Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1999, Síða 18

horfnir skemmmtistaöir
Haustið 1982 var Villti
tryllti Villi heitasti
unglinga-skemmti-
staðurinn í Reykjavík.
Ekkert var til sparað
við að gera staðinn
sem glæsilegastan en
hann lifði þó aðeins
í 5 mánuði.
Slagsmál fyrir utan Villta tryllta Villa.
Myndin er tekin í nóvember áriö 1992.
fullur
Unglingaskemmtistaðurinn
Villti tryllti Villi var opnaður um
verslunarmannahelgina 1982. Stað-
urinn var til húsa að Skúlagötu 30,
þar sem seinna voru til húsa stað-
ir eins og Safarí og Casablanca.
„Á þessum tíma var engan ung-
lingaskemmtistað að finna í
Reykjavík og mér fannst vera þörf
fyrir einn slíkan,“ segir veitinga-
maðurinn Tómas Tómasson um
tilurð Viilta tryllta Villa. Á þess-
um tíma átti Tómas fimm Tomma-
borgarastaði og það að innrétta
Villta tryllta Villa kostaði jafnmik-
ið og að innrétta alla fimm ham-
borgarastaðina til samans.
„Það var vandað til alls. Dans-
gólfið var úr kopar og staðurinn
var með rosalega flott ljósasjóv og
hljómkerfi," segir Tómas.
Sjónvarpsherbergi
og Pac Man-spil
Villti tryllti Villi var ekta ung-
lingastaður, ætlaður fyrir aldurs-
hópinn 16-18 ára en þó slæddist
inn eldra fólk, einfaldlega vegna
þess hve flottur staðurinn var.
Partur af innréttingunni var end-
urgerður Mercedes Benz Gazelle,
árgerð 1929, sem vakti mikla at-
hygli. Honum var komið fyrir í
anddyrinu og var hin fóngulegasta
sjón. Fyrir utan að geta sveiflað
sér á koparklæddu dansgólfinu
gátu gestir fengið sér hamborgara
og franskar eða horft á videomynd-
ir í sérstöku sjónvarpsherbergi.
Einnig var að finna 6 eða 7 kassa
með Pac Man-spilum sem voru
óspart notaðir. En hvers vegna
nefndi Tómas staðinn Villta tryllta
Vllla?
„Einu sinni var ég að keyra um
á Miami Beach og þá sá ég bar sem
hét Crazy Horses Salong og þá
flaug mér í hug að það væri flott að
nefna stað á íslandi eitthvað í
þessa átt, eitthvað með þessu orði
crazy eða villtur eins og það heim-
færist upp á íslenskuna. Eftir því
sem ég fór að hugsa meira um
þetta þá smátt og smátt kom þetta
nafn. Það skemmtilegasta við nafn-
ið var samt það að skemmtana-
stjóri staðarins hét Vilhjálmur
Svan og líklega margir sem héldu
að staðurinn héti í höfuðið á hon-
um,“ segir Tómas.
Rennblautur staður
Á Villta tryllta Villa var ekki
selt áfengi en samt var þar að
finna risastóran bar sem var ekki
með mikið í hillunum en pumpaði
út gosi á dælum. Staðurinn var þó
oft ansi blautur í orðsins fyllstu
merkingu.
„í vondum veðrum lak oft inn og
Þaö var ekkert til sparaö viö gerö Villta tryllta Villa. Dansgóifiö var úr kopar,
speglar úti um allt og geöveikt Ijósasjóv. Yfirleitt voru tveir plötusnúðar á
vakt, einn sem sá um tónlistina og annar sem sá um Ijósin.
stundum var hreinlega allt á floti í
kringum dansgólfið og teppin urðu
gegnsósa. Gestimir voru þó ekkert
að gera veður út afþví,“ segir nú-
verandi tónlistarstjóri Bylgjunnar,
ívar Guðmundsson sem vann
sem plötusnúður á staðnum frá
upphafi. Hann segir að venjulega
hafi verið tveir plötusnúðar á vakt
i einu, þar sem annar sá um tón-
listina og hinn um ljósin.
„Starfsfólk staðarins var látið
vera í sérstökum búningum. Plötu-
snúðarnir voru t.d. í svörtum víð-
um samfestingum. Þetta var mjög
kúl og þægilegur búningur," minn-
ist ívar sem var 16 ára gamall þeg-
ar staðurinn var opnaður. Að sögn
ívars var aldrei svo lítið af fólki í
húsinu að þeir hefðu hreinlega
þurft að loka og iðulega var lika
stór hópur fólks sem hékk fyrir
utan staðinn og má segja að með
tilkomu Villta tryllta Villa hafi
fækkað til muna á Hallærisplan-
inu og fleiri fóru að hanga á
Skúlagötunni í staðinn.
Þrátt fyrir að Villti tryllti
Villi væri i upphafi gífurlega
vel sóttur þá lifði hann einung-
is fram til áramóta.
„Þar sem við seldum ekki
áfengi þá kostaði inn á stað-
inn, eitthvað sem ekki var svo
vanalegt á þessum tíma,“ segir
Tómas og bætir við að ung-
lingar séu ekki sá hópur sem
eigi hvað mestan pening. Ung-
lingamir sóttu einnig í að
komast inn á staði sem seldu
áfengi svo það ásamt því að
það var ekki mikið meira en að-
gangseyrir upp úr staðnum að hafa
gerði það að verkum og nýr
skemmtistaður var opnaður í hús-
næði Villta tryllta Villa um ára-
mótin 92-93.
Árið 1996 var reynt að opna nýj-
an Villta tryflta Villa í sama hús-
næði og sá Villi sem Tómas opnaði
árið 1982 var i en sá staður varð
ekki langlífur. Frá þeim skemmti-
stað minnast líklega margir hinn-
ar hrottafengnu hnifstunguárásar
sem leiddi til þess að einn maður
dó.
-snæ
plötudómur
Floglö og o
Rokkáhugamenn kynntust Ens-
ími í fyrra með plötunni „Kaf-
bátamúsik". Þar var rokkið ögn
poppað og 9. áratugarleg hljóð-
gerflanotkun og tölvubít settu
skemmtilegan svip á margar nett-
ar lagasmíðar. Tónlistin var per-
sónuleg, maður hafði ekki alveg
heyrt akkúrat svona rokk áður.
Ef Ensími var dúllulegur konubíll
í fyrra er ‘99 módelið traustbyggt
eins og brynvarinn peningaflutn-
ingabíll. Bandið hefur hert á
rokkinu til muna og um leið.gefið
eftir nokkuð af persónuleikanum
sem einkenndi síðustu plötu. Á
nýju plötunni hljómar Ensími eig-
inlega meira eins og Botnleðja
heldur en eins og Ensími.
Gruggugt gitarrokkið skiptist á
milli snarpra og hraðra rokklaga
og hægari rokkballaða. Bassi og
trommur halda uppi traustum
grunni, gítarar rispa og tæta yfir-
borðið og Hrafn syngur laglínurn-
ar ögn skrækróma, stundum
barnalega feiminn, stundum reið-
ur og æpandi. Textarnir fylgja
ekki með frekar en í fyrra, söng-
urinn er aftarlega og þó maður
skilji ekki mikið í textunum trúir
maður ekki að verið sé að missa
af miklu. Eins og hjá flestum ís-
lenskum rokksveitum virðist fara
lítið fyrir innihaldi eða sniðug-
heitum í textagerö Ensíma, rödd-
in er fyrst og fremst hugsuð sem
hljóðfæri, ekki tæki til að segja
f Ó k U S 3. desember 1999
eitthvað sem hugsanlega skiptir
einhverju máli.
Tónlistin verður því að standa
ein og óstudd. 1 flestum tilfellum
tekst það ágætlega og stundum
hrekkur bryndreki Ensími í flug-
gír. Platan byrjar vel. Fyrstu fjög-
ur lögin eru best; „Tungubrögð"
(ágengur rokkari), „Vínrauövin"
(dramatískt lag með flottri
dínamik - líklega besta lag plöt-
unnar), „Böstaður í tollinum"
(hálfpoppað stuðrokk) og „Rafrið-
ill“ (dúndur indí-grugg með Sonic
Youth-legum innskotskafla). Þetta
er allt toppklassa rokk, kannski
ekki frumlegt eða spes, en gott
samt. Þegar hér er komið sögu á
plötunni slumpast rokkið smáveg-
Ensími - BMX ★ ★
is niður og í lokin mjatlast inn
leiðinlegustu lögin, „Própanól" og
„Homo banios". Þá er eins og
bryndrekinn spóli, melódíurnar
eru svifaseinar og ofteygðar og
lögin aðeins brotin upp með til-
gangslitlu gítar- eða hljóð-
gerflarúnki.
Sándlega er platan flott, Addi
800 gefur hinum heimsfræga
Steve Albini ekkert eftir (þeir
vinna fimm lög hvor), en í hljóð-
súpunni eru fá ný krydd. Umslag-
ið fínnst mér fábrotið.
Maður hefur á tilflnningunni
að Ensími hafi ekki alveg verið til
í slaginn. Fyrri platan varð til á
löngum tíma og uppskar eftir því,
en sum lögin hér hefðu mátt fara
Á nýju plötunni hljómar Ens-
ími meira eins og Botnleöja
heldur en Ensími.
í ruslið eða mátt slípast betur í
skúrnum. Þegar best tekst hér
upp gefur Ensími þó í engu eftir
því besta sem rokkvélin íslenska
hefur framleitt.
Dr. Gunni