Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.2000, Side 19

18
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Oræn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyrl: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Hlrnu- og plötugerð: isafoidarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskílur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl við þá eða fýrir myndbirtingar af þeim.
Undarleg sameining -
fiirðuleg vinnubrögð
Á undanfómum árum hefur riðið yfir Vesturlönd
bylgja sameiningar fyrirtækja. Lítil fyrirtæki hafa
runnið undir væng stórra fyrirtækja og öfugt; allt í
nafni aukinnar hagræðingar, betri samkeppnisstöðu á
hörðum markaði - markmiðið er að lækka kostnað
og/eða auka hagnað. Um margt hefur þessi þróun verið
eðlileg og á stundum gleðileg en um leið hafa margir
blindast af töfralausnum sem allan vanda eiga að leysa.
Sameiningarbylgjan hefur náð eyrum og athygli
stjómmálamanna og embættismanna sem hafa hrifist af
möguleikunum. Þeir sjá hugsanlegar leiðir út úr ógöng-
um ríkisrekstrar með því að steypa opinberum stofnun-
um og fyrirtækjum saman í stærri heildir - allt undir
formerkjum hagræðingar. Vandinn er hins vegar sá að
hið opinbera er ekki undir sama aga og aðilar atvinnu-
lífsins. Vöndur atvinnulífsins - frjáls samkeppnismark-
aður - nær því miður ekki að flengja hið opinbera með
reglubundnum hætti.
Sameining stóru sjúkrahúsanna í Reykjavík virðist
því miður því marki brennd að menn hafi heillast af
viðfangsefninu en gleymt því mikilvægasta - spurning-
unni um hverju sameining í raun skilar. Setja verður
mikla fyrirvara um ágæti þess að steypa sjúkrahúsun-
um saman og alvarlegar spurningar vakna um hvernig
staðið var að verki. Svo virðist sem örvænting hafi
fremur ráðið ferðinni, enda ljóst að íslenskt heilbrigðis-
kerfi er á villigötum.
í fréttaljósi hér í DV fyrir liðlega viku var bent á að
engir arðsemisútreikningar hefðu verið gerðir áður en
ákvörðun um sameiningu var tekin. Sé þetta rétt er um
svo alvarlegt mál að ræða að ríkisstjóm Sjálfstæðis-
flokks og Framsóknarflokks hlýtur að taka málið allt til
gagngerrar athugunar. Þá liggja engar upplýsingar fyr-
ir um kostnaðinn við sameininguna og enginn veit
hversu langan tíma hún tekur þar sem engar verk- og
tímaáætlanir liggja fyrir. í fréttaljósinu sagði: „Með öðr-
um orðun, Qöldi spurninga liggur í loftinu. En heil-
brigðisyfirvöld leituðu ekki skýrra svara við þeim áður
en sjúkrahúsunum var skellt í eina sæng undir ríkis-
hatti. Hinir bjartsýnu trúa því að þessi aðgerð boði bætt
heilbrigðiskerfi með betri þjónustu. Aðrir hafa vantrú á
fyrirtækinu.“
Hvernig hægt var að taka ákvörðun um sameiningu
sjúkrahúsanna er ofar mannlegum skilningi en gefur
góða innsýn í þann vanda sem heilbrigðiskerfið á við að
glíma. Gripið er til flausturskenndra aðgerða, án hugs-
unar og undirbúnings. Sameining sjúkrahúsanna í
Reykjavík er í besta falli imdarleg og vinnubrögðin
furðuleg. Reikningurinn fyrir mistökunum er sendur
skattgreiðendum og þeir sem mest þurfa á þjónustu
sjúkrahúsanna að halda taka út sársaukann. Þannig
hefur verið staðið að málum í mörg ár og engin merki
eru um að þar verði breytingar á.
Vandi heilbrigðiskerfisins verður ekki leystur með
sameiningu stofnana. Reynsla nágrannaþjóða okkar
rennir stoðum undir þá fullyrðingu. Aðalatriðið er að
einokun og hömlur á samkeppni hafa jafnskaðvænleg
áhrif í þessari grein og á öðrum sviðum þjóðlífsins. Þær
hækka kostnað og draga úr framleiðni. Lögmál sam-
keppninnar eiga að gilda á sviði heilbrigðisþjónustu
eins og alls staðar.
Óli Bjöm Kárason
______________________________________MÁNUDAGUR 20. MARS 2000_MÁNUDAGUR 20. MARS 2000
DV
______31 *
Skoðun
Andleg vanlíðan Davíðs
„Hegðun forsætisráð-
herra er ekki einkamál ör-
yrkja heldur varðar það
þjóðina alla að hann verður
sér itrekað til skammar op-
inberlega. Hann er forsætis-
ráðherra allrar þjóðarinnar
og má ekki gera persónu-
lega erfiðleika sina að
vandamálum þjóðarinnar,“
sagði Garðar Sverrisson
formaður Öryrkjabanda-
lagsins eftir síðasta upp-
hlaup Davíðs Oddssonar.
Einsog Davíðs er vandi — ' “
slengdi hann fram á Alþingi dylgjum
og háifkveðnum vísum í því augna-
miði að drepa á dreif löngu tímabær-
um umræðum um fjárreiður stjórn-
málaflokka. Strunsaði síðan úr
þingsalnum í botnlausum valdhroka.
Furðulegar dylgjur
Meðal þess sem Davíö dylgjaði um
með dæmigerðri hundalógík var aug-
lýsingaherferð Öryrkjabandalagsins
fyrir síöustu kosningar, þarsem
milijónum króna hefði verið varið til
að styðja Samfylkinguna. Sannleikur
málsins er sá, aö í auglýsingunum
Siguröur A.
Magnusson
rithöfundur
var kjörum öryrkja lýst
með orðum annarra:
Mæðrastyrksnefndar,
Hjálparstarfs kirkjunnar,
Rauða krossins, forseta ÍSÍ,
landlæknis, biskups íslands
og ritstjóra Morgunblaðs-
ins. Undir ummæli þessara
aðila tók fólk úr öllum
flokkum, enda eiga öryrkjar
samúð vítt og breitt um
samfélagið. Beinn árangur
herferðarinnar var sá, að
málefni öryrkja komust á
dagskrá, en mikið vafamál
að það hafi verið Samfylkingunni
sérstaklega til framdráttar.
Álíka furðuleg var sú yfirlýsing
Davíðs, að það bæri vott um tví-
skinnung að Samfylkingin hefði þeg-
ið styrk frá íslenskri erfðagreiningu
en verið á móti miðlægum gagna-
grunni á heilbrigðissviði. Hann lítur
með öðrum orðum á slíka styrki sem
beinar mútur, enda vanur þeirri
landlægu siðvenju að fyrirtæki beri
fé á stjómmálamenn bakvið tjöldin
til að tryggja sér stuðning. Hann fær
ekki skilið að stuðningur við and-
stæö öfl í samfélaginu stuðli að eðli-
„Sanrileikur málsins er sá, að í auglýsingunum var kjör-
um öryrkja lýst með orðum annarra: Mœðrastyrksnefnd-
ar, Hjálparstarfs kirkjunnar, Rauða krossins, forseta ÍSÍ,
landlæknis, biskups íslands og ritstjóra Morguriblaðsins. “

piolui Qlj<»ton

legri lýðræðisþróun, enda er hún eit-
ur í hans beinum.
Óhrelnt mjöl
Viðkvæmni Davíðs Oddssonar fyr-
ir þeirri kröfu að stjómmálaflokkar
geri opinbera grein fyrir fjárreiðum
sínum getur ekki stafað af öðru en
því að Sjálfstæðisflokkurinn hafi
óhreint mjöl í pokahominu. Frá
árum mínum á Morgunblaðinu er
mér kunnugt um, að efnt var til ár-
Vatneyrardómurinn
„Ég á ekki aðeins við það, að íslenska hagkerfið hrynur með braki og brestum, stað-
festi Hœstiréttur dóminn, heldur líka hitt, að niðurstaðan er illa rökstudd. “
Dómur Erlings Sigtryggssonar
héraðsdómara í Vatneyrarmálinu,
þar sem úthlutun aflaheimiida á ís-
landsmiðum (kvótakerfið) er talinn
stríða gegn jafnræðisreglu stjómar-
skrárinnar, er rangur. Ég á ekki að-
eins við það, að íslenska hagkerfið
hrynur með braki og brestum, stað-
festi Hæstiréttur dóminn, heldur
líka hitt, að niðurstaðan er illa rök-
studd.
Veiðileyfum og aflaheimildum
ruglað saman
Erlingur vísar til dóms Hæstarétt-
ar í árslok 1998 um það, að úthlutun
veiðileyfa stríddi gegn jafnræðis-
reglu stjómarskrárinnar. En lögum
um úthlutun veiðiieyfa hefur veriö
breytt í samræmi við hæstaréttar-
dóminn. Og dómur Erlings er um
aflaheimildir, ekki veiðileyfi. Þótt
rök hafi hnigið að því, að úthlutun
veiðUeyfa hafi verið óeðlUeg, leiðir
ekki af því, að úthlutun aflaheimUda
Efnisleg mismunun
Miklu fleiri skip voru fyr-
ir daga kvótakerfisins að
veiðum á íslandsmiðum en
hagkvæmt var, vegna þess
að aðgangur að þessum tak-
mörkuðu gæðum var ótak-
markaður. Nauðsynlegt var
að takmarka aðganginn við
einhvem hóp. Og eðlilegt
var að takmarka hann við _____
þá, sem þegar gerðu út skip.
Ólíkt fólki í landi höfðu þeir keypt
skip sín, veiðarfæri og annan búnað
og aflað sérþekkingar. Við upphaflega
úthlutun aflaheimUdanna var vita-
skuld gerður greinarmunur á þeim og
öðrum. í þeim skilningi var mönnum
mismunað. En sú mismunun var efn-
isleg og raunar óhjákvæmUeg. Að
öðrum kosti hefði fjárfesting þeirra í
Lykillinn að hag-
kvæmni
Eftir að aflaheimUdun-
um var upphaflega úthlut-
að tU þeirra, sem vora þá
að veiðum, hafa þær út-
hlutað sér sjálfar á frjáls-
Hannes um markaði, þar eð þær
Hóimsteinn eru framseljanlegar. Eftir
Gissurarson það á sér engin mismunun
prófessor stað. Það, sem flestir fárast
yfir opinberlega, er einmitt
lykiUinn að hagkvæmni kvótakerfis-
ins: Sumir geta selt aflaheimUdir
sínar og hætt veiðum, um leið og
aðrir geta keypt slíkar heimildir og
hafið veiðar.
Þannig veljast þeir tU veiða, sem
heppilegastir era tU þeirra, og
þannig fækkar skipunum líka niður í
það, sem hagkvæmast er. Þeim fækk-
hafi verið óeðlUeg. Ég sé
einmitt ekki betur en sú út-
hlutun hafi verið eðlUeg.
skipum, búnaði og sérþekk-
ingu orðið verðlaus á ein-
um degi.
ar ekki með valdboði, heldur I frjáls-
um viðskiptum, menn era keyptir út,
ekki reknir út. MikUvægt er að
hnykkja á því, að kerfið er opið. VUji
eigendur Vatneyrarinnar veiða fisk,
þá geta þeir eins og aðrir keypt sér
aflaheimUdir.
Gegn opinberri sölu
aflaheimilda
Liðin eru nú 17 ár frá því, að afla-
heimUdum var fyrst úthlutað. Tæki
rikið þessar heimUdir nú bótalaust
af núverandi handhöfum tU að leigja
út eða selja, myndi það mismuna
stórkostlega og óeðlUega þeim, sem
selt hafa heimUdir sínar, og hinum,
sem keypt hafa eða haldið í sínar.
Það myndi verðlauna þá, sem hætt
hafa veiðum, en refsa þeim, sem
reynst hafa heppUegastir tU þeirrar
iðju og haldið henni áfram! Og vUja
eigendur Vatneyrarinnar frekar
kaupa aflaheimUdir af ríkinu en af
öðrum útgerðarmönnum?
Fyrir vinskap granna?
Er Erlingur Sigtryggsson með
þessum fáránlega dómi að þóknast
grönnum sínum á Vestfjöröum, þar
sem harðari andstaða hefur verið við
kvótakerfið en annars staðar? Ef svo
er, þá má hafa um hann vísu HaU-
gríms Péturssonar lítUlega breytta:
Vei þeim dómara er veit og sér/
víst hvað um málið réttast er/ vinn-
ur það þó fyrir vinskap grann/ að
víkja af götu þess hins sanna.
Hannes Hólmsteinn Gissurarson
Með og á mðti________________________
Speglar andlega niöurlægingu
li í prentmiðlum?
Óréttmæt ritskoðun
Klám og sú
klámvæðing sem
ríkir hér á landi
kemur æ oftar
upp í umræðunni
og sitt sýnist hverjum. Stund-
um má rekja þennan við-
horfsmun tU þess að menn
gera lítinn greinarmun á
klámi og erótík og telja aö
gagnrýni á klám sé um leið
gagnrýni á erótík. Það er aUs
ekki málið. Klám er efni sem
endurspeglar mannlega niðurlæg-
ingu, ofbeldi og kúgun og getur ýtt
undir eða hvatt tU þess að menn
beiti ofbeldi.
Klámiðnaðurinn gengur stöðugt
lengra í að ögra viðhorfum okkar.
Það sem okkur þótti óviðeigandi
og óboðlegt í gær er eitthvað
sem við kippum okkur ekki
upp við í dag. Siðferðisvitund
okkar dofnar og við hættum
jafnvel að greina á mUli þess
hvað við vUjum sjálf í kynlífi
og hvers er vænst af okkur
vegna þeirrar áhrifa sem
klámið hefur haft.
Ungt fólk er farið að taka
þátt í kynferðislegum athöfn-
um sem það heldur að séu al-
mennt stundaðar og viður-
kenndar af samfélaginu en líður
sjálft iUa með. Slíkt getur skaðað
sjálfsímynd og sjálfstraust tU fram-
búðar. - Hættum að afskræma samlíf
karls og konu. Berum virðingu fyrir
kynlífi og höldum mannlegri reisn i
samskiptum okkar á mUli.
rÞað er ekki
hlutverk lög-
gjafans eða sam-
félagsins að
banna neitt það
athæfi sem sjálfráða ein-
staklingar taka þátt í af fús-
um og frjálsum vUja.
Ef konur og karlar vUja
sitja fyrir nakin í ýmsum
steUingum og einhver vUl
birta og annar kaupa eru
þau viðskipti ekki mál okkar
hinna. Öðru máli gegnir að sjálf-
sögðu um börn og aðra ósjálfráða
einstaklinga.
Ritskoðun á „ósiðlegu“ efni var
áður notuð gegn konum tU að
halda frá þeim upplýsingum um
líkama þeirra og eðlUegar langan-
ir og gera þær þannig enn
háðari körlum. Kynferðis-
legt ofbeldi gegn konum er
mun eldra en klámtímarit-
in og ekki sjaldgæfara í
löndum þar sem slík tíma-
rit eru bönnuð.
Að banna klámtímarit er
óréttmæt ritskoðun, skerð-
ing á tjáningarfrelsi
kvenna og karla og ekki
vopn sem dugar í barátt-
unni gegn þeirri viðurstyggð sem
kynferðislegt ofbeldi gegn konum
er.
Áshildur
Bragadóttir
stjórnméia-
fræöingur
Eisa B.
Valsdóttir
læknir
Samfélagið hefur ekki fariö varhluta af umræðu um nekt, klám,
frelsiö í hættu?
kynlífsþorsta og þjónustu á skemmtistöðunum, i listinni og í prentmiölunum. Er tjáningar-
legrar „fórnarsamkomu" í Sjálfstæð-
ishúsinu þarsem forkólfar athafna-
lífsins komu saman og lögðu vænar
fúlgur í púkkið, „leystu hendur sín-
ar“ einsog einn þeirra orðaði það.
Með hliðsjón af þvi sem gerst hef-
ur hjá Kristilegum demókrötum í
Þýskalandi kvað ráðherrann fráleitt
að setja lög um fjárreiður stjóm-
málaflokka. í Þýskalandi væru
strangar reglur um þessi efni, og
samt hefðu lög verið brotin. Jóhanna
Sigurðardóttir benti réttilega á, að
með sömu rökum bæri að afnema
skattalög, meðþví skattsvik væra
landlæg hérlendis.
Mergurinn málsins er sá að hvar-
vetna í vestrænum ríkjum, bæði
austan hafs og vestan, er sú megin-
regla lögbundin að flokkar birti
skilagrein um fjárframlög sem fara
yfir tiltekið hámark, mismunandi frá
ríki til ríkis. Ljósfælni íslenskra
stjómmálaflokka, og þá einkanlega
Sjálfstæðisflokksins, er vissulega
saga til næsta bæjar, þó hún verði
kannski ekki sögð til hlítar .fyrren
íslenskt lýðræði hefur slitið bams-
skónum.
Sigurður A. Magnússon
Ummæli
Enginn þrýstingur
„Ég varð fyrir engum
þrýstingi öðrum en þeim
aö ég fann að það voru
óbreyttir liðsmenn í
Samfylkingunni sem
vildu gjaman fá að sjá
einhver ný andlit í for-
ystusveit Samfylkingarinnar. Ég á von á
málefnalegri baráttu.... Sjálfur hef ég
áhuga á aö koma ýmsum stefnumálum
mínum og áherslum á framfæri og síöan
verður það félaga Samfylkingarinnar að
dæma um það hvorn þeim list betur á og
hvaða málefnalega stöðu þeir vilja.“
Tryggvi Haröarson, nýr frambjóöandi í
formannssæti Samfylkingarinnar
(I Mbl. 17. mars).
Dapurleg ummæli
„Þetta er það dapur-
legasta sem ég hef lengi
séð á prenti gagnvart
konum.... Hann er að
gagnrýna aö það sé ver-
ið að mismuna fólki og
búa tO stéttaskiptingu í
þjóðfélaginu, en fellur svo sjálfur í þá
giýflu að búa til ennþá meiri mismun-
un. Mér finnst dapurlegt að formaður
Öryrkjabandalagsins skuli lýsa slíkum
hroka í garð kvenna í pólitík. Og ég ef-
ast um að samtökin sem hann stýrir
bakki hann upp í þessu máli.“
Hildur Helga Gísladóttir, form. nefndar
um aukinn hlut kvenna í stjórnmálum,
í Degi 17. mars
Lýöræðið dýrmæt eign
„Lýðræðið er dýr-
mætasta eign þjóðarinn-
ar.... Kynning stjóm-
málaflokka á stefnumál-
um verður sífellt kostn-
aðarsamari, þvi það er
orðið mjög dýrt að láta
til sín heyrast með auglýsingum og út-
gáfu prentefhis. Miklu skiptir því að
sem flestir leggi þessari starfsemi lið
með hóflegum framlögum. Þannig er
einnig best hægt að draga úr óæskileg-
um áhrifum þess að fáir aðilar kosti
starfsemi einstakra flokka."
Ólafur Hauksson blaöamaöur
í Mbl. 17. mars.
Stórfyrirtækin styrki oss
„Á meðan stjómmála-
starf í landinu hefur í
talsverðum mæli þurft
að reiða sig á stuðning
fyrirtækja er í sjálfu sér
ekki jákvætt að stórfyr-
irtæki fari að heltast
þar úr lestinni. Sérstaklega ef það er af
ástæðum sem koma íslenskum ástæðum
ekki við, en þessi ákvörðun Skeljungs
er tekin vegna fyrirmæla frá erlendum
höfuðstöðvum."
Steinfgrímur J. Sigfússon alþm.
í Degi 17. mars.
<
Samkeppnisstofn-
un er gagnslaus
Forsætisráðherra hefur
barist hinni góðu baráttu
gegn vaxandi verðbólgu og
við að viðhalda gengi krón-
unnar og tekist þetta furðu-
lega vel. Krónan hefir haft í
fullu tré við dollarinn með-
an gengi margra gjaldmiðla
í Evrópu hefir fallið veru-
lega. Nú hefir forsætisráð-
herrann ítrekað sagt á Al-
þingi og víðar að óviðun-
andi sé að ráðandi fyrirtæki
í smásölunni hafi myndað
með sér samstöðu um að
halda uppi verði.
Slík samstaða nefnist kartel,
það er hlutverk Samkeppnisstofnun-
ar að koma í veg fyrir slíka misnotk-
un á aðstöðu þeirra. Tvö ár eru síð-
an upplýst var að samstæðan Bón-
us/Hagkaup réði yfir meir en 60% af
smásöludreifingunni og hafa margar
hrókeringar verið gerðar síðan.
Engin viðbrögö Samkeppnis-
stofnunar
Viðbrögð Samkeppnisstofnunar
við aðvörun forsætisráðherrans um
vaxandi verðbólgu í landinu eru eng-
in, en talsmaður kartelsins, Ásgeir
Jóhannesson, hefir komið í Sjón-
varpið til að segja borgurum lands-
ins að full samkeppni ríki milli
þeirra 10-12 aðila sem standa að kar-
telinu.
Mikill hluti af neysluvörum lands-
ins er keyptur frá Evrópu og ætti
þannig að hafa lækkað í verði í hlut-
falli við lækkun á gjaldeyri miðað
við dollar, en þetta hefir ekki gerst. -
Dæmi: Þegar gengi á danskri krónu
var 12,60 KR/DKR kostuðu dönsk
vikublöð um 300 krónur. Nú er geng-
ið 9,48 IKR/DKR,og miðaö við hlut-
fallslega hækkun gengisins ættu þau
nú að kosta 226 krónur en kosta í
raun 415 krónur. Á forsíðu blaðanna
stendur að smásöluverð þeirra í
Danmörku er 20 DKR, sem samsvar-
ar 190 IKR miðað við gengið. Verð
hér er þannig um tvöfalt hærra en
það ætti að vera. Sama gfldir eflaust
um aðrar vörar. Þjóðin er mergsogin
af kartelinu. Þetta er misnotkun á
aðstöðu þeirra sem aö þessu standa.
Þaö eru einkum tvö íslensk svið
sem Samkeppisstofnun ber fyrst og
fremst að hafa eftirlit með. Fyrst að
koma í veg fyrir hringamyndun í
smásöludreifingunni sem hindri
eðlilega samkeppni og annað að sjá
Onundur
Ásgeirsson
fyrrv. forstjóri Olís
Og
um að flutningar til lands-
ins séu með eðlilegum
hætti. Samkeppnisstofnun
hefir brugðist í báðum til-
fellum og hefir ekki tekið
neitt frumkvæði til að
vernda hagsmuni lands-
manna.
Misnotkun á aðstöðu
Undanfarin 25 ár hefir
Eimskip byggt upp stór-
veldi í íslensku viðskipta-
lífi og lagt undir sig alla
flutninga í landinu, jafnt á
sjó, lofti sem landi. Afkoma félagins
sl. ár sýnir að þama er um mikla
misnotkun á aðstöðu að ræða og má
tvímælalaust rekja aukna verðbólgu
og hækkun á vöruverði til of hárra
flutningsgjalda til landsins. Árs-
reikningar sýna að veltufé frá
rekstri nam 2185 milljónum en fjár-
festingar á árinu námu 6442 milljón-
um.
En þótt „flutningar séu okkar fag“
hefir Eimskip fjárfest í óskyldum
sjávarútvegsfyrirtækjum fyrir um
helming þessarar fjárhæðar. Þannig
er komin upp sú staöa að með einok-
un á flutningsgjöldum er Eimskip
tekið að kaupa upp veiðikvóta af
kvótakóngum á marguppsprengdu
verði, en þeir fengu þessa kvóta gef-
ins af „sameign þjóðarinnar".
Samskip í skjóli Eimskips
Engin samkeppni er til í flutning-
um til landsins síðan Hafskip hætti
1986 og Eimskip getur ákveðið flutn-
ingstaxa að vild sinni. Starfsmaður
Samkeppnisstofnunar sagði að um
samkeppni væri að ræða frá Sam-
skipum, en svo er ekki. Samskip
hafa alltaf starfað í skjóli Eimskips.
Fullt samráð er milli þessara aðila
og saman hækkuðu þeir taxta sína í
október sl. um 7,5%, eöa tvöfalda
verðbólguna eins og hún var þá
reiknuð.
Þannig er nú augljóst að sfjóm-
völd geta ekki látið þessi mád af-
skiptalaus lengur og að það verður
að stöðva þessa misnotkun til aö
verja hagsmuni almennings í land-
inu.
„Mikill hluti af neysluvörum landsins er keypturfrá
Evrópu og œtti þannig að hafa lœkkað í verði í hlut-
falli við lœkkun á gjaldeyri miðað við dollar, en þetta
hefir ekki gerst. “