Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2000, Qupperneq 20

20
LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 2000 13 "V
viðtal
Hávaðinn er að drepa mig
- Guðlaugur Lárusson, íbúi við Miklubraut, ætlar að berjast fyrir bótum til síðasta blóðdropa
Guölaugur, sem barist hefur fyrir aðgerðum í umferðarmálum við Miklubraut síðastliðin sjö ár, brá á það ráð fyrir nokkrum árum að setja steinull í alla glugga
á svefnherbergi þeirra hjóna vegna hávaöa frá götunni.
Miklabrautin hefur lengi
veriö til umræöu og skiptar
skoöanir um hver framtíö
hennar skuli og muni vera.
Umferö um götuna hefur far-
iö stööugt vaxandi og aukist
úr 31.000 bílum á sólarhring
áriÖ 1992 upp í 42.000 áriö
1997. Sé litiö til gífurlegrar
aukningar á bílaeign lands-
manna undanfarin ár lætur
nærri aö œtla aö sú tala
stefni nú fast aö 50.000 bíl-
um á sólarhring. íbúar við
götuna hafa lengi mótmœlt
því ástandi sem ríkir og
kvartaö undan hávaöa og
mengun sem af hlýst og er
skemmst aö minnast mál-
þings á Kjarvalsstööum í
maí 1995, þar sem ástandiö
við Miklubraut var rœtt og
borgarfulltrúum afhentur
undirskriftalisti 1172 íbúa
vegna kröfu um aögeröir í
umferöarmálum viö götuna.
Seinni árin hefur lítið borið á
breiðfylkingu mótmælenda og
aðeins einn maður hefur hald-
ið baráttunni á lofti. Guðlaugur Lár-
usson, íbúi við Miklubraut 13, ætti að
vera einhverjum kunnur en sjö ára
óslitin og þrotlaus barátta hans fyrir
aðgerðum í umferðarmálum við göt-
una hefur vakið mikla athygli undan-
farin ár. Nýlega var frávísunarbeiðni
á dómsmál sem Guðlaugur hefur
höfðað á hendur íslenska rikinu og
Reykjavíkurborg hafnað og því ljóst
að dæmt verður í málinu fyrir Hér-
aðsdómi Reykjavíkur í vor. Guðlaug-
ur, sem búið hefur ásamt eiginkonu
sinni á Miklubrautinni í tíu ár, segir
hins vegar mengunina og hávaðann
við götuna hafa gengið svo nærri
heilsu þeirra hjóna að hann sé ekki
lengur viss um að honum endist ald-
ur til að fara með málið alla leið.
Hann segist þó hvergi banginn og
reiðubúinn að berjast til síðasta blóð-
dropa. Blaöamanni lék forvitni á að
kynnast manninum, baráttu hans og
heimilisaðstæðum.
Er með heimasíðu um
mengun
Guðlaugur tekur á móti gesti sín-
um með virktum, vísar til sætis í
borðstofu þar sem rjúkandi kaffi hef-
ur verið borið á borð og augljóst að
komu blaðamanns hefur verið beðið
með óþreyju og hún vandlega undir-
búin. „Ég tek því alltaf fagnandi þeg-
ar fjölmiðlar sýna málinu áhuga og
vekja athygli á málstað mínum. Með
því móti eignast ég fleiri bandamenn
og ekki veitir af,“ segir Guðlaugur og
hlær við. Á meðan hann rekur for-
sögu þeirrar baráttu sem í dag er orð-
in að dómsmáli er hann á sífelldum
þönum og þeytingi í og úr skrifstof-
unni, sækjandi opinber skjöl og aöra
pappíra sem hann sýnir um leið og
hann lætur gamminn geisa. Ljóst er
að vel er haldið utan um sérhvem
pappír og að ekkert hefur farið fram
hjá glöggu auga Guðlaugs í þessu
máli. Hann þekkir hvem krók og
kima í flestum stjómarskrifstofum
landsins og segist meira að segja hafa
haft samband við stjómarráðið út af
málinu. „Ég er með heimasíðu þar
sem ég hef komið öllum staöreyndum
málsins fyrir á einum stað. Þar geta
menn skoðað málið ofan í kjölinn.
Fóik hefur meira að segja haft sam-
band við mig erlendis frá og spurt
hvort hægt sé að nálgast upplýsing-
arnar á ensku. Slóðin á heimasíðuna
er simnet.is/mengun og ég hvet alla
tU að afla sér fróðleiks varðandi mál-
ið ef þeir hafa áhuga. í þessu stappi
hef ég nefnUega komist að raun um
að það er vissara að hafa bókstaf fyr-
ir öUu sem maður segir og heldur
fram,“ segir Guðlaugur íbygginn á
svip og með glampa í augum.
Sofið í húsbílnum við Morg-
unblaðshús
Guðlaugur er fæddur á Sauðár-
króki og fluttist 15 ára gamaU tU
Reykjavikur. Þegar suður var komið
gerðist hann skipstjóri og stundaði
sjómennsku í aUs 37 ár. Þegar aldur-
inn færðist yfir fór hann aö versla
með tölvur í eigin tölvufyrirtæki
fram til ársins 1996 þegar hann gat
ekki sinnt starfanum lengur sökum
heUsubrests. „Ég er öryrki í dag og
það er ekki síst því að kenna hvað
mengunin og hávaðinn er mikdl viö
Miklubrautina. Það sem bjargar okk-
ur er húsbUlinn. Við fórum upp í
sveit eða höldum tU fjaUa á hverju
sumri og þá kemur sér vel að hafa
húsbíl. Úti í náttúrunni fáum við góð-
an skerf af hreinu lofti, ekki þessu
ógeði sem hér er. Þegar við höfum
verið heima hjá okkur og ekki getaö
fest svefn höfum við meira að segja
þurft að fara á húsbílnum um miðja
nótt, leggja honum í bUastæði við
Morgunblaðshúsið og sofa þar.
Vellur blóð og gröftur út úr
mér
Þegar talið berst að umferðinni við
Miklubraut er hann ómyrkur í máli.
„Þetta er náttúrlega brot á mannrétt-
indum og varðar við hegningarlög að
pynta menn með þeim hætti sem
menn eru pyntaöir við Miklubraut-
ina,“ segir Guðlaugur og á þá við
pyntingartól á borð við útblástur bUa
og hávaða frá þeim. „Stundum sefur
maður ekki heUu og hálfu nætumar.
Undanfarin ár hef ég verið að bryðja
svefntöUur tU aö geta sofið á nóttunni
en ástandið er orðið svo hrikalegt að
ég vakna jafnvel upp um miðjar næt-
ur og gleypi aðra svefntöflu tU að
sofna aftur.“ Guðlaugur segist vera
Ula farinn af svefntöUuáti en auk þess
sé hann plagaður af ýmsum öðrum
kvUlum.“ Það er einhver sýking í
hausbeininu sem læknar rekja beint
til mengunarinnar. Á morgnana, þeg-
ar ég vakna, liggur mér stundum við
köfnun, það veUur svoleiðis blóðið og
gröfturinn út úr nefinu á mér og það
tekur óratíma að hreinsa það á hverj-
um morgni. Þeir segja að þetta sé ein-
hver sýking í öndunarfærum. Fyrir
nokkrum árum greindist ég með húð-
krabbamein og í kjölfarið hafa lækn-
ar verið að skrapa einhverja bletti af
mér með reglulegu mUlibUi. En það
er ekki aUt. Sjónin hefur daprast,
sömuleiðis heymin og ég fékk hjarta-
áfaU hér um árið og hef farið í tvær
þræðingar síðan,“ segir Guðlaugur
brúnaþungur og bendir á að kona
hans hafi sömuleiðis fengið sinn
skerf af veikindum og læknar þurft
að fjarlægja úr henni æxli í nefi.
„Við hjónin erum orðin algjörar
piUuætur. Það er ekki nóg með að viö
þurfum að taka svefhtöflur á hverju
kvöldi, ég þarf líka að éta róandi
taugatöflur á hverjum degi tU að
halda mér gangandi."
Rafmagnslaus og með stein-
ull í gluggum
Guðlaugur vísar tU svefnherbergis
sins en fyrir nokkrum áram brá hann
á það ráð að setja fjögurra tommu
þykka steinuU í aUa glugga þar og
þekja með öðram fjóram tommum af
hvítu einangranarplasti. Loftið í
svefnherbergi þeirra hjóna er eftir
því en Guðlaugur segir að þrátt fyrir
þessar aðgerðir þurfi meira tU að
komast í ró á kvöldin og bendir á
piUuboxin.
Þegar Guðlaugur er inntur eftir því
hvers vegna þau hafi keypt fasteign-
ina tU að byrja með í stað þess að
leita sér að friðsæUi stað segir hann
fasteignasalann hafa tjáð sér á sínum
tíma að búið væri að taka ákvörðun
um að loka Miklubraut við Snorra-
braut og leggja þess í stað húsagötu
fyrir framan Rauðarárstíg og inn
Gunnarsbraut. Með því móti hefði
Miklabraut 13 orðið hluti af friðsælu
íbúðahverfi og með öUu ólík því sem
hún er í dag. Guðlaugur segir Félags-
íbúðir hafa boðið í ibúðina, þær hafi
þegar keypt íbúðimar í kjaUaranum
og á hæðinni fyrir neðan og séu með
bolabrögðum að reyna að koma hon-
um út. „Það hefur gengið á ýmsu hér
niðri. Það er verið að brjóta hér aUt
og bramla, skítur uppi um aUa veggi
og um daginn tóku þeir rafmagnið af
í ganginum án nokkurra skýringa.
Þeir hafa boðið mér 12 miUjónir fyrir
húsið en ég hef rætt við nokkrar fast-
eignasölur sem segja eignina metna á
16-18 miUjónir."
Guðlaugur segir að í fyrstu hafi
hjónin unað sátt við sitt en árið ‘94
hafi stórfelld aukning bUaumferðar
um Miklubraut farið að gera þeim líf-
ið leitt og í kjölfarið hafi þau byijað
að leita réttar síns í þessu máli. „Okk-
ar krafa gagnvart stjómvöldum er
skýr. Við forum fram á skaðabætur
fyrir það heUsutap sem við höfum
mátt þola og eins fórum við fram á að
tafarlausar úrbætur verði gerðar við
götuna, eUa að við verðum keypt út
fyrir viðunandi verð.“
Fer Guðlaugur offari?
Blaðamaður hafði samband við ná-
granna Guðlaugs út af þessu máli og
spurði þá hvemig þeim gengi aUa
jafhan að sofa á nóttunni, hvort vart
hefði orðið heUsubrests í fjölskyld-
unni vegna mengunar og hávaða af
völdum bUa og eins hvaða augum
þeir litu baráttu Guðlaugs við yfir-
völd.
Flestir sem rætt var við kusu að
láta nafns sins ógetið en greinUegt er
að menn skiptast í tvær fylkingar, þó
svo að aUir séu á einu máli um að
mengunin sé mikU og óþrifnaður í
kringum hús þ.a.l. mikiU. Annars
vegar era þeir sem telja Guðlaug fara
offari, ibúum gangi ágætlega að sofa
og ýmislegt megi gera áður en göt-
unni yrði lokað. Hilmar A. Kristjáns-
son, framkvæmdastjóri og íbúi við
Miklubraut, segist sofa ljómandi vel á
nætumar. Hann hafi reyndar brugðið
á það ráð að setja fjórfalt gler i svefn-
herbergin en eftir þá framkvæmd
hafi aUt dottið í dúnalogn. Um Guð-
laug og hans baráttu segir hann Guð-
laug gera of mikið úr hlutunum og
meiri tíma fara í rövl og ragn en eðli-
legt sé. Margt sé hægt að gera tU að
forðast hávaðann annað en að troða
steinuU í svefnherbergisgluggana.
Sjálfur hafi hann verið búsettur er-
lendis um árabU og bUaumferð um
Miklubrautina sé hátíð samanborið
við þær götur sem hann hefur búið
við ytra.
Hins vegar er það sá hópur sem tel-
ur baráttu Guðlaugs af hinu góða.
Þetta fólk kannast við vandamálið, á
erfitt með að festa svefn á nætumar
og notast jafnvel við eymatappa.
Grétar Erlingsson hótelstjóri er einn
i þeim hópi en hann segist verða fyr-
ir ýmsum truflunum vegna umferðar
við götuna. Grétar bendir á að hann
þurfi oft að hækka í sjónvarpinu um-
fram það sem eðlUegt er tU að yfir-
gnæfa bUaniðinn, auk þess sem hann
segir það lifshættulegt að nota inn-
keyrsluna fyrir framan bUskúrinn
vegna hættu á aftanákeyrslu. Grétar
bætir við að garðurinn sé næstum
ónothæfur sökum mengunar og
druUu og vUl að lokum lýsa yfir
stuðningi sínum við baráttu Guð-
laugs.
Hávaðinn eins og frá loft-
pressu eða keðjusög
Árið 1997 var gerð hávaðamæling í
húsinu en í þeirri mælingu fór hávað-
inn mest yfir 100 dB. Þess má geta að
eðlUegur hávaði í íbúðahverfi telst
vera 55 dB og skal jafnframt reynt að
ná honum niður í 45 dB ef aðstæður
era fyrir hendi. TU að menn átti sig á
hversu mikinn hávaða þarf tU að
hann mælist um og yfir 100 dB má
benda á að loftpressa og keðjusög gefa
frá sér hávaða sem mælist á því bUi.
Þess ber þó að gæta að hér er vísað í
efri mörkin í mælingunni sem fram
fór í íbúð þeirra hjóna. „Ég er nú ekk-
ert sérstaklega viðkvæmur fyrir há-
vaða og hef yfirleitt verið talinn hæg-
látur og dagfarsprúður maöur. Há-
vaðinn og mengunin er hins vegar að
drepa mig og það fer í skapið á mér.
Ég er reiður út í stjórnvöld fyrir
framtaks- og sinnuleysi i þessu máli
og þá sérstaklega út í borgarstjóra,"
segir Guölaugur um leið og hann fylg-
ir blaðamanni tU dyra. -KGP