Dagblaðið - 22.09.1976, Síða 2

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 22. SEPTEMBEK 1976.
Jóni Kr. Olsen úr Keflovík svarað
— Sigurpáll Einarsson skipstjóri svarar fyrir sig
SÍRurpálI Einars«5on hringdi
vegna spurninga sem Jón
Kr. Ölsen setti fram í Dag-
blaðinu 18. sept. Varðandi
spurningu nr. 1 og 2 er þessu til
að svara: Eigi Sjómannasam-
band tslands að geta áorkað
einhverju til hagsbóta fyrir sjó-
menn þarf það að hafa stuðning
og traust frá sjómönnum. Til
þess að svo megi vera þarf að
velja til forystu í Sjómanna-
sambandi tslands menn úr
röðum sjómanna, sem sjómenn
treysta eða aðra trausta menn.
Þar á ég við einhverja þá menn
sem hafa af lífi og sál helgað sig
málefnum sjómanna og eru I
nánum tengslum við þá, þótt
þeir séu ekki lengur sjómenn’,
eins og Jón Kr. Ólsen í Vél-
stjórafélagi Keflavíkur og fleiri
og fleiri sem víða er að finna í
sjómannafélögunum. Aðalat-
riðið er að þeir menn, sem sjó-
menn bera traust til og eiga
eftir að sitja sjómannasam-
bandsþing sameinist og styðji
einn úr sínum röðum til for-
mennsku í sambandinu.
Svar við spurningu 3. Ég hef
ekki atkvæðatölur til viðmið-
unar frá einstökum sjómanna-
félögum en það var áberandi
skoðun hjá mörgum sjómönn-
um að þeir færu ekki að taka
þátt I þeim skrípaleik að greiða
aftur atkvæði um svo til sömu
samninga og þeir höfðu fellt í
febrúar í vetur.
Það var þess vegna að sam-
starfsnefnd sjómanna notaði af-
ganginn úr sjóði sínum í aug-
lýsingar og hvatti sjómenn tii
að taka afstöðu til samninganna
og nota atkvæðisréttinn. Kann-
ski hafa sjómenn litið á þá aug-
lýsingu sem skrípaleik. Og ég
hef ekki trú á að þeir menn úr
samninganefnd Sjómannasam-
bandsins, sem komu á fund hjá
samstarfsnefnd sjómanna á
Hótel Sögu í vetur séu þeirrar
skoðunar að áhugaleysi hafi
valdið lélegri þátttöku í at-
kvæðagreiðslu um kjarasamn-
ingana. Á þann fund komu 400
manns þrátt fyrir óveður,
ófærð og bensínskort. Jón Kr.
Ólsen og aðrir sem vinna af
heilum hug í þágu sjómanna
eiga virðingu skilið fyrir að
reyna í vetur sem leið að halda
uppi andliti sjómannasamtak-
anna og mæla með samningum
sem þið sættuð ykkur ekki við.
Þið eigið virðingu skilið fyrir
að mæla með vilja meirihlutans
í samninganefnd i staðinn fyrir
að kljúfa samtök sjómanna á
erfiðum tímum. En mikið ósköp
vorkenndi ég ykkur þegar þið
komuð með svo til sömu samn-
ingaog báruðundiratkvæðinú í
sumar þegar andlitið var dottið
af sjómannasamtökunum.
Spurningu 4 tel ég mig svara
nægilega vel með öðrum spurn-
ingum:
1. Telur Jón Kr. Olsen eftir
reynslu sína í samninganefnd
Sjómannasambandsins heppi-
legt fyrirkomulag að F.F.S.Í.
(Farmanna og fiskimannasam-
band Islands) og Sjómannasam-
band íslands sitji á samninga-
fundum hvort i sínu herbergi
og samþykki eða hafni á víxl
einstaka liðum samninganna án
samráðs hvort við annað?
2. Telur Jón heppilegt að dýr-
mætir dagar I vinnudeilum séu
notaðir í innbyrðis deilur um
kröfugerð eins og gerðist í
vetur milli F.F.S.I. og
Sjómannasambands Islands?
3. Telur Jón eða einhver annar
það ástand heppilegt í barátt-
unni fyrir bættum kjörum sjó-
manna, sem margsinnis hefur
komið upp á undanförnum
árum, að hásetar, vélstjórar og
yfirmenn séu í verkföllum eða
með lausa samninga hverjir I
sfnu lagi? Það sé verkfall í
einni verstöð en róið í annarri
og að farmenn og útgerðar-
menn innan F.F.S.I. séu að
semja um skiptaprósentu fyrir
fiskimenn?
Spurning 5: Þar gætir
nokkurs misskilnings hjá Jóni
Kr. Það er ekki mín skoðun að
einhver sérstök pólitísk stjórn
geti haldið Sjómannasamband-
inu saman. Þar mega einfald-
lega engin pólitísk öfl ráða. Nú
þegar samtök sjómanna njóta
ekki trausts þeirra verður að
gera allt til að efla mátt samtak-
anna. Þar mega engin spillandi
öfl eins og pólitík koma nálægt
stjórn, því það myndi óneitan-
lega bitna á kjörum sjómanna.
Vildi ég nú enn spyrja þig, Jón
Kr. ólsen: Telur þú að
Sjómannasambandið klofni
ekki ef þannig æxlast til að nýr
formaður verði kosinn vegna
þess stjórnmálaflokks sem
hann fylgir og vitað er að
sjómenn bera ekki traust til
þess manns?
6. spurning: Jón Kr. Ölsen veit
eins vel og ég hvaða póli-
tísku öfl eru að vinna
ákveðnum mönnum fylgi í for-
ystuliði samtakanna, og flestir
sjómenn vita að pólitisku flokk-
arnir vilja allir eiga þann mann
sem kemur til með að stjórna
samtökunum. En það eru færri
sem gera sér grein fyrir því, að
sú hætta er fyrir hendi að póli-
tíkusarnir komi því þannig
fyrir, að þið stillið upp manni
búsettum í einhverjum lands-
hluta fjarri Reykjavík til að
tryggja honum fylgi utan af
landi. Síðan kæmi að því að
vegna búsetu formannsins,
fjarri höfuðstöðvum samtak-
anna í Reykjavík, yrði ráðinn
pólitískur framkvæmdastjóri
og pólitíkin stjórnaði síðan
samtökunum f gegnum hann.
Fordæmi er til úr öðrum sam-
tökum.
SIGURPÁLL EINARSSON
BEÐINN UM AÐ SVARA
— spurningar fró Jóni Kr. Ólsen úr Keflavik
Jón Kr. Olsen i Kelavik sendi
bladlnu eftirfarandi:
„Ég vil koma á framfæri
nokkrum spurningum til Sigur-
páls Einarssonar skipstjóra úr
Grindavik. Tilefnið er ummæli
hans i DB þann 14. september
sl.
1. Hverjir eru „þeir,‘ sem
sjómenn sjálfir treysta?
2. Hverjir eru „þeir" eóa
„öðrum traustum mönnum"?
3. Var þátttaka sjómanna i
siðustu atkvæðagreiðslu um
bátakjarasamningana minni nú
en verið hefur I atkvæða-
greiðslu um kjarasamninga
sjómanna t.d. siðustu 10-15 árin
eða þa yfir lengra timabil?
4. Hvaða rök færir þú fyrir þvi
að sjómönnum yrði betur
ágengt f kjaramálum meó
samruna allra sjómanna í ein
heildarsamtök?
5. Hvernig á sú pólitiska stjórn
Sjómannasambandsins að vera
sem taka á við stjórn svo sam-
tökin klofni ekki?
5. Hvaða pólitisku öfl eru að
vinna ákveðnum mönnum
„fylgi" „sem sjómenn gætu
ekki sætt sig við sem lei'ðtoga"?
Deyr fé, deyja frœndur,
gleymast guðfeður...
REYKJAVÍK,
f framhaldi bréfs vors frá vegna
greiCslufalls á tékka aC fjárhæC kr.
útgefnum
úr reikn. nr. viC , en
ábektum af yCur, tilkynnist yCur hér meC, aC ofangreindur útgefandi hefur
veriC kærCur til sakadóms vegna meints hegningarlagabrots. Útgefandi
hefir ekki fengizt til aC greiCa tékkann, og gerum vér því þá kröfu til yCar,
aC þér innleysiC ofangreindan tékka eigi siCar en 10 dögum eftir dagsetn-
ingu bréfs þessa.
VirCingarfyllst,
SEÐLABANKI ÍSLANDS
Ein tegund þeirra fjölmörgu hótunarbréfa sem Seðlabankinn
sendir borgurunum. Hér er tilkynnt að útgefandi ávísunar hafi
verið kærður til Sakadóms. Það virðast geðþóttaákvarðanir sem
ráða þvi hverju sinni, hvaða aðila bankinn kærir fyrir Sakadómi og
engin fastmótuð regla þar um. Jafnframt er framseljandi krafinn
um að innleysa tékkann. Hvenær skyldi unnt að krefja hina
raunverulegu gúmmitékkara um skuldaskil frammi fyrir dómstól-
um?
Gamall gúmmíkarl úr vestur-
bænum skrifar:
I framhaldi af ræfilslegum
hugrenningum mínum, sem
Dagblaðið hefur birt að undan-
förnu, langar mig enn, gamlan
gúmmíkarlinn, að leggja nokk-
ur orð í þann belg:
Þar sem fátt eitt nýtt hefur
gerzt i ávísanamálinu svokall-
aða, utan Morgunblaðsviðtals-
ins við Don Haralz, sem er sér
kapituli i fjölmiðlasögunni út
af fyrir sig þá langar mig að
bregða aðeins skriðbyttunni á
valda kafla úr gúmmisögu
þjóðarinnar og heilsa lítillega
upp á tvo guðfeður, sem enga
eiga sér líka.
Sjálf höfuðborgin
eða maður austan
af fjörðum
Mörgum er sjálfsagt í fersku
minni áratugs gamalt útvarps-
erindi látins forstjóra Þjóð-
bankans. Tilefnið var
innistæðuleysi ávísana. Banka-
stjórinn sálugi sagði það m.a.
vera samdóma álit stjórnenda
bankans að ekki bæri að semja
við þá sem stunduðu sjálfsaf-
greiðslu á fjármunum hans.
Þetta þótti vitaskuld eðlileg af-
staða til breyskra viðskipta-
vina.
Það kom því óneitanlega
spánskt fyrir sjónir þegar
stjórn bankans breytti mögl-
unarlaust í langtimalán nærri
sjöhundruð milljóna króna yfir-
drætti Reykjavíkurborgar um-
fram lánsheimild. Hvar var nú
sjálfstökureglan góða? Hafði
hana dagaðuppi sem nátttröll í
grárri morgunskímunni?
Eða þótlie.t.v. ekki við hæfi
að beita henni við sjálfa
Reykjavíkurmaddömuna, þótt
kerlingu yrði hált á skírlífis-
svelli ávísanaviðskipta? Alla-
vega minnist undirritaður ekki
málaferla á hendur prókúru-
hafa borgarsjóðs, né að stjórn-
endur höfuðborgarinnar hafi
verið fluttir austur fyrir fjall
að afplána makleg málagjöld.
Guðfeður hyggja
á landvinninga
Þá er ekki langt um liðið
síðan Alþýðusamtökin máttu
horfa upp á hrun bankans síns.
Stjórnendum hans varð nefni-
lega líka fótaskortur á níð-
þröngri braut dyggðugra tékka-
viðskipta. Eðlilega hlutu þeir
sinn reisupassa og sjálft banka-
ráðið fylgdi í kjölfarið. En
Alþýðubankanum hf. var ekki
lokað sem öðrum þrotabúum.
Seðlabankastjórar íklæddust
jólasveinaskrúða. Þeir þrömm-
uðu upp Laugaveginn með fulla
poka af bankaseðlum.
Flór fjármálasnillinga alþýð-
unnar var mokaður með rúm-
um hundrað milljónum kr.
af almannafé. Á bankamáli
heitir slíkt að styrkja lausafjár-
stöðu viðskiptabanka. Á ís-
lenzku máli heitir það að stinga
viðkomandi bankastofnun í vas-
ann. Guðfeðurnir fögnuðu
auknum landvinningum.
Áhrifavald Don Nordale festi
varanlegar rætur við Laugaveg-
inn.
Víkingar
sigli sinn sjó
Þegar bú Air Viking hf. var
skömmu seinna tekið til skipta-
meðferðar hljómuðu engar jóla-
bjöllur. Enginn maður minntist
á styrkingu lausafjárstöðu
félagsins. Hluthafar fyrirtækis-
ins fengu ekki einu sinni kerti
og spil.
Um gildi þessara tveggja
hlutafélaga má vitaskuld deila.
Allt að einu er staðreyndin sú,
að tugir stofnana veita sömu
þjónustu og Alþýðubankinn
hf., þar af fjölmargar við sömu
götu. Þá hefur og Don Haralz
sjálfur lýst yfir í margfrægu
Moggaviðtali að gjarnan megi
fækka bönkum, væntanlega þó
með tilliti til að hans eigin
banki verði ekki aflagður.
Air Viking hf. gegndi þó
óneitanlega mikilvægu sam-
keppnishlutverki. Undirritaður
er alls ekki hér að álasa rikis-
apparatinu fyrir að blása ekki
hundrað milljón króna lífsanda
í jarðneskar leifar flugfélags-
ins. Þvert á móti. Forystumenn
félaganna beggja hafa yfir-
dregið gróflega umfram allar
lánsheimildir. Hvorugt hluta-
félagið verðskuldaði þvi hand-
fylli af almannafé, frekar en
Pétur og Páll á götunni, sem
yfirdraga fimmþúsundkall á
ávisanareikningi, rétt fyrir
mánaðamót. Jólakötturinn er
tvímælalaust réttlátt hlutskipti
þeirra.
Guðfeður allra alda
Hér hefur lítillega verið
minnzt á nokkra þúfutittlinga á
akri innistæðulausrar tékkaút-
gáfu. En hærra skal stefnt. Það
er með óstyrkri hendi vanmátt-
ugs lærisveins sem undir-
ritaður skrifar nöfn þeirra
Jóhannesar Nordal og
Matthíasar A. Mathiesen, guð-
feðranna sem gert hafa
mánaðamótayfirsjón mannsins
á götunni að orkufrekri stór-
iðju.
Frá upphafi eigin fésýslu
hafa landsfeður ástundað smá
gúmmítékkun á allt lauslegt
þegar harðnað hefur í ári. Með
aukinni fyrirgreiðsluþörf at-
kvæðaveiðara hafa þessar litlu
yfirsjónir vaxið í hroilvekjandi
vitahring. Glorsoltinn rikispúk-
inn er mettaður með happ-
drættislánum og spariskirtein-
um. Vinnuþrek óborinna kyn-
slóða er sett að veði þegar
tryggingar þrýtur. Erlendis er
jafnan íklæðzt beiningalörfum
hvar sem klingir í 30 silfurdöl-
um Júdasar. Samtrygging
flokkanna krefst daglegra blóð-
fórna.
Gapastokkar hannaðir
fyrir almenning
Samkvæmt starfsreglum
Seðlabanka íslands eru inni-
stæðulausar ávísanir inn-
heimtar með séystöku 10%
gjaldi viðskiptaráðuneytisins
auk hæstu dráttarvaxta, 24%
ársvaxta. Dragist fullnaðarupp-
gjör, að mati bankans, þá er
viðkomandi stefnt fyrir
dómþing, bankareikningnum
lokað og útgefandinn kærður
til refsingar fyrir sakadómi.
Þetta virðist fljótt á litið
sanngjarn gapastokkur fyrir
brotlega og vel til þess fallinn
að stemma stigu við misnotkun
þess trausts, sem Pétri og Páli
af götunni er sýnt með afhend-
ingu tékkheftis þeim til handa.
Undirritaður hefur a.m.k. ekki
hitt neinn þann mann sem ekki
er fyllilega sammála þessum
röggsömu vinnubrögðum.
Deyr fé, deyja frœndur,
gleymast guðfeður...
En undirritaður hefur
heldur aldrei heyrt að hinum
raunverulegu gúmmíkörlum
þessa lands hafi verið stefnt
fyrir dómstóla með sama hugar-
fari og Pétur og Páll af götunni
er krafinn svara fyrir fimmþús-
undkall mánaðamótanna. Ekki
hefur í eyru undirritaðs verið
minnzt á af röggsemi að svipta
með aðstoð dómstóla þessa
skriftarglöðu útgefendur
prókúrunni sem þeir hafa svo
herfilega misnotað. Það verður
sennilega löng bið á því að þeir
standi frammi fyrir umboðs-
dómurum, við hlið Péturs og
Páls, sem eiga þeim sameigin-
legt að hafa ekki heldur valdið
tékkheftinu sem þeim var trúað
fyrir.
Islenzka gúmmímafían
verður aldrei til saka sótt. né
ábyrg gerð fyrir óreiðu sinni.
Slíkt hindrar samtrygging
stjórnmálaflokkanna. Það
kemur í hlut Péturs og Páls að
moka flórinn. Öfæddar kyn-
slóðir munu standa frammi
fvrir umboðsdómurum á
skuldadegi. Guðfeðurnir verða
þá löngu grafnir og gleymdir.
Sú verður • ein huggun gegn
harmi.
i