Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1999, Qupperneq 8

í verðbréfabransanum þrífast ekki margar konur. Alla vega ekki enn sem komið er. Eina og eina er þó hægt að finna á
stangli en annars eru það aðallega ungir karlmenn sem eru með sérfræðiþekkinguna í bransanum. Þeir eru gjarnan kallaðir
verðbréfaguttarnir Einn af þessum guttum er Helga Hlín Hákonardóttir. Hún er 27 ára lögfræðingur í markaðsviðskiptum
hjá Fjárfestingarbanka atvinnulífsins. Þetta er framakona sem veit hvað hún vill og hefur aldrei verið í vafa
um það. Hér segir hún frá lífinu í karlaheimi, háskólanámi með barn á handleggnum, vinkonunum sem eru líka
allar lögfræðingar og hvers vegna hún var alltaf kölluð Helgi þegar hún var lítil.
Verðbréfaguttinn Helgi
Þegar Helga Hlín var sautján
ára menntaskólamær á Akureyri
tók hún sérlega mikið mark á líf-
fræðikennaranum sínum. Hann
sagði að besti tíminn fyrir konur
til að eignast börn væri þegar
þær væru um tvítugt, enn ungar,
orkuríkar og hraustar. Helga
ákvað þá að vera orðin ólétt í út-
skriftarveislunni sinni þremur
árum síðar. Raunar varð hún ör-
lítið á undan áætlun og ól dóttur
sína í miðjum stúdentsprófum.
Það stóð þó aldrei til að hætta að
læra og Helga dreif sig um haust-
ið í lögfræði við Háskóla íslands.
Öfugt við það sem margir halda,
segir Helga að konur sem ætli að
eignast börn, eigi að gera það á
meðan þær eru í námi.
„Þvi miður virðist það vera út-
breiddur misskilningur að þægi-
legast sé að klára námið fyrst, fá
gott starf, koma sér vel fyrir og
fara þá að eignast börn. Þetta er
ekki rétt. Það er alls ekki auðvelt
að annast lítið barn þegar í
draumastarfið er komið. í námi
er hins vegar hægt að hagræða
tímanum eins og manni hentar
og þess vegna fer vel saman að
eiga lítið bam og vera um leið í
námi,“ segir Helga og bætir því
við að líklega hefði hún aldrei
komist í gegnum lagadeild án
barnsins síns.
„Án dóttur minnar hefði ég
verið tvítugur akureyrskur,
barnlaus villingur, kominn suð-
ur í Háskólann án nokkurrar
ábyrgðartilfinningar. En í stað-
inn fyrir að sleppa af mér
beislinu, þrnfti ég að skipu-
leggja mig sérlega vel og
vinna eftir þeirri dagskrá
sem stjórnaðist af svefntím-
um barnsins og þeirri
gæslu sem í boði var. Og
það gekk mjög vel. Ég
hafði meira að
segja tíma til að tjútta stundum
líka.“
Helgi litli
í markaðsviðskiptum FBA
vinna fjórar konur og ellefu karl-
menn við sérfræðistörf. Aðspurð
segir Helga konur þurfa að vera
mjög ákveðnar til að „funkera" i
starfi innan um svo marga af
hinu kyninu.
En hvaö er þaö sem gerir þaö aö
verkum aö svo fáar konur leggja
út í veröbréfabransann?
„Þessi geiri er náttúrlega ung-
ur. Það em ekki nema svona þrjú
til fjögur ár síðan hann náði al-
mennilegu skriði. Og eins og
næstum allt i veröldinni
hingað til, búinn til
af karlmönnum.
Það tekur
sinn tíma fyrir konur að verða
virkir þátttakendur í þessu sem
öðm. Ég er hins vegar viss um að
kynjaskiptingin verður ekki alltaf
svona ójöfn,“ segir Helga og bend-
ir á að uppeldi barna í dag sé alls
ólíkt því sem það var hér áður
fyrr.
„Ég held og vona að fólk ali
börnin sín upp í meira jafnrétti
en áður. Enda sýnist mér að þær
konur sem hafa menntað sig vel
og náð frama í starfi hafi einmitt
hlotið þannig uppeldi," segir
Helga.
Foreldrar þínir hafa sem sagt
ekki aliö þig upp í aö vera prúö og
hlédrœg stúlka?
„Nei, alls ekki,“ segir Helga og
hlær. „Ég var meira að segja
alltaf kölluð Helgi og það gera for-
eldrar mínir, bróðir minn og vin-
ir hans fyrir norðan raunar enn.
Málið var að hann gúteraði ekki
alveg að eiga systur og sagði öll-
um að ég héti Helgi. Mömmu og
pabba fannst þetta svo fyndið að
þau kölluðu mig bara líka Helga,“
segir Helg(i)a sem eyddi miklum
tíma í bílskúrnum hjá foður sín-
um og bróður þegar hún var lítil.
Kannski þurfa konur að vera
svolitlir strákar í sér til að ná
langt í strákaheimi.
Bullandi fordómar
Hefuröu einhvern tíma fengiö aö
finna sérstaklega fyrir því aö þú
sért kona í vinnunni?
„Ekki hjá FBA. Þar vinnur
mikið af ungu fólki sem lítur á
það sem sjálfsagðan hlut að
konur séu i störfum sem þess-
um. Áður var ég stundum lit-
in hornauga fyrir það eitt
að vera ung og þar að auki
kona. Það kom fyrir að
ég sat fundi þar sem til
umfjöllunar voru mál
lögfræðilegs eðlis en
karlmennimir á fund-
inum hvorki litu
framan í mig né held-
ur spurðu mig álits,
jafnvel þótt ég væri
eini lögfræðingur-
inn á svæðinu.
Svona gera bara
rosknir menn af
gamla skólanum.
Ungt fólk horfir
fyrst og fremst á
verk hvað ann-
ars en ekki
kynið. Hins
vegar má
segja að
o r ð i ð

Helga Hlín er 27 ára varbréfagutti.
„verðbréfaguttar" lýsi bullandi
fordómum á þá stétt sem ég starfa
í,“ segir Helga.
„Reyndar njótum við stelpurn-
ar stundum svolítilla forréttinda í
vinnunni fyrir það eitt að vera
kvenkyns. Þessir ungu menn eru
svo kurteisir, blessaðir. Algerar
perlur."
Lagadeildin ekki barn-
væn
Þegar vinahópur Helgu er skoð-
aður, kemur í ljós hvers vegna
hún hefur trú á að æ fleiri konur
muni leggja langskólanám fyrir
sig og sækja í störf sem hingað til
hafa verið talin karlastörf. Hún á
átta góðar vinkonur sem hittast í
það minnsta þrisvar í mánuði og
eru allar lögfræðingar.
„Við kynntumst í lagadeildinni
og eyddum miklum tíma saman
þar. Síðcm höfum við gætt þess
vel að sambandið slitni ekki.
Enda er frábært að hitta þær og
fara yfir stöðuna öðru hverju. Við
stöndum saman og munum sjálf-
sagt alltaf gera,“ segir Helga.
Fóru vinkonurnar einnig í gegn-
um lagadeildina meö börn á hand-
leggnum?
„Ein þeirra gerði það, já. Hún
eignaðist stelpu eins og ég, rétt
áður en hún byrjaði í Háskólan-
um. Brandarinn er að síðan við
kynntumst fyrir sjö árum, hefur
engin okkar eignast barn eða gift
sig. Það hefur bara ekkert gerst í
þessum málum. Hins vegar heyri
ég að það er farið að klingja í
eggjastokkunum í þeim núna. Og
það hátt.“
Þœr hafa ekki ákveöiö aö nýta
skólaárin i barneignir eins og þú
segir aö sé svo hentugt?
„Nei, fyrir utan að konur verða
að vera tilbúnar til að eignast
börn, hvort sem þær eru í skóla
eða ekki, eru þessar vinkonur mín-
ar mjög metnaðargjarnar og þær
vissu sem var að lagadeild Háskól-
ans sýndi nýbökuðum foreldrum
ekki mikinn skilning. Hún gat ver-
ið erfið og óliðleg og ef nemandi
varð barnshafandi þurfti hann
helst að sleppa úr heilu ári. Það er
auðvitað ekki gott en mér skilst að
þetta sé að breytast eitthvað, „ seg-
ir Helga og vonar að hún geti litið
til baka áður en langt um liður og
furðað sig á þeim hindrunum sem
urðu á vegi foreldra í skóla og á
vinnumarkaði. „Einhverjir verða
nú að halda þessum ágæta stofni
við,“ segir Helga.
Úr Röskvu í FBA
í Háskólanum tók Helga virkan
þátt í starfi Röskvu, samtökum fé-
lagshyggjufólks í skólanum. Nú
vinnur hún hins vegar i einu allra
kapítalískasta umhverfi landsins.
Hefur eitthvaó breyst?
„Já, ég hef auðvitað breyst og er
líklega orðin mun kapltalískari í
mér en ég var áður. Samt hef ég
ekki samræmt skoðanir mínar við
stefnu einhvers stjómmálaafls fyr-
ir lífstið. Ég vil vera opin fyrir öllu
og geta meðtekið nýjar hugmyndir,
sagt við þann sem ég er að rök-
ræða við: „Já, einmitt. Þú ert bú-
inn að sannfæra mig. Þetta er al-
veg rétt hjá þér.“ Að minnsta kosti
svo lengi sem það einhver glóra í
því sem viðkomandi er að segja.
Hins vegar er ég, og verð örugglega
alltaf, femínisti 1 mér. Það er alveg
á hreinu. Annars hefði ég nú alveg
getað gleymt því sem ég hef í dag,“
segir Helga sem var einu sinni köll-
uð Helgi. -ILK
f Ó k U S 18. júní 1999
8