið. Hún hafi leikið sér að
eldinum. Öllum megi vera ljóst að
ástarþríhyrningur sé fyrirbæri
sem vakið geti mikla afbrýðisemi
og heitar tilfinningar. Og slíku
þríhliða sambandi ljúki venjulega
með því að annar aðilanna af
sama kyni verði undir í barátt-
unni um ástir hins þriðja.
Því lengur sem óvissan
standi því meiri verði
líkurnar á að upp
úr sjóði. Og það
gerðist í þessu til-
viki.
Frank Muckhoff.
Eftirleikurinn
Lutz Kessler.
Birgit stendur nú ein uppi. Ann-
ar mannanna í lífi hennar fékk sjö
ára fangelsisdóm. Frank Muckhoff
var sekur fundinn um tilraun til
manndráps en sök hans þótti
verri en annars hefði
verið talið af því Lutz
Kessler var skilinn eft-
ir í blóði sínu og ljóst
að framtíð hans hefði
getað orðið allt önnur
hefði verið reynt að
bæta fyrir verknaðinn
með því að kalla strax
á sjúkrabíl.
Kessler er ekki sá
maður sem hann var.
Þeir áverkar sem hann
fékk hafa varanlegar
afleiðingar en verstar
eru þó afleiðingar hins
„klíníska dauða“. Heil-
inn beið tjón af súrefn-
isskorti og Kessler er
ósjálfbjarga. Hann get-
ur hvorki borðað, klætt
sig né farið á salerni án
hjálpar. í raun getur
hann nánast ekkert
gert án þess að fá að-
stoð.
Birgit hefur látið að
því liggja að hún kunni
að reyna að sjá um
hann. „Þá get ég hugs-
anlega bætt eilítið fyrir
það sem gerðist," sagði
hún. „Þegar öllu er á
botninn hvolft var það
ég sem þeir tókust á
um.“