Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.2000, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 14. NÓVEMBER 2000
Skoðun
DV
Spurning dagsins
Ætlarðu á jólahlaðborð?
Sara Magnúsdóttir verslunarmaður:
Ég er ekki búin aö ákveöa þaö.
Gestur Guðjónsson nemi:
Já, Sverrir býður mér í Skíöaskálann.
Sverrir Sigurjónsson pitsubakari:
Já, ég ætla í Skíöaskálann.
Björn Sveinsson, starfsm. vídeóleigu:
Ég hef ekki ákveöiö þaö en mig
langar á Inghól.
Hrafn Ingvason sjómaður:
Nei, ég fer aldrei á jólahlaöborð.
Olafía Steingrímsdóttir húsmóðir:
Nei, viö hjónin veröum bara heima.
Dagfari
Ræða félaga Kristjáns
Þorsteinn
Hákonarson
skrifar:
Utgerð nýrra
skipa gengur illa.
Það þýðir að miklar
fjárfestingar í útgerð
lofa ekki góðu. Arð-
ur sjávarútvegsfyrir-
tækja hefur minnk-
að mikið. Olíunni er
kennt um. Einhvern
veginn tókst að
veiða meira með
miklu minni olíu og
miklu minni flota hér áður, og miklu
minni fjárfestingum. Kristján Ragn-
arsson segir að ekki sé hægt að
greiða fyrir afnot af auðlindinni. Það
er vegna þess að ekki er arður tU
þess. Og arðurinn er minni vegna
þess að fjárfestingar eru miklar.
Ef aukaskuldsetning er 200 mUlj-
arðar, miðað við jafnstöðuafla, þá
getum við sagt að afskriftir og vextir
af þessu séu 30 miUjarðar. Þetta er
veiðileyfagjaldið sem verið er að
greiða vegna offjárfestinga og skuld-
setningar. Þetta er upphæð, sem tekj-
ur í ríkissjóð gæti þýtt, að frítekju-
mark tekjuskatts væri 120.000 kr.
Við frítekjumark upp á 120.000 kr.
hverfur mikiU hluti af þörfinni fyrir
félagslega aðstoð. Þetta er upphæð
sem heldur þremur milljónum í hús-
bréfum í skefjum, umfram það sem
nú er. Fólk sem situr i húsnæði með
80.000 kr. greiðslubyrði myndi vera
með 56.000 á mánuði, gróft reiknað.
Það er þetta sem sala veiðileyfa fjall-
ar um, vegna þess að þjóðin á auð-
lindina. Málið er ekki hin raun-
kommúníska framsetning, að „þið
eigið þetta, en við félagarnir höfum
algeran ráðstöfunarrétt," sem gekk
heldur ekki í Sovét.
Þegar Kristján Ragnarsson vísar
tU þess að veiðileyfagjald séu sósíal-
ískar hugmyndir, þá er það alrangt,
við erum að tala um gaUhörð við-
skipti, harða peninga í vasa eigend-
anna. Við erum að tala um kapítalísk-
an arð af auðlindinni f vasa eigend-
Kristján Ragnarsson, formaöur LIU
Veiöileyfagjald er haröur kaþítalismi, ekki sósíalískar hugmyndir eins og Krist-
ján heldur fram, segir Þorsteinn m.a.
veiðiheimilda, án gjalds, sama
hvaða rangskýringar eru notaðar,
er félagsleg aðstoð við rangQárfest-
ingar að kapítalískum hætti.
Veikburða eftirlit segir bara eitt:
Ekki láta komast upp hvað er að
gerast, því þá verða einstaklingar
teknir á beinið. En ekkert er gert,
almennt, til þess að útrýma því
rugli, að veiðarfæri eigi ekki að
veiða undirmál. Það má ekki, og
hvað er þá gert? Hent í sjóinn.
Vegna þess að annars fæst minna
verð fyrir úthlutaðan kvóta. Þess
vegna er sóun í eðli sínu innbyggð í
núverandi kerfi, eins og var i Sovét.
- AUsherjar rangnýting.
„í hörðum kapítalisma
verða fjárfestingar að ráðast
af arðsemi. Veiðileyfagjald
til skamms tíma setur mark-
aðsverð á það hverjir geta
gert út og hverjir ekki. “
anna. Veiðileyfagjald er harður kapít-
alismi.
I hörðum kapítalisma verða fjár-
festingar að ráðast af arðsemi.
Veiðileyfagjald til skamms tíma set-
ur markaðsverð á það hverjir geta
gert út og hverjir ekki. Úthlutun
Bankasamruni - gleym mér ei
Tryggvi Bjarnason
skrifar:
I allri umræðunni um bankasam-
runann gleymist viðskiptavinurinn,
hvað hann viU og hvernig hann vill
hafa það. Hann er ekki spurður. Fyr-
ir hvern er þá veriö að vinna? Jú,
það á að draga yfir mistök stjórn-
málamannana, sukkið sem búið er að
vera í Landsbankanum, og tap bank-
ans vegna glórulausra lánveitinga tU
aðila sem hafa svo flutt fjármagnið tU
útlanda, því ekki dettur þeim í hug
að halda því í landinu, heldur breyta
þvi í annan gjaldmiðil og geyma í er-
lendum bönkum. Þannig hefur fé tap-
ast úr landinu síðan Sjálfstæðisflokk-
urinn kom tU valda. Fyrst með hjálp
Alþýðuflokksins og nú síðustu ár
Framsóknarflokksins.
„Síðasta svikamyllan með
FBA var snjöll, og ekki að
furða, þar sem að verki var
einn snjallasti brellumeist-
arinn í fjármálum, fyrrver-
andi viðskiptaráðherra. “
Og enn heldur orgian áfram. Þjóð-
ina á að rýja inn að beini í skjóli
einokunarvæðingar, þjóðin má ekk-
ert eiga, en allt falt i einkavæðing-
unni tU einokunar. Síðasta svika-
myUan með FBA var snjöll, og ekki
að furða, þar sem að verki var einn
snjallasti breUumeistarinn i fjár-
málum, fyrrverandi viðskiptaráð-
herra. Nú kominn á staU og ekki

gagnrýndur af framsóknarvinum
sínum fyrir það að týna 1000 mUlj-
ónum (1 miUjarði) út úr Landsbank-
anum vegna Lindar.
Ríkistjórn hans samþykkti í
stjómarsáttmála að einkavæða rík-
isbanka og leggja ríkisrekstur á
bönkum niður. En hvað gerði þá-
verandi viðskiptaráðherra? Stofn-
aði nýjan ríkisbanka, FBA, fyrir
skattfé borgaranna, og seldi
nokkrum aðilum hluta hans í
óþökk landsföðurs, sem reiddist
vegna þess að það átti að afhenda
hann „kolkrabbanum".
En hvar eru peningarnir sem
fengnir voru fyrir sölu á skattfé
borgaranna, eða eignahlut hans?
Hvergi hefur sést uppgjör um þenn-
an títt nefnda „drengjabanka".
Denni dæmalausi
Steingrímur „Denni“ Hermannsson, fyrrum
forsætisráðherra, er á ný í sviðsljósi fjölmiðla
og kann því eflaust vel ef af líkum lætur. Þriðja
bindi ævisögu hans er að koma út en af því
sem sést hefur af efni bókarinnar virðist sem
ýmsir samferðamenn hans í pólitíkinni fái skot
frá Denna og eitt og annað líti dagsins ljós sem
ekki hefur áður verið á allra vitorði.
Denni, sem m.a. varð landsfrægur í pólitík
fyrir að skipta jafnoft um.skoðanir og hann
skipti um sokka, var alveg furðulegur pólitíkus
á ýmsan hátt, ég verð að segja það. Þá var hann
kerfiskarl hinn mesti og endaði feril sinn sem
seðlabankastjóri. Þegar hann steig niður úr
þeim filabeinsturni fékk hann ungan mann til
að skrá sinn .merka æviferil svo sagan megi
geyma afrekaskrána. Denni vann sér nefnilega
ýmislegt annað til frægðar en skipta um skoðan-
ir í pólitík, hann ók um á tímabili í bifreið sem
gekk fyrir grænum baunum en ekki bensíni, þá
var hann glimumaður á yngri árum i Bandaríkj-
unum undir nafinu „Big red“, hann hefur verið
útivistarmaður og laxveiðimaður, skógræktar-
maður og áfram mætti telja.
En nú „afgreiðir" hann samferöamennina í
pólitíkinni og ýmsa aðra. Þar kemur m.a. fram
að Þorsteinn Pálsson forsætisráðherra fyrrver-
Denni, sem m.a. varð landsfrœgur í
pólitík fyrir að skipta jafnoft um
skoðanir og hann skipti um sokka,
var alveg furðulegur pólitíkus á
ýmsan hátt, ég verð að segja það.
andi var lítil félagsvera og datt sjaldan eða
aldrei í það með hinum strákunum. Matthias Jó-
hannessen, ritstjóri Mogga, hjálpaði Þorsteini að
mynda ríkisstjóm, Einar Oddur Kristjánsson, þá-
verandi formaður Vinnuveitendasambandsins,
gekk erinda verkalýðshreyfingarinnar og heimt-
aði bráðabirgðalög til að koma í veg fyrir að
háskólamenn geröu sæmilega kjarasamninga.
Þá segir frá pólitískri refskák Ólafs Ragnars
Grímssonar þegar hann vildi í ríkisstjórn og
ekkert annað, og þegar Jón Baldvin Hannibals-
son, óboðinn, tók yfir viðtalsþáttinn fræga á
Stöð 2 þar sem ríkisstjórn Þorsteins Pálssonar
var tekin af lífi opinberlega.
Halldór Ásgrímsson, arftaki Denna sem for-
maður Framsóknarflokksins, fær einnig kveðjur
og mun koma vel í ljós að litlir kærleikar hafi
verið með þessum mönnum sem leitt hafa Fram-
sóknarflokkinn í áratugi. Halldór kom t.d. bara
einu sinni í heimsókn til Steingríms í Seðla-
bankans og það mun „hafa verið eitthvað í sam-
bandi við pabba“ eins og fram kemur í bókinni.
Ekki er að efa að bók Denna á eftir að vekja
athygli og ýmislegt fróðlegt sé þar að finna. Bók-
in verður eflaust með söluhæstu jólabókunum í
ár. Þegar landsmenn rífa bókina úr hillum bóka-
búðanna síðustu dagana fyrir jól heldur Stein-
grímur hins vegar glaður í bragði upp í Borgar-
íjörð til að saga sér jólatré að venju. Vonandi
sagar hann ekki í puttann á sér, aftur. Ég verð
aö segja Þaö.
Lélegur vinnuandi
- Starfsmenn í pólitískri herkví?
Tækifæri að loka RÚV
Sigurbjörn skrifar:
Fjórir af hverjum fimm starfsmönn-
um RÚV segjast óánægðir með
mannaráðningar hjá stofnuninni. Mál
sem maður hélt að kæmi þeim lítið
við í sjálfu sér. Og nú hamast starfs-
mannafélag RÚV á menntamálaráð-
herra fyrir að halda þeim í „pólitískri
herkví", hvað sem það svo þýðir, og
að vinnuandinn sé lélegur. Þetta finna
auðvitað allir sem enn nota ljósvaka-
miðla RÚV. En hvers vegna á að leyfa
starfsmönnunum RÚV að bera út
stofnunina án þess að bregðast við
með einu aðgerðinni sem dugar? Loka
apparatinu, fyrir fullt og allt. Og byrja
á Sjónvarpinu, sem sífellt fleiri og
fleiri láta kyrrt liggja að nota.
Þöglir útgerðarmenn
Guðjón Einarsson hringdi:
Sýnt var frá aðalfundi LÍÚ í sjón-
varpsfréttum í sl. viku. Formaðurinn
flutti langa tölu og dró hvergi af sér.
Áberandi er hins vegar að innan
þessara samtaka virðast fáir taka til
máls, a.m.k. ekki svo orð sé á ger-
andi, eða svo að veki athygli alþjóðar.
Líkast því að útgerðarmenn séu dá-
leiddir af formanni og aðrir hafi lítt
eða ekkert til málanna að leggja. Það
er af sem áður var þegar í hópi út-
gerðarmanna voru margir sem létu
til sín taka í orðræðum og skrifum.
Þessar raddir eru nú þagnaðar eða
þær vekja ekki áhuga lengur. Hvað
veldur? Er þetta deyjandi stétt eða er
hún svo skuldsett, að menn mega
ekki lengur mæla?
RT
Leigubílar viö Kringluna
- Reglu á fjölda bíla, takk.
Leigubílar í Kringlu
Viðskiptavinur skrifar:
Ég fer oft í Kringluna, ekki síst á
föstudagskvöldum eða laugardegi, til
að gera helgarinnkaupin. Það skal
ekki bregðast, að ásókn leigubilanna
er svo yflrþyrmandi, að vart er hægt
að athafna sig með eigin bíl. Leigubíl-
arnir eru bæði rétt við innganginn
(það ætti nú að nægja) og svo í næstu
aðkeyrslureinum og teppa þær fyrir
almennri umferð bila viðskiptavin-
anna. Þarna verða Kringlumenn að
taka í taumana og ætla leigubílunum
aðeins fasta línu hægra megin við
innganginn eins og lengst af. Þetta
kraðak leigubíla er óþolandi og fælir
viðskiptavini frá Kringlunni.
Bæjarstarfsmenn og
umheimurinn
Þ.K.Ó. skrifar:
Það hefur færst í aukana að bæjar-
fulltrúar og starfsmenn hvaðanæva á
landinu fari til útlanda, að sögn til að
kynna sér athyglisverðar nýjungar í
skipulagsmálum. Nú er t.d. einn slík-
ur hópur frá Hafnarflrði staddur í
Hollandi að „skoða“ hafnarsvæði,
íbúðabyggð aldraðra o.fl. Þetta byrjaði
allt með flakki embættismanna og
borgarfulltrúa Reykjavíkur í öllum
flokkum (passa sig að hafa ávallt jafna
skiptingu til að ekki komi til árekstra
eða öfundar eftir á). Og nú eru bæjar-
og sveitarstjómarfulltrúar allra sveit-
arfélaga á flakki vítt um heim. Allir
að skoða eitthvað. Og allir harðá-
nægðir, með farseðil í annarri hendi
og dagpeninga í hinni!!
uŒsm,
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11, 105 ReyKfavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.