Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1999, Síða 12

12
FÖSTUDAGUR 4. JÚNÍ 1999
Spurningin
Leggur þú mikið upp úr útliti
þínu?
Jóhanna Fjeldsted sjúkraliði: Já,
svona eitthvað. Ég kaupi frekar
sjaldan fót en þau sem ég kaupi eru
vönduð.
Elín Sveinbjörnsdóttir heima-
vinnandi: Nei, eiginlega ekki. Ég
dæmi a.m.k. fólk ekki eftir útlitinu.
Mér flnnst útlit geta verið blekkj-
andi.
Kristinn Ríkharðsson, sjálfstætt
starfandi: Já, alveg rosalega.
Gréta María Kristinsdóttir, 11
ára: Eiginlega ekki. Mér finnst það
ekki skipta rosalega miklu máli.
Gunnar Mikael Elvarsson nemi:
Já, það er ágætt að líta snyrtilega
út.
Steinunn Ásgeirsdóttir verslun-
arstjóri: Já, í hófi.
Lesendur
Hringvegurinn í máli
og myndum
- gott sjónvarpsefni fyrir feröamenn
Er nokkur vanþörf á að kynna hringveginn í máli og myndum? - Horft til
Fjarðarheiðar, milli Seyðisfjarðar og Egilsstaða.
Friðrik Jónsson skrifar:
Ekki hef ég enn látið verða af því
að aka hringveginn. Og fyrir
margra hluta sakir. Fyrst er að láta
þess getið að ég er ekki mikill öku-
maöur sjálfur og í viðgerðum verð
ég að treysta alfarið á aðra komi til
lítils háttar bilunar í bifreiðinni, get
jafnvel ekki skipt um dekk ef þar að
kæmi. Svo kemur annað til; ég er
hálfragur við að aka í fjalllendi og
einkum og sér í lagi þar sem hyl-
dýpi er í sjó fram og ekið svo að
segja á blábrúninni. Þetta hef ég
reynt einu sinni á leið til Vestfjarða
um heiðamar stóra, Dynjandis- og
Hrafnseyrarheiði. Það var mikil
þrekraun, en komst þó báðar leiðir
óskaddaður.
Ég hef lengi ætlað að aka hring-
veginn austur um sandana og norð-
ur Austfirði, en gallinn er sá að ég
þekki ekkert til þarna en vil vita
hvort mikið er um hálendisvegi og
sérstaklega hvort brattir séu vegim-
ir og háir við strendumar. Þótt
maður lesi vegakort og fylgi línun-
um á þeim verður maður jú ekki
margs vísari um aðstæður. Það
vantar sárlega að geta séö svona
nokkuð með lifandi myndum, t.d. á
videospólum.
Og nú kem ég að aðalmálinu.
í fyrra kom til min þýskur maður
með fjölskyldu. Hann vildi aka
hringveginn og gerði það. Hann
sagði mér að hann hefði komist að
ýmsu í vegakerfinu sem hefði verið
full þörf á að vita áður en hann
lagði upp í ferðina. Hann nefndi
einmitt þetta atriði, að gott hefði
verið að geta séð veginn áður i máli
og myndum. Benti á að í Þýskalandi
og víðar í Evrópu væm sýndar sjón-
varpsmyndir að nóttu til frá ýmsum
vegaleiðum úr bíl sem ekur leiðirn-
ar. Þessar myndir rúlla bara áfram
næturlangt, og menn geta séð hvaða
leið er ekin og aðstæður allar á leið-
inni. Oft era þetta einmitt myndir
frá vegakerfinu þar sem aðstæður
eru ekki við allra hæfl og gefa því
góða innsýn fyrir þá sem ekki
þekkja til.
Ég er viss um að þetta væri góð
leið til að kynna hinar ýmsu öku-
leiðir og aðstæður hér á landi. Ekki
síst fyrir útlendinga og okkur sem
ekki vitum svo gjörla hvaða tegund
vega og aðstæðna bíður manns 1
ferðalaginu um vegina okkar.
Kannski hafa einhverjir kvik-
myndatökumenn áhuga á gerð
svona myndar einnar eða fleiri. -
Upplagt sýningarefni, ekki satt?
Tína fundin, dauð af mannavöldum
J.S.T. skrifar:
Það skóp mikið írafár í þjóðfélag-
inu þegar tíkarskinnið Tína strauk
frá gæslumanni (konu) sínum til
þess eins, að því er best verður séð,
að sleppa undan illri meðferð sem
orsakaðist af vankunnáttu, óvita-
skap eða þekkingarleysi.
Nú spyrja eftaust margir: Hvað er
verið að ásaka fólkið um? En sjáum
nú til; í hvemig ástandi var hræið
þegar það fannst? Það var þakið
hárrúllum, og ekki nóg með það,
tíkin var í ,jogginggal]a“! Og athug-
um kringumstæður. Það var snjór,
slydda, rigning og kuldi. Hvemig
skyldi tíkarræflinum hafa liðið,
rennblautri og banhungraðri? Hárið
hefur ekki veitt neina vörn, þar sem
það var allt vafið þétt upp á rúllurn-
ar og jogginggallinn lá gegnblautur
þétt að búk hundsins.
Niðurstaðan er einfaldlega sú að
dýrið deyr af völdum kulda og vos-
búðar sem búinn er til af manna-
völdum. Svo kallar fólk sig dýra-
vini! Já, hvílíkir dýravinir. Hvar
vora dýravemdarfélögin og öll sam-
tök þeirra á meðan á öllu þessu
stóð?
Hundar og reyndar öll dýr sem
eiga svona vini þurfa ekki óvini.
Manni dettur í hug í beinu fram-
haldi af fréttunum að smábömum,
jafnvel ungbörnum, sé misþyrmt
hér hvað þá með hunda og önnur
dýr. Ég óska þess hér með að sýslu-
menn eða lögreglustjórar láti fara
fram rannsókn á meðferð á dýrum í
borgum og bæjum og geri fólki
grein fyrir að þarna er um lifandi
dýr með tilfmningar aö ræða, bæði
andlegar og líkamlegar, en ekki
leikfong.
Sendum mat til Kosovo
Jóhannes Einarsson hringdi:
Ég tel að við íslendingar getum
komið inn í myndina varðandi
stríðið á Balkanskaga með ýmsum
hætti. Nú þegar eru einhverjir ís-
lendingar að störfum á þessu svæði,
við gæslu og hjúkrun á vegum
Rauða krossins, að mig minnir. Um
loftárásir á Serbíu má deila, en við
eram nú einu sinni aðilar að Atl-
antshafsbandalaginu og megum því
þakka fyrir að þurfa ekki að leggja
til mannafla í hersveitir þess. En
allir era sammála um að harðstjórn
Milosevic verði að linna með ein-
hverjum hætti. Samningar virðast
ekki halda við þann mann.
þjónusta
allan sólarhringinn
Aðeins 39,90 mínútan
- eða hringid í síma
5000
milli kl. 14 og 16
Við eigum birgðir af kjöti, fiski og grænmeti sem við megum alveg sjá af. Þetta
mætti vinna allt hér og matreiða áður en sent væri á staðinn, jafnvel í neyt-
endapakkningar.
En við getum lagt meira af mörk-
um. Við getum auðveldlega sent
matvæli í tonnatali til hinna hrjáðu
flóttamanna frá Kosovo. Við eigum
birgðir af kjöti, flski og grænmeti
sem við megum alveg sjá af. Þetta
mætti meira aö segja vinna allt hér
og matreiða áður en sent væri á
staðinn, jafnvel 1 neytendapakkn-
ingar. Þetta má svo hita í þar til
gerðum ofnum þegar á staðinn er
komið. Tæknin er nú ekki flóknari
en svo að nútímatæki fyrir upphit-
un á staðnum, fyrir t.d. hermenn á
vígvelli, era tiltæk í hvaða landi
sem er. Nema auðvitað hér, þar sem
við höfum ekki her. Slíkum tækjum
ættum við þó að ráða yfir til að
grípa til ef náttúruhamfarir yrðu
einhvem tíma. - Ég skora á fyrir-
tæki og fjársterka einstaklinga að
kanna hvort matvælasendingar til
Kosovo héðan séu ekki raunhæfar.
Bestu þakkir til
Flugleiða
Harpa og Sigrún skrifa:
Okkur langar að þakka fyrir frá-
bæra netferð tO Tyrklands þann 13.
maí sl. Ferðin var í alla staði vel
skipulögð og hin besta skemmtun.
Þessi vikuferð kostaði einungis
tæplega 50.000 kr. með hálfu fæði og
var kvöldverðarhlaðborðið glæsi-
legt enda hótelið ekki af verri end-
anum. Sérstaklega langar okkur að
þakka Elisabeth fyrir stórkostlega
fararstjóm. Við vonum að Flugleið-
ir endurtaki ferðir sem þessa til
Tyrklands en þar er mjög ódýrt að
versla fyrir utan hvað okkur fannst
Tyrkir hlýlegir og skemmtilegir í
viðmóti. - Takk fyrir okkur.
ísmola í ÁTVR-
verslanirnar
K.R.Ó. skrifar:
Ég las bréf í DV sl. miðvikudag frá
manni sem lenti í erfiðleikum við að
fmna ísmola í verslunum. Hann fann
svo sína ísmola i sjoppu á Seltjamar-
nesi. En hvers vegna bjóða verslanir
ÁTVR ekki upp á þessa þjónustu?
Margir sem versla í ÁTVR eru
sinmitt á leið heim til sín og myndu
taka með sér poka eða kassa með
ísmolum til að setja í frystinn hjá sér.
Þetta er tilvalið fyrir ÁTVR til að
hressa upp á ímyndina. Veitir nokk-
uð af? ÁTVR má lika bjóða betri poka
undir flöskumar en þessa leiðigjörnu
plastpoka, og lika þykkara net fyrir
flöskumar, t.d. úr frauöplasti eða Uku
efni. - Já, það kostar að reka vinbúð
sem viðskiptavinir meta að verðleik-
um. Það verður ríkið að læra.
Lágt menningar-
stig þjóðar
Halldór hringíh:
í DV mánud. 31. maí á bls. 9 birt-
ist heilsíðuauglýsing frá DV sjálfu,
Símanum GSM, Toyota og Sjón-
varpinu með eftirfarandi texta:
„Við vitum það öll; Setma er lang-
best. Úrslitin sanna að við íslend-
mgar erum á miklu hærra menn-
mgarstigi en aðrar Evrópuþjóðir.
Áfram ísland" - Það er vissulega
rétt að frammistaða Sebnu var
bæði glæsileg og gleðileg og henni
sjálfri og þjóðnmi til sóma. Það er á
hinn bóginn alveg óljóst að hann sé
einhver mælikvarði á menningar-
stig almennt. Sú hálfbjánalega þjóð-
remba sem birtist í auglýsingatext-
anum er a.m.k. ekki til vitnis um
neitt annað en lágt menningarstig,
og er aðstandendum sínum og okk-
ur hinum til skammar.
Hækkun trygg-
inga glapræði
G.P. hnngdi:
Það er mikið glapræði af stóru
tryggingafélögunum að krefjast
hækkunar iðgjalda vegna ábyrgðar-
trygginga bifreiða um allt að 40%.
Þetta verðúr til þess að eyðileggja
allt það sem búið er að byggja upp
varðandi stöðugleika og heilbrigt
efnahagslíf hér á landi. Stjórnvöld
hljóta að gripa hér í taumana áður
en allt fer úr skorðum. Og það mun
gerast verði ekki spymt gegn
hækkununum strax.
Þjóðarsálina
aftur í gang
Eydis hiingdi:
Ég sakna Þjóðarsálarþáttanna í
útvarpinu. Þetta var það eina sem ég
hlustaði á eftir að ég kem heim úr
vinnu. Þama fylgdist maður með
púlsi þjóðlífsins. Fólk hringdi inn til
að láta í ljósi skoðun á síðustu atburð-
um hér og erlendis. Gaf fréttunum
sína einkunn. Eini gallinn við Þjóð-
arsálina var sá að stjómendur vom
sifellt að gefa sínar einkunnir. Það
var ekki við hæfi. Þetta er þáttur
hlustenda, þáttur fjöldans, sem segir
bara sína skoðun og útvarpið kemur
henni á framfæri. Ekkert mema. Ég
vil fá þennan þátt aftur í gang. Sum-
arfrí starfsmanna er engin afsökun,
né annað af slíku tagi. Hlustendur
vilja líka láta ljós sitt skína yfir sum-
artímann.