Dagblaðið Vísir - DV - 04.05.1999, Page 11
ÞRIÐJUDAGUR 4. MAI 1999
i ennmg
11
Listviðburður
Pólska sópransöngkonan Agnes Wolska
hélt tónleika ásamt danska píanóleikaran-
um Elsebeth Brodersen á vegum Styrktar-
félags íslensku óperunnar á laugardaginn.
Wolska hefur sungið við fjölmörg óperuhús
í Evrópu og jafnframt komið fram á tón-
leikum og tónlistarhátíðum víða um álf-
una. Á síðasta ári hlaut hún verðlaun í al-
þjóðlegri söngkeppni sem fram fór í Tou-
louse í Frakklandi. Það er því mikill feng-
ur að fá tækifæri til þess að heyra í henni
hér, enda tónleikar sem þessir sjaldgæfir
eftir að tónlistarfélagið sáluga lagði upp
laupana. Tímasetningin var aftur á móti af-
leit og því heldur fáliðað á áheyrendabekkj-
unum og merkilegt að ekki skyldi tekið til-
lit til afmælistónleika Jóns Leifs sem voru
á sama tima og ákveðnir löngu fyrirfram.
En efnisskráin var samansett af ítölsk-
um óperuaríum og einni franskri og ítölsk-
um og pólskum sönglögum og hófst á Qui
la voce sua soave úr I Puritani eftir Bellini.
Það þarf töluvert áræði til þess að byrja á
slíkri aríu en Wolska var öryggið uppmál-
að og var flutningur þeirra á þessari til-
fmningaþrungnu aríu glæsilegur.
Breitt raddsvið
Tregafull kveðjuaría Maríu úr La Figl-
ia del reggimento eftir Donizetti var sömu-
leiðis fallega flutt og hitti túlkun hennar á
henni mann beint í hjartastað. Tvö sönglög
eftir Puccini, Sole e amore og Terra e mare
komu þar á eftir og runnu ljúflega niður sem
og tvö sönglög Francesco Tostis, hið
skemmtilega A vucchella eða Til munnsins
þar sem slegið var aðeins á léttari strengi og
Ideale sem var túlkað af miklu innsæi. Wol-
ska er greinilega listamaður fram í fmgur-
góma sem setur tónlistina sjálfa ofar öllu og
hefur valdið til þess að flytja hana af mikilli
Agnes Wolska.
Tónlist
Arndís Björk Ásgeirsdóttir
sannfæringu.
Þannig var risaarían Col sorriso d’inn-
ocenza úr II Pirata eftir Bellini stórkostleg í
meðfórum hennar þar sem hún næstum því
reif úr manni hjartað með hrífandi túlkun
sinni. Je veux vivre úr Rómeó og Júlíu
Gounods var flutt af ákafa og gleði og
Arrigo! Ah, parli a un core úr I Vespri
Sicilianieftir Verdi var hreint stórkost-
leg og sömu sögu er að segja af O mio
babbino caro úr Gianni Schicchi eftir
Puccini. Wolska hefur til að bera breitt
raddsvið og er hún jafnvíg á það neðra og
efra. Neðri hlutinn naut sín einkar fallega
í tveimur sönglögum Chopins, Ósk og Fríö-
ur piltur sem eru hvort tveggja algjörar
perlur og voru fluttar sem slíkar að sjálf-
sögðu á pólsku líkt og hin fjögur sem á eft-
ir fylgdu.
Slavneskur tregi
Ekki má heldur gleyma hlut píanistans
sem stóð sína plikt með mikilli prýði enda
vanur meðleikari og augljóst að hún kunni
sitt. Sýndi hún það m.a. í ágætlega bita-
stæðum parti i Spunastúlkunni eftir Stan-
islaw Moniuszko þar sem pianóið túlkar
rokkinn sem snýst og snýst endalaust og
var flutningur þess lags sem og hins
ljúfsára lags um Gullfiskinn eftir sama höf-
und ákaflega eftirminnilegur.
Að endingu fluttu þær svo Undir hlynin-
um og Talaóu viö mig aftur eftir
Mieczyslaw Karlowicz sem eru full af
slavneskum trega sem er dálítið inn-
hverfari en sá ítalski og lét söngkon-
unni vel að túlka hann líkt og annað
sem var að finna á efniskrá þessara
tónleika. Verður því að teljast synd að
ekki skuli fleiri hafa orðið vitni að
þessum listviðburði, enda hér á ferð-
inni söngkona sem gæti fyllt stærri hús
en íslensku óperuna oftar en einu
sinni.
Samkeppni
S tórs veitar smellir
lass
Ingvi Þór Kormákssnn
Síðastliðið fostudagskvöld sýndi Stefán S.
Stefánsson, djasstónskáld og útsetjari, listir
sínar með Stórsveit Reykjavíkur í Salnum í
Kópavogi. Stefán velur sumum verkum sín-
um hljómmikil íslensk nöfn og má með góð-
um vilja greina eitthvað íslenskt í þeim þótt
aðallega beri þau keim af alþjóðlegum og
kannski helst bandarískum stórsveitadjassi.
Fyrsta verk á dagskrá var Vindhviöur,
hressilegt latínfönk þar sem hálfkæfð
trompetlína setti skemmtilegan svip á einn
kafla verksins. Meira af slíku trompetspili
átti eftir að heyrast á tónleikunum. Gaman
að því. Gjálfur nefnist lag sem kom út á
plötu með Gömmunum fyrir margt löngu og
naut sín lítið betur með stórsveit en með
gamla laginu. Hokkaídó, sem ekkert minnir
á Japan þrátt fyrir nafnið, er hins vegar
bráðskemmtilegt ____________________________
svíng með dálítið
„Webber-söngleikja-
legum“ endahnúti. ______
Gott ef það var ekki í
því verki sem sax-
amir spiluðu radd- —
aðan spunakafla af
flottara taginu.
Kitlur er prýðisdæmi um útsetninga-
hæfileika Stefáns. Hans aðalsmerki
er þó góð laglína og hér hélt hann
sig rækilega á vegi þeirrar
dyggðar þótt lagið tæki á sig
ýmsar beygjur og sveigjur.
Og enn spunnu kæfðir
trompetar á bak við
básúnumar sem hér
vora í forgrunni.
Það sem er
skemmtOegast
við verkið
Vindhviö-
ur er upp-
hafsstefið sem
leikið er á barítonsaxó-
fón. Jóel Pálsson og sax- og
gítaristinn Eðvarð Lárusson léku
sín sóló í hraðara bop-tempói en ankanna-
legt var að heyra þegar hægt var á laginu
aftur eftir sólóin.
Hinsegin blús og venjulegur
Fyrri hluta tónleikanna lauk svo á nokk-
urs konar „hinsegin“blús, Trapeeze Talk.
Eftir hlé var byrjað á
Agara gagara
sem Samnor-
ræna stórsveit-
in flutti fyrst
árið 1987. Flott
lag með góðu
básúnusólói
hjá Edward
Frederiksen.
Svo steig sönk-
onan Kristjana
Stefánsdóttir á
svið og söng fyrst
vocalísu, Vorlauf og
Stefán lék með á
sópransaxófón. Þetta
er með fallegustu ball-
f .'K-j
öðum
íslenskrar
ættar og millikaflinn
hrein snilld. Það
verður að segjast að
ekki em margar söng-
konur hérlendar sem geta „skattað" eins og
það er kallað, impróviserað eins og hin
hljóðfærin gera. Þetta getur Kristjana svika-
laust og gerði í lagi sem kallað er Skatt-víf
henni til heiðurs. Sú hin sama söng svo
gamla smellinn hans Stefáns Tungliö,
tungliö taktu mig sem var ósköp þægilegt
og útsetningin ósköp þægileg og tilþrifa-
litil.
Reyndar kom á óvart að ekki skyldu
fleiri verk vera með latínsku sniði þetta
kvöld þar sem vitað er að Stefán er nokk-
uð hallur undir hrynjandi af því tagi.
Annað er svo það hversu hefðbundin
þessi verk voru. Það er sko öruggt að
ekki var.um neina framúrstefnu-
tilraunir að ræða í þetta skipti.
Að lokum var svo fluttur
annar smellur Stefáns,
alvöru stórsveit-
arsmellur og líklega
sá hinn fyrsti hér
á landi, Einungis
fyrir djass. Var
gerður góður
rómur að
flutningi
hans. Þetta
var fyrsta upp-
ákoma sinnar
tegundar; ein-
göngu íslensk
verk sama höf-
undar og ein-
ungis fyrir
djass-stórsveit.
Má höfundur og
stjórnandi Stef-
án S. vel við
una og er hon-
um hér með
óskað til ham-
ingju með sin
verk og hljóm-
sveitinni líka og öll-
um sólóistunum fyrir
að spila þau svona vel.
Stefán S. Stefánsson -
„hans aðalsmerki er góð
laglína".
um smasogur
Nú ber vel í veiði fyrir „skúffuhöfunda" þvi
Vikan hefur hleypt af stokkunum smásagna-
samkeppni öðra sinni. Til mikils er að vinna
því sigurvegari hlýtur að launum tveggja
vikna ferð til Gran Canaria vetur-
inn 1999-2000. Verðlaunasagan
verður vitaskuld birt í Vikunni,
en auk þess kaupir tímaritið birt-
ingarrétt að fleiri góðum sögum
sem berast.
í fyrra bárust 200 sögur í
þessa keppni og bar þá áður
óþekktur höfundur, Ægir
Hugason, sigur úr býtum. í
___ öðra og þriðja sæti voru ekki
ómerkari pennar en Guðmundur Ólafsson
rithöfundur og leikari og Gerður Kristný rit-
höfundur.
Skilafrestur er til 10. júní og er æskileg
lengd smásagna 3-4 vélritaðar síður. í dóm-
nefnd era Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson, for-
maður Rithöfundasambands íslands, Kristin
Marja Baldursdóttir rithöfundur og Sigríður
Arnardóttir, ritstjóri Vikunnar.
Vornámskeið í
Myndlistaskólanum
Myndlistaskólinn í Reykjavík, sem nú er til
húsa í gamla JL-húsinu að Hringbraut 121,
mun bjóða upp á stutt námskeið fyrir böm í
júnímánuði, þar sem fengist verður við marg-
vísleg viðfangsefni sem snerta náttúru og
menningu. í fyrravor
bauð skólinn börnum
að taka þátt í nám-
skeiði tengdu menn-
ingu Afríku- og Asíu-
þjóða sem haldið var í
s&mvinnu við listahá-
tíð í Reykjavík en 1 lok
þess krítuðu börnin
litskrúðugar myndir
undir berum himni á
hafnarbakkann i
Reykjavík.
Áð þessu sinni verð-
ur vettvangurinn einnig víður og breiður og
unnið verður með margvisleg efni, hefðbund-
in og óhefðbundin. Leiðbeinendur námskeið-
anna era reyndir myndlistarmenn og kennar-
ar á barnadeildum skólans.
Á tímabilinu 17. maí-4. júní mun skólinn
einnig bjóða upp á styttri kvöldnámskeið fyr-
ir 16 ára og eldri, byrjendur sem lengra
komna. Er þetta nokkur nýlunda, því yfirleitt
er námskeiðahald af þessu tagi bundið við
vetrartímann. Kennt verður þrisvar í viku í
þrjár vikur. Nemendur fá innsýn í módel-
teikningu, vatnslitamálun, portrettmálun,
keramikgerð og listasögu. Kennarar verða
Ingólfur Örn Arnarson, Valgerður Bergsdótt-
ir, Svanborg Matthíasdóttir, Þorri Hringsson,
Guðbjörg Káradóttir, Eggert Pétursson og Að-
alsteinn Ingólfsson.
Súrrealismi í New York
Þeir sem hafa hug á að ferðast til New York
í sumar ættu að bera sig eftir sýningu á súr-
realískri myndlist sem haldin verður í Gugg-
enheim-safninu frá 4. júní til 12. september.
Þar er um að ræða sýningu á einstöku einka-
safni tveggja duglegra safnara, Daniels Fil-
ippachi og Neshui Ertegun. Á sýningunni
verða um 500 sjaldgæf verk eftir meira en 100
listamenn, þar á meðal Bellmer, de Chirico,
Cornell, Dalí (á mynd), Emst, Kahlo, Mag-
ritte, Man Ray, Masson og
Miró.
Á sýningunni verða
málverk, ljósmyndir,
skúlptúrar, teikningar
og klippimyndir, að
ógleymdum bókum og
fágætum handritum þar
sem listamennirnir leika
af fmgmm fram, framleiða
ljóð og ósjálfráðar teikning-
ar eða praktísera þá
margræðu samkvæmis-
leiki sem þeir vora
þekktir fyrir. í tengslum
við sýninguna verður
að sjálfsögðu gefin út
umfangsmikil sýningarskrá með greinum eft-
ir helstu mannvitsbrekkur bandarískar um
þessa markverðu stefnu sem setti umtalsvert
mark á myndlist, heimspeki og þjóðfélagsþró-
un á þessari öld.
Umsjón
Aðalsteinn Ingólfsson