Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.1999, Page 12

12
FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 1999
Spurningin
Fylgdistu með heimsókn
Hillary Clinton?
Hrefna Óskarsdóttir kennari: Já,
ég fylgdist með henni.
Gissur Gunnarsson plötusnúður:
Nei.
Magnús Gauti Hauksson mat-
reiðslumaður: Nei.
Matthías Líndal Jónsson, starfs-
maður Kringlubíós: Já, það gerði
ég.
Petra Jensen nemi: Nei.
Lesendur
Sérkennileg af-
staða borgarstjóra
- Fljótsdalsvirkjun og Reykjavíkurflugvöllur
Ólafur H. Jónsson skrifar:
Tvö mál sem varöa alla lands-
menn voru nýlega til umræðu í
borgarstjóm Reykjavíkur. Þrátt fyr-
ir að eiga margt sameiginlegt af-
greiddi borgarstjóm þau með svo
ólíkum hætti að undrun sætir.
Annað málið varðar Fljótsdals-
virkjun með tilheyrandi náttúru-
spjöllum á hálendi íslands. Ólafur
F. Magnússon horgarfulltrúi lagði
til að borgarstjóm mælti með um-
hverfismati á virkjuninni. Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir borgarstjóri
sagði að þetta mál varðaði alla
landsmenn og það væri óvarlegt af
borgarstjóm að fara að álykta um
slík landsmál. Því var tillögu Ólafs
vísað frá.
Hitt málið varðar ílugsamgöngur
milli landsbyggðar og höfuðborgar.
Hugmyndir hafa komið fram um að
leggja Reykjavíkurílugvöll niður og
flytja miðstöð innanlandsflugs til
Keflavíkur. Það myndi að jafnaði
lengja flugferðir innanlands um ein-
hvem tíma og er af sumum talið
vera ígildi þess að leggja innan-
landsflug niður. Þetta telur Ingi-
björg Sólrún hins vegar einkamál
Reykjavíkinga og leggur til að hafð-
ar verði kosningar í borginni um
framtíð flugvallarins. Það á ekki
einu sinni að spyrja Kópavogsbúa,
hvað þá aðra.
Hvernig getur borgarstjóri kom-
ist að svona niðurstöðu? Hvemig
getur hún látið vísa öðm málinu frá
vegna þess að það varði alla lands-
„Hvernig getur borgarstjóri komist að svona niðurstöðu?" Á fundi í borgar-
stjórn. Borgarstjóri ó málskrafi við flokksmenn sína.
menn á meðan hitt málið, sem ekki
síður varðar alla landsmenn, á að
afgreiða sem einkamál borgarbúa?
Sjálf segist Ingibjörg Sólrún
hlynnt umhverfismati á Fljótsdals-
virkjun þótt ekki vilji hún ræða það
í borgarstjóm. Getur hún þá ekki
flutt tillögu um slíkt í stjóm Lands-
virkjunar þar sem hún situr sjálf
sem fulltrúi fyrir 45% eignaraðild
borgarinnar? Hvemig getur borgar-
stjóri setið í stjórn Landsvirkjunar
og verið þar á móti umhverfismati
fyrir Fljótsdalsvirkjun en látið síð-
an í veðri vaka að hún sé hlynnt
umhverfismati? Segir ekki af-
greiðslan í borgarstjórn allt um það
hvaða mann borgarstjórinn Ingi-
björg Sólrún hefur í raun að geyma
í þessum efnum?
Landsleiknum stolið
Haraldur Guðmundsson skrifar:
íslendingar háðu landsleik í fót-
bolta við Frakka sl. laugardag. Öll
þjóðin veit að einungis takmarkaður
flöldi hafði tækifæri til að horfa á
leikinn í beinni útsendingu þrátt fyr-
ir að eiga sjónvarpstæki. Það kom
ekki í Ijós heima hjá mér fyrr en ég
kom heim úr minni vaktavinnu, rétt
fyrir kl. 16, að búið var að „stela“
leiknum. Drengimir mínir vora að
horfa á ruglaða útsendingu Sýnar. Og
eftir skamma stund voru þeir horfnir
til vina sinna sem höfðu aðgang að
Sýn. Foreldrar mínir voru einnig í
heimsókn hjá kunningjum.
Hver skyldi nú vera tilgangurinn?
Því gæti ef til vill liðið á Stöð 2 og Sýn
- nú eða þá eigandinn sjálfur Jón
Ólafsson sem á stöðvarnar - svarað.
Hafi tilgangurinn verið sá að kvelja
menn til að kaupa áskrift, þá er það
eins öraggt og ég skrifa þessar línur,
að með þessu móti geirnegldu þeir
þann ásetning minn að kaupa aldrei
áskrift að þessum stöðvum. Svona
þvingunarmarkaðssetning mun aldrei
ganga lengi á íslandi.
Ég mun gera allt sem ég get til að
komast í kringum svona óbilgjarna
markaðssetningu. Það næsta sem ég
geri er að kaupa örbylgjuloftnet og
fylgjast með gangi mála hjá Skjá ein-
um sem fer í gang í lok mánaöarins.
Ef það gengur ekki fæ ég mér loftnets-
disk, breiðband eða eitthvað annað.
Þessum laugardegi gleymi ég - og
margir í mínum sporum - ekki.
Séra Jón og bara Jón...
- sjómenn sviptir soðningunni
Sigurður Grétar Marinósson
skrifar:
Allt frá því land byggðist hafa sjó-
menn tekið sér af aflanum í soöið. Nú
virðist hafa orðið breyting á því. Eft-
irlitsmenn á vegum Fiskistofu tóku
nýlega fjóra sjómenn sem voru á leið
heim til sín með fisk í pokum að lokn-
um vinnudegi. í pokanum vora 130 kg
af fiski handa heimilum sjómanna til
matar eða 32,5 kg. handa hverjum.
Bátur þeirra var þegar í stað sviptur
veiðileyfi án dóms og laga af Fiski-
stofumönnum sem virðast ávallt geta
dæmt í sínum eigin málum.
Reyndar er um fleiri báta að ræða
sem sviptir hafa verið leyfi af dómur-
[LÍÍ)Í[MGM\ þjónusta
allan sólarhringinn |
3 sent mynd af
im sínum sem
Iverða á lesendasiðu
„Það er greinilega ekki sama hver tekur fisk,
strandveiðibátasjómaður eða frystitogarasjó-
maður - með fullri virðingu fyrir báðum þess-
um stéttum sjómanna," segir bréfritari m.a.
um Fiskistofu sem ferðast um landið,
tveir og tveir í hverjum bíl. Fyrr á
öldinni ferðuðust hreppstjórinn og
böðullinn á hestum og tindu upp mis-
indismenn. Alls kyns fólk skreið fyrir
kirkjunnar mönnum sem áttu flestar
jarðir landsins. Við þekkjum öll þá
sögu og hana þarf ekki að
fjölyrða um.
Það er greinilega ekki sama
hver tekur fisk, strand-
veiðibátasjómaður eða
frystitogarasjómaður. Með
fullri virðingu fyrir báðum
þessum stéttum sjómanna.
Hvenær hefur Fiskistofa
svipt frystitogara veiðileyfl
vegna þeirra 30 og aUt upp í
60 kg sem hver maður fær
að taka með sér heim (og á
sannarlega skUið) f einum
tU tveimur kössum af flök-
um? Tuttugu og fimm
manna áhöfn tekur því um
750 kg og aUt upp í 1.500 kg
af flökum í túr af einum
togara. Útgerð sem rekur
t.d. fimm frystitogara getur
því tekið aUt að 7.500 kg
með leyfi Fiskistofu?
Það er með ólíkindum það
starfsumhverfi sem strandveiðibát-
um, sem flestir eru litlir og kvótalaus-
ir, er skapað. Fiskistofumenn leggja
þá sem minna mega sín í einelti svo
að starfsumhverfi þessara manna svo
og mannorð stórskaðast.
DV
Ófögur ummæli
um hesta
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Því miður er það svo að ýmsir
menn græða á því að selja ís-
lenska hestinn tU útlanda og er
nokk sama hvers konar framtið
bíður hans i framandi landi. Ný-
lega sögðu þýskir hrossakaup-
menn - ef því nafni má kalla þá
menn - að íslenskir hestar ættu
að fara beint í sláturhús. Þetta er
nú álit þessara títtnefndu
hrossakaupmanna og útlendu
„dýravina" sem oft er vitnað tU í
Þýskalandi. Ég skil ekki þá
manngerð sem eiga hross á ís-
landi og gera í því að sýna sig og
hross á mannamótum en selja
þau til útlanda. Ég á hross og
myndi aldrei selja þau í hendur
útlendinga. Slíkt er mannvonska
og fégræðgi. Hestar hafa nánast
sömu tilfmningar og við menn-
irnir. Þess skulu svonefndir
dýravinir minnast.
Dagur aftur í
stjórnarandstöðu
Ásgeir Ásgeirsson skrifar:
Um skeið hefur dagblaöið Dag-
ur gsrt hlé á að andskotast út í
ríkisstjómina og þá einkum for-
ystu Sjálfstæðisflokksins og for-
sætisráðherra. Ég sé að blaðið
hefur nú tekið upp þráðinn þar
sem frá var horfið og upphefur
áróðurinn sem aldrei fyrr. í mið-
vikudagsútgáfu Dags virðist sem
hefja eigi harða hríð að hinum
svoköUuðu hægri öflum innan
ríkisstjórnarinnar. Þannig blasir
við á forsíðunni fyrirsögn um að
fjátfestar séu hikandi með tUboð
í FBA-bankann og sem ætia má
að ríkisstjóminni þyki ekki góð-
ar fréttir. Og enn klifað á
svoköUuðu „yfirtökuákvæði"
sem þó er löngu búið að útUoka
sem eitthvert skilyrði fyrir
væntanlega kaupendur bankans.
Þá er ákaU frá einum blaða-
manna Dags um að hætta atiög-
um að siðferði Jóns nokkurs
Ólafssonar athafnamanns, og
höfðað tU samvisku Sjálfstæðis-
Qokksins. - Sem sé stjómarand-
staðan í Degi á fttilu.
Kristur enn á
krossinum?
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
Árið 2000 nálgast senn, svo og
1000 ára afmæli kristnitöku á ís-
landi. Árið 2000 er einnig minnst
fæðingar Jesú Krists. Hvemig
skyldi standa á því að þessi kaþ-
ólski ósiður að sýna Krist
stöðugt á krossinum sé enn við
lýði? Og það hér á landi þar sem
meginhluti þjóðarinnar er ekki
kaþólskur. Frelsarinn er uppris-
inn en ekki lengur á krossinum
og því á ekki að sýna hann
þannig. Kristur er risinn upp oss
tti frelsunar. Þegar að endalok-
um kemur þá vérður almenning-
ur ekki dæmdur heldur þeir sem
hefðu átt að vita betur.
Jón Ólafsson
eineltur
Hrefna Sigurðardóttir skrifar:
Ég lýsi furðu minni og van-
þóknun á orðum Hannesar
Hólmsteins Gissurarsonar um
Jón Ólafsson framkvæmdastjóra
íslenska útvarpsfélagsins. Það er
með ólíkindum að háskólapró-
fessor leyfi sér í opinberum fyr-
irlestri að gera ómerkUegar slúð-
ursögur að staðreyndum og bera
á borð fyrir útlenda sem inn-
lenda fréttamenn. Sjálfstæðis-
Qokkurinn virðist leggja Jón
Ólafsson í einelti, mann sem hef-
ur öðlast meiri völd en Qokknum
er þóknanlegt, og því aUt reynt
tU að stöðva uppgang hans. Það
er dapurlegt að horfa upp á hve
mikla ánægju háskólaprófessor-
inn virðist hafa af því að ata Jón
Ólafsson auri. Ég veit að mörg-
um öörum en mér er brugöið
vegna þessa og að farið skuli út
yfir öU siðferðismörk.
Anna Ólafsdóttir húsmóðir: Já.