Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.2000, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 6. DESEMBER 2000
Skoðun ÐV
Drakk af skáld-
skaparbolla Guðs
Unuhús viö Garöastræti
- hefur staöiö þar síöustu öld.
Spurning dagsins
Hver er uppáhalds íslenski
leikstjórinn þinn?
Pétur Hannes Ólafsson nemi:
Friörik Þór Friöriksson hefur að mínu
mati veriö meö bestu verkin.
Hjörvar Freyr Hjörvarsson nemi:
Robert Douglas, Islenski draumurinn
er frábær mynd.
lón Ragnarsson nemi:
Friönk Þór Friöriksson og þá finnst
mér Á hverfandi hveli besta myndin.
Sigurbjörg Bergsdóttir nemi:
Friörik Þór Friöriksson og ég myndi
segja aö Englar alheimsins væru
hans besta mynd.
Sólrún Engilbertsdóttir nemi:
Hrafn Gunnlaugsson og Myrkra-
höföinginn finnst mér besta
myndin hans.
Magnús Gísli Eyjólfsson nemi:
Friörik Þór Friöriksson og Englarnir
hans besta mynd.
Skáldið Steinn
Steinarr verður
mönnum ætíð ráð-
gáta. Það sannar
ævisaga hans sem
komin er út nú um
jólin skrásett af
Gylfa Gröndal rit-
höfundi. Umkomu-
laus og fátækur
gerði hann Reykja-
vík að heimili
sínu. Hann ráfaði um götumar og
sat blankur á kafTihúsum upp á náð
vina sinna. Oft var hann þögull eða
hafði uppi háð og spé. Svo kastaði
hann hnútum að fólki sem gerði
marga að óvinum hans. En á meðan
var hann eins og segulband sem
hlustaði á nið borgarinnar. Hann
tók líka til sín speki og spakmæli
vina sinna. Svo kom nóttin og aðrir
sváfu.
Höfundur þessa bréfs til DV sá
mikiö samhengi milli heimspeki
Bergs Pálssonar fulltrúa og sumra
ljóða Steins þegar hann vann með
Bergi um tíma og var í herbergi
með honum. Bergur og Steinn voru
vinir og endurspegla hvor annan að
nokkru í hugsun.
Þannig er Steinn Steinarr meira
en margan hefur grunað bergmál
sinnar samtíðar. Hann er undir
áhrifum vina sinna og skoðana
þeirra, t.d. Bergs Pálssonar o.fl.,
enda er mynd Örlygs af Bergi Páls-
syni fremst (bls. 8) í ævisögunni
sem var að koma út. Allt þetta
stækkaði Stein Steinarr sem skáld
og jók á þroska hans.
Viö Garðastræti er Unuhús, rautt
timburhús sem staðið hefur þar síð-
ustu öld. Húsið er kennt við konu
sem var ættuð úr Húnavatnssýslu.
Hún hélt þarna lengi uppi skjóli og
risnu fyrir fólk sem átti í fá önnur
Sigurjón Jónsson
skrifar:
Einar Karl Haraldsson, fyrrver-
andi ritstjóri Þjóðviljans, skrifar
grein í DV 29. nóvember sl. um séra
Gunnar Kristjánsson. Að því er
helst verður skilið er ástæða þeirr-
ar ritsmíðar sú að sr. Gunnar Krist-
jánsson hafði leyft sér að gagnrýna
meðferð biskups á sr. Gunnari
Björnssyni.
Nú telja margir að framganga
biskups í Holtsmálinu svonefnda
orki mjög tvímælis og hætt er við
að það mál veröi kirkjunni ekki til
framdráttar. Og auðvitað hafa allir,
Þarna var opið hús á kvöldin.
Erlendur lagði alltaf á kaffi-
horðið einum bolla fleiri en
gestimir voru. Þannig fannst
seinasta gestinum sem kom
honum ekki vera ofaukið... Að
áliðnu kvöldi lœddist þarna
oft inn maður seinastur allra
og drakk því kaffi sitt úr þess-
um bolla Guðs. Það var
Steinn Steinarr skáld.
hús að venda. Stundum var matur-
inn bara hafragrautur með mjólk
sem útálát en hún var blönduð með
vatni til að spara.
Að þessari konu og svo seinna
syni hennar, Erlendi, söfnuðust
listamenn og skáld. Sumt af þessu
fólki átti það sameiginlegt að vera að
„Nú telja margir að fram-
ganga biskups í Holtsmálinu
svonefnda orki mjög tvímælis
og hætt er við að það mál
verði kirkjunni ekki til fram-
dráttar. Og auðvitað hafa all-
ir, og þá ekki síst prestar, rétt
til að gagnrýna yfirstjóm
kirkjunnar. “
og þá ekki síst prestar, rétt til að
gagnrýna yfirstjórn kirkjunnar.
Minna má líka á að sr. Gunnar
hluta suðrænt í skapi og háttum.
Vera má að forfeður þeirra hafi að
nokkru verið suðrænir, dökkhærðir
strandmenn sem áttu hér afkomend-
ur. Svo blönduðust íslendingar sér
til góðs erlendum kaupmönnum,
sem komu frá Danmörku. Þeir voru
oft útlendingar þar í landi en fengu
leyfi til að starfa eða versla hér. Alla
vega fann þetta fólk sjálft sig í þess-
ari nýlendu í Unuhúsi sem var sér-
stök og ólík flestu öðru hér á landi.
Þama var opið hús á kvöldin. Er-
lendur lagði aútaf á kafíiborðið ein-
um bolla fleiri en gestirnir voru.
Þannig fannst seinasta gestinum
sem kom honum ekki vera ofaukið.
Hann kom að auðum kaffibolla.
.Menn kölluðu þennan aukabolla
bolla Guðs. Að áliðnu kvöldi læddist
þarna oft inn maður seinastur allra
og drakk því kaffi sitt úr þessum
bolla Guðs. - Það var Steinn Stein-
arr skáld.
Kristjánsson mun vera einhver
lærðasti prestur þjóðkirkjunnar og
þá um leið sá hæfasti.
Áhugi Einars Karls Haraldssonar
á kristni og kirkju er sagður tiltölu-
lega nýtilkominn og vonandi verður
formennska hans hjá Hjálparstarfi
kirkjunnar með farsælli hætti en
ráðsmennska hans hjá Þjóðviljaút-
gáfunni. En á þeim bæ munu skuld-
ir við Landsbankann hafa numið
rúmlega eitt hundrað milljónum
króna er blaðið setti endanlega upp
tærnar. - Þann brúsa urðum við
landsmenn, þ.e.a.s. skattgreiðendur,
að borga.
Uppgjör Steingríms
Haraldur Árnason skrifar:
Ég get ekki
skilið að margir
kaupi hina
margtuggnu bók
um forsætisráð-
herrann fyrr-
verandi, Stein-
grím Hermanns-
son. Þetta hefur
verið helsta um-
ræðuefni fjöl-
miðlanna und-
anfarið og allt
það bitastæð-
asta í bókinni er
öllum kunnugt
og þegar útrætt. Hvað er þá eftir? Mér
finnst hinir svokölluðu ritdómarar
vera að gera höfundi og útgefanda
óleik með því að mæra bókina með
ódýrum klisjum eins og: „Mjög athygl-
isverð saga og gaman að lesa hana... Á
eftir að vekja mikia athygli og mikla
umræðu." Athyglin og umræðan er al-
gjörlega heimatilbúin af hendi höf-
undar og stjórnmálamannsins fyrr-
verandi og sýnir aðeins mikla sorg og
eftirsjá og allt að því heift vegna þess
að vera ekki lengur í sviðsljósinu.
Girðingar óþarfar
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Ég tel það ótækt að ætla að eyða
milljónum króna til að girða af þjóð-
vegi landsins til að þóknast þeim sem
aka alltof hratt og keyra niður hesta og
kindur. Rökréttara er að löggæslan sé
á ferðinni um þjóðvegina - og ódýrara
að auki. Ég álít t.d. að ökumanninn
sem ók inn í hrossahópinn hefði átt að
setja i blóðrannsókn. Furðulegt að lög-
reglan kannar ekki ástand alira öku-
manna sem valda tjóni sem þó er full
ástæða til. Rútubílstjóri af gamla skól-
anum sagði mér að sumir ökumenn á
þjóðvegunum væru eins og óðir menn,
blikkuðu ljósum og flautuðu, því þótt
vegur væri oftar en ekki þröngur vildu
þeir ekkert frekar en að komast fram
úr. Ég segi: lögregluna á þjóðvegina,
ekki girðingar. Það kostar minna.
Fátæklegir þættir
Hulda Magnúsdóttir skrifar:
Á meðan ég
horföi á sjón-
varpsþáttinn
Milli himins og
jarðar sl. laugar-
dag sá ég að lík-
lega er þessu
þáttagerðarfólki
ekki mögulegt að
gera svona þætti
án þess að sækja
meira og minna
til starfssystkina
sinna, útvarps-
eða sjónvarps-
starfsfólks (und-
anskil þó svínahirðinn sæla sem bað
þáttarstjóra að þvo grislinginn). En
þetta með samstarfsfólkið í fjölmiðl-
unum ríður húsum í nánast öllum
þáttum, jafnt í sjónvarpi og útvarpi,
alveg eins á Stöð 2 og i ríkismiðlunum
(sbr. þáttinn Milli mjalta og messu á
Bylgjunni sl. sunnudag). Sannleikur-
inn er sá að í íslenskum sjónvarps-
þáttum er alltof lítið gert að þvi að
leita til hins breiða almennings sem
hefur oft „rifandi" skoðanir á mönn-
um og málefnum.
Sjálfhverfa á
Skjá einum
Brynjar skrifar:
Þótt Skjár einn sé prýðileg sjón-
varpsstöð þá er auglýsingastefna
stöðvarinnar, út á við, orðin frekar
þreytt. Og þótt þættir mótist af fólk-
inu sem stjómar þeim má það ekki
skyggja á efnið. Sú stefna að
„betrekkja" stjörnur stöðvarinnar
upp um alla veggi bæjarins ýtir undir
hégóma og fólk verður fljótt leitt á
slíku - sérstaklega þó naumhyggju-
púkar eins og ég.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst é netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKlavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Dagfari
Prinsessan í Garðabæ
Dagfari hefur lengi verið aðdáandi Hannesar
Hólmsteins Gissurarsonar og fylgist með fram-
göngu hans í fjölmiðlum hvenær sem færi gefst.
Að visu er það hálft starf en vel þess virði því
Hannes Hólmsteinn er ekki vanur að klikka.
En nú á dögunum sá Dagfari Hannes ræða við
bæjarstjórann í Garðabæ á Skjá einum og varð
um og ó. Með leiftrandi gáfum og fágætri út-
geislun vafði Ásdís Halla Bragadóttir Hannesi
um fingur sér og keyrði hverja fullyrðinguna á
fætur annarri þversum ofan í kokið á honum.
Dagfara var brugðið því aldrei fyrr hafði hann
séð einhvern pakka Hannesi Hólmsteini svona
saman og binda slaufu á í lokin. En það gerði
Ásdís Halla Bragadóttir á Skjá einum og virtist
fara létt með það.
Þau voru þama að ræða nýja bók sem bæjar-
stjórinn i Garðabæ hefur skrifað um helstu leið-
toga íslensku þjóðarinnar sem nú eru á lífi. Þeirra
á meðal eru Vigdís Finnbogadóttir og Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir og þar sem þær eru ekki skoð-
anasystur Hannesar Hólmsteins dró hann mjög í
efa að þær væru gæddar leiðtogahæfileikum.
Frama þeirra mætti frekar skýra sem svar við
ákveðinni eftirspurn sem myndaðist í heiftúðugu
uppgjöri kynjanna á síðari hluta 20. aldar(!) Ásdis
Halla var aldeilis á öðru máli og varði leiðtoga-
hæfileika borgarstjórans og Vigdísar af mikilli
Með leiftrandi gáfum og fágœtri út-
geislun vafði Ásdís Halla Bragadóttir
Hannesi um fingur sér og keyrði
hverja fullyrðinguna á fœtur annarri
þversum ofan í kokið á honum.
leikni þannig að Hannes Hólmsteinn varð að
gjalti. Dagfari sá strax að þarna voru stóratburðir
að gerast. Arftaki Davíðs konungs hafði stigið
fram á sviðið. Prinsessan í Garðabæ hafði slegið
fyrsta tóninn í valdasinfóníu framtíðarinnar - í
beinni útsendingu - og notað Hannes Hólmstein
sem eldivið í þann eld sem verður ekki slökktur
fyrr en Sjálfstæðisflokkurinn liggur flatur
frammi fyrir prinsessu sinni.
Með þvi að snúa Hannes Hólmstein Gissurar-
son niður í beinni útsendingu var Ásdís Halla
að sýna umheiminum að hún ætlar ekki að láta
neitt stöðva sig í því ferðalagi sem hafið er og
sjá má fyrir endann á. Sjálf er hún kona eins og
borgarstjórinn og Vigdís Finnbogadóttir og það
á eftir að nýtast henni í slagnum eins og það
nýttist þeim á sinum tíma. í Ásdísi Höllu sam-
einast það besta úr Ingibjörgu Sólrúnu og Vig-
dísi forseta. Ákveðni og einurð borgarstjórans
skín úr hverjum andlitsdrætti Ásdísar Höllu og
sjarmi og hiýja Vigdísar drýpur af henni eins
smjör af strái. Sjálfstæðisflokkurinn hefur eignast
arftaka Davíðs og hann æfir sig nú fyrir átök
framtíðarinnar í bæjarstjórastólnum í Garðabæ.
Prinsessan í Garðabæ fer líklega sömu leið á topp-
inn og Davíð vinur hennar valdi forðum. Fyrst
beitir hún krafti sínum og fegurð til að vinna
Reykjavíkurborg úr höndum R-listans og eftir það
verður eftirleikurinn auðveldur. Prinsessan er tfl-
búin. Menn eru beðnir að vikja úr vegi. EOa er
Dagfari hræddur um að farið geti fyrir þeim eins
og Hannesi Hólmsteini í sjónvarpinu á dögunum.
Þeim verður pakkað saman. ^ .
Lúðvík
Gizurarson
hrl. skrifar:
Gagnrýni og kirkjudeilur
Uppgjör Stein-
gríms
- Sorg og eftirsjá
eftir sviöstjósinu.
Samstarfsfólkiö
þaulsætiö
í þáttunum.
- Svínahiröirinn
var undantekning.