Dagblaðið Vísir - DV - 18.09.1998, Blaðsíða 21

b í ó
There's Something
about Mary
hefur hangið á
listanum yfir mest
sóttu myndir í
Bandaríkjunum í
margar vikur og
virðist ekkert vera á
niðurleið.
Mary
verður
Mett Joe Black. Brad Pitt er hér að undirbúa sáluþjófnað á Claire Forlani.
Margra haustmyndanna í Hoolywood fjalla um dauðann:
Dauðaþögn um dauðann
Stepmom. Susan Sarandon og Julia Roberts.
barnavæn
There's Something about Mary
er sú kvikmynd sem mest hefur
komið á óvart á þessu ári hvað
vinsældir varðar og verður hún
væntanleg sýnd hér á landi innan
skamms. Nú hefur sannast það
fornkveðna að þegar dollara-
glampinn er kominn í augun þá
er erfitt að losa sig við hann. Það
vill svo til að það eru atriði í
There's Something about Mary
sem ekki þóttu hæfa bömum og
því fékk hún R-stimil vestra sem
þýðir á íslensku að hún sé bönn-
uð börnum, allavega innan 12 ára
ef ekki 16. í einu af stóru blöðum
kvikmyndaiðnaðarins, The
Hollywood Reporter, er því haldið
fram að nú ætli 20th Century Fox
að fara að klippa myndina til,
snyrta hana, taka „ljótu“ atriðin
svo allir krakkar geti séð alla
dýrðina, setja hana í þeirri gerð á
markaðinn eftir áramót og græða
enn meiri peninga. í fyrstu mætti
halda að þetta væri gert í óþökk
Farrelly-bræðra, Bobby og Peter,
sem leikstýra myndinni, en svo er
ekki. í sömu frétt er því haldið
fram að hugmyndin komi frá
þeim bræðrum. Nú er bara spurn-
ingin hvort There's Something
about Mary hefði halað inn 130
milljónir dollara fyrir framleið-
endur sína ef þessi atriði sem
taka á út hefðu ekki verið til stað-
ar. -HK
Cameron Diaz og Ben Stiller í There's
Something about Mary.
Fram að jólum verða margar
áhugaverðar kvikmyndir frum-
sýndar í Hollywood margra grasa.
Þegar farið er ofan í hvað þessar
myndir fjalla um kemur í ljós að
dauðinn kemur mikið við sögu í
átta dramatískum kvikmyndum
sem allar eru af stærri gerðinni.
Það sem síðan vekur athygli er að í
auglýsingum fyrir myndimar og i
allri markaðssetningu er ekki
minnst á dauðann og því er farið i
kringum hlutina á þann máta sem
auglýsingafólk getur eitt gert. Það
er sem sagt greinilegt að Hollywood
vill ekki viðurkenna náið samband
við dauðann heldur sópar honum
undir mottuna.
Dauðinn er nálægur í One True
Thing sem frumsýnd er í Banda-
ríkjunum í dag. Þar leikur Meryl
Streep móður sem haldin er ólækn-
andi krabbameini. Önnur móðir
sem haldin er sama sjúkdómi er
Susan Sarandon í Stepmom
en sú mynd verður frumsýnd
á jólunum. I Meet Joe Black
sem frumsýnd verður í nóv-
ermber kemur dauðinn í líki
Brad Pitts til jarðarinnar.
Látinn Robin Williams leit-
ar um allt að löngu látinn eig-
inkonu í What Dreams May
Come, sem fnunsýnd verður
2. október. í Simon Birch,
sem frumsýnd var um síð-
ustu helgi og The Mighty sem
frumsýnd er í október verða
tvö börn fómarlömb dauð-
ans. Frjálsíþróttastjarna
(Steve Prefontaine) verður
fórnarlamb dauðans í Wit-
hout Limits og þrælamamm-
an Ophrah Winfrey drepur
dóttur sína og verður síðan
fyrir ágangi draugs í Beloved, sem
frumsýnd verður 16. október.
Það er sameiginlegt með þessum
myndum eins og áður segir að í
auglýsingum er ekki minnst á
dauðann einu orði. Þegar að er gáð
segir auglýsingafólkið að þegar
dauðinn er auglýstur sem ráðandi
afl í kvikmynd þýðir það dauða fyr-
ir myndina. Það verður alltaf að
vera einhver von og þá von er mun
betra að markaðssetja heldur en
dauðann og benda á Juliu Roberts
í Steel Magnolias og Debru Winger
í Terms of Endearment sem vinsæl-
ar kvikmyndir sem aldrei var
minnst á dauðann í auglýsingum
þar sem þær fjölluðu um svo margt
annað.
Auðvitað byggir auglýsingafólkið
markaðssetninguna á reynslu.
Nýjasta dæmið um kvikmynd sem
fjallaði um dauðann og var auglýst
sem slík og kolféll er The Chinese
Box, leikstýrð af Wayne Wang
(Sense and Sensibility). Þar rölti
Jeremy Irons um Hong Kong deyj-
andi úr krabbameini. Fór sú mynd
nánast beint á myndbandamarkað-
inn. Aðrar kvikmyndir sem hafa
hlotið sömu örlög eru My Life þar
sem Michael Keaton var með
krabbamein, Lorenzo's Oil um
dreng með ólæknandi sjúkdóm, Dy-
ing Young þar sem Julia Roberts
féll fyrir CampbeU Scott, sem var
meö krabbamein og Whose Life Is It
Anyway þar sem Richard
Dreyfuss barðist fyrir því að fá að
deyja.
Nefna má tvær kvikmyndir þar
sem Hollywood dansar við dauðann
og frumsýndar verða fyrir jól en
þar sem þær eru gamanmyndir þá
er dauðinn aldrei nálægur, eru
þetta Wicked þar sem Jennifer
Aniston leikur slæma persónu sem
deyr en kemur til jarðar aftur sem
betri manneskja og Bom To Shop
þar sem Drew Barrymore deyr í
slysi og kemur aftur til jarðarinnar
í leit að nýjum foreldrum. -HK
Kringlubíó
Mafla ★ Mafia er ein af langri og merkri rö6
grínmynda sem taka fýrir og hæöa tiltekin fyr-
irbæri úr kvikmyndaheiminum. Háöiö var allt
hálfvolgt, sem lýsti sér kannski best í því hvað
ofbeldisatriöin voru blððlaus. Þrátt fyrir nokk-
uð gööa byrjun og skondin atriöi inn á milli
nær Mafia ekki einu sinni aö vera meöalhund-
ur í þessum parodíu-bransa. -úd
Töfrasverðlð ★★ Þetta er ekki fyrsta og ör-
ugglega ekki slöasta kvikmyndin þar sem Arh-
ur konungur, riddarar hans viö hringboröiö og
sveröiö Excalibur koma viö sögu. Þaö sem
greinir Töfrasveröiö frá öörum er að hún er
teiknimynd, en stendur ekki undir samanburöi
viö það besta sem komið hefur í þessum
flokki. íslenska talsetningin er góð. -HK
Laugarásbíó
The Patrlot ★ The Patriot er ekki fyrsta mynd
Seagals sem boöar náttúruverndarguöspjall
en hún er líklega sú sem gerir slíkan boöskap
minnst heillandi. Fyrirsjáanleg saga í bland viö
óvenju slappt handrit gerir þessa mynd aö
allélegustu Seagal-myndinni. Myndmál, hand-
rit, saga, persðnur og leikendur, allt var þetta
ekki bara kunnuglegt, heldur beinlínis vand-
ræðalega ofnotaö. -úd
Slldlng Doors ★★★ Paltrow er Helen, ung
kona á uppleið, þegar hún er óvænt rekin af
hópi karlremba og l!f hennar tekur stakka-
skiptum tvöfalt. Leikurinn er almennt góöur
en þó handritið innihaldi heilmikiö af
skemmtilegum punktum og klippingarnar milli
sviða/veruleika séu oft skemmtilegar þá
vantar hér einhvern herslumun. -úd
Regnboginn
Falry Tale: A True Story ★★★ Álfasaga er
hugljúf mynd en líður svolitið fyrir þá sök aö
handritshöfundurinn getur ekki gert upp hug
sinn. Stúlkurnar eru annaðhvort litlir svindlar-
ar eöa börn sem vissulega búa í undraverð-
um heimi. Myndin sveiflast milli þessara skýr-
inga og ómögulegt er aö segia fyrir um hvort
álfarnir séu raunverulegir eöa ímyndun. -ge
Næturvöröurinn ★★★ Hvernig á aö meta og
dæma mynd sem er nákvæm eftirgerö á
annarri, bætir engu viö; en tekur hún þá frá?
Einhvern veginn var hinn bandaríski Næturvörð-
ur ekki eins heillandi og sláandi upplifun og sá
danski. Aöalleikaraparið McGregor og Arquette
ná sér aldrei á strik og þaö vantaði líka mikiö
upp á að Nick Nolte væri nógu góöur. -úd
Les vlslteurs 2 ★ Þótt Jean Reno sé skemmti-
legur leikari meö mikla útgeislun getur hann
ekkert gert til þess aö bjarga þessari mynd sem
líður fýrir óvenjuvont handrit. Þegar upp er staö-
iö er myndin ekkert annaö en tímaeyðsla. -ge
Senseless ★ Marlon Wayans nær stundum upp
ágætri stemningu og sumir brandararnir eru
nógu fáránlegir til aö vera sniðugir en maöur fær
fljótt leið á einhæfum leik hans. Nokkrar auka-
persónur lífga upp á myndina. -HK
Stjörnubíó
Hlmnabál ★★★ Gráleit gamanmynd sem byrj-
ar vel, bætir jafnt og þétt viö sig og hrynur svo
á síðustu 20 mínútunum. Ég var þess lengi
vel fullviss aö þessi ástralska vegamynd næði
aö feta einstigiö milii ofbeldis og húmors, en
myndin tapar áttum og missir fiugiö. Þaö er
miður þvl aö lengi vel átti ég von á aö þetta
yröi ein eftirminnilegasta mynd haustsins. -ge
Godzllla ★★★ Godzilla er skemmtileg en
ekki gallalaus. En hún hefur þaö sem máli
skiptir: Godzillu. Og hún er stór, og hún er
flott og hún er afskaplega tæknilega fullkom-
in; og hún er myndin. Emmerich tekst að ná
flottum senum með magnaðri spennu, sér-
staklega var lokasenan algerlega frábær og
nægir ein og sér til að hala inn þriöju stjörn-
una. -úd
meira á.
www.visir.is
bíódómur
Stjörnubíó /Sam-bíóin: The Mask ofZorro ★★i
Antón, Zorro, Antón
Lelkstjóri: Martin Campbell. Handrit: John
Eskow, Ted Elliott og Terry Rossio. Kvik-
myndataka: Phil Meheux. Tónllst: James
Horner. Aðallelkarar: Antonio Banderas,
Anthony Hopkins, Catherine Zeta-Jones og
Stuart Wilson.
Þeir nafnar og félagar, Anton-
io Banderas og Anthony Hopk-
ins, náðu einhvern veginn
aldrei sérlega vel saman í þess-
ari mynd um tvær kynslóðir
skylmingahetjunnar Zorrós.
Meðan Banderas spilaði alger-
lega upp á sjálfsháð og grín að
vanda virtist Hopkins gangast
upp í því ýkta drama sem sögu-
þráður Zorrós býður upp á. í
stað skemmtilegs samspils skap-
aðist þarna fremur pirrandi
ójafnvægi sem reyndar ein-
kenndi þessa mynd í heildina.
Þrátt fyrir margar skemmtilegar
senur og góða takta hjá Bander-
as náðist einhvern veginn aldrei
upp nógu góður hraði og stemn-
ing í þessa klassísku hetjusögu.
Skylmingasnillingurinn Zorró
er frelsishetja almúgamannsins
í Kaliforníu og berst fyrir rétti
fátækra frumbyggja gegn yfir-
ráðum Spánverja. Hann er var-
inn og falinn og dýrkaður af
fólkinu enda stendur hann einn
gegn heilum nýlenduher og
þeysandi á fáknum Tornado
bjargar hann þremur fóngum
fyrir framan aftökusveitina. En
að lokum fellur hann á eigin
bragði og er tekinn til fanga á
heimili sínu, kona hans drepin
og dóttirin tekin í fóstur af
erkióvininum, landstjóranum.
Tuttugu árum síðar snýr land-
stjórinn til baka til að kaupa
Kalifomíu af Spánarkóngi en þá
kemur fram nýr Zorro til að
trufla þau valdaáform.
Rómantíkin og dramað og
hetjuskapurinn er hér keyrður
upp eins og hægt er og meðan
Banderas er heimamaður í
sjálfsháði er nafni hans Hopkins
öllu síðri sem slíkur. Og þótt það
sé vissulega jákvætt og skemmti-
legt að sjá góðlátlegt grín gert að
karlmennsku og hetjustælum er
það fremur þreytandi þegar slíkt
er gert á kostnað kvenfyrirlitn-
ingar. Sérstaklega var þetta
neyðarlegt þar sem nokkru virt-
ist til kostað að gera kvenhlut-
verkið vel úr garði. Hins vegar
mátti vel skemmta sér yfir þess-
um ýktu hetjulátum og útblásnu
rómantík og myndin var ákaf-
lega áferðarfalleg, glæsileg og
flott og smart en einhvern veg-
inn vantaði herslumuninn.
Úlfhildur Dagsdóttir
„Það má vel skemmta sér yfir þessum ýktu hetjulátum
og útblásnu rómantík og myndin var ákaflega áferðarfalleg,
glæsileg og flott og smart.“
18. september 1998 f Ó k U S
21