Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1999, Qupperneq 4

GRIM
„Það er ódýrt að lifa í Prag. Hún
sameinar spennandi andrúmsloft og
ódýra lifnaðarhætti," fullyrðir Börk-
ur Gunnarsson, rithöfundur, blaða-
maður og kvikmyndagerðanemi.
Hann hefur búið í Tékklandi í rúmt
ár og skrapp heim um helgina til að
kynna skáldsöguna Sama og síðast.
Börkur gefur markaðssetningunni
tvo daga og ætlar svo að flýja aftur
til Prag þar sem honum líður eins
og nýútsprungnu blómi í eggi. „Það
eru náttúrlega túristagildrur í mið-
borginni en ef þú sneiðir hjá þeim
er verðlagiö mjög ódýrt. Kaffið á 20
krónur íslenskar, sígarettupakkinn
á 60 og matur á veitingastað á 150 til
200 krónur," segir rithöfundurinn
um þessa paradís öreigans. Kærast-
an hans er tékknesk, þau kynntust
hérlendis og hún talar íslensku af
löðrandi andagift. „Já, hún er
altalandi á islensku," segir Börkur
og bætir við að það sé ekki hægt að
segja um tékkneskuna hans.
Fórstu til Tékklands til aó skrifa
Sama og síöast?
„Ég fór til að klára hana. Ég var
búinn að vinna í henni í fimm ár,
endurskrifa og skera burtu til skipt-
is. Þetta tók sinn tíma. Það er ógeös-
lega gaman aö vinna svona verkefni.
Mér finnast nefnilega endurskrifin
skemmtilegust. Hins vegar er skrýt-
ið þegar textinn sem maður vann og
breytti endalaust er skyndilega læst-
ur I bók,“ andvarpar Börkur og virð-
ist hálfleiður yfir að vera búinn meö
bókina.
Stjórnlaus sjálfvirkni
Sama og síðast er fyrsta skáldsaga
Börkur Gunnarsson
lærði heimsspeki
í Berlín, dvaldi á
rithöfundasetri í
Svíþjóð og var
10 mánuði á sjó,
harkaði sem
blaðamaður, gaf
sjálfur út smá-
sagnabók og talaði
á bylgjum hljóð-
.vakans. Loks fór
hann í kvikmynda-
gerðarskóla og
lagði lokahönd á
skáldsögu sam-
hliða náminu.
Börkur skaust frá
Tékklandi yfir helg-
ina til að kynna
bókina Sama og
síðast.
Barkar. Áður hefur hann skrifað
smásagnasafn og leikritið Hangið
heima fyrir Stúdentakjallarann.
Hangið heima fékk flnar viðtökur og
ein sagan úr safninu var kvikmynd-
uð. „Já, sú saga fjallaði um mann
sem reynir að brjóast út úr sjálf-
virkni lífsins. Manninum tekst það
ekki betur en svo að hann hengir sig
fyrir slysni. Það sorglega var að einn
leikarinn í verkinu hengdi sig síð-
an,“ segir Börkur og hristir höfuðið.
En um hvaó er Sama og síðast
„Hún fjallar um þrjá pilta og
hvernig leiðir þeirra liggja saman.
Upphaflega átti titillinn að vera of-
beldisfull hamingja en það svipaði of
mikið til Bjarkar. Sá titill hefði samt
lýst henni best.“
Ertu soldið fyrir ofbeldi?
„Nei, en það sem mér finnst
interressant er að manneskjur haldi
að þær hafi stjórn á lífi sínu og geti
breytt einhverju. Þessi barátta
þeirra til að breyta aðstæðum sínum
getur oft verið ofbeldisfull. Sú upp-
götvun að þær hafl enga stjóm á
þeim verður oft mikilvægt þroska-
skref,“ segir Börkur og kveikir sér í
sígarettu.
Græddi á sjónum
Börkur hefur bæði unnið sem
blaðamaður og rithöfundur. Fókus
langaði að vita hvort blaðaskrifm
væru ólík skáldaskrifunum. „Já, það
er ætlast til allt annarra hluta af
blaðamanni en rithöfundi. Blaðamað-
urinn skrifar knappt og einfalt rit-
mál og ég efast um að blaðamennsk-
an hjálpi fólki til að verða rithöfund-
ar. Ég held einmitt aö það sé öfúgt.“
Hvað meö svona blaðamannarithöf
unda eins og Hemingway, Isabel
Allende og Gabriel Garcia?
„Það er hægt að nefna hvaða
starfsstétt sem er, rithöfundar hafa
alltaf unnið við hana. Þú getur fund-
ið tíu stór nöfn í hvaða stétt sem er.“
Hvort er skemmtilegra aó vinna
sem blaóamaður eða rithöfundur?
„Mér fmnst rosalega gott að vera í
blaðamannastarfmu og vera í stöðug-
um tengslum við fólk. En mér finnst
líka gott að vinna í langan tíma að
sama textanum, endurskrifa hann og
pússa. Þá er allt leyfilegt og maður
getur tekið upp á hverju sem er til að
undirstrika textann. Auk þess losnar
maður við að þurfa að gera hann að-
laðandi eins og í blaðamennskunni.
Hins vegar fær maður peninga hjá
blöðunum. í mínu lífi hef ég eytt
mestum tíma í skáldskap, næst í
kvikmyndahandrit og minnstum í
blaðamennsku. Samt hef ég fengið
mest fyrir blaðaskfiftir, svo fyrir
handrit og minnst fyrir skáldskap-
inn. Ég fékk þó mesta peninga þegar
ég var 10 mánuði úti á sjó. Kannski
meira en fyrir allt þetta samanlagt."
Hvers vegna skrifarðu þá?
„Það er eitthvað sem hvetur mann
til skrifta og maður gerir sér grein
fyrir því frá upphafi. En eftir því sem
árin líða verður harkan lýjandi. Að
þurfa alltaf að vinna eitthvað annað
til að geta unnið þetta. Vinna tvö-
falda virrnu til að geta svo sest niöur
og skrifað," segir Börkur
glottandi og þreytu gæt-
ir í tóninum.
-AJ
Einar
bæði
kon
og kalla
Sniðlaus bómullarhólkur
með bandi í mittið sem
gengur undir nafninu
„Thai-buxur“ er tískuæði
sem byrjaði á íslandi í sum-
ar og hefur, þrátt fyrir
kólnandi veðurfar, bara
vaxið og vaxið. Thai-buxur
eru, eins og nafniö gefur til
kynna, upprunnar frá
Thailandi og þar ganga inn-
fæddir í thai-buxum lon og
don. Þar sem þær eru úr
svo þunnu efni og víðar í
sniðinu henta þær vel í
heitu loftslaginu í
Thailandi en hvers vegna
thai-buxurnar hafa náð
svona miklum vinsældum á hinu
kalda íslandi á verslunarstjóri
Spútnik, Ragnar Steinsson, ekki í
vandræðum með að útskýra, þær
séu einfaldlega svo þægilegar.
Buxurnar hafa einnig þann eigin-
leika að þær passa öllum, þ.e.a.s,
„one size fits all“.
„Þetta eru buxur sem henta fyr-
ir bæði kynin. Þær eru þægilegar
heima og líka flottar út á djam-
mið,“ segir Ragnar og bætir við að
fleiri strákar séu famir að ganga í
þessum buxum og þær séu alls
ekki bara fyrir homma. í Spútnik
eru buxumar seldar í einni stærð
og fást nú i 13 litum.
En eru þessar buxur ekki
ópraktískar í vetrarveðrinu?
„Nei, þær eru svo víðar að það
er hægt að vera í góðum sokka-
buxum eða þunnum íþróttabuxum
innan undir,“ segir Ragnar sem
selur stykkið á 4.500 krónur. Thai-
buxurnar eru sannkallaðar einar
fyrir alla. Pottþétt jólagjöf þar sem
þú þarft ekki að vera hræddur um
að bomma á stærðinni á þeim sem
á að fá þær. Að mati Fókuss eru
buxumar reyndar í dýrari kantin-
um þar sem það er svo að segja
enginn saumaskapur á þeim og
þær framleiddar í Thailandi.
-snæ
i;;;
f Ó k U S 3. desember 1999