Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2000, Blaðsíða 20

20
Helgarblað
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000
I>V
"WL ær eru ófáar sögumar sem
/ J hafa gengið um fólk sem
elskast á háværan hátt.
Nokkrum sinnum á sl. árum hafa
fjölmiðlar fjallað um ófremdará-
stand sem skapast hefur í fjölbýlis-
húsum sökum þess að einhverjir í
húsinu njóta ásta heldur of hátt.
Eitt þekktasta málið af þessum toga
kom upp í Kópavoginum fyrir
nokkrum árum og voru áhyggjur
íbúa hússins svo miklar að málið
kom til kasta Húseigendafélagsins
og félagsmálaráðherra.
Atlot yfir landsmeðaltali
Sigurður Helgi Guðjónsson, lög-
fræðingur hjá Húseigendafélaginu,
er talinn vera sérfræðingur í há-
værum ástarleikjum.
„Annað veifið koma svona mál til
okkar kasta - rétt eins og allar
mannlegar athafnir sem fara úr hófi
fram og geta orðið tilefni til ágrein-
ings í fjölbýlishúsum," sagði Sigurð-
ur þegar haft var samband við
hann.
„Eitt mál stóð þó eftirminnilega
upp úr og áttu átökin sér stað í fjöl-
býlishúsi í Kópavogi. í einni íbúð
hússins voru stundaðir ástarleikir
af svo mikilli íþrótt, ákefð og þoli að
flestir landsmenn stóöu á öndinni.
Að sögn nábýlinga voru ástarleik-
imir a.m.k. þrir á dag og stóðu í
þrjá tíma hver og hafði gengið á
þessu linnulaust í sjö mánuði. Sömu
nágrannar sögðu frá því að fyrir-
gangurinn og hljóöin sem fylgdu
ástarleikjunum minntu á bland af
bamsgráti og spangóli í hundi.
Þessi atlot voru að sjálfsögðu langt
yfir landsmeðaltali og segir mér svo
hugur að það hafi lækkað risið á
mörgu meðalljóninu við þessi tíð-
indi,“ segir Siguröur og augljóst er
að málið vakti alvörublandna
kátínu innan Húseigendafélagsins.
Óp og læti
Málið vakti mikla athygli fjöl-
miðla landsins og í kjölfarið er talið
að margir íslenskir karlmenn hafi
efast um manndóm sinn og frammi-
stöðu. Upp úr kafinu varð meira að
segja til limra um málið og er hún
svohljóðandi:
Ást þeirra var eins og atglíma,
athöfnin tóh engan smátlma,
jyrst kom óp og hún stundi,
nœst kom gelt sem í hundi,
og svo þindarlaust áfram í þrjá tíma.
Sigurður bætir því við að þessi
samanburður sem landinn fékk hafi
verið fremur óhagstæður og hafi
hann meðal annars fengið að finna
fyrir því.
„Við heiðurshjónin bjuggum í tíu
ár í Kópavogi áður en við fluttumst
í Mosfellsbæ. Þegar þetta mál komst
i hámæli hafði konan mín á orði við
mig að við hefðum aldrei átt aö
flytja úr Kópavoginum," segir Sig-
urður og slær á lær sér.
En á alvarlegri nótum bætir Sig-
urður við að sambýlisfólk parsins í
Kópavogi hafi leitað á náðir Húseig-
endafélagsins og viljað vita hvort
þeim væri skylt að þola þessi óp og
læti.
„Ég sagði þeim að það væri „loð-
ið og teygjanlegt og afstætt í tíma og
rúmi“ hvað mætti og mætti ekki í
þessum efnum. Það eru ekki til
neinar reglur eða staðlar um það
hér á landi eða hjá Evrópusamband-
inu um hvað er hæfílegt hljóð í
svona leikjum eða hversu oft fólk
mætti leggja stund á ástarleiki.
Fólkið kvaðst hafa undir höndum
segulbandsupptöku af óhljóöunum
tU að sanna sitt mál og lyftist ég aU-
ur upp við það og baö fólkið endi-
lega að koma henni til mín sem
allra fyrst tU þess að ég gæti kann-
að hvort það væri löglegt sem þar
færi fram.“
Dráttur á segulbandí
Að yfirveguðu máli komst Sigurð-
ur að því aö best væri að fá nokkra
valinkunna lögfræöinga tU þess að
vera meödómendur í málinu með
honum og hafði hann því samband
viö nokkra kunningja sína. Flestir
sem Sigurður haföi samhand við
voru óðir og uppvægir tU þess að
taka þátt í dómnum. í kjölfarið á
þessu kom erfiöur tími hjá Sigurði
Ótrúleg læti
Fyrirgangurinn og hljóöin sem fylgdu ástarleikjunum minntu á bland af barnsgráti og spangóli í hundi. Þessi atlot voru aö sjálfsögöu langt yfir landsmeöaltali.
Ekki eru allir sammála um ágæti háværra ástarleikja:
Þrisvar á dag -
þrjá tíma í senn
- sögðu sárþjáðir Kópavogsbúar um atlot fólks í sama stigagangi
Siguröur H. Ragnheiöur
Guöjónsson: Eiríksdóttir:
„Loöiö og teygjan- „Strákar eiga aö
legt.“ stynja meira. “
þar sem það varö dráttur á að spól-
an kæmi.
„Ég varð fyrir stanslausu áreiti
og dundu á mér endalausar hring-
ingar og eftirgangur af hálfu þess-
ara meðdómenda minna. Loks kom
svo spólan og þá kom í ljós að þar
var ekkert aö heyra nema skruðn-
ingar og gelt í fjarska - svona faUeg
smala- eða réttarstemning. Ég vissi
að þetta yrðu meðdómendum mín-
um gríðarleg vonbrigði og lagði því
ekki í það að segja þeim frá því
hversu ómerkUegt þetta væri og
ákvað því að fara bara í felur. Ég
lenti í ónáö hjá þessum mætu
mönnum og sumir þeirra eru enn
þann dag í dag óvinir mínir,“ lætur
Sigurður hafa eftir sér og augljóst
er að honum er skemmt.
Mlnn tíml mun koma
Þetta sama mál - „óp og stunu-
málið" eins og það er stundum kaU-
að - kom tU kasta æðstu yfirvalda
og lenti m.a. á borði þáverandi fé-
lagsmálaráðherra, Jóhönnu Sigurð-
ardóttur.
„Jóhanna er kona sem má ekkert
aumt heyra eða sjá og hringdi því i
mig þegar búið var að hafa sam-
band við hana. Hún bað mig um að
sitja með sér á fundi tU þess að
leggja mat á lögmæti þessara at-
hafna sem fram fóru i Ópavoginum.
Á fundinum sátu svo ég og Jóhanna
í hálfan annan tíma og hlustuðum á
þessar lýsingar aftur og aftur.
„Þrisvar á dag, þrjá tíma í senn, sjö
mánuöi samfleytt - bamsgrátur og
gelt.“ Tvær konur úr húsinu tóku
meðal annars að sér að líkja eftir
hljóðunum sem þær heyröu og önn-
ur grét eins og smábam og hin gelti
og spangólaði eins og hundur. Við
Jóhanna vorum þarna í miklum
vandræðum með að meta það hvort
þama væri um að ræða löglegar at-
hafnir og hljóð. Við komumst ekki
að sameiginlegri niðurstöðu á þess-
um fundi, en þegar ég gekk frá Jó-
hönnu þetta kvöld sat hún og horfði
svona dreymandi út í loftið og mér
heyrðist hún tauta svona við sjálfa
sig: „Þrisvar á dag, þrjá tíma í senn
- þrisvar á dag, þrjá tíma í senn.
Hvenær skyldi minn tími koma?““
Að sögn Sigurðar er þetta eitt
merkilegasta dæmiö um hávært
kynlíf sem hefur borist Húseigenda-
félaginu, en vissulega hafi samtökin
fengiö fleiri mál til sín sem hafi
snert þetta sama viðfangsefni, „en
ekkert sem kemst í líkingu við
þetta“, segir Sigurður að lokum og
tárast af hlátri.
Röddin og kynlífið tengt
En hvað er til ráða? Er eitthvað
hægt að gera til þess að draga úr
hljóðum sem fólk gefur frá sér við
ástarleiki? DV leitaði á náðir Ragn-
heiðar Eiriksdóttur hjúkrunarfræð-
ings og kynlífsráðgjafa.
„Röddin og kynlífið virðast vera
tengd á einhvem hátt, í það
minnsta halda því margir fram sem
eru að pæla í gömlum kynlífsfræð-
um á borð við Tantra. Sumir hafa
gengið svo langt að líkja leggöngun-
um við hálsinn, en hvorttveggja eru
sívalir gangar með slímhúðarlím-
ingu. Sökum þessa draga sumir
hverjir þá ályktun að konur sem
eiga erfitt með að fá fullnægingu
sleppi sér ekki alveg og leyfi ekki
röddinni aö koma með. Með því að
gefa sér lausan tauminn og gefa frá
sér hávær hljóð er verið að losa um
hömlur og getur það haft magnandi
áhrif á fullnægingu viðkomandi,"
segir Ragnheiður.
Ekki hemja þig
Ragnheiður segir að þrátt fyrir að
sumir segi að hávært kynlíf minni
þá á lélegar klámmyndir og að þeg-
ar konur góla frá sér allt vit sé ver-
ið að apa eftir þeim, sé hún ekki
sammála því.
„Ég held að það sé mjög mikil-
vægt að fólk sé ekki aö hemja sig að
þessu leyti. Ef fólk er þeim mun há-
værara þá verður það einfaldlega að
fá sér einhverja einangrun. Svo get-
ur verið að fólk sem vant er að gefa
frá sér mikiö af hljóöum fái nýja
vídd í kynlífið ef það reynir að þegja
á meðan á átökunum stendur. Þetta
þarf fólk endilega að prófa.“
Strákar eiga að stynja!
Ragnheiður hefur töluverðar
áhyggjur af karlpeningnum sem
virðist alltaf vera hljóður sem gröf-
in á meðan þeir taka þátt i kynlífi.
„Það er mjög algengt að karlmenn
séu að reyna að bæla niöur öll hljóð
og séu fremur stressaðir með þetta
og haldi jafnvel að þeir verði asna-
legir. Ég hvet karlmenn til þess að
stynja aðeins meira, en ég þekki
þessa hlið mála að sjálfsögðu betur
þar sem ég legg sjálf lag mitt við
karlmenn,“ bætir Ragnheiður við
ófeimin og skellihlær.
Ragnheiður þekkir ekki til þess
að fólki líði illa yfir því sökum há-
vaða sem það gefur frá sér við ástar-
atlot - oftar heyrist eitthvað frá
brjáluðum nágrönnum vegna þess-
ara hluta.
„Konur sem eiga erfitt með að fá
fullnægingu eiga samt oft við það
vandamál að stríða að þær eru aö
hemja sig og þar á meðal röddina.
Oft eru þær því einhvers staðar
djúpt inni i sér hræddar við að
sleppa sér og verða of berskjaldað-
ar. Þetta getur verið heilmikið mál í
fullnægingarvanda hjá konum,“
sagði Ragnheiður að lokum, en
vekja skal athygli á því aö Ragn-
heiður ætlar einmitt að halda nám-
skeið í vetur fyrir konur með full-
nægingarvanda. Njótið vel.
-ÓRV