Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.2000, Blaðsíða 29

37
LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 2000________________
jPV__________________________________________________________________________________________________Helgarblað
Golt að virma meö Hraini
Márgir urðu hissa þoear frétl-
ir bárust af því að Myrkrahöið-
inginn hefði fallið vel i kramið a
kvikmymiabálíðinni i Koreu.
ekki sist veena þess að aðsókn á
myndina hér heima var dræm og
gagnrýnendur gáfu henni ekki
góða dónta.
„Fólk' var huið að damia mynd
ina fyrir fram. Að hun hafi ekki
iengið góða aðsókn hérna heima
held ég að sé að miklu leyti
vegna þess að fólk var að spá i
firafn sem karakter en ekki sern
leikstjóra. l-’oik hefur svo sterkar
skoðanir a honum þó það þekki
hann ekki neitt. A endanum er
þetta samt eingóngu spurning
um smekk þegar fólk loksins gef
ur myndinni tækil'æri. Hun hef
ur ákveðin Hrafnseinkenni en er
l ika aftur á móti mjög sterk saga.
Þetta er ekki „feel good“-mynd
heldur ögrar hún og sumir eru
ekki tilbimir í það." segir Sara
Dögg sem fékk sjálf að heyra
ýtnsar sögusagnir um Hrafn frá
hinum og þessum þegar Ijóst var
að hún fengi hlutverk i mynrt-
inni.
„Hann er mjög umtalaöur
maður og flestar þessar sögur ör-
ugglega meira og minna upp-
spuni. Þessar sögusagnir urðu
hara til þess að ég varð æstari i
aö fá hlutverkið þvi þá vissi ég
að þetta yrði engin venjuleg
rcynsla," segir Sara.
Hvernig var svo aö vinna meö
honum?
„Þaö reyndist svo ekkert mál.
Hann var reyndar alltaf i upp-
hafi aö testa mig og athuga
hvernig ég
myndi
bregð-
visl virkileg lifsreynsla að vera
jjóshærð stúlka i 1-Takklándi
..Kg átti að mæta mjög
snemma i vinmnia á morgnana
og unt helgar. 'þegar ég var að
taka Metróinn, þá lenfi ég oft í
óþægilegu ároiti frá l’ólki sem
vat’ á leiðinni heim nfrtjamminu.
Maður var orðinn frekar pirrað-
ttr a þessu ifj langaði mest til
þess að liia a w>r hárið. Þegar ég
kom heim ttm sinnanð faltaði ég
að ég var prðin cins og strákur i
klæðahttrði og var farin að
klæða af mér allt sem var kven-
legt.. Ég var í víðum busum,
hettupeysu, meö rlerhftfu og I
strigaskóm. „Guð minn góðnr. ey
er orðin púkó. hvað gerðisi?"
hugsaöi ég og þá faliaði ég að
þetia var vórn lil að lála ekki
raka eftir sér og skríða með fram
véggjum. Það tnk mig svolitinn
lima að komast yfir það,“ segir
Sara sem ekki er hægt að segja
annað ttnt en að sé mjög kvenleg
þegar hún ma-tti i þetta viötal.
með lakkaðar negiur. í opnum
hæinskóm og hleikum hol.
var 1 jóshferðtir. Sumfei’ðanienn
mjnir taka þa ttpp haikling frá
kvikmyndahátiðinni og sy na
þeim myncl af mér oy þegar þ;er
átúiðu sig á þvi að eg vairi leik-
kona þá kontu þær og háðu mig
um eiginhandaráritun þ<i þær
vissu ekkert hvvr ey; var Þannig
áfli ég mjiig súrrealiska uppliftin
þarna í þessari lest. Guð ntinn
góður, hvað hafði eg unnið mer
til frægðar og gert sem skipti
máli9 Mer lannst ég vera i öðr
um heiroi. Svo þegar jtær eru
farnar og ég stóð upp til þess að
athu'ga hvort við værum á réttri
stóð þá kom til min miðalrlra
kona sem var ;í leið ul nr lest
inni. Hún hneigði siu og heygði
og svhrti mér virðingu oy færði
mér tyggjóplotu. F.g hélt fyrst að
hún værj nð losa sig við þetla og
ég ætti að henrta þessu fyrir
hana og éy; skildi ekki hver
meiningin var. Þá hara vildi htin
læra mér eitthvað en var ekki
með neitr aniiað. Mér fannst
þetta eitthvað svo lállegt. Tyggjó
er nokluið sem maður stingur
upp í sig daglega en þarna var
þetta orðiö að einhverju stór og
merkileg gjöf, yjörsamieya fra
hjartanu," segir Snra sem gaf
eiginhandaráritanir fra hægri til
vinstri í partíinu sem haicljð var
eftir úrsiitín.
Hvaóa þýðin.uu hafa /hv-í.sí vertY
launfyrir þin?
„Þetta var náttúrlega mikil
viðurkenning fyrir mig að fá
þessi verðlaun ou hvatning til
frekari frama a leiklistarsviðinu.
Besta viðurkenningin *,em hægt
að fá er þo ntanns eigin. Til þes.s
þarf niaður alltaf aö gera silt
besta. Kf maður er nógu einlæg-
ur í því sem maður er að gera þá
mun manni ganga vel," segir
Sara af einlægni og veit greini
lega hvaö hún vil).
■snæ
ast við hintt og þessu en ég hef
ekkert nema gott eitt nro Hrafn
að segja og við erum ágætisfélag-
ar." segir Sara.
Nú eru þau orö liöfó efíir
Hrafni. aö þú hafir sntt. allar t.H
finningarnar inn í þig o.y ekki
þurft. aö gretta þii; til þess aö tjó
þig...
„Ætli Hrafn eigi ekki víð að
þetta sé ekki spuvningin nm að
í'eika heidur að v'éra. Kg vii alls
ekki hljötria eins ög ég viii alll
um leiklist en ég helrt að það sé
mikilvægt að maöur gieymi sér í
leikmtm þannig að maður geri
hlutina án þess að httgsa. Kf það
er satt sem þft ert að upplifa þá
þarftu enga tilburði," segir Sara
sem er að sjálfsögðu ánægð nteð
komment Hrafns
manna úrtakið þegar ág hætti
við vegna þess að námið var fjög-
ur ár og mér fannst ég ekki vera
tilhúin fyrir skiilclhmdingnna.
Kg átti eftit’ að gnra svo margt og
mér fannsl ég yrði að viða að
mer lifsreynslu til þess að ég
hefði eitthvað að segja frá þegar
ég loksins fongi menntunina.
Ntina finnst mér fara að vera
kontinn timi á það," segir Sara
sem hefur þó a þessnm I árum
náð sér i viusa lifsreynslu. M.a
for hún aftur til Frakklands
ásamt kærastannm. Atla Ragn-
ari. og bjo þar og vann á hóteli í
háift ár árið 1999.
Pariö hitrist fyrst i reiðskóia
þegar það var 12 ára en leiðir
þess lágtt ekki aftur saman fyrr
en 10 árum seinna,
„Við vorum voðalega skntin
hvort i öðru þarna i reiðskólan-
itm en þorðum ekkert aö sogja.
Það var voðalega sæt sumarást."
segir Sara og flissar.
„Af Frökkunum lærði eg að
rtrekka rauðvín. Maður lærði að
meta lifsins lystisenniir og læröi
hófið." segir Sara
en það
var
Vili i leðklistarnám
í rtag vinnur Sara sem flug-
freyja hjá Flugiélagi l’síands sem
hún telur þó ekki vera sitt fratn-
tiðarsta rf.
„Það er svo margt sem ntig
langat’ til þess að gera og ævin á
öruggiega ekkl eft.ir að endnst
tnér til þess að gera þaö en
eitt af því er að ná mér i
1 e i ldis tármenn t u n. K g
held að sú menntun sé jm
bara góð fyrir hvern 0%
sem er þvi þetta nám j||
felur i sér mikln if
sjálfskönnun." segir ’
Sara Dögg og heidur ijfi
„Kg sótti urn Loik
listarskólann þegar
eg var aö leika í T
myncff1im'~4)g var
komin t 30
Eftírsótt i kóireia
I Kðreu var revnrtar sama upp
á teningnum. Sara fékk þar lika
mikla alhvglí en að hennar
sftgn var það hara goð upplif-
„I eitt skiptiö var ég i
lest með fólki frá hátið-
inni og vontm við að
skoða hæinn. Fyrir
framan okktir eru tan
ingsstelpur sem fara
aö fliss.i og eru
alltaf að t.aka um
andiitið á sér.
r.oksins gátuni
við skilið að
þa-r voru að
k royna að
koma því
i n frani-
|, færi aft
,i þéim
I I ^ fyndist ég
Hp fr) Maður lékk
Wf' ■ l náttúrlega
w bara aihvgli
ragl af þvt að
V. ,N> maður
Langar í leiklistarnám
„Það er svo margt. sem mig langar til þess aö gera og ævin á ör-
ugglega ekki eftir að endast mér til þess að gera þaó en eitt af þvi
er að ná mér í leiklistarmenntun. “
OV-myndir Hilimar Por
i
i