Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.2002, Síða 2

2
FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 2002
M
agasm
DV
„Þrátt fyrir þennan góöa árangur
sem ég náði um helgina þá ætla ég
alveg aö láta reka á reiðanum hvað
ég held áfram í skákinni í náinni
framtíð. Þessi annars skemmtilega
íþrótt er ekki í efstu sætunum hjá
mér. En vissulega er þetta hvetjandi
og ég vona að þetta virki ekki síst
þannig á konur. Margar hverjar
hafa fulla burði í að vera góðir skák-
menn en gefa sér hins vegar ekki
nægan tíma í að stunda iþróttina,"
segir Guölaug Þorsteinsdóttir sem
um sl. helgi vann titilinn íslands-
meistari kvenna í skák.
Eina stelpan á skákæfing-
um
Með réttu fangaði það athygli
margra að heyra nafn Guðlaugar aft-
ur nefnt í tengslum við skákina. „Ég
er orðinn hálfgerður forngripur í
þessu. Vitnisburður um það er með-
al annars aö vera komin í Öldina
okkar, gömul frásögn af afrekum
fyrir margt löngu," sagði Guðlaug og
hló við þegar DV-Magasín ræddi við
hana. Hún er læknir og starfar sem
sérfræðingur í geðlækningum við
Landsspítalann - háskólasjúkrahús.
Á skrifstofu hennar við Hringbraut
hittum við hana.
Úr ómælisdjúpum myndasafns
DV var fyrr í vikunni grafin upp
„Þetta er ekki bara einsog að keppa í félagsvist. Þetta er ekki íþrótt fyrir alla og það er hægt að ofgera sér í skákinni
einsog eru vissulega dæmi um. Skák getur, sé spennan mikil, aukiö á kvíða meðal fólks." Magasín-mynd: E.OI
Aldrei með neina skákdellu
Guðlaug.
Sjálf minnist hún þess þegar hún
árið 1971 tók þátt í fjöltefli þar sem
skákmeistarinn Hort varð að semja
um jafntefli við Guðlaugu, sem þá
var aðeins tíu ára. Hins vegar var
það nú svo, jafnvel .þótt undarlega
kunni að hljóma, þá var hún aldrei
með neina óskaplega skákdellu. Hún
var aldrei heima alla daga til að æfa
sig í skák eða liggjandi í skákbók-
um.
Sigursæll ferill
Á sigursælum skákferli sínum
sem reis hæst fyrir rúmum tuttugu
árum fór Guðlaug í fjölda keppnis-
ferða fyrir íslands hönd erlendis og
náði góðum árangri. Iþróttamaður
Kópavogs var hún valin einu sinni.
Þrisvar sinnum varð hún ísiands-
meistari kvenna í skák, árin 1975,
1982 og 1989. Þá varð hún þrívegis
Norðurlandameistari kvenna, það er
árin 1975, 1977 og loks 1979. „Hins
vegar var ég að mestu hætt í þessu
árið 1985. Hef í raun sáralítið teflt
síðan,“ segir Guðlaug, sem er móðir
fjögurra drengja sem eru á aldrinum
fiögurra til sextán ára.
„Þeir eldri geta allir aðeins teflt
og sá yngsti kann orðið að raða
mönnunum upp á skákborðinu og
veit hvað þeir heita,“ bætir Guðlaug
við. Hún segist eiga sér mörg
skemmtileg áhugamál önnur; en er-
ilsamt starf og stórt heimili taki
mestan sinn tíma.
Keppti í Katalóniu
Það var síðsumars á þessu ári
sem Guðlaug tók aftur upp þráðinn í
skákinni þegar hún fór að sækja æf-
ingar hjá Taflfélagi Garðabæjar.
Hún hefur siðan þá tekið þátt í ýms-
um skákmótum og einnig var hún
meðal liðsmanna B-landsliðs íslands
sem fóru utan til Katalóníu á Spáni
í síðasta mánuði. Hún segir þá utan-
fór hafa verið skemmtilegt ævintýri,
það að vera aftur kominn í það hlut-
verk að vera fulltrúi þjóðar sinnar í
íþróttakeppni á erlendri grundu.
„Aðeins hef ég fylgst með þessum
ungu skákmönnum sem eru að
koma inn í greinina i dag. Það er
mikilvægt að gefa þeim tækifæri, en
spurningin snýst auövitað alltaf um
hvort til séu peningar. Svo sem til
þess að þeir geti farið utan og keppt
í skák þar. Það er þeim mikilvægt til
að ná árangri. Auðvitað eru líka
komnir í dag ýmsir skákvefir á Net-
inu sem ekki voru áður. Þeir gefa
skákmönnum mörg ný tækifæri sem
voru ekki til staöar áður, svo sem
þegar ég var í þessu sem stelpa."
Getur veri2> sálubót
Sem fyrr segir hætti Guðlaug
keppni í skák að mestu leytið árið
1985 en þá var hún langt komin í
námi í læknisfræði við Háskóla ís-
lands. Síðan lá leið hennar og fiöl-
skyldu hennar til Svíþjóðar þar sem
hún lagði stund á sérfræðinám í geð-
lækningum. Siðustu sjö árin hefur
Guðlaug starfað sem sjúkrahús-
læknir við sérgrein sína.
„Meðan ég var hér sem óbreyttur
starfsmaður gerði ég það stundum
að grípa í að tefla við sjúklinga.
Margir sem hafa veikst af geðsjúk-
dómum eru góðir skákmenn," segir
Guðlaug. Aðspurð hvort skák geti
verið góö sálubót fyrir sjúkling sem
glímir við geðraskanir af einhverj-
um toga þá segir hún að slíkt sé auð-
vitað einstaklingsbundið. Sjálfsagt
saki ekki ef fólk gefi sig að henni að-
eins sem skemmtun en ekki hörku
keppni. Þetta geti verið tvíbent.
Á kannski langan feril
fyrir höndum
Skákinni fylgja oft mikil andleg
átök og sá sem keppir i þessari grein
þarf að vera í góðu andlegu jafn-
vægi. „Þetta er ekki bara eins og að
keppa í félagsvist. Þetta er ekki
íþrótt fyrir aila og það er hægt að of-
gera sér í skákinni eins og eru
vissulega dæmi um. Skák getur, sé
spennan mikil, aukið á kvíða meðal
fólks. Hins vegar er skák ein af fá-
um íþróttagreinum sem fólk getur
stundað alla æfi. í þessum líkamlegu
íþróttum eru flestir úr leik milli þrí-
tugs og fertugs en hins vegar getur
fólk verið að tefla alveg fram á graf-
arbakkann. Það gæti þvi kannski
farið svo að ég ætti langan skákferil
fyrir höndum, nú þegar ég er aftur
byrjuð," sagði Guðlaug Þorsteins-
dóttir, íslandsmeistari kvenna í
skák, að síðustu. -sbs
mynd af brosmildri tátu við skák-
borðið, með taflmennina fyrir fram-
an sig. Myndin er frá árinu 1972 af
Guðlaugu þá ellefu ára gamalli. „Ég
lærði að visu fyrr að lesa en tefla en
líklega hef ég verið búin að ná
mannganginum fimm ára. Pabbi,
Þorsteinn Gunnlaugsson kennari,
hefur alla tíð verið mikill áhuga-
maður um skák. Hann kenndi mér
og bróður mínum að tefla. Þannig
mætti ég til dæmis oft á skákæfing-
ar í skólanum sem voru fiölmennar,
en hins vegar var ég nánast alltaf
eina stelpan þar,“ segir Guðlaug.
Hún bætir við að raunar hafi mál
Brosmild táta árið
gömul þegar
1972 og taflmennirnir ekki langt undan. Guðlaug var 11 ára
þessi skemmtllega mynd var tekin og birtist hún í DV.
gjaman þróast svo hjá stúlkum sem
gefi sig að skákinni kornungar að
áhugamálin breytist í fyllingu tím-
ans. Svo sem þegar þær komist á
gelgjualdurinn svonefnda. Þá fari
önnur hugðarefni að koma tiL
Úr þeim frjóa jar&vegi
Guðlaug segir
að árin í kring-
um 1970 hafi
einkennst af
mikilli grósku í
íslensku skák-
lífi. Raunar
megi segja að
skákin sé
þjóðariþrótt. Að
minnsta kosti
geti velflestir
landsmenn grip-
ið í að tefla og
kunni mann-
ganginn. Hún
segir að gróskan
í skákmenningu
þjóðarinnar á
áðurnefndum
árum hafi vita-
skuld náð há-
marki með
heimsmeistara-
einvígi þeirra
Fischers og
Spasskys hér á
landi haustið
1972. Margir af
bestu skák-
mönnum ís-
lands á seinni
árum komu
einmitt úr þeim
frjóa jarðvegi
sem heims-
meistaraeinvíg-
ið skapaði, segir
Maryagm
tvicfUcfdff f
*** Sími 550-5000
Útgefandl: Útgáfufélagiö DV ehf., Skaftahlíð 24.
Abyrgðarmenn: Óli Björn Kárason og Jónas
Haraldsson.
Umsjónarmaður: Stefán Kristjánsson.
sk@tnagasln.is
Blaðamaður: Sigurður Bogi Sævarsson.
sigbogi@magasin.is
Auglýsingar: Katrín Theódórsdóttir - kata@dv.is
og Inga Gísla - inga@dv.fs
Prentun: Árvakur hf.
Upplag: 80.000 eintök.
Dreiflng: Póstdreifing ehf.
Dreift ókeypis á höfuðborgarsvæöinu, á Akureyri
og til áskrifenda DV úti á landi.