Dagblaðið Vísir - DV - 11.07.2001, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 11. JÚLÍ 2001
Skoðun I>V
rníng dagsins
Ertu búin/n að ferðast
eitthvað í sumar?
Stríðstímar eru óeðlilegir
Aníta Kristjánsdóttir, 5 ára:
Já, ég er búin aö fara í tjald og í
sumarbústaö.
Þórunn Gunnsteinsdóttir húsmóöir:
Já, tvær útilegur, upp í Munaðarnes
og svo í Skorradal, þaö var mjög fínt.
stuöningsfulltrúi:
Já, í Húsafell, Þórsmörk og Hraun-
borgir. Stefnan er svo á tíu daga
ferö um öræfin.
Grétar Geir Þórarinsson, 5 ára:
Já, á Hofsós og þaö var
voöalega gaman.
Asgerður Þrainsdottir, 7 ara:
Búin aö fara tvisvar sinnum í Þórs-
mörk, Húsafell og svo í Hraunborgir.
Viðar Einarsson:
Já, ég er búinn aö fara til Costa Del
Sol og er á leiö til Akureyrar,
mekka íslands.
éJL
Konráö Runar Friöfinnsson
skrifar:
Á stríðstímum er ekki óalgengt
að menn missi stjórn á sér og fram-
kvæmi hluti sem þá myndi ekki óra
fyrir að þeir ættu eftir að gera en
gerðu þó. Lesið bara söguna og þið
komist að raun um að svona er
þetta og ekkert öðruvísi. Svo koma
friðartímar og - tími til hreingern-
inga. „Sigurvegararnir" fara og
leita uppi fólk sem fór fyrir til að
draga það fyrir dómstóla, eða taka
af lífi án dóms og laga.
í dag er Milosevic, fyrrum forseti
Júgóslavíu, fyrir rétti vegna stríðs-
glæpa í landi sínu. Dómstóllinn sem
dæmir hann var settur á laggirnar
fyrir nokkrum árum tii að taka
einmitt skjótt og örugglega á mál-
um: „Þessir kallar mega ekki
sleppa, heldur verður að draga þá
til saka og framfylgja öllu réttlæti"
eins og sagt er. Og nú sem sé situr
þessi fyrrum valdsmaður i réttarsal
og svarar til saka og mun að öllum
líkindum verða dæmdur af þessum
stríðsglæpadómstóli. Og menn anda
léttar. Réttlætið hefur náð fram að
ganga þegar öllu er á botninn
hvolft. Eða er ekki svo? Þessu vilj-
um við alltént trúa.
„Sigurvegararnir" sleppa með
skrekkinn og verða ekki dæmdir
því að nú eru þeir komnir með lög-
in í sínar hendur og lögin munu
verja þá. Þeir eru jú sigurvegarar!
Unnu stríðið og hinn sigraði situr á
bekk sakamannsins, fyrirlitinn og
dæmdur af almúganum. Öll stríð
enda nefnilega með „sigurvegara og
hinum sigraða". Þótt allir viti að
báðir aðilar hegðuðu sér með svip-
uðum hætti á meðan ófriðurinn
varði og unnu svipuð spjöll á fólki
og eignum. Enginn munur er á
þessu þegar striðsástand geisar í
löndum. - Vegna þess að ástandið er
óeðlilegt, sjúkt, myrkvað.
Milosevic á leiö í réttarsalinn
„Öllu réttlæti veröur aö framfylgja“ eins og sagt er.
„Ekkert hefur breyst. Og
dómstóllinn mun væntan-
lega halda dfram að dœma
„hinn sigraða“ en hlífa
sigurvegaranum sem hefur
leyfi manna, þjóðarinnar...“
Já, virkur stríðsdómstóll er til.
Þessi dómstóll leitar uppi aðila sem
fremja voðaverk í styrjöldum, öðr-
um til viðvörunar - að talið er. En
samt eru í gangi tugir styrjalda víðs
vegar um heiminn, i þessum rituðu
orðum, hatrammar og ógeðslegar
sem fyrr.
Ekkert hefur breyst. Og dómstóll-
inn mun væntanlega halda áfram að
dæma „hinn sigraða" en hlífa sigur-
vegaranum sem hefur leyfi manna,
þjóðarinnar, til að vippa sér á bak
við lög landsins sem hann sjálfur
hefur búið til.
En þetta er ekki aðalatriði máls-
ins, heldur hitt, að þjóðin býr nú við
frið; uppbyggingarstarf er hafið og
almenningur getur aftur gengið ör-
uggur um götur strætanna sem
hann hefur alist upp á og jafnvel
elskar. - Það er kjarni málsins.
Fangar og frelsi
Einar Ingvi Magnússon
skrifar:
Ungur maður hefur verið dæmd-
ur í 16 ára fangelsi fyrir morð. Það
var hörmulegur atburður sem kom
honum þangað, stundarbræði býst
ég við. Við verðum að standa reikn-
ingsskil af gjörðum okkar. Það er
einfaldlega lögmál lífsins. Og hver
er sinnar gæfu smiður eins og hið
fornkveðna segir. Mér var hugsað
til þessa unga manns sem getur
ekki um frjálst höfuð strokið vegna
glæps síns en einnig til fólks al-
mennt sem fer frjálst ferða sinna, án
tálmana. - En sumir hverjir eru
ekki frjálsir. Þeir eru fangar eigin
gjörða og samvisku, þótt þeir hafi
aldrei hlotið veraldlega dóma í
dómskerfi samfélagsins.
„Frelsissvipting innan
fangelsisveggja þarf ekki að
þýða eintóma óhamingju.
Refsing er ávallt til bless-
unar því hún snertir sam-
visku manns.“
Þeir eru óhamingjusamir og
íjötraðir í andlega hlekki sem jafn-
vel læknavísindin hafa engin ráð
gegn. Sumir eru bugaðir af sorg og
samvisku. Aðrir bíða dauðans
vegna óábyrgrar hegðunar sem sýkt
hefur þá af eyðni, krabbameini af
völdum reykinga og svo mætti lengi
telja.
Frelsissvipting innan fangelsis-
veggja þarf ekki að þýða eintóma
óhamingju. Refsing er ávallt til
blessunar því hún snertir samvisku
manns og á að fá okkur til að íhuga
lögmál lífsins, bæta ráð okkar og
verða betri manneskjur.
Menn koma sér í alls konar
skuldir við guðleg lögmál sem ríkja
í lífi okkar. Við verðum aö standa
reikningsskil af öllum okkar gjörð-
um. Og þótt misgjörðir okkar hafi
komið okkur á bak við lás og slá,
vegna þess að við erum ófullkomin
og vissum ekki betur, getum við
samt fundið frelsið innan fangelsis-
veggjanna með því að öðlast skiln-
ing á lögmáli orsaka og afleiðinga
og sættast við Guð og menn. - Það
vildi ég sagt hafa þessum unga
manni.
Þá er Frjálslyndi flokkurinn búinn að minna á
sig á ný varðandi framboð til borgarstjórnar-
kosninganna. Flokkurinn bylti sér aðeins sl. vet-
ur og lét þá aö því liggja að hann hygði á fram-
boð til sveitarstjórna og samkvæmt fréttum í
vikunni eru þau áform flokksins alveg óbreytt.
Garri sér að ílokkurinn er enn ekki kominn með
endanlegan frambjóðanda í höfuðborginni og vill
því gripa tækifærið til að stinga upp á Sverri
Hermannssyni sjálfum í efsta sætið. Hin skel-
egga dóttir hans gæti síðan verið i öðru sæti til
að tryggja þetta sem fjölskylduframboð og síðan
gætu einhverjir vandalausir komið næst - Valdi-
mar Jóhannesson eða Jón í Jámblendinu eða
einhver annar. Best væri náttúrlega ef frjálslynd-
ir næðu að leggja niður innbyrðisdeilurnar og fá
hinn sívinsæla Gunnar Inga Gunnarsson heilsu-
gæslulækni í lið meö sér en litil von mun þó til
þess. Raunar kæmi ekki á óvart þótt Gunnar
Ingi og hans stuðningsmenn myndu líka bjóöa
fram því líkt og félagar þeirra í Frjálslynda-
flokknum hljóta þeir aö sjá að nú er tækifærið
vegna þess að allir eru orðnir svo leiðir á R-list-
anum og Sjálfstæðisflokknum.
Jafnvel Grýla
Garri sá það nefnilega í Fréttablaðinu í gær að
Margrét Sverrisdóttir Her-
mannssonar gerir sér vel
grein fyrir því tækifæri sem
nú hefur gefist því hún segir
ljóst að sjálf Grýla myndi fá
talsvert af atkvæðum ef hún
byði sig fram og ekki veit
Garri hvort fleiri en hann
tóku þessum skilaboðum
þannig að hún væri í raun að
skora á Gunnar Inga að fara
fram líka - en hitt er ljóst að
Gunnar hefur lengi veriö
grýla Frjálslynda flokksins.
Og hver veit nema fleiri gagn-
merk þjóömálasamtök stökkvi
á þennan vagn líka og dettur
Garra í hug að úr því Grýla er líkleg til að fá at-
kvæði þá hljóta líka græningjar, kristilegir og
Flokkur mannsins að eiga meiri séns en nokkru
sinni fyrr.
Örlítlll óttl
En þó svo að Garri muni ávallt fagna fram-
gangi Sverris Hermannssonar og fjölskyldu hans
í pólitík, hvort sem það er í landsmálapólitík,
bankapólitík eða bara í sveitarstjórn, þá vekur
það óneitanlega nokkurn
ótta að hann skuli velja
einmitt þennan tíma til að
fara fram. Sverrir, og allt
hans fólk, er auðvitað - þó
hann vilji ekki viðurkenna
það akkúrat núna - góður og
gegn sjálfstæðismaður og
þeir sem styðja hann eru
auðvitað gegnheilir sjálf-
stæðismenn líka. Því er hætt
við að framboð frá hinni
frjálslyndu fjölskyldu Sverris
muni spilla mun meira fyrir
sjálfstæðismönnum í borg-
inni en fyrir Reykjavíkurlist-
anum. Og vegna þess að
Garri er dyggur stuðnings-
maöur og aðdándi Davíðs og
Sjálfstæðisflokksins hefði
hann kosið að Sverrir gerði
eitthvað sem spillti frekar fyrir R-listanum en
Sjálfstæðisflokknum. Það virðist hins vegar ekki
ætla að verða og þvf mun Garri - eins og hinir
stórkarlarnir í Sjálfstæðisflokknum - áfram naga
handarbökin fyrir það að hafa farið svona ógæti-
lega að Sverri í Landsbankanum þarna um árið
þegar hann þurfti að yfirgefa bankann með einn
plastpoka í hendinni eins og hver annar plast-
pokamaður. Það var jú þá sem
þetta byrjaði allt saman. Garn
Tækifæri gripiö
Sjónvarpið í nýtt húsnæði
Nauöungaráskriftin þvingar.
RIJV veröur aö loka
Erla Magnúsdóttir skrifar:
Það er kannski að bera í bakkafull-
an lækinn að minnast enn á Sjón-
varpið og dagskrá þess, eftir allt sem
á undan er gengið frá áskrifendum
sem telja sig ekki bara hlunnfarna
hvað dagskrána varðar, heldur eru
uppgefnir að geta ekki um frjálst höf-
uð strokið vegna nauðungaráskriftar
RÚV og þá sérstaklega Sjónvarpsins.
Það er ótrúlegt að ráðamenn, þ.m.t.
þingmenn, skuli verja þetta rándýra
apparat, Sjónvarpið, og skuli ekki
skynja andúð fólks gagnvart Sjón-
varpi RÚV. Og yfir þessu situr svo
fyrrverandi borgarstjóri okkar keng-
boginn og eins og í „hnappheldu" og
má sig hvergi hræra. Starfsmenn
RÚV sjá um það. En nú er mælirinn
fullur. Sjónvarpinu verður að loka.
Óborganlegar greinar
Guðrún Jacobsen skrifar:
Eftir að hafa fylgst með harmagráti
fólks í dagblöðunum undanfarna
mánuði, fólks sem almennt talað sér
ekki út yfir sinn eigin grautardisk,
finnst mér ég skyldug að þakka inni-
lega þeim pistlahöfundum DV sem
skemmta mér. Blaðamenn sem leggja
það á sig að skrifa jafn óborganlegar
greinar og til að mynda „Músik og
matur“ eða „Sumarfríið mitt“ ættu að
vera hærra launaðir en almennt ger-
ist og gengur í okkar „þrautpínda"
þjóðfélagi. - Ég endurtek þakkir mín-
ar tU þessara manna.
I Smáranum í Kópavogi
Er þörf á fleiri verslunarbáknum?
Fleiri „kringlur“ óþarfar
Halldór Árnason hringdi:
Ég efast um að fleiri nýjar „kringl-
ur“, eins og sú sem nú er þegar í
hinni einu viðurkenndu Kringlu sem
við eigum þarna við Miklubrautina,
gangi hér á höfuðborgarsvæðinu. Eða
hvaðan ætti aUur sá fjöldi að koma tU
að versla í nýrri ógnarstórri verslun-
armiðstöð í Smáranum í Kópavogi?
Ég efast líka um að önnur svona svo
fín verslunarmiðstöð, sem Kringlan
við Miklubraut er, rísi þarna í Smár-
anum. Mjög stórar verslunarmið-
stöðvar eru fremur þvingandi og um-
fram aUt þreytandi að ganga um. Það
finnur maður í svipuðum „moUum“,
t.d. þama vestur í Minneapolis, þótt
gaman sé að koma þar einu sinni.
Verða að breytast
Björn Sigurðsson skrifar:
Nú er mér, eins og svo mörgum,
mjög brugðið yfir þeim fáránlega dómi
sem féU í nauðgunarmáli sem átti sér
stað í HelgafeUssveit árið 1999. Það er
alveg ótrúlegt að fyrir svona hrotta-
fengna og viðbjóðslega nauðgun og lik-
amsárás skuli óþokki þessi vera
dæmdur í aðeins þriggja ára fangelsi.
Ég sé ekki að þeir dómarar séu hæfir
í starfi sem dæma á þennan hátt. Það
er alveg ljóst að ef ekkert breytist til
batnaðar (og þá á ég við í átt tU sann-
gimi og almennrar dómgreindar) í
þessu auma dómkerfi okkar fer svo að
almenningur tekur lögin í eigin hend-
ur. Það lítur svo út að yfirvöld á Is-
landi hafi ekki kjark til þess. Ég vU
hvetja fólk til að láta í sér heyra um
þetta mál - því það varðar okkur öU.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKjavik.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.