Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.1998, Blaðsíða 20
Siggi Rúnars útfararstjóri veit meira um lífið og dauðann en margir aðrir:
Kannski er
Þó aö dauðinn hljóti að telj-
ast lokatakmark lífsins er hann
yfirleitt talinn of leiðinlegur til
að tala mikið um í fjölmiðlum.
Hann er líka háifgert tabú, en
þó minnir hálfur Mogginn
mann daglega á hvað maður á í
vændum og á sameiginlegt með
öðrum jarðarbúum.
Sigurður Rúnarsson er
harla venjulegur íslendingur.
Hann hefur áhuga á tónlist (að-
allega R&B) og tölvubylting-
unni og er búinn að vera í sam-
bandi í ellefu ár, síðan hann
var fjórtán. Hann á farsíma og
eins og margir sinnir hann
mörgum störfum; er nýbyrjað-
ur í nýrri vinnu sem kerfis- og
tölvuverkfræðingur og vinnur
einnig sem tæknimaður á
Bylgjunni. Faðir hans heitir
Rúnar Geirmundsson og rek-
ur Útfararþjónustuna ehf. Siggi
hefur verið útfararstjóri með
pabba sínum í átta ár, en er
eitthvað að spá í að draga sig út
úr þeim bisness þótt alltaf sé
vitanlega nóg að gera. Hann sér
um heimasíðu fyrirtækisins
(www.utfarir.is) og þar má lesa
um algengan undirbúning við
útfarir og einnig skoða líkkist-
ur og spá í kostnað.
En nú erum við Siggi báðir
spreUlifandi og drekkum kaffi á
Gráa kettinum.
Hvernig er þaö, Siggi, varstu meö
„sviðsskrekk" í fyrstu jaróarförinni
þinni?
„Já, því þetta er að hluta til eins
og að koma fram á sviði. Maður
kemur fram fyrir mjög marga ein-
staklinga og það getur stuðað mann
að hugsa til þess. Það var mikill
skrekkur í mér þegar ég þurfti fyrst
að fara upp að altarinu og ég hef
eiginlega ekki losnað við þann
skrekk. Mest er maður hræddur
um að gera eitthvað vitlaust, valda
aðstandendunum sárindum með
því að missa blómakrans eða eitt-
hvað. En þó maður geri eitthvað
vitlaust er fólkið svo sem voðalega
lítið að spá í það.“
í hverju felst útfararstarfiö?
„Það byijar á því að aðstandend-
ur eða prestur hefur samband og þá
fórum við að skipuleggja þá hluti
sem þarf til svo útfór geti farið
fram; kór, blóm, setja saman sálma-
X-Mas jólatónleikar miðvikudaginn 16. desember til styrktar Alnæmissamtökunum og þá sérstaklega þeim
börnum sem eru smituð af HlV-veirunni eða með aids, eins og það kallast. Það verða allir sem eitthvað geta í
tónlistarheiminum mættir á svæðið og verður rokkað, öskrað, pönkað, rappað og lesið yfir gestum Bíóborgar-
innar. Tónleikarnir eru haldnir af eftirtöldum aðilum: X-inu 97,7 - Fókusi - Sambíóunum - Símanum GSM.
alnæmis
sjúklingur brýst inn á
barnaheimili1'
Fyrir nokkrum árum mátti sjá
fyrirsögn i þessum dúr. Hræðslan
gegn alnæmi var allsráðandi og
þessi „hommasjúkdómur" þótti
óvenju óaðlaðandi. Nú er öldin
önnur og fólk aðeins farið að róa
sig í fordómunum. Um tíma var
fólk meira að segja farið að íhuga
að stunda öruggt kynlíf.
Smokkaplakötum var dreift og
þetta þótti allt voða fyndið og ekki
lengur vandræðalegt. Það er svo
fjandi eðlilegt að ríða. Svo komu
sögumar um lyfin sem bjarga áttu
öllu. Fólk fór að ræða það fyrir al-
vöru að nú væri ráð að fara að lifa
ógætilegu kynlífi á ný. En þá áttaði
fólk sig á að lyfið getur bara - og
ekki einu sinni alltaf - haldið sjúk-
dómnum í skefjum. Það eru sem
sagt manneskjur að deyja af völd-
um alnæmis enn í dag. Og HIV-
veiran er löngu hætt að bögga bara
homma og líka fullorðið fólk. Það
eru börn á íslandi með alnæmi.
Þetta er ekkert flóknara en það.
Þess vegna hefur Qöldi fólks tek-
ið sig saman og ætla að halda tón-
leika til styrktar samtökunum.
Tónleikamir verða haldnir í Bió-
horginni næstkomandi miðvikudag
og heöast stundvíslega kl. 21. Það
verða engir boðsmiðar, engum
hampað en allir geta keypt sér
miða á 997 krónur og sú upphæð
rennur óskert til Alnæmissamtak-
ana.
Kynnar kvöldsins verða Tví-
höfðaörverpin
Jón Gnarr og Sig-
urjón Kjartansson.
Bellatrix, Botn-
leðja, Unun, Ens-
ími, Bang gang,
Súrefni og 200
þúsund naglbítar
spila. Auk þess
munu þeir Þossi og Jón Atli öskra
Top 10-lista yfir lýðinn og Mikael
Torfason og Hallgrimur Helgason
mirnu lesa og fiflast eitthvað í jóla-
bókumun sínum.
Það sem meira er og kannski
mest af öllu er að SAM-bíóin ætla
að sýna úr væntanlegum myndmn,
öllum toppmyndunum, og þær
raddir gerast æ háværari að þeir
séu með eðaltreilera úr Star Wars.
En fólk úti í heimi er að borga sig
inn í bíó bara til að sjá treilerana
úr þeirri mynd.
Enginn verður sem sagt svikinn
af því að
» mæta í
Bíóborgina
á miðviku-
daginn.
Miðasalan hefst á mánudag og
verður á Fínum miðli í Aðalstræti.
Það er eini staðurinn þar sem hægt
er að kaupa miða í forsölu. Annars
er bara að mæta og lifa hættulega.
En þegar alnæmi á í hlut þá borgar
það sig eiginlega ekki. Og það eru
líka bara 550 miðar til sölu og því
nokkuð öruggt að færri munu kom-
ast að en vilja.
-MT
f Ó k U S 11. desember 1998
skrá og svona. Það er allt saman
hálfgerð skrifstofuvinna. Svo þarf
að ná í hinn látna og ganga frá hon-
um, klæða upp og gera tilbúinn fyr-
ir kistuna."
Þiö eruö meö allan pakkann?
„Já, þetta er mjög fjölbreytt starf.
Einn daginn er maður á skrifstof-
unni, næsta dag á bílnum og sinnir
því sem þarf að sinna. Þegar mikið
er að gera fáum við aðstoð, lækna-
nema eða kunningja."
Hvaö eru þetta margar jaröarfar-
ir á mánuöi?
„Það geta verið frá tveimur og
upp í tuttugu. Það verður að passa
að þetta sé ekki hvað ofan í öðru,
að það séu ekki tvær, þrjár umferð-
ir á dag, en oft kemur þetta inn í
gusum og svo er kannski ekki neitt
í tvær vikur. Þess vegna hefur mað-
ur verið í þessu með öðru.“
lir eru feigir
Hefur vinnan aldrei fyllt þig
svartsýni og þunglyndi?
„Nei, aldrei. Ástæðan er kannski
sú að pabbi vann við þetta í sjö ár
áður en hann stofhaði eigið fyrir-
tæki og þetta var alltaf umræðuefni
á heimilinu. Ég var því alltaf inn í
þessum hlutum og það kom mér
ekkert á óvart þegar ég byrjaði
sjáifur, þetta var strax eðlilegur
hlutur. Ég fékk þetta í smá
skömmtun, en ef ég hefði sótt um
eftir auglýsingu hefði þetta líklega
verið öðruvísi, þá hefði ég þurft að
takast á við allan pakkann í einu.“
Hver er afstaða þín til vinnunn-
ar?
„Við erum náttúrlega þjónustu-
fyrirtæki og starfið er á svipuðum
grundvelli og lögreglan, læknar og
annað - við erum að sinna mjög erf-