Dagblaðið Vísir - DV - 22.04.2002, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 22. APRÍL 2002
Menning
_____________DV
Umsjón: Sigtryggur Magnason
Blitz.
Skyseat.
eignast eintak. Síðasti stóliinn seldist á
300.000 krónur. Góður arður það fyrir þann
sem keypti hann á 60.000 krónur fyrir örfáum
árum. Hönnunin á þeim stól er óumdeild. Hún
er frábær - tré í stórum, þykkum bitum á
móti rauðlökkuðum mjóum járnstöngum.
Hefðin á móti hinu nýja. Gamalt og þungt á
móti nýjum léttleika - samt vinnur það sam-
an. Eins konar dans, eitthvað rómantískt -
virkar.
Fleiri gripir á sýningunni eru unnir í sama
anda og þessi stóll. Þar er reynt að endurtaka
þennan „rétta“ ballans en það tekst ekki alveg
Skylark.
Föstudaginn 5. apríl var opnuð sýn-
ing á verkum Sigurðar Gústafssonar
arkitekts í Víkurskóla, Hamravík 10,
Grafarvogi. Heimilisfang sýningarinn-
ar gæti komið spánskt fyrir sjónir
enda ekki um hefðbundið sýningar-
svæði að ræða. Það verður enginn
svikinn af því að aka eftir fallegri sjáv-
arsíðunni upp í Víkurskóla til þess að
kynna sér nýja borgarhluta Reykjavík-
ur um leið og púlsinn er tekinn á
nýrri íslenskri hönnun.
Víkurskóli er nýr barnaskóli í Graf-
arvogi sem verið er að byggja eftir
verðlaunateikningu Sigurðar. Bygg-
ingin er mjög tilkomumikil og efnisval
fjölbreytilegt og flott. Formin eru stór
- mjúkir og massífir fletir vinna með
fínlegri einingum. Allt situr þetta vel I
einstaklega fallegu landslagi Víkur-
hverfisins.
í forgrunni sýningarsvæðisins eru
tveir bátar/sófar, en af þeim dregur
sýningin nafn sitt, Ferð án fyrirheits.
Sófamir tveir eru unnir úr eðalefnum.
Mahóní, stál og leður sitja SEmnfær-
andi ofan á hlunnunum eins og bátar
sem dregnir hafa verið á land. í sófun-
um gefur að líta þetta fagmannlega
handverk sem maður sér alltof sjaldan
núorðið - þama hefur verið hlúð að
hverju smáatriði. Hönnuðurinn líkir sófunum
við báta og það á vel viö um formið og grind-
ina. Hins vegar fara þessir bátar hvorki lönd
né strönd (enda kannski ekki beint ætlað það)
- það vantar allan léttleika í þessa gripi. Þeir
eru of þunglamalegir og massífir.
Tangó
Athyglin beinist að Tangóstólnum. Þetta er
án efa þekktasta hönnun Sigurðar. Stóllinn
sem sænska fyrirtækið Kallemo hefur látið
framleiða í einungis 100 eintökum er orðinn
safngripur í „lifanda lifi“. Lista- og hönnunar-
söfn víðs vegar um heiminn keppast við að
- samt næstum því. Stóllinn Blitz,
eða Elding, er það sem kallað er
hægindastóll. Hann vekur minn-
ingar um heimsfrægan arkitekt
enda meðvitað hjá hönnuði. Fal-
leg hönnun, þægOegt að sitja í
stólnum. Þessir tveir stólar,
Tangó og Blitz, eiga á einhvem
hátt saman. Þeir eru báðir klassa-
gripir.
De stijl
Á þessari sýningu sýnir Sigurð-
ur okkur einnig eintök úr „linu“
sem hægt er að setja saman án
þess að nota verkfæri. Gert Rit-
veld dúkkar upp í hugann. Þessi
húsgögn eru hugvitssamlega
gerð, auk þess að líkjast meira
skúlptúrum en önnur húsgögn á
sýningunni. StóOinn Skylark er
gott dæmi um þetta, lipur og létt-
ur þar sem lltil fínleg smáatriði
setja svip sinn á annars einfold
form.
Stóllinn Skyseat er vel heppnuð
samsetning efnis og forma í
strangri umgjörð kubbs.
Síðast ber að telja stólinn
Rock’n’RoU sem er ótrúlega þægi-
legur stóU þrátt fyrir nokkuð kaldranalegt út-
lit. Ruggustól fyrir skallapoppara kaUaði Sig-
urður stólinn.
ÖUum er þessum húsgögnum það sameigin-
legt að þurfa umhverfi þar sem hátt er tU lofts
og vítt tU veggja.
Þrátt fyrir að það sé tU staðar í Víkurskóla
þá hefðu þessir gripir, sem flestir eru ein-
hvers staðar á mUli þess að vera listhandverk
og framleiðsluhönnun, sómt sér mun betur í
hefðbundnum sýningarsal, t.d. í Hafnarhús-
inu. Það er tilhlökkunarefni að fylgjast með
hönnun Sigurðar í framtíðinni.
Ásrún Kristjánsdóttir
Ruggustóll fyrir
skallapoppara
Rock'n’Roll
Ruggustóll fyrir skallapoppara.
Tangó
Á sínum tíma var stóllinn Tangó framleiddur í eitt hundraö eintökum og kostaöi 60 þúsund
krónur. í dag þarfaö greiöa 300 þúsund fyrir gripinn.
mannsgaman
Um soveska og sveitta hálsa
Ferðalög eru margskonar. Og viðkomustað-
imir alskonar.
Fór þetta árið austur tU Moskvu. Og það
var sumar, sá einn mesti meginlandshiti sem
sveitamaður af íslandi sækir heim. í þann tíð
var landið í austri að opnast og fólk á bökkum
árinnar dulu að verða sér úti um svolítið
frelsi. Jafnvel svo að menn og konur mættu
reka veitingastaði. Og það þótti stökk inn í
blessaða framtíðina.
Bjó á stærsta hóteli í heimi, steinklumpin-
um Rossía við Rauða torgið sjálft. Hafði kom-
ið mér fyrir í einu þessara sex þúsund her-
bergja sem þar var hægt að haUa sér tU
svefns. Fór man ég fyrsta daginn út á of-
boðstórar svalir á annarri hæð og hugðist
anda að mér sumrinu í Sovét. Þar sat margt
manna og virtist í fljótu bragði vera að ainda
að sér sama andrúminu og ég var að leita eft-
ir.
Sá að fáir stólar voru auðir og settist vand-
ræðalega í einn þeirra úti viö handriðið.
Brosti lauslega tU næsta fólks sem voru kon-
ur, miklar og ítarlegar konur með meiri
brjóst en ég þorði aö horfa á. Þær töluðu tung-
um og staðnæmdust viö stirða ensku, enda
auðveldast að ná tU mín á þeirri tungunni. Og
spurðu hvaðan ég væri og hlógu að svarinu.
Tók eftir því að þær störðu á flúrað bindi
mitt. Einblíndu á það. Ein þeirra sagði það
vera óþarfa, sumrin í Moskvu væru heitari en
svo að menn væri að hnýta skyrtuna á sér
upp í háls. Og sú hin sama gerði sér lítið fyr-
ir og losaði um vandaða windsor-hnútinn
minn og tók af mér bindið. Þær hlógu aUar og
enn meira þegar bindið flaug út af svölunum.
Mér sámaði svolítið, enda Boss-bindi að fara
fyrir lítiö í fjarlægum heimi. En sat samt sem
fastast inni í þessu undarlega andrúmi.
Daginn eftir gekk ég framhjá dyraverðinum
í anddyri Hótels Rossía. Og viti menn, hann
var með bindið mitt um hálsinn. Seinna sama
dag kom ég tU baka. Þá var nýr vörður tekinn
við vaktinni. Hann var líka með bindið mitt.
Og þannig gekk það næstu daga. Bindið mitt
skipti bara um hálsa. Sveitta og sovéska
hálsa.
Og gerir kannski enn.
-SER.