Dagblaðið Vísir - DV - 03.05.2000, Blaðsíða 14

14
DV
MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 2000
MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 2000
-----
Skoðun
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Svelnn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Oræn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritsljórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.ls. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Allir verða að
gaeta aðhalds
Grétar Þorsteinsson, forseti Alþýðusambands ís-
lands, hafði rétt fyrir sér þegar hann hélt því fram, í 1.
maí ávarpi, að stjórnvöld verði að grípa til aðgerða
gegn of mikilli þenslu. Fyrir launafólk er til mikils að
vinna að verðbólga fari ekki úr böndum og kippi þar
með forsendum undan nýgerðum kjarasamningum.
í lok núverandi samninga munu lægstu laun hafa nær
tvöfaldast frá ársbyrjun 1995, eins og forseti Alþýðusam-
bandsins benti á. „Þótt þessir taxtar þyrftu vissulega að
hækka enn meira skulum við ekki vanmeta þann mikla
árangur sem náðst hefur. En til þess að launafólk upp-
skeri í raun aukinn kaupmátt verður meira að koma til.
Nýgerðir kjarasamningar hvíla allir á þeirri forsendu að
verðbólga lækki og að sú launastefna verði ríkjandi að
sérstök hækkun lægstu launa njóti forgangs,“ sagði
Grétar Þorsteinsson meðal annars.
En það er ekki nægilegt að gerðar séu kröfur til
stjórnvalda um að grípa til aðgerða sem hamla gegn
verðbólgu. Forseti Alþýðusambandsins hlýtur einnig
að gera svipaðar kröfur til sinna manna, sem margir
hverjir reyna allt sem þeir geta til að brjóta niður þann
ramma sem fylgt hefur verið í nýgerðum kjarasamn-
ingum. Með ofbeldi, ef ekki býðst annað, reyna fámenn-
ir hópar launamanna að knýja fram meiri launahækk-
anir en innstæða er fyrir.
Það er til mikils að vinna fyrir alla að komið verði í
veg fyrir að einstakir hópar launamanna nái fram
launahækkunum umfram það sem þeir sem lægst hafa
launin hafa þegar samið um. Nái þeir markmiði sínu
skipta aðhaldsaðgerðir stjórnvalda litlu, eins og reynsl-
an hefur kennt svo harkalega undanfarna áratugi.
En Grétar Þorsteinsson gerði rétt að benda stjómvöld-
um á að grípa til aðgerða til að koma böndum á þensl-
una. DV hefur margítrekað haldið því fram að aðhald í
ríkisbúskapnum sé langt frá því að vera nægjanlegt -
þar gæti lausungar í stað ráðdeildar. Og sömu sögu er að
segja um rekstur flestra sveitarfélaga á landinu.
Vegna lausungar í opinberum íjármálum og launa-
hækkana, sem þrátt fyrir allt eru hærri en efnahagslíf-
ið ræður við með góðu móti, hefur sjaldan verið mikil-
vægara að Seðlabankinn haldi óbreyttri stefnu í pen-
ingamálum og herði tökin enn frekar. Ekki verður séð
hvernig Seðlabankinn kemst hjá því að hækka vexti á
komandi vikum til að koma böndum á verðlag, sem hef-
ur hækkað meira en ásættanlegt er.
Vaxtahækkun Seðlabankans mun að öðru óbreyttu
leiða til þess að íslenska krónan styrkist enn og það
verður aftur til þess að enn um sinn verðum við að
sætta okkur við umtalsverðan halla á viðskiptum við
útlönd.
Sterk staða krónunnar hefur valdið mörgum útflytj-
endum erfiðleikum þar sem færri krónur fást fyrir
sömu vöruna en áður. Svipaða sögu er að segja um
samkeppnisgreinar hér á landi sem keppa við innflutn-
ing, sem með hækkandi gengi krónunnar verður ódýr-
ari. Fyrirtæki í útflutningi og samkeppni við innflutn-
ing þurfa á öllu sína að halda til að standa undir þeim
launahækkunum sem samið hefur verið um. Hjá þessu
verður ekki komist á meðan Seðlabankinn er eini aðil-
inn sem tekur baráttuna gegn verðbólgunni alvarlega.
Óli Björn Kárason
Afturganga á ferð
„Og aftur er fólk að gera því skóna að fasisminn hafi
upp á eitthvað að bjóða. Hvers vegna? Það er vegna
þriðja stigs þróunar á fomu valdi aðalsins. “ - Frá
Belgrad í Júgóslavíu.
Þegar raunsætt er litið til
baka, þá verður að viðurkenn-
ast að Benito Mussolini var
jafh snjall og hann var kald-
rifjaður. En Mussolini var að-
alhöfundur fasismans. Og
hvaða hugmynd var nú það?
Hún er afar einíold og var
kennd sem fræði fasista. Hug-
myndin felst í þeirri fullyrð-
ingu að bestu eiginleikar þjóð-
arinnar komi fram í einum
manni og hann eigi að vera
leiðtoginn.
En hvaö fær fólk til þess að
kaupa slíkt krap? Því er tU að svara
að á löngu friðartímabUi í Evrópu
urðu miklar efnahagslegar, félagsleg-
ar og tæknUegar breytingar. Borgara-
stétt, verkalýðsfélög og kvenréttinda-
konur efldust. Á móti missti aðaUinn
áhrif og völd.
Uppreisn aðalsins
Fyrri heimsstyrjöldin er fyrst og
fremst uppreisn aðalsins gegn því
ástandi sem hafði skapast. Sú upp-
reisn var í eðli sínu uppreisn evr-
ópsks aðals gegn sjátfum sér. Því að-
allinn fór að miklu leyti fyrir miklu
umsvifaminna ríkisvaldi
en við nú þekkjum. Og
ríkisvald berst gegn öðru
ríkisvaldi. Eftir stríðið
var þetta túlkað á forsend-
um þjóða Evrópu, þær
áttu að vera sjálfstæðar,
en höfðu verið í ýmsum
ríkjasamböndum áður.
Það var áunninn vani að
til væru fyrirmenn og
minni menn. Hinar nýju
þjóðir þurftu því nýja fyr-
irmenn.
Nýir leiðtogar
Hugmyndin var sú að hinir bestu
menn þjóðarinnar ættu að fara fyrir
hinni miklu þjóð, sem nú var orðin
aðalatriði, en ekki kóngur og foður-
land. Lenín setti til 250.000 nafn-
skráða aðila til að fara með ráðstöf-
unarrétt og ráðstöfunarskyldu, í stað
landeigenda eins og hann hélt fram.
Mussolini þóttist bera alla bestu eig-
inleika þjóðarinnar og ætti að vera
leiðtoginn.
Adolf Hitler og félagar fóru fram
með að Þjóðverjar væru náttúrulegt
úrval umfram annað fólk og báru viö
frumstæðri blóðflokkun, höfuðlagi,
augnlit og öðrum þvættingi. í eðli
sínu var verið að setja inn nýja menn
í stað aðalsvaldsins. Siðari heims-
styrjöldin var svo framhald arftaka
valds aðalsins á fyrra stríði. Allt vits-
munaleg fásinna.
Draugur uppvakinn.
Mussolini lét taka tengdason sinn
Rétt og rangt um RÚV og heimsmótið í skák
Það er skiljanlegt að Guð-
mundur minnist þessara
góðu tíma, enda stóð hann
lengi í eldlínu íslenskrar
skákforystu og hefur þegar
skráð naöi sitt í skáksöguna
fyrir fráþær störf á þeim
vettvangi. Staða íslands hef-
ur því miður breyst til hins
verra undanfarin ár. ísland
var t.d. 1 50.-52. sæti á síð-
asta ólympíumóti. Hins veg-
ar verður ekki séð að þessi
hnignun tengist Ríkis-
útvarpinu á neinn hátt.
Skriflegur samnlngur
Hvað nýafstaðið heimsmót í skák í
Kópavogi varðar þá bauðst Ríkis-
útvarpinu aldrei sýningarréttur á
þeim viðburöi. Það sem í boði var
fyrir Ríkisútvarpiö var að sýna und-
ankeppni mótsins eða úrslit atskák-
móts íslands. Rúnar Gunnarsson
dagskrárstjóri tók snemma þá af-
stöðu að sýna annað hvort báða við-
burðina eða hvorugan. Þessi afstaða
byggðist á því að viðburðimir væru
það tengdir að tilgangslaust væri að
slíta þá úr samhengi. Þar með
ákváðu forsvarsmenn mótanna að
leita á náðir Stöðvar 2.
Skilst mér að gerður hafi verið
skriflegur samningur við Stöð 2 sem
reyndar var rift af mótshöldurum.
Þetta var hvimleitt fyrir Stöð 2 þar
sem þeir voru búnir að leggja tölu-
vert fé í upphitunarþátt fyrir mótið
þar sem m.a. átti aö sýna viðtal við
Garry Kasparov, tekið upp í Amster-
dam í janúarmánuði. Eins
og kunnugt er var heims-
mótið sýnt á Skjá einum og
skilst mér að þar hafi al-
farið ráðið vilji stuðnings-
aðila mótsins.
Guðmundur endurmeti
stöðuna
Úrslit íslandsmótsins í
atskák voru sýnd í Sjón-
varpinu í fyrra og vilji var
til þess hjá Ríkisútvarpinu
að gera það að árlegum við-
burði. Það verða þvi að telj-
ast vafasöm vinnubrögð að
bjóða öðrum stöðvum mót-
in í ár ef það er á borðinu að byggja
upp lengri tíma samstarf við Ríkis-
útvarpið og sýna frá þessu móti í
framtíðinni. Það er ekki hægt að ætl-
ast til þess að forráðamenn Ríkisút-
varpsins stökkvi upp til handa og
fóta vegna undankeppni heimsmóts-
ins en verði af sjálfu aöalmótinu.
Skáksambandið hafði aldrei
ákvörðunarrétt um það hvar mótið
var sýnt og er því ekki rétti aðilinn
tii að sakast við i þessu máli. Guð-
mundur verður að eiga um það við
forráðamenn heimsmótsins af
hverju þeir völdu aö sýna mótið á
Skjá einum. Ég skora því á Guð-
mund, eins og góðum skákmanni
sæmir, að endurmeta stöðuna og þá
er ég þess fullviss að málið horfir
öðruvísi við honum en það gerði í
fyrmefndri kjallaragrein hans.
- Með skákkveðju.
Þorsteinn Þorsteinsson
Þorsteinn
Þorsteinsson,
forstööumaöur
markaössviös
Ríkisútvarpsins
Guðmundur G. Þórarinsson veitist
hart að Rikisútvarpinu í kjallagrein
í DV þann 19. aprú sl. Hann ásakar
Ríkisútvarpið m.a. um áhugaleysi á
skáksviðinu. Það er rétt að skýra
málavexti þar sem staðhæfingar
Guðmundar eru úr lausu lofti gripn-
ar og ljóst er að hann virðist ekki
hafa vandað til heimavinnunar í
þetta sinn. Guðmundur riljar m.a.
upp virðingarverða stöðu íslendinga
í skákheiminum á liðinni öld.
„Það er ekki hœgt að œtlast til þess að forráðamenn Rik-
isútvarpsins stökkvi upp til handa og fóta vegna und-
ankeppni heimsmótsins en verði af sjálfu aðalmótinu. “
Með og á móti
Viljum veiða hrossagauk

við að borða faifíigla

Ekki í anda náttúruverndar
„Við skotveiði-
menn erum fylgj-
andi því að leyfa
veiðar á hrossa-
gauk og getum
fært fyrir því margvisleg rök.
Stofn hrossagauksins er
firnasterkur á íslandi og
þetta er geysUega erflður fugl
að veiða og þess vegna
myndu takmarkaðar skot-
veiðar ekki hafa nein teljandi
áhrif á stofninn. Þetta er fugl
sem er einfari, samlitur umhverfinu
og mjög hraðUeygur. Það er ekki
heiglum hent að veiða hann en hann
er mjög gómsætur. Um það get ég
borið vitni.
Hvað varðar aðra svipaða fugla þá
teljum við að spóinn þyldi ekki
mikla veiði hér á landi og lóan hefur
sérstakan sess í hjörtum okk-
ar íslendinga og þó hún sé
mikið veidd í öðrum löndum
þá höfum við ekki treyst okk-
ur tU að mæla með veiðum á
henni.
Aðrar þjóðir veiða í
nokkrum mæli þessa fugla
sem ég hef nefnt og það er tU
úrval gimilegra uppskrifta
tU þess að matreiða þá. Ég
hef smakkað t.d. heiðlóu úti í
PóUandi fyrir mörgum árum
og vissi þá ekkert hvað ég var að
borða því ég fékk bara uppgeflð nafn-
ið á pólsku og það liðu ár áður en ég
vissi hvað var á disknum.
En hrossagaukurinn væri verðug
bráð fyrir skotveiöimenn og ekkert
sem mælir gegn því að leyfa veiðar á
honum.“
„Þó menn hafi
veitt einhverja af
þessum fuglum
sér tU viðurværis
fyrr á tímum þá er
engin hefð fyrir því á síðari
tímum. Þó þessir stofnar
þyldu sjálfsagt einhverja
veiði þá skipa fuglar eins og
heiðlóa, spói og hrossagauk-
ur sérstakan sess í hugum
þjóðarinnar. Þetta eru vor-
boðamir og við fögnum þeim
en drepum þá ekki.
Við íslendingar vistum stóran
hluta varpstofns t.d. spóa og bemm
þannig ábyrgð á þessum fuglum fyr-
ir aUan heiminn. Það væri ekki í
anda náttúruvemdar að elta þessa
fugla uppi og drepa þá og ég tel að
það þjóni engan veginn hagsmunum
skotveiðimanna að berjast
fyrir því að það verði leyft.
Það myndi spUla ímynd skot-
veiðimanna og vekja andúð á
þeim og fyrirlitningu.
Það er vissulega rétt að f
sumum nágrannalöndum
okkar eru leyfðar veiðar á
þessum tegundum. Það er
ríkjandi tilhneiging í þá átt
að fækka þeim fuglategund-
um sem veiðar eru leyfðar á
og með því að taka upp veið-
ar værum við íslendingar að ganga
gegn ríkjandi viðhorfi í náttúru-
vernd.
Það er aUs ekki í anda náttúru-
vemdar að drepa fugla eins og þessa.
Við eigum frekar að njóta þeirra á
annan hátt með því að fylgjast með
þeim í sínu náttúrulega umhverfi.
Sigmar B.
Hauksson
formaöur Skotveiöi-
féiags íslands.
Olafur Nielsen
fuglafræöingur á
Aláttúrufræöistofrh
un íslands.
Nú flykkjast varpfugjar tll landslns í stórum stíl. Margar aðrar þjóólr borða fugla eins og heiðlóur, hrossagauka og spóa I stórum stíl en
fram til þessa hafa íslendlngar veigrað sér við því.
af lífi, hann svívirti fjölskylduheiður
ítala með opinbem friUulífi. Fjöl-
skyldan sem hann svívirti var svívirt
eins og þjóðin og afkomendur hans
lifðu af. Þetta var síðasta snjaUræði
Mussolinis. Og aftur er fólk að gera
því skóna að fasisminn hafl upp á eitt-
hvað að bjóða. Hvers vegna? Það er
vegna þriðja stigs þróunar á fornu
valdi aðalsins. Nú eru kosnir hinir
bestu menn. En vistkerfisbrestur er
boðaður. Hinir bestu menn eiga ekki
lausnir. Vísindamenn eiga ekki lausn-
ir. Það stefnir 1 uppgjör um hverjir
eigi að lifa af. Og þá er nærtækast að
líta svo á að gott fólk eins og við sjálf,
hér og þar, með sömu siði, sömu regl-
ur, sama mál og svo framvegis eigi að
lifa af. En það verða einhverjir aðrir
að verða fyrir vistkerflsbresti.
TU þess að skUgreina réttleysi
þeirra þarf á kjaftforum einstakling-
um að halda, sem buUa eitthvað um
sérgreint ágæti þess fólks, sem ætlar
að lifa af. Án þess að bægja fyrirsjáan-
legum vistkerfisbresti frá þá mun fólk
undirbúa uppreisn gegn sjálfu sér
eina ferðina enn. - Eins og þegar
bryddar á í Júgóslavíu nú.
Þorsteinn Hákonarson
Ummæli
Vélsleðaplágan
raunar aUt hið foma landnám Ingólfs
- að friðlandi fyrir vélsleðaplágunni
svo þar geti göngufólk notið friösæld-
ar, laust við vélsleðafret og bensín-
stybbu og án þess að eiga á hættu að
verða ekið niður af vélsleðafóntum."
Eiöur Guönason sendiherra, í Lesbók
Mbl. 29. apríl
Lítil fortíðarþekking
„Núna er sam-
gönguráðherra
strjálbýUsins farinn
að grafa í rústum
húsa brottrekinna
Reykvíkinga tU að
liðka fyrir siminnk-
andi flugumferð. En
svona haga menn
sér sem ekki hafa framtíðarsýn og
misskUja þá takmörkuðu þekkingu
sem þeir hafa á fortíðinni... Idjódíski
flugvöllurinn í Vatnsmýrinni er einn
erfiðasti þröskuldurinn í vegi fyrir
eðlUegri og æskilegri byggðaþróun."
Oddur Ólafsson blm., í Degi 29. aprfl
og Eimskip
„Ljóst er að Sam-
skip og Eimskip
lúta íslensksri lög-
sögu, en hin er-
lendu leiguskip
þeirra gera það
ekki; þar ræður lög-
saga þess rikis hvar
skipið er skráð. Ör-
yggishagsmunir íslenska ríkisins eru
af þeim sökum fyrir borð bomir ef
annað hvort þessara skipafélaga nær
tU sín íslenska hluta sjóflutninga
varnarliðsins."
Guðmundur Hallvarösson alþm.,
í Mbl. 29. apríl
Breytt gildismat
„Á hemámsár-
unum 1940-1945
breyttist gildismat-
ið mjög tU hins
verra ... Nú er mér
tjáð, að fólk selji
íbúðir sínar og
leigi heldur, ef
kostur er, tU þess
að geta spilað á verðbréfamarkaðn-
um. Þetta er ótrúlegt, en mun því
miður vera satt.“
Leifur Sveinsson lögfr.,
f Mbl.-grein 30. aprfl
Samskip
Áœtlun mín um að efla
leskunnúttu barna...
...gengur út ú að eyða
5 miHjörðum dollara til
viðbótar.
Hvernig hefur þú efni ú þessu
og skattalœkkunum líka?
Svona, þetta er lestrarácetlunin... %
Við lærum reikning senna.ufc
i
Þörfin á nýrri
st j órnmálahugsun
„Um margt verður bamfylkingin aó mma mein politiskan agreimng en nokkur ís-
lenskur stjómmálaflokkur hefur þolað hingað til. Flokkur með svona víða og óljóst
markaða stefnu er gersamlega tilgangslaus nema hann sé stór. “ «
Það var ekki auðvelt en ég lét mig
hafa það að kjósa tU formanns Sam-
fylkingarinnar mann sem lýsir því
yfir opinberlega að sjálfsagt sé að ís-
lendingar haldi áfram að vera í
NATO. Ég lét mig hafa það af þvi að
við sem ætlum að fara að stofna
Samfylkingu jafnaðarmanna verðum
að venja okkur á að hugsa um stjóm-
mál á aUt annan hátt en gert var í
Alþýðubandalagi, Alþýðuflokki eða
Kvennalista. Við stöndum frammi
fyrir því að tUeinka okkur nýja
stjómmálahugsun.
Eins og að tilheyra
þjóðfélaginu
Það eina sem sameinar samfylk-
ingarfólk og réttlætir þannig sam-
fylkingarbröltið er að vUja mynda
sameiginlegan stjórnmálavettvang
fyrir hag þess fólks sem liflr af því
að selja vinnu sína og telst því öreig-
ar í marxískum skUningi. Af því
leiðir væntanlega samstöðu um viss
einstök mál, aUt að því af sjátfu sér,
svo sem um að svipta sægreifana
gjafakvótanum. En um margt verður
Samfylkingin að rúma meiri póli-
tískan ágreining en nokkur íslensk-
ur stjórnmálaflokkur hefur þolað
hingað tU. Flokkur með svona viða
og óljóst markaða stefnu er gersam-
lega tilgangslaus nema hann sé stór.
Við hljótum að vera að stofna
flokk fyrir 40-50% kjósenda. Við eig-
um eftir að safna um það bU helm-
ingi þess fylgis, miðað við síðustu
skoðanakannanir, og það gerum við
aðeins með þvl að virða
skoðanir sem ná aUa leið-
ina miUi Vinstri grænna og
SjálfstæðisQokks.
Ef vel tekst tU verður
Samfylkingin einn helsti
átakavettvangur islenskra
stjórnmála, staður þar sem
stefna verður mótuð, mál-
um miðlað, meirihluti lát-
inn hafa sitt fram eftir að-
ferðum og reglum sem eng-
in leið er að setja fyrir-
fram. Breski sagnfræðing-
urinn og marxistinn E.P.
Thompson varð seinast frægur fyrir
baráttu sína gegn kjamorkuvígbún-
aði og hefði örugglega verið róttæk-
ur alþýðubandalagsmaður og her-
stöðvaandstæðingur á Islandi. Hann
sagðist einhvern tímann vera í
Verkamannaflokknum því það væri
nánast eins og að vera í þjóðfélaginu.
Með því átti hann væntanlega við að
það væri hlutverk ábyrgs samfélags-
borgara að vera í marktækum
stjómmálaflokki og þá kæmi enginn
annar en Verkamannaflokkurinn tU
greina í landi sínu. Besta hugsanlega
framtíð Samfylkingarinnar er að
hún verði þess konar flokkur meðal
íslendinga.
Listin að vera í stórum
krataflokki
Ég hef örlitla reynslu af því sem
Thompson var að tala um, því aö ég
var í London í tvö ár á áttunda ára-
tug aldarinnar. Þá var Verkamanna-
flokkurinn í stjóm og eng-
inn raunhæfur róttækar^
kostur tU í breskum stjóm-
málum, ólíkt því sem hér
er, vissulega. Aðeins örlítUl
og áhrifalaus kommúnista-
flokkur taldist tU vinstri við
Verkamannaflokkinn. Mað-
ur hélt stíft með vinstriarm-
inum í Verkamannaflokkn-
um á móti hægriarminum,
með Michael Foot og Tony
Benn gegn WUson og
CaUaghan. En maður hélt
alveg jafnstíft með WUson
og CaUaghan gegn íhaldinu. Ég tók
aldrei neinn þátt í pólitísku starfi
þama, fylgdist bara með, en síðan
þykist ég samt hafa nasasjón af
þeirri list að láta hjarta sitt slá með
stórum krataflokki.
Breski Verkamannaflokkurinn
átti raunar eftir að bila á þessari
innri samstöðu sem hann byggðist
alltaf á. Fáum árum eftir þau sem ég
var að lýsa missti hann þingmeiri-
hlutann, vegna þess að honum og
verkalýðshreyfingunni tókst ekki að
vinna saman. Það fengu þau líka
borgað ótæpUega með löngum vetri
Thatcher-tímans. Segja má að þar
hafi komið í ljós að betra hefði verið
að sýna pólitískum samherjum meiri
tiUitssemi og spUa minna upp í
hendurnar á höfuðandstæðingum.
Það kann að vera hoUur lærdómur
fyrir Samfylkingu jafnaðarmanna í
upphafl.
Gunnar Karlssnn —
Gunnar Karlsson
prófessor