Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.2000, Blaðsíða 15

14
3;
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
VTsir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: ísafoidarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Aðhald Seðlabankans
í byrjun þessa mánaðar hækkaði Seðlabankinn stýri-
vexti sína og sendi þar með enn ein skilaboðin um að
bankinn myndi ekki gefa eftir í viðleitni sinni að beita
aðhaldssamri stefnu í peningamálum. Slikt er ekki að-
eins fagnaðarefni heldur einnig nauðsynlegt, þrátt fyrir
að öll merki séu um að uppsveiflan í efnahagslífinu sé að
baki. Sá mikli og stöðugi vöxtur sem íslendingar hafa
notið á undanförnum árum hefur skapað töluverða
hættu á að krónískt ístöðuleysi íslendinga í góðæri valdi
verulegum efnahagslegum erfiðleikum á komandi árum.
Ákvörðun Seðlabankans um hækkun vaxta var „tekin
í ljósi þess að horfur um verðbólgu á næsta ári höfðu
versnað vegna lækkunar á gengi krónunnar og áfram-
haldandi mikillar spennu á vöru- og vinnumarkaði“.
Mesta hætta sem nú steðjar að íslensku efnahagslífi er sú
mikla spenna sem er á vinnumarkaði og sú staðreynd að
vísbendingar eru. um að verulega hafi hægt á framleiðni-
aukningu. Likt og Seðlabankinn bendir á er hætt við að
launahækkanir valdi aukinni verðbólgu, að óbreyttu. Á
móti kemur að verri afkoma fyrirtækja, hærri vextir og
mikill innflutningur á erlendu vinnuafli vinna gegn
launaskriði á komandi misserum.
Seðlabankinn bendir á að þrátt fyrir aukið aðhald í
ríkisfjármálum á siðustu tveimur árum sé mikilvægt að
auka aðhaldið enn frekar í ljósi innlendrar eftirspurnar
og viðskiptahalla. Augljóst er að sérfræðingar Seðla-
bankans eru ekki hrifnir af því að góð afkoma ríkissjóðs
verði notuð til að lækka álögur á einstaklinga og fyrir-
tæki og skapa þeim tækifæri til nýrrar sóknar. Innan
Seðlabankans hafa hugmyndir um skattalækkanir alltaf
átt erfitt uppdráttar, óháð ástandi í efnahagslífinu. Stað-
reyndin er hins vegar sú að lækkun skatta þarf ekki að
leiða til aukinnar verðbólgu eða ólgu i efnahagslífinu.
Lægri opinber gjöld á vöru og þjónustu geta til dæmis
unnið gegn verðbólguþrýstingi vegna lækkandi gengis ís-
lensku krónunnar.
Vandi Seðlabankans liggur í því að lækkandi gengi
krónunnar hefur veikt aðhald peningastefnunnar og ekki
sist þess vegna skiptir miklu að bankinn slaki ekki á
klónni. „Seðlabankinn mun reka aðhaldssama peninga-
stefnu þar til ótviræð merki sjást um að úr ofþenslunni
dragi og að verðbólga stefni örugglega á það stig sem er
í viðskiptalöndunum,“ eins og segir í nóvemberhefti Pen-
ingamála bankans.
Á réttri leið
Ákvörðun Geirs H. Haarde fjármálaráðherra að lækka
þungaskatt á stærstu bifreiðar er skynsamleg, þó halda
megi því fram að hún gangi ekki eins langt og hægt hefði
verið. En skrefið er í rétta átt og gefur enn og aftur til-
efni til að ætla að fjármálaráðherra og rikisstjórnin séu
tilbúin til að lækka álögur á almenning og fyrirtæki.
Fyrir skömmu var tilkynnt um verulega hækkun
barnabóta og minni tekjutengingu þeirra, sem er fram-
faraspor. Forsætisráðherra og fjármálaráðherra hafa
báðir gefið til kynna að eignarskattar verði afnumdir,
enda í eðli sinu ranglátir skattar. Þannig þokast í rétta
átt og það er fyrir mestu. Lítil skref til framfara eru betri
en stöðnun.
Óli Björn Kárason
~$r
______________________________________________MIDVIKUDAGUR 8. NÓVEMBER 2000_ MIÐVIKUDAGUR 8. NÓVEMBER 2000
DV Skoðun
Gengisfelling kennslunnar
í nýlegri grein í DV skrif-
ar Guðmundur Andri
Thorsson um það hve þung-
bært sé að þurfa að horfa
upp á sífelldar kjaradeilur
kennara. Liklega eru flestir
á þeirri skoðun og kennarar
ekki síst. Ein ástæða þess
að kjaramál kennara kom-
ast ekki í eðlilegt horf er að
stjórnvöld ráða að mestu
leyti framboði á starfskröft-
um þeirra sem að kennslu
mega starfa.
Undanþáguleiðfn
frekar formsatriði
Menntamálaráðherra hefur vald til
að heimila ráðningu fólks sem hefur
ekki kennaramenntun en sækir um
undanþágu til að mega starfa við
kennslu. í orði er undanþáguleiðin
þyrnum stráð en í raun er hún frekar
formsatriði því flestir sem sækja um
undanþágu fá hana. Þetta atriði gerir
að verkum að lögmálið um framboð og
eftirspurn fær aldrei að ráða launum
réttindakennara. Þegar eftirspurn er
meira en framboð er venjulega svar
markaðarins það að bjóða betur.
í þessu tilfelli þarf ekki að bjóða
betur því framboðið er aukið
með því að opna á starfsleyfi
til þeirra sem ekki hafa
kennaramenntun. Á þennan
hátt kemst vinnuveitandinn,
sem í flestum tilfellum er ís-
lenska ríkið, upp með að
greiða ekki markaðsvirði
fyrir kennsluna með þegj-
andi samþykki þjóðarinnar.
Afleiðingarnar eru síendur-
tekin kennaraverkfóll.
Lögverndun -
jafnræöisreglan
Þetta er líklega einsdæmi
meðal stétta sem byggja á
lögverndun. Hver myndi fela lag-
hentum og duglegum nánunga með
próf i tölvunarfræði að byggja hús
eða grafa skurð ef hann væri hvorki
smiöur né með vinnuvélapróf? Hver
vildi fela næsta laghenta manni með
skrúfjárn að endurnýja raflagnir í
ibúðinni? Hvað myndu þessar stéttir
segja ef ráðherrar tækju að sér að
veita undanþágur frá lögverndun
þeirra til að bæta úr mannfæð í stétt-
inni? Eflaust myndi aðsókn í rétt-
indanám þeirra minnka. Getur veriö
að þessi mismunun á lögverndun
Ragnar Geir
Brynjóifsson
kerfisstjóri og forritun-
arkennari viö Fjöl-
brautaskóla Suöur-
lands á Selfossi.
„Fyrsta skrefið í rétta átt hlýtur því að vera sú að
kennarstéttin ein með umboðið til að veita undanþág-
urnar. Þá mun lögmálið um framboð og eftirspurn
strax fara að hafa áhrif og því meiri sem tímar líða. “ -
Kjaramál kennara rœdd á Grand Hótel í sept. sl.
stangist á við jafnræðisreglu stjórn-
arskrárinnar?
Umræðan um lögverndunina er
ekki ný af nálinni og andmælendur
hennar benda gjarnan á réttinda-
lausa en vel menntaða menn sem
starfa að kennslu en sækja verða um
undanþágu. Einnig hefur verið nefnt
að erfltt sé að fá kennara til starfa úr
ákveðnum greinum og ekki myndi
takast að manna stöðumar ef ekki
væri opið á þessa möguleika.
Fyrsta skref í rétta átt
Málamiðlun er því líklega besti
kosturinn, nefnilega sú að kennara-
stéttin sjálf fái að hafa síðasta orðið í
undanþágumálum en ekki ráðherra.
Þá myndi undanþágum líkast til
fækka. Það þarf enginn að segja að
ekki fengist réttindafólk ef boðið
væri upp á laun sem væru vel sam-
keppnisfær við það sem gengur og
gerist hjá hverri stétt fyrir sig.
Fyrsta skrefið í rétta átt hlýtur því
að vera sú að kennarastéttin fari ein
með umboðið til að veita undanþág-
urnar. Þá mun lögmálið um framboð
og eftirspupn strax fara að hafa áhrif
og því meiri sem tímar líða.
Ragnar Geir Brynjólfsson
Baneitruð blanda
Umflöllun DV um árangur Sivjar E1 Grillo-málinu kom undirrituðum
Friðleifsdóttur umhverflsráðherra í spánskt fyrir sjónir, en þar kvað við
„Siv Friðleifsdóttir hefur það eitt til saka unnið (fyrir
utan það að vera kona) að vera ung, valdamikil, klár
og glœsileg. Baneitruð blanda í augum þess sem er upp-
fullur af kvenfyrirlitningu. “
Bryndís
Hlöðversdóttir,
þingkona fyrir
Samfylkinguna.
nokkuð nýjan
tón í umfjöllun
íjölmiðla um
verk ráðherra.
Fyrirsögn frétt-
arinnar var „Siv
er hörkustelpa“,
sem er nokkuð
nýstárlegur upp-
sláttur þegar ráð-
herra á í hlut.
Eða hverjum
hefði ekki brugð-
ið ef blaðið hefði
kynnt fjárlaga-
frumvarp Geirs
H. Haarde með fyrirsögninni „Geir
er hörkugæi" eða hugsanleg afrek
Árna M. Mathiesen undir uppslætt-
inum „Árni er góður gaur“.
Kvenfyrirlitning í nýjum hæðum
Allt þetta er þó harla léttvægt í
samanburði við skrif Dagfara þann
4. október sl. Þar er umhverfisráð-
herra velt upp úr óþverra af þvi tagi
að ekki verður setið þegjandi undir
slíku. Yfirskriftin er „Risandi hörku-
stelpa“.
í skrifum Dagfara nær kvenfyrir-
litningin nýjum hæðum í íslenskri
blaðamennsku og látum við nægja
að vitna í nokkrar klausur, þótt af
miklu sé að taka: „Siv tókst með
kvenlegri mýkt sinni, brosi og
stelpuflissi að fá ráðherra ríkis-
stjórnarinnar til að rísa upp á já-
kvæðu nótunum og afhenda sér
hundrað milljónir á silfurfati til að
lyfta E1 Grillo sem legið hefur flatur
á hafsbotni í hálfa öld.“
Síðar segir: „Dagfari á sér draum
um að vera fluga á vegg á ríkis-
stjórnarfundi þegar Siv vefur
körlunum um
flngur sér i
stutta pilsinu
með breiða bros-
ið og fær sinu
framgengt. Ætli
ráðherrafrúrnar
hafi ekki áhyggj-
ur af þessum
fundum?"
Þórunn Svein- Afsökunar-
bjarnardóftir, beiöm rit-
þingkona fyrir stjóra DV
Samfylkinguna. Dagfari er
þess fullviss að
Siv hafi með fegurð sinni, flissi og
kvenlegri mýkt tekist að fá þessu
þjóðþrifamáli framgengt i ríkis-
stjóminni. Ekki getur það verið
vegna þrautseigju, ákveðni eða
stefnufestu hennar í málinu sem aðr-
ir ráðherrar ríkisstjórnarinnar
(kvenkyns eða karlkyns) féflust á
málflutning hennar. Slíkt dettur
Dagfara ekki í hug. Siv Friðleifsdótt-
ir hefur það eitt til saka unnið (fyrir
utan það að vera kona) að vera ung,
valdamikil, klár og glæsileg. Baneitr-
uð blanda í augum þess sem er upp-
fullur af kvenfyrirlitningu.
Við erum þeirrar skoðunar að rit-
stjórar DV skuldi umhverfisráð-
herra afsökunarbeiðni vegna þess-
ara dæmalausu nafnlausu skrifa. Að
auki snerta skrif á borð við þessi all-
ar konur sem starfandi eru i stjórn-
málum, þar sem þau opinbera við-
horf sem við vorum að vona að
heyrðu til liðinni tíð. - Skrifln í Dag-
fara minna okkur óþyrmilega á að
svo er því miður ekki.
Bryndís Hlöðversdóttir og
Þórunn Sveinbjarnardóttir
a landsliðsins fyrir HM í Frakklandi
Ekki hægt að gera meira
Hysja upp um sig buxurnar
„Við eru búnir að
gjömýta þann
tíma sem lands-
liðið fær. Við
fáum einungis
rúman mánuð tfl undirbún-
ings og ég myndi segja að
við værum búnir að skapa
okkur mjög fín verkefni fyr-
ir HM. Það er í raun ekki
hægt að gera meir því meiri
tími er ekki í boði. Strákam-
ir í þýsku defldinni koma
ekki heim fyrr en 2. janúar en ég
byrja hins vegar með þá menn sem
leika hér á landi í æfingum 18. des-
ember. Undirbúningur mið-
ast að mörgu leyti við hvern-
ig þýska deildin er leikin og
hún verður ansi þétt leikin
fram að áramótum. Það sér
það hver maður að ekki er
hægt að setja þetta fastar
niður. Allar þjóðir í Evrópu
búa við sama ástand og i
þessum efnum en núna eru í
gangi stórmót á hverju ári
og erfitt fyrir vikið að finna
vináttuleiki. Það eru tvær
helgar á lausu til leikja í allan vet-
ur.“
r„Ég er orðinn
verulega þreyttur
á að tala um und-
irbúning islenska
landsliðsins 1
handknattleik fyrir stórmót.
Menn hafa oftar en ekki gert
í buxumar og það er hlut-
verk þeirra manna sem fara
til Frakklands að hysja upp
um sig buxurnar og standa
sig vel í eitt skipti fyrir öll.
Undirbúningurinn er í sjálf-
u sér hvorki betri né verri en hann
hefur veriö áður en menn hafa
hvorki haft getu né nennu til að
gera betur. Þar af leiðandi
erum við þar sem við erum.
Hins vegar held ég það að
þetta sé síðasta tækifæri
landsliðsþjálfarans til að
koma til baka eftir HM í
Komamoto 1997. Vegna
ólympíuleikanna er liklega
erfitt að finna verkefni en
það er samt ótrúlegt að
landsliðsþjálfarinn sé búinn
að vera viö stjómvölinn frá
1995 án þess að gera nánast
neinar breytingar á mannskapn-
um.“
Þorbjörn Jens-
son, landsliðs-
þjálfari í hand-
bolta.
Guðjón Guð-
mundsson,
íþróttafrétta-
maður á Stöð 2.
Sitt sýnist hverjum hvernig undirbúningi landsliðsins í handknattleik fyrir HM í Frakklandi verður háttað. Liðið leikur átta leiki fyrir keppnina og finnst
mörgum það of fáir leikir. Áður fyrir lék landsliðið mun fleiri leiki en í dag reynist það æ erfiöara.
4t
Öldrunarstofnanir í
einkageiranum
„Grundarmálið hef-
ur verið til umræðu á
fundum okkar og hafa
forystumenn Grundar
fengið mjög almennan
og sterkan stuðning úr
okkar röðum. Því mið-
ur hefur málið allt
fengið mjög farsakenndan blæ á sið-
ustu dögum. Það virðist alveg hafa
gleymst hjá riddurum heilbrigðismála,
hver forsagan er. Hvað hafa stofnanir í
einkaeign í öldrunargeiranum sparað
ríkinu á undanfórnum áratugum í upp-
byggingu og rekstri elliheimila? Hver
væri staðan ef þessar stofnanir hefðu
ekki verið reistar af samtökum og ein-
staklingum með hugsjónaeld í brjósti?"
Sveinn H. Skúlason, forstjóri Hrafnistu-
heimilanna, 1 Mbl. 7. nóvember.
Launamál kennara
„Eins og áður hefur verið bent á
hér í Vef-Þjóðviljanum er til einfóld
lausn á því vandamáli sem launamál
kennara eru. Hún er sú að gera skól-
ana að --p------------
v^Þjóðviljinn
einkaskól-
um og láta
eðlileg lögmál gilda um skólastarflð í
stað þess að skólinn sé stirðbusaleg
stofnun. Með bættum rekstri mætti
hækka laun kennara og bæta mennt-
un nemendanna. Vel má hugsa sér að
skólarnir væru í eigu kennara og
skólastjórnenda og/eða foreldra ... Á
meðan ríkið eða sveitarfélögin reka
skólana verða verkfóll óaðskiljanlegur
hluti menntunar ungs fólks á íslandi
hér eftir sem hingað til... Kennarar
og nemendur hljóta að þrýsta á um
breytingar í þessa átt sé þeim alvara í
baráttu sinni fyrir bættum kjörum
kennara."
Úr Vef-Þjóöviljanum 7. nóvember.
Mannslífið ofar
dekkjunum
„Þessi framsetning
gatnamálastjóra fer í
mínar fínustu, en ég
hef samt skflning á
því sem hann er að
gera. Slitið á götunum
er vandamál en ég
met öryggi farþega og
ökumanna meira en slit gatnanna og
vil meina, að naglarnir séu. öruggari
að því gefnu, að menn ofmeti ekki
mátt þeirra og aki hraðar ... Við hljót-
um samt að setja mannslífið í önd-
vegi, ofar öllum dekkjum. Hinu má
heldur ekki gleyma, að negld dekk eru
allt öðruvísi en var. Naglarnir eru
léttari og grennri og ekki jafn skaðleg-
ir yfirborði gatnanna."
Óli H. Þóröarson, framkvæmdastj. Um-
feröarráös, í Degi 7. nóvember.
VJ-PSVO
BÖIÐ TT'PIf? BÍ7NKT?-
BPÖLXI SEM
HLÝTDf? V76>
Oö
rNN áR -
DSTOHlHl VIÐ
LRNPSByóöDlNF?
d6ri vdirMtsi
SPVR HVRDR VITSÉ-IJítVÍ
RD ORGT7 ^NJNRRSVBSffR:
VFfOrCG- KIÖTT L.IFJB?
LJBLrl VIÐ RÐ TT&lG-F?
STÖRWM 03c ErFOJF?
KtöNOSTDNR VI-Ð
»0* ,
DONDtfRNPI
SKRMMRBRÉR
P<OF?SJf
,*•
Grunnskólinn í upp-
hafi nýrrar aldar
Miklar umræður hafa
orðið að undanförnu vegna
væntanlegra kjarasamn-
inga við grunnskólakenn-
ara. Þessar umræður hafa
einkennst af viðhorfum til
þess hvort breyta eigi
kjarasamningi kennara og
vinnuskilgreiningu þeirra.
Samninganefnd launa-
nefndar sveitarfélaga setti
nýlega fram áherslur sveit-
arfélaganna í væntanlegum
kjaraviðræðum við kenn-
ara. í þessum áherslum
felst meðal annars að sveit-
arfélögin vilja fagleg og skilvirk
vinnubrögð, fleiri virka vinnudaga
nemenda, aukinn sveigjanleika við
skipulag á starfsemi skólanna,
aukna daglega viðveru kennara inn-
an skólans, aukinn sveigjanleika við
skipulag á vinnu kennara, markviss-
ari simenntun kennara og hækkun á
grunnlaunum kennara.
Þegar ofangreind atriði eru athug-
uð nánar kemur í ljós að mörg
þeirra eru sameiginleg markmið
beggja samningsaðila og er það fagn-
aðarefni.
Sveigjanlegri vinnuskylda
og skólatími
Eitt þeirra atriða sem lögð er
áhersla á er sveigjanlegri vinnu-
skylda innan skólanna. Núverandi
vinnutímaútreikningur er kominn
til ára sinna og samræmist illa nú-
tíma skólastarfi. Vissulega er það
svo að ef ná á markmiðum sveitarfé-
laganna verða báðir aðilar að leggja
sitt af mörkum enda tel ég að þar
fari saman hagsmunir beggja aðila.
Annað atriði sem sveitarfélögin
leggja áherslu á er sveigjanlegri
skólatími. Þar kemur hvort tveggja
til, að lengja skólaárið og samnýta
betur hugtakið vinnuskóli sem hluta
af kennslu nemenda á öðrum sviðum
en í bóknámi. Þessi atriði hafa að
vísu lítið verið rædd og stefnumörk-
un því skammt á veg komin.
Á umliðnum árum hafa nemendur
á eldri stigum sinnt mikilvægum
verkefnum í sumarumhirðu á veg-
um sveitarfélaga og væri miður ef sú
kennsla og þjálfun nemenda utan
skólanna legðist af. Þá má ekki
gleyma þeim þáttum sem ný aðal-
námskrá leggur áherslu á og breytir
í ýmsu núverandi vinnubrögðum
innan skólans.
Símenntun kennara
Eitt af þeim áhersluatriðum sem
Michaelsson
bæjarfulltrúi í Kópavogi
og formaöur skóla-
nefndar Kópavogs.
sveitarfélögin hafa lagt
fram er aukin símenntun
starfsmanna og þá ekki síð-
ur kennara en annarra
starfsmanna. í því hraða
þjóðfélagi sem við lifum og
á tímum upplýsingatækn-
innar skiptir miklu máli að
starfsmenn endurmennti
sig og fylgi þróun timans .
Skólastarfið leggur þær
kröfur á herðar kennara að
þeir séu viðþúnir því að
miðla þessari þekkingu til
nemenda og leiðbeina þeim.
Sveitarfélögin hafa verið að
auka þennan þátt í skólastarfi og
koma með betri tölvur og aðra tækni
inn í skólana. Það er ljóst að skamm-
ur tími mun líða þar til enn frekari
kröfur verða gerðar á hendur sveitar-
félögum í þessum efnum. Því skiptir
miklu máli að samstaða náist um
þennan þátt í væntanlegum kjaravið-
ræðum við kennarasamtökin.
En um hvað deila menn?
í svari kennarasamtakanna við
áherslum sveitarfélaga útiloka þeir
að ræða um afnám á kennsluafslætti.
Reyndar hafði samninganefnd launa-
nefndar ekki sett fram kröfur um
slíkt en talið eðlilegt að ræða um
þennan þátt sem aðra í væntanlegum
samningaviðræðum. Kröfur kennara
um verulega grunnlaunahækkun
verður því að taka til umræðu á,^
grundvelli afstöðu kennara í væntan-
legum kjaraviðræðum Ljóst er að
möguleikum sveitarfélaga eru tak-
mörk sett.
Sveitarfélögin hafa á undanfornum
árum safnað skuldum og eiga því
enga sjóði til að sækja í. Skattheimta
þeirra byggir á lögum og þar með
tekjumöguleikar. Nú um áramótin er
lausir samningar við nær alla starfs-
menn sveitarfélaga og hefur launa-
nefnd sveitarfélaga fengið um 500 um-
boð vegna nýrra kjarasamninga. Það
er því ljóst að mikil ábyrgð hvílir á
okkur sem fengið hefur verið það
hlutverk að annast þessa samninga-
gerð fyrir sveitarfélögin.
Þá skiptir miklu máli að bakland
okkar, sveitarstjórnirnar í landinu, «
ábyrgist að kjarasamningar haldi
þegar þeir liggja fyrir. Viðbótarsamn-
ingar eða greiðslur sem sveitarfélög
greiddu eftir síðustu samninga eiga
því að heyra sögunni til. Deilur við
samningaborð verða oft snarpar og
valda taugaspennu. Slíkt á þó ekki að
koma í veg fyrir að sveitarfélög og
starfsmenn þeirra nái sameiginlegum
markmiðum, að reka öfluga og góða
þjónustu við íbúa sveitarfélaganna.
Bragi Michaelsson
„Eitt af þeim áhersluatriðum sem sveitarfélögin hafa
lagt fram er aukin símenntun starfsmanna og þá ekki
síður kennara en annarra starfsmanna. í því hraða
þjóðfélagi sem við lifum og á tímum upplýsingatœkn-
innar skiptir miklu máli að starfsmenn endurmennti ^
sig og fylgi þróun tímans. “