Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.2001, Side 15

14
FÖSTUDAGUR 1. JÚNÍ 2001
FÖSTUDAGUR 1. JÚNl 2001
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jönas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þvcrholti 11, 105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Gran númer: Auglýsirigar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafrœn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akuroyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Plötugerö: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Ríki sem drepa
Réttur aldarfjórðungur er liðinn frá því bandarísku
ríkin byrjuðu aftur að drepa fólk til að fullnusta dómum
í alvarlegum glæpamálum. Þessi ákvörðun hæstaréttar
landsins hefur ávallt verið umdeild og fjöldi rikja lands-
ins hefur á síðari árum séð að sér og lagt niður þessa
refsileið sem er endanleg og felur í sér meira vald en
nokkur maður getur tekið sér.
Rikisstjórar í mörgum ríkja þessa stórveldis hafa
hreykt sér af því að þar i landi mæti morðingjar dauða
sínum. Miskunnarleysi er þessum ráðamönnum ávísun á
vinsældir og völd. Sá klaufalegi forseti sem nú ræður
Hvíta húsinu er sjálfur gamall málsvari dauðarefsingar
og setti á sinni valdatíð í Texas landsmet í að taka fólk af
lífi, fólk sem kviðdómar töldu sekt.
ímynd Bandaríkjanna hefur beðið hnekki vegna þeirra
mörg hundruð manna sem ríkisstjórar eins og George W.
Bush hafa sent í dauðann síðustu 25 ár. Á þessum árum
hafa 683 menn verið teknir af lífi í landinu. Bandarískt
þjóðfélag er vissulega framarlega á mörgum sviðum og til
fyrirmyndar á nokkrum þeirra, en dauðarefsing dregur
landið aftur á miðaldir.
Bandaríkjamenn halda því iðulega á lofti að frelsi
þeirra sé bundið i stjórnarskrá. Það er rétt, að svo miklu
leyti sem nokkur maður getur verið frjáls. í hátíðarræð-
um fyrirmanna þar í landi er lögð áhersla á að fólk sé
laust við ótta, laust undan ofríki stjórnvalda. í sömu
stjórnarskrá er líka lögð öll áhersla á atriði sem vert er
að staldra við í þessu efni: Það er rétturinn til lífsins.
Réttur manna til lífsins getur og má aldrei vera for-
gengilegur. Ekkert stjórnvald, sem á að teljast siðlegt, get-
ur ákveðið frá einum tima til annars hvort rétt sé að
drepa sakafólk eða ekki. Dauðinn er ekki verslunarvara í
anddyrum þinghúsanna og því síður lífið sjálft. Siðferði
hlýtur að felast i því að hlúa að lífinu og vernda það hvað
sem á gengur.
Tíu dagar eru þar til fjöldamorðinginn Timothy
McVeigh verður tekinn af lífi í miðríkjum Bandaríkjanna
fyrir hræðilegasta verknað í síðari tíma sögu Bandaríkj-
anna. Þessi djöfull í mannsmynd hefur játað glæp sinn á
yfirvegaðan og kaldan hátt eins og um smáræði hafi ver-
ið að ræða. Hann á skilið þyngsta dóm sem nokkur dóm-
ur getur kveðið upp. Hann á lífstíðar ófrelsi skilið en ekki
dauðann.
Dauðinn er ekki verkfæri valdhafa i siðuðum ríkjum.
Með dauðarefsingu er verið að réttlæta þann verknað að
maður megi annan mann vega. í Bandaríkjunum bíða
margir þess dags að McVeigh gangi sina grænu mílu. Það
hlakkar í fólki. Það bíður beinnar útsendingar, fullt við-
bjóðs og heiftar. Og það er skiljanlegt. Rétturinn til lífs-
ins á hins vegar að ráða för og gerðum manna.
Yfir 60 lönd hafa afnumið dauðarefsingar frá því
Bandaríkin tóku þær upp að nýju árið 1976. Bandarísk
stjórnvöld þverskallast enn. Fyrir vikið hafa þau misst
sæti sitt í Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna. Willi-
am Schultz, fulltrúi Bandaríkjanna í Amnesty
International, segir land sitt vera á sama plani varðandi
dauðarefsingar og Kína og íran. Það eru orð að sönnu.
Fjöldi fólks hefur verið tekinn af lífi án nokkurra saka.
Fjöldi fólks bíður þess. Timothy McVeigh er ekki á með-
al þessara saklausu. En hann á rétt til lífsins. Stjórnar-
skrárbundinn.
Sigmundur Ernir
I>V
Skoðun
Stjórnmál og
Þau tíðindi hafa gerst að á
þeim degi sem Jesús Kristur
kvaddi lærisveina sína saman
til hinnar síðustu sameigin-
legu kvöldmáltíðar boðaði for-
maður Framsóknarflokksins
lærisveina sína (þingflokk-
innn) á sinn fund i Alþingis-
húsinu til þess að velja nýjan
heilbrigðisráðherra í stað
Ingibjargar Pálmadóttur. Fyr-
ir valinu varð Jón Kristjáns-
son alþingismaður.
Þessi maður er menntaður í
bókhaldi og rekstri kaupfélaga
en að öðru leyti virðist mér þekking
hans, t.d. á íslenzku máli og sögu,
vera nokkuð gloppótt. Einhvern tíma
mun hann t.d. hafa skrifað í leiðara
að Kristján tíundi hafi fært Islend-
ingum stjórnaskrána árið 1874, enda
þótt flestir viti að Kristján tíundi var
ekki einu sinni fæddur þá, hvað þá
orðinn konungur Dana. - En hvað
um það. Við Jón Kristjánsson vorum
kunningjar og samstarfsmenn í
Kaupfélagi Héraðsbúa um margra
ára skeið, og hef ég ekkert nema gott
eitt að segja af samstarfí okkar þar.
Bara bjórfrumvarpið
Hagur Jóns Kristjánssonar virðist
hins vegar hafa óvænkast
eftir að hann tók sæti á
Alþingi. Flestum ber
saman um að nefndur
Jón hafi verið heldur at-
kvæðalítill sem þingmað-
ur. Nefni ég í því sam-
bandi eftirfarandi: JK
hefur aldrei, á meira en
15 ára þingmannsferli
sínum, kvatt sér hljóðs
utan dagskrár. Jón hefur,
mér vitanlega, aldrei ver-
ið 1. flutningsmaður að
nokkru lagafrumvarpi
utan bjórfrumvarpinu, er hann flutti
með öðrum þingmanni.
Við JK vorum sem fyrr segir sam-
starfsmenn á þessum tíma og hvatti
ég hann eindregið til þess að flytja
þetta frumvarp og kvaðst skyldu
kjósa hann til þings ef það næði fram
að ganga, hvað ég og gerði.
Flestallir sem ég hef talað við telja
að JK sé afar varfærinn í því að taka
afstöðu til þýðingarmikilla mála af
ótta við að verða vændur um að hafa
ákveðnar skoðanir á hlutunum er
gætu komið sér óþægilega.
Á móti ESB
Eitt frávik er þó frá þessu. I sjón-
Dramb er
Valdhroki Bush Bandaríkjaforseta
hefur nú komið honum i koll og af-
leiðingarnar verða að hann verður
að endurskoða rækilega markmið
sín. Hann og ekki síður ráðgjafar
hans lengst til hægri í Repúblíkana-
flokknum hafa á nokkrum dögum
fengið slík kjaftshögg að þeir hafa
vankast við. Hingað til hefur sú
valdaklíka sérhagsmunahópa og
hugmyndafræðinga (þeirra á meðal
Dick Cheney) sem stjórnar Bush ætl-
að að fara sínu fram einhliða í krafti
meirihluta i báðum þingdeildum en
nú horfa málin öðruvísi við.
Einstefna Bush og tillitsleysi hans
og hans manna gagnvart þeim sem
ekki eru sammála leiddi til þess að
þeir misstu meirihlutann í öldunga-
deildinni. Þar með er stór hluti
áforma hans innan- og utanlands
dæmdur til að sofna svefninum
langa í þeirri
deild. Margir
fagna þessu, enda
blöskrar
demókrötum að
Bush skuli telja
sig hafa umboð til
að þvinga fram
öfgafulla hægri-
stefnu. Hann talar
eins og hann hafi
fullt umboð þjóð-
arinnar, enda þótt
hann hafi hlotið
minnihluta at-
kvæða í kosning-
unum og aðeins
orðið forseti vegna
íhlutunar hæsta-
réttar.
Öldungadeildin
Eftir kosning-
arnar í fyrrahaust
héldu repúblíkan-
ar naumum meiri-
hluta í fultrúa-
deildinni en öld-
ungadeildin var 50
gegn 50, þar sem
forseti deildarinn-
ar, Cheney vara-
forseti, hafði odda-
„Á sama tíma ogBush vill eyða 100 millj-
örðum dollara í óraunhœfa hemaðaróra
sker hann niður 100 milljón dollara fjár-
veitingu til að hjálpa Rússum að eyða úr-
éltum kjarnavopnum sínum. “ - Rúss-
neskir efnavopnahermenn á œfingu.
heilbrigðisráðherra
varpsviðtali lýsti hann því
yfir að hann væri andvígur
þeirri breytingu á kjördæma-
skipan sem kosið verður eftir
í næstu kosningum og í sima-
viðtali við undirritaðan kvað
hann breytinguna algert
„svínarí". Ekki fylgdi hugur
þó meira máli en svo að hann
sá sér ekki fært að greiða at-
kvæði gegn því við lokaat-
kvæðagreiðslu á Alþingi.
JK er einnig uppvís að því
að hafa á prenti reynt að upp-
hefja helsta hugmyndafræð-
ing sinn og sálusorgara, Hall-
dór Ásgrímsson, á kostnað
Steingríms Hermannssonar,
fyrrv. forsætisráðherra, en
ekki er hægt að fara nánar út
í það hér, vegna takmarkaðr-
ar lengdar þessa pistils.
Ekki er mér kunnugt um
að JK hafi gengið fram fyrir
skjöldu í því að lýsa yfir
stuðningi við hina breyttu
stefnu formanns Framsóknar-
flokksins hvað snertir inn-
göngu okkar Evrópusamband-
ið. Því til sönnunar nefni ég
að í blaðaúrklippu sem birtist
í DV nú nýlega, og sögð var
„Æ sér gjöf til gjalda“ segir gamall máls-
háttur, og auðvelt er að geta í eyðurnar. -
Formaður Framsóknarflokksins lofarJK
einu stykki ráðherrastóli gegn stuðningi
hans við ESB-stefnu foringjans, eins og.
hann nefnir hann.“ - Jón Kristjánsson heil-
hrigðisráðherra.
tekin úr Degi sáluga, lýsir
JK því yfir að Islendingar
eigi aldrei að ganga í ESB.
Skyndileg sinnaskipti
En hvað nú? Sama daginn
og og kvöldmáltíðin fyrr-
nefnda var haldin í Alþingis-
húsinu birtist í DV viðtal við
JK þar sem hann gerir lítið
úr viðræðum Davíðs Odds-
sonar við framámenn í Evr-
ópusambandinu, þess efnis
að EES-sanmningurinn verði
látinn gilda áfram fyrir ís-
lendinga. JK segir enn frem-
ur að þeir framsóknarmenn
hyggist halda sínu striki og
huga að ESB-aðildarviðræð-
um. Hvað veldur þessum
skyndilegu sinnaskiptum
JK? „Æ sér gjöf til gjalda"
segir gamall málsháttur, og
auðvelt er að geta í eyðurn-
ar. - Formaður Framsóknar-
flokksins lofar JK einu
stykki ráðherrastóli gegn
stuðningi hans við ESB-
stefnu foringjans, eins og
hann nefnir hann. - Búið og
basta.
Agnar Hallgrímsson
falli næst
atkvæði. Þegar Jeffords
þingmaður frá Vermont
gekk úr flokknum og gerðist
óháður í mótmælaskyni við
þá öfgafullu hægristefnu
sem Bush fylgdi og við
þóttafulla framkomu Hvíta
hússins gagnvart þinginu
þýddi það að repúblíkanar
höfðu aðeins 49 atkvæði.
Þar sem Jefford ætlar að
greiða atkæði með
demókrötum hafa þeir 51.
Þetta þýðir að demókratar
taka við formennsku í öll-
um nefndum deildarinnar, sem eru
mjög valdamiklar.
Hinn nýi meirihlutaleiðtogi, Tom
Daschle, mun ákveða dagskrá öld-
ungadeildarinnar og demókratar
ráða ferðinni. íhaldssamir repúblik-
anar ætluðu sér að ganga af Clinton
dauðum og tókst það næstum og nú
er ljóst að frjálslyndir demókratar
hafa ráð Bush í hendi sér. Þegar má
heita fullvíst að stjömustríðshug-
myndir Bush verði að engu, áform
hans um olíuleit í Alaska og stór-
fellda uppbyggingu kjarnorkuvera
eru úr sögunni því að viðkomandi
nefndaformenn eru algerlega andvíg-
ir. Ljóst er að honum mun ekki
takast að koma íhaldssömum dómur-
um i alríkisdómstóla eða hæstarétt
vegna formannaskipta í nefndum.
Þar með er ólíklegt að Bush takist
það markmið hægri sinna, bibl-
íustaglara og heilagsandahoppara úr
Suðurríkjunum að banna fóstureyð-
ingar.
Umheimurinn
Á sviði alþjóðamála sagði um-
heimurinn álit sitt á einhliða pólitík
Bush með því að fella
Bandáríkin úr mannrétt-
indanefnd Sameinuðu þjóð-
anna, þar sem þeir hafa
verið frá upphafi, og kjósa
Súdan í staðinn (eitt þeirra
ríkja sem er á bannlista hjá
Bush vegna mannréttinda-
brota). Ekki er vafl á þvi að
með þessu voru aðildarríki
SÞ að ná sér niðri vegna
höfnunar Bush á Kyoto-
bókuninni. Aðildarríki
NATO fallast ekki á hug-
myndir Bush um nýja
stjörnustríðsáætlun gegn ímynduð-
um óvini (Irak, N-Kóreu eða Lýbíu)
Auk þess sem tæknilega er þetta
ekki hægt kostar þetta vinslit við
Rússa og fjandskap við Kínverja og
jafnvel nýtt vígbúnaðarkapphlaup.
Á sama tíma og Bush vill eyða 100
milljörðum dollara í óraunhæfa
hernaðaróra sker hann niður 100
milljón dollara flárveitingu til að
hjálpa Rússum að eyða úreltum
kjarnavopnum sínum. Þar er samt
hin raunverulega hætta, að rússnesk
kjarnavopn komist í óábyrgar hend-
ur. Hingað til hefur vald repúblíkana
verðið óheft, með meirhluti i báðum
þingdeildum og hæstarétt í vasanum
(Bush eldri sá til þess). En nú eru
breyttir tímar, einræðistímabili
Bush W. er lokið. Nú er að bíða þing-
kosninganna á næsta ári og dóms
kjósenda. Bandaríkjamenn vilja
gjarnan að einn flokkur ráði þinginu
en annar Hvita húsinu. Svo var
mestan hluta stjórnar Clintons og
það neyddi hann inn á miðjuna. Þar
er almenningur og þar verður Bush
að vera, vilji hann ná endurkjöri.
Gunnar Eyþórsson
Gunnar
Eyþórsson
blaöamaöur
Ráðherra setur niður
. „Árni Mathiesen
sjávarútvegsráðherra
hefur sett niður enda
skortir enn á forustu
hans til að leiða mál-
ið til lykta. Fram-
koma sjómannadags-
ráðs í Reykjavík og
Hafnarfirði um að úthýsa honum á
sjómannadaginn er þó forkastanleg.
Margir sjávarútvegsráðherrar ...
hafa sett lög á vinnudeilur, m.a.
vinnudeilur sjómanna, en þeir hafa
þó allir talað á sjómannadaginn."
Ágúst Einarsson á heimasíöu sinni.
Móses og forsetaembættiö
„Hinsvegar hef ég aldrei skilið
þessa þörf íslendinga fyrir „samein-
ingartákn", og minnir hún mig helst
á biblíusöguna af því þegar Gyðing-
ar bjuggu sér til gullkálf því þeir
töldu að Móse, leiðtogi sinn, hefði
horfið i fjallgöngu, er hann var í leit
að boðorðunum. Embætti forseta
eins og því er háttað í dag eru síð-
ustu leifar konugsríkisins Islands,
en upphaflega var tilgangurinn með
stofnun þess að fylla upp í það
tómarúm sem myndaðist við stofn-
un lýðveldis. Embættið er því barn
síns tíma sem ætti að leggja af.“
Davíö Þorláksson í grein á íslendingur.is
Auölindirnar skiptimynt
„Við íslendingar viljum betri
framtíð og miklu betra samneyti við
landið okkar en að það sé misnotað í
valdatafli ráðamanna. Þjóðin á líka
heimtingu á upplýstum stjórnmála-
og embættismönnum sem bera sæmi-
legt skynbragð á lýðræðislega stjórn-
arhætti. Auðlindir íslands mega
aldrei framar vera skiptimynt þeirra
við auðhringa og stóriðjur.“
Guftmundur Páll Ólafsson f grein á Mbl.
Spurt og svarað_______Er reiknilíkan Hajró gallad?
Friðrik J. Amgrímsson,
framkvœmdastjóri LÍÚ.
Bíðtim eftir
ráðgjöfinni
„Ég held að of snemmt sé að
segja neitt til um slíkt, við
erum enn að bíða eftir því hver
ráðgjöf Hafró um veiðar á
næsta fiskveiðiári verður og hennar er ekki að
vænta fyrr en næsta þriðjudag. Hins vegar vit-
um við að á síðasta ári kom fram að Hafró hafði
ofmetið stærð þorskstofnsins og því þurftum við
að þola skerðingu þá, sem voru auðvitað gríðar-
lega mikil vonbrigði því við höfðum búist við
aukningu veiðiheimilda. Það segir sig sjálft að
ef slíkt hið sama gerist aftur nú er það sýnu
verra. En um hvað verður er ekki tímabært að
tjá sig um á þessum tímapunkti."
Einar Kr. Guðfinnsson,
formadur sjávarútvegsnefndar.
Árangur fiarri
viðmiðum
„Mig bréstur líffræðiþekkingu
til að véfengja orð dr. Össurar um
þetta. Eftir stendur hins vegar að
árangur við uppbyggingu ýmissa
fiskistofna hefur verið fjarri því sem menn stefndu
að og töldu að gæti gerst. Þorskstofninn er í lægð
þrátt fyrir að við höfum í meginatriðum fylgt vís-
indalegri forsögn við veiðar og ýsukvótar hafa á fá-
einum árum þrengst saman um helming þó við
höfum á þeim tíma ekki veitt umfram ráðlegging-
ar Hafró og jafnvel verið undir henni. Því setjum
við leikmenn æ fleiri spurningarmerki við allt
málið. Erum við t.d. að veiða úr lífkeðjunni á röng-
um stað og ofuráhersla á verndun smáfisks og
veiði á elstu árgöngum að koma okkur í koll? .“
Helgi Laxdal,
formadur Vélstjórafélags íslands.
Tek ekki svo
stórt upp í mig
„Ég ætla ekki að dæma um
hvort reiknilíkan Hafró sé gallað
eða ekki, einfaldlega vegna þess
að ég þekki ekki nægilega vel til
málsins. En eftir því sem ég best veit fær stofnunin
ekki að birta sínar niðurstöður hérlendis nema al-
þjóðstofnanir á sviði fiskifræði hafi fyrst farið í
gegnum þær og staðfest að þær séu vísindalega unn-
ar. Þeir sem halda því fram að reiknilíkanið sé snar-
vitlaust og gallað eru þá um leið að segja að fiski-
fræðingar heimsins vaði 'í villu og ég treysti mér
einfaldlega ekki til þess aö taka svo stórt upp í mig.
Gagnrýnin á fiskifræðinga er líka öll út og suður,
sumir krefjast aukins afla til að grisja stofninn en
aðrir telja að við höfum alltaf veitt of mikið."
Margrét Sverrisdóttir,
Frjálslynda flokknum.
Á dúndrandi
niðurleið
„Ég er sannfærð um að Hafró
þarf að taka reiknilíkön sín og
aðrar starfsaðferðir til gagngerr-
ar endurskoðunar. Þrátt fyrir að
farið hafi verið að ráðum stofnunarinnar í einu og
öllu hefur það ekki borið árangur við uppbygg-
ingu fiskistofnana, heldur þvert á móti. Aflaheim-
ildir hafa dregist mikið saman á undanförnum
árum. Stjórnarandstaðan hefur verið að benda á
þessar staðreyndir að undanfórnu og vill breyting-
ar en ég er hins vegar mjög vantrúuð á að stjórn-
arherrarnir láti sér segjast þótt allt sé á dúndrandi
niðurleið. Ekki er horfst í augu við vandann í
þessum efnum eins og svo mörgum öðrum brýn-
um og brennandi málum í þjóðfélaginu."
ílatínrvni í hncca vprn hpfur Unmih fram hiá úmciim málcmptanrli mnnnnm cpm hpnrlp á ph imnhvÞffinrí hnrcUctnfncinc hnfi é>UUí tpkict
Hlutskipti kynjanna
ast með náttúrurnar, góðar sem
slæmar. Þær leggja ofurkapp á gott
siðgæði í skemmtanahúsum þar sem
körlum er dillað fremur en kvenfólk-
inu. Er félagsmálaráðherra lögð sú
skylda á herðar að framfylgja ströng-
ustu lagabókstöfum um að gæta sið-
ferðis, sem einhverra hluta vegna á
að vera í þágu kvenna.
Þrátt fyrir þennan útúrdúr stend-
ur enn eftir hið göfuga hlutverk nú-
tímakonunnar, að vera fyrirvinna.
Karlinn getur ekki stært sig af að
vera skaffari fjölskyldunnar vegna
þess að sá kaleikur hefur verið frá
honum tekinn. Hvort honum líkar
betur eða verr skiptir ekki máli, en
allavega græðir hann á því. Og er
það ekki mergurinn málsins?
Umslögin gildna
I nálægri fornöld var haft á orði
að það nálgaðist eignarhald á hlunn-
indajörð að krækja sér í flugfreyju.
Eftir að bjórsala var leyfð í landinu
dofnaði mjög yfir þessum valkosti,
og eru flugfreyjur eftir sem áður
hinn ágætasti kvenkostur, eins og
margur góður pilturinn getur borið
vitni um.
En þegar allt kemur til alls er það
kannski launaumslagið sem skiptir
mestu máli í umgangi kynjanna sín
á milli. Mikið er skrifað og skrafað
um misrétti á vinnumarkaði og hafa
þar allir eitthvað til síns máls. En
karlar ættu að fagna þvi þegar sam-
an dregur í launaumslögunum, því
þar með bætist í heimilistekjurnar
og fæstum þykja þær of miklar ef
marka má alla kveinstafina um lágu
launin á köldum klaka norðursins.
Eftir því sem jafnréttið eykst
gildna launaumslög kvenfólksins og
allir njóta góðs af.
Karlarnir sem enn hanga í sam-
búð eða hjónabandi hafa rýmri hend-
ur um að eyða sínum tekjum og sjóð-
ir hins opinbera gildna að sama
skapi og tekjur einstaklinga aukast.
Því er allt að vinna með því að bæta
„Karlar eru ekki lengur einir um að skaffa vel. Konur
hafa tekið við því hlutverki eins og mörgum öðrum í
nútímaþjóðfélagi og er ekki um að sakast. “
Oddur Olafsson
skrifar:
Einu sinni bar svo til að
yfirritaður var beðinn að
mæla fyrir minni kvenna
á samkomu. Af því gat
ekki orðið af ástæðu sem
ekki skiptir máli. Hins
vegar vakti þetta hugrenn-
ingar um hlutskipti kon-
unnar í samtímaþjóðfé-
lagi. Hvert er það og hvað
er það ekki. Síðan yfir-
stjórn fréttastofa færðist
yfir til Hlaðvarpans og
Stígamóta fáum við ömur-
legar fréttir af hve illa
fósturlandsins freyja er
leikin af karlaskröttum sem ekki
eiga skilið að eiga konur eða ást-
meyjar, svo ekki sé meira sagt.
En vonandi eru þessar váfréttir
undantekningar fremur en regla. Að
því er best er vitað eru hjónabönd og
sambýli í ágætu samkomulagi og
handalögmál allt að því óþekkt á
skikkanlegum heimilum. Ber þar
margt til og ekki hvað síst hið nýja
hlutverk konunnar, sem karlmenn
sinntu áður einir, og stærðu sig af.
Móöir, kona, meyja orti þjóðskáld-
ið á sinni tíð og gerði eins mikið úr
hlutverki konunnar og efni stóðu til.
En sé til þjóðskáld i nútímanum get-
ur það bætt við fyrirvinna. Hvenær
sem launamörk karls og konu nálg-
ast drýgjast heimilistekjurnar og
nýtist fjölskyldunni það að sjálf-
sögðu vel
launakjör kvenna og stuðla
að jafnrétti í sjón og raun.
Mergur málsins
Um sambúð kynjanna fer
ýmsum sögum. Barnsmíða-
sögur Stígamóta eru hroll-
vekjandi og barnaníðingar
vekja upp þá hugsun hvort
ekki sé allt í lagi með okkur
karlfuglana. En við verðum
að trúa því að um undan-
tekningar sé að ræða og að
þrátt fyrir allt sé okkur trú-
andi fyrir konum og börnum.
Hitt kann að vera annað
mál hvort konum sé trúandi fyrir
okkur körlunum. Þær vilja hafa vit-
ið fyrir okkur á margan hátt og ráðg-