Dagblaðið Vísir - DV - 10.04.2001, Side 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2001
Skoðun
DV
Færðu páskaegg?
Magnea Sif Agnarsdóttir,
klippari Mojo:
Já, ég fæ stærsta páskaegg í heimi
frá mömmu og frá mömmu og pabba.
Páskaegg frá Nóa og Siríusi nr. 7.
Jóhann Guöjónsson nemi:
Veit ekki, vonandi.
r
Sigrún Pálsdóttir, heildsali Davines:
Ég deili stærsta páskaegginu meö
mínum heittelskaöa eggjabónda.
Sigríður Vilhjálmsdóttir barþjónn:
Já, ég kaupi mér sjálf minnsta eggiö.
Gunnhildur Bárðardóttir,
klippari Mojo:
Þaö er ömurlegt aö segja þaö, en nei.
En vonandi tekur þaö einhver til sín.
Gosi Ragnarsson, nemi Mojo:
Nei, mamma er í klikkaðri megrun
og vill ekki sjá nein páskaegg
inn á heimiliö.
Bitlítið verkfallsvopn sjómanna
Konráö Rúnar Friðfinnsson
skrifar:_______________________
í marsmánuði ætluðu sjómenn að
fara i langþráð verkfall. Ríkisstjórn-
in var þessum áformum ekki sam-
mála. Ákvað hún því að setja bann á
verkfallið til að þeir hundskuðust út
á sjó og sæktu loðnuna sem synti í
hafinu. Eins og allir vita að þá merk-
ir orðið loðna sama og gjaldeyrir í
eyrum landsmanna. Sjóaramir urðu
því að lúta valdinu, sleppa landfest-
um og sækja björgina í greipar Ægis.
Loðnukvótinn náðist að mestu leyti
á vertíðinni vegna frestunar verk-
fallsins. En nú eru sjómennirnir aft-
ur komnir í verkfall og er jafnvel bú-
ist við að það muni dragast á lang-
inn.
Ríkisstjórnin hefur ekkert gefið út
um það ennþá hvort hún grípi inni í
þessar aðgerðir sjó- og útgerðar-
manna með lagasetningu eða leyfi
deiluaðilum að klára málið á eigin
spýtur. Spumingin er hins vegar
Lakari vara fyrir
landsbyggðina?
Kona úti á iandsbyggðinni
skrifar:
Grænmeti og ávextir sem fluttir
eru út á land, eru oftar en ekki lé-
legra að gæðum en það sem selt er í
verslunum á höfuðborgarsvæðinu.
Hvað er að gerast? Er kannski verið
að senda út á land vöru sem ekki
þýðir að setja í verslanir í Reykja-
vík? Kannski það sem verslanir í
Reykjavik hafa endursent birgjun-
um?
Mér er sagt að komið hafi græn-
meti merkt verslunum úti á landi
sem kaupmenn hafa einfaldlega end-
ursent heildsölunum vegna
skemmda. Þegar kynntir voru ýmsir
réttir úr grænmeti og ávöxtum hjá
félagasamtökum hér í minu byggðar-
lagi, þá keypti kennarinn, sem er úr
Reykjavík, vömrnar hérna á staðn-
um. Hún sagðist hafa tekið eftir að
ástand varanna var snöggtum lakara
hér en það sem hún átti að venjast í
höfuðborginni.
„Til hvers eru sjómenn og
verkamenn að borga ið-
gjald til síns stéttarfélags ef
lendingin í samningum er
hjd sáttasemjara og menn
gera jafnvel ráð fyrir að
málin endi þar?“
hvort rétt sé af stjómvöldum að
grípa til aðgerða þegar lögmætt verk-
fall er í gangi. Það er nú einu sinni
þannig í lýðræðisríki að menn geta
gripið til þessa vopns ef aðrar leiðir
reynast ekki færar. En málið er að
ríkisvaldið hefur á undanförnum
árum komið inn í slíkar deilur með
aðgerðir sem gerir verkfallsvopnið
bitlaust með þeim afleiðingum að
sjómönnum og útgerðarmönnum
gefst ekki ráðrúm til að útkljá sín
mál á eðlilegan hátt. Síðan fara
menn á sjó með vandamál á herðun-
um sem deiluaðilar vita að muni síð-
ar koma niður á þeim.
Annað er það einnig sem maður
hnýtur um í sambandi við samninga-
gerð almennt. Deiluaðilar talast ekki
við með eðlilegum hætti heldur eru
málin send til sáttasemjara ríkisins.
Hann er sá sem í raun kemur mönn-
um saman til að semja um kaup og
kjör. Nær öll stéttarfélög í landinu
og atvinnurekendur enda hjá sátta-
semjara. Til hvers eru sjómenn og
verkamenn að borga iðgjald til síns
stéttarfélags ef lendingin i samning-
um er hjá sáttasemjara og menn gera
jafnvel ráð fyrir að málin endi þar?
Deiluaðilar þurfa orðið á þriðja aðila
að haida til að koma sér saman um
mál. Finnst mönnum þetta vera eðli-
legt ástand? Stundum hefur maður
það á tilfinningunni að menn bíði
eftir þvi að sáttasemjari eða ríkis-
valdið grípi inn í launadeilur og
leysi menn undan þeirri vinnu sem
svona samningagerð er.
Gamla myndin
Lesandi sendi gamia mynd og nokkur orö með:
Þessi mynd fannst i kqmmóðuskúffu. Kommóðan var keypt á fornsölu og
mun vera frá Akureyri. Á myndinni stendur að Vilberg ljósmyndari Guðna-
son hafi tekið myndina en hann starfaði lengi og starfar enn á Eskiflrði.
Kannast einhver við fólkið á myndinni?
Batman og Robin sundrað
Það er langt um liðið síðan Jesús Kristur fékk
sér leiguasna frá Hertz og reiö inn í Jerúsalem
við mikinn fógnuð lýðsins sem reytti pálmatrén
greinum og veifaði eins og þetta væri síðasta
stundin á jörðinni. Hefði þetta gerst núna hefði
auðvitaö verið bein útsending og Jakob Frímann
hefði veriö fenginn til að þýða af engilsaxneskri
tungu það sem gerðist: „Nú gengur asninn flm-
um fótum og hinn mergjaði mannfjöldi lætur it-
urvaxin pálmalaufin dynja á Kristi." En þetta
gerðist ekki um helgina og var ekki í beinni út-
sendingu.
Maggi sá sætasti
Þetta var á sunnudegi þeim sem nú er kennd-
ur við pálma en þó ekki Pálma Haraldsson í
Sölufélagi garðyrkjumanna heldur miklu frekar
þá sem stóðu reyttir eftir við Jerúsalem. Pálmi
stendur þó kannski reyttari eftir en Jerúsalem-
pálmamir. Stemningin var ekki jafn mögnuð á
páimasunnudag árið 2001 þótt margir hefðu legið
afvelta eftir að hafa slátrað hnallþórum og vönd-
uðum nýsteiktum kleinum.
Það er dramatík i íslenskum fermingarveisl-
um, ekki siður en í Jerúsalem forðum. Þó gerast
fermingarveislur vart dramatískari en í fjöl-
skyldum VR-inga. Garra hefur alltaf þótt Magnús
L. Sveinsson sætasti verkalýðsforkólfurinn og
hefur haldið með honum í gegnum tíðina. Hann
hefur verið leiðtogi lífs Garra og hann hefur
fylgst með hári hans fá silfurlitan blæ. Og það
var engin tilviljun að blærinn var silfurlitur,
nei, Magnús var bara númer tvö. Pétur Maack
fékk mun hærri laun og réð meira að segja
hvemig bílastæðum í Skeifunni væri háttað.
Jesús var ekki í neinum vandræðum með að
leggja asnanum forðum sem sýnir að samgöngu-
mál í Jerúsalem vom í góðum farvegi.
VR veitlr upplýsingar
Magnús Ell hefur haft ótvíræðan stuðning fé-
lagsmanna sinna svo lengi sem elstu menn
muna. Pétur Maack hefur líka fylgt honum eins
og skugginn; saman hafa þeir verið ósigrandi
tvíeyki, eins konar Batman og Robin íslenskrar
verkalýðsbaráttu. Núna hefur verið rekinn fleyg-
ur milli Magmans og Maackins. Saman munu
þeir ekki bjarga islenskum verkalýð í baráttunni
við auðvaldið. Þeim hefur verið sundrað. Og
ástæðan er auðvitað peningar. Magnús Ell var
ekki nægilega meðvitaður um að hann á rétt á
launaviðtali einu sinni á ári en þann rétt hafði
Pétur nýtt sér. Magnús Ell verður einfaldlega að
kynna sér betur launakannanir VR. Því VR sem-
Þorsteinn J. Vilhjálmsson
- stjórnandi þáttarins
Viltu vinna milljón.
Viltu vinna
612.400 krónur?
Petra Rðs Ólafsdóttir, Grindavík:
Þátturinn Viltu vinna milljón á
Stöð 2 er skemmtilegur og spenn-
andi. En nafnið er kannski ekki al-
veg hárrétt ef betur er að gáð. Nafn-
ið ætti að vera: Viltu vinna 612.400
krónur? Það er nefniléga sú upphæð
sem sá vinnur sem lýkur þrautinni,
því skatta og skyldur þarf vinnand-
inn að borga til ríkissjóðs. Nafnið er
því út af fyrir sig blöff.
Stórhætta á
göngustígunum
GG skrifaði:
Um helgina var troðfullt af fólki
úti að njóta vorkomunnar, margir
fóru út á göngustígana í borginni.
Flestir eru gangandi, sífellt fleiri
eru á hjólaskautum og svo eru það
hjólreiðamennirnir. Umferðarregl-
ur eru að engu hafðar á göngustig-
unum og skapar það stórhættu.
Hjólreiðamenn og hjólaskautafólk
fara glannalega - fótgangandi labba
gjarnan inni á merktum hjólreiða-
brautum. Hjólreiðamenn nota held-
ur ekki bjölluna eins og tíðkast
meðal siðmenntaðra þjóða. Það er
sjálfsögð skylda hjólreiðamanns að
gefa merki þegar hann ekur aftan
að göngufólki. Slysin á göngustígun-
um eru fá en svo kann að fara að
þeim fjölgi með aukinni umferð um
stígana góðu. Verum á verði!
Ónáttúra
ur ekki fyrir mann heldur veitir upplýsingar
sem gera launasamninga _
auðveldari. Gam
Sigriður hringdi:
Kynlífsdálkur Ragnheiðar Eiríks-
dóttur í blaðinu er til skammar.
Flengdu mig, elskan, grein um bind-
ingar og flengingar, er fyrir neðan
allar hellur. Og það að halda því
fram að fólk sé i stórum stíl að iðka
þetta brenglaða kynlíf er út í hött
hjá Ragnheiði. Mér sýnist að ekkert
sé lengur heilagt í samskiptum
karls og konu. Öll áhersla er lögð á
ótrúlega ónáttúru í þessum skrifum
sem mættu vel missa sig í góðu
helgarblaði eins og DV er að senda
okkur lesendum.
Askan hennar
ömmu
Gunnar skrifar:
íslendingar ættu að varast að
sinna nýrri tískubylgju, þeirri að
senda krukkur og ker með „öskunni
hennar ömmu“ sem óskaði eftir að
öskunni yrði stráð hér eða þar um
heiminn. Við erum farin að fá
svona sendingar í póstinum frá út-
löndum með ósk um að Islandspóst-
ur strái líkamsleifum. Erlend lög-
regla og hermálayfirvöld hafa varað
við þeirri hættu að hryðjuverka-
menn muni nota sýkla sem vopn í
baráttunni við óvini sína. Saddam
Hússein hefur verið staðinn að því
að framleiða sýkla í þessum til-
gangi. Upplagt væri fyrir svona ná-
unga að dreifa sýklunum á ýmsa
staði sem „öskunni hennar ömmu“.
Við skulum vera á varðbergi fyrir
svona nokkru.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.