Dagblaðið - 30.09.1976, Blaðsíða 9

I)A(;BLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR30. SEPTEMBER 1976.
9
( Margs að minnast á tíu ára qfmœli sjénvurpsins )
Innflutningur á litsjónvarpstœkjum gœti
staðið undir uppbyggingu dreifikerfisins
— segir Ólafur Ragnarsson, fyrsti útsendingarstjóri frétta
„Þaó er nú svo ægilega margt
sem manni er minnisstætt frá
fyrstu dögunum,“ sagöi Ölafur
Ragnarsson ritstjóri sem var
fyrsti útsendingarstjóri frétta í
sjónvarpinu. „Þaö voru ekki
beinar fréttaútsendingar fyrstu
vikurnar heldur eingöngu er-
lendir fréttaþættir. Síðar bætt-
ust við innlendir fréttaþættir
sem nefndir voru Úr borg í
byggó, vegna þess að þar var
um að ræða dálítið niðursoðnar
fréttir.
Þegar maður lítur á þetta úr
fjarska finnst manni alveg
furðulegt hvað einfaldir og
sjálfsagðir hlutir vöfðust fyrir
manni til að byrja með, svona á
meðan var verið að móta vinnu-
brögðin, t.d. þegar kom að því
að ræða við Veðurstofuna um
fyrirkomulagið á veðurfréttun-
um. Það voru ótal fundir vegna
þess og velt vöngum yfir því
hvort þetta væri framkvæman-
legt, — hvernig kortin ættu að
vera og hve mörg.
Það hafa orðið tiltölulega
litlar breytingar á þessum tíu
árum, fréttirnar eru mikið til
enn f sama formi. Fyrst í stað
vafðist fyrir okkur hvort flokka
ætti í sundur innlendar og er-
lendar fréttir en þar sem inn-
lendar fréttir voru frekar
stopular, sérstaklega mynd-
efnið, var ákveðið að flokka
fréttirnar ekki í sundur. Þá
hefði orðið meira áberandi hve
innlendu fréttirnar voru fáar.“
— Nú þegar þú ert ekki
lengur við sjónvarpið en horfir
bara á það eins og hver annar,
hvað finnst þér þá um það?
„Mér fyndist mega bæta og
breyta til, ekki fyrst og fremst
hvað fréttir snertir, en mér
finnst að það ætti að auka inn-
lenda efnið. Ég er heldur ekki
sammála öllum þessum endur-
sýningum á bezta dagskrártím-
anum. Mér finnst líka að auka
þurfi innlenda kvikmyndagerð
hjá sjónvarpinu eða þá að sjón-
varpið geri sjálft samninga við
kvikmyndagerðarmenn utan
stofnunarinnar.
Auðvitað kostar þetta allt
peninga og ég er anzi hræddur
um að stofnunin hafi verið af-
skipt í sambandi við fjárveit-
ingar. Það er enginn vandi að
hafa gott sjónvarp alla daga
vikunnar ef kosta má einhverju
til.
A þessu tíu ára afmæli sjón-
varpsins er mér efst í huga
hvers vegna ekki er rekið
alvöru-litsjónvarp hér. Það er
furðuleg þröngsýni ráðamanna
að berjast gegn þessari sjálf-
sögðu þróun. Þessir menn
hljóta að byggja afstöðu sína á
misskilningi. Þeir bera því
gjarnan við að svart-hvíta sjón-
varpið sjáist illa úti um landið, í
kjördæmum þingmanna og ráð-
herra, og þess vegna megi ekki
byrja með alvöru-litsjónvarp á
Reykjavíkursvæðinu.
En eini möguleikinn til þess
að koma sæmilegum gæðum á
sendingar til landsbyggðar-
innar er sá að hefja innflutning
á litsjónvarpstækjum, vegna
þess að aðflutningsgjöldin eiga
að fara beint i uppbyggingu
dreifikerfisins. Það er ekki
hægt aðlítaá þetta sem tvo að-
skilda hluti, annars vegar
dreifikerfið og hins vegar inn-
flutninginn," sagði Ólafur
Ragnarsson.
Ólafur fór fljótlega að skrifa
fréttir auk þess að sjá um út-
sendingu þeirra og einnig sá
hann um ýmiss konar innlenda
þætti.
Ólafur Ragnarsson með svni
sína sem hann passaði á
kvennafrídaginn í fyrravetur.
Ölafur Ragnarsson, Magnús
Bjarnfreðsson og Markús Örn
Antonsson voru fyrstu starfs-
menn fréttastofu sjónvarpsins.
—A.Bj.
SKEMMTILEGUSTU ATVIKIN MINNISSTÆÐUST
Rœtt við Magnús Bjarnfreðsson
„Með tímanum reynir maóur
gjarnan að gleyma því sem
miður hefur farið í hita
augnabliksins. Ofarlega í huga
verða viss skemmtileg atvik,“
sagði Magnús Bjarnfreðsson,
einn af þrem fyrstu frétta-
mönnum sjónvarpsins.
„Oft minnist ég þess þegar
við sátum þrír í langan tíma, ég
Krúsi og Óli á fréttastofunni og
þræddum fréttafilmur í og
vörpuðum þeim á vegginn til
þess að skoða þær. Þá höfðum
við reynt að byrgja alla glugga.
Eftir að hafa skoðað þetta á
þennan frumstæða hátt, óra-
langan tíma, komumst við að
sameiginlegri niðurstöðu og
klipptum. Ég efast um að
nokkurn tíma hafi verið eytt
öðrum eins tíma í filmubútun á
þessum 10 árum, enda er nú
kominn fullkominn
klippiútbúnaður.“
En hvað finnst þér um fram-
farir hjá sjónvarpinu?
„Ég veit ekki hvað segja skal.
LÖGDUM DAG VIÐ NÓTT TIL
AÐ SANNFÆRA ALMENNING
— segir Markús Orn Antonsson um fyrstu mónuðina hjá sjónvarpinu
„Það kemur svo ótalmargt
upp í huga manns við tímamót
sem þessi,“ sagði Markús Örn
Antonsson, ritstjóri og einn
brautryðjendanna þriggja 'a
fréttastofu sjónvarpsins, í sam-
talj við DB.
„Sérstaklega minnist ég þess
gífurlega álags sem hvíldi á
þeim 30 starfsmönnum, sem
unnu við sjónvarpið í upphafi.
Almenningsálitið, var frekar
neikvætt gagnvart íslenzku
sjónvarpi, fáir höfðu trú á að
rekstur íslenzkrar sjónvarps-
stöðvar væri mögulegur. Þetta
stældi í okkur kjarkinn og við
lögðum nótt við dag í starfi
okkar, bæði í dagskrárgerð og
fréttaöflun. Við vorum flestir
frekar ungir en samstarfið
gekk frábærlega og allir voru
mjög einhuga um að skila verk-
efninu frá sér á sem beztan
hátt.
Því miður verður það að
segjast," hélt Markús áfram,
„að framfarir hafa orðið mun
minni á þessum tiu árum en.
búást hefði mátt við og á það
bæði við um dagskrárgerð og
tækniframför. Að vísu nær
sjónvarpið nú víðar um lands-
byggðina en ef dagskráin í dag
er borin saman við þá sem var
fyrstu útsendingardaga
sjónvarpsins, þá hafa engar
stórvægilegar breytingar orðið.
Síðan sjónvarpið eignaðist sín
eigin tæki, en það var fljótlega
eftir að útsendingar hófust,
hafa litlar sem engar framfarir
orðið á tæknibúnaði stofnunar-
innar Þetta stafar að sjálfsögðu
af fjárskorti því fjárframlög til
þessarar stofnunar hafa alla tíð
verið og eru enn ákaflega tak-
mörkuð.“ -JB.
Markús Örn Antonsson er i dag
ritstjóri tímaritsins
Frjálsrar verzlunar en var i
mörg ár starfsmaður á frétta-
stofu sjónvarpsins.
Ég held að einangrun sjón-
varpsins hafi sett mark sitt á
dagskrána. Framfarir í
dagskrárgerð hafa ekki orðið
eins miklar og annars hefði
getað orðið. Menn búa enn að
því litla sem þeir lærðu þegar
þeir hófu störf sín. Þeir hafa
ekki getað endurmenntað sig
eins og þurfti. Þetta flýgur mér
oftast í hug þegar ég horfi nú á
íslenzka dagskrá." -EVI.
Magnús Bjarnfreðsson var einn af þrem fvrstu fréttamönnum
sjónvarpsins.
Fyrsta dagskráin
Dagskrá sjónvarpsins fyrsta
útsendingarkvöldið vará þessa leiö:
Kl.
20.00 Ávarp — Vilhjálmur Þ. Gislason
utvarpsstjori.
20.05 Blaðamannafundur. Bjarni Bent>-
diktsson forsætisráðherra svarar
spurningum blaðamanna. Fundar-
stjðri er Eiður (iuðnason.
Spvrjendur auk hans eru rit-
stjðrarnir Andrós Kristjánsson o«
Olafur Hannihalsson.
20.40 Úr Eystri byggð á Grænlandi.
Kvikmynd sem Ósvaldur Knudsen
hefur uert um bygKdir Islendinga á
(irænlandi fyrr á öldum. Þulur er
Þðrhallur Vilmundarson.
21.00 „Skáldatími". Halldðr Kiljan
Laxness Jes úr Paradísarheimt.
21.25 Það er svo margt ef að er gáð.
Skemmtiþáttur Savanna trlðsins.
21.55 Dýrlingurinn.
22.45 „Frá liðinni viku", erlendar
fréttir úr nýliðinni viku.
23.00 Dagskrárlok.
„Okkur langar til að gera íslenzkan framhaldsmyndaflokk"
Frumherjarnir i lista- og skemnitideild sjónvarpsins: Tage
Ammendrup. Andrés Indriðason og Sleindór lljörleifsson bera
saman lia'kur sinar.
— segir Tage Ammendrup
„Starfsmannafélagið mun
halda kvöldskemmtun í tilefni
atmælisins," sagði Tage
Ammendrup, starfsmaður hjá
sjónvarpinu. Sjónvarpið er 10
ára í dag. Enn starfa talsvert
margir af frumhverjunum við
sjónvarpið og Tage er einn
þeirra.
„Annars verður nú lítið um
að vera hjá okkur,“ sagði Tage,
„það eru allir svo blankir.1'
„Það minnisstæðasta frá
þessum. tíma finnst mér vera
nvað mikil samheldni var í
byrjun og hvað starfsmenn
sjönvarpsins lögðu mikið á sig
111 að allt gengi sem bezt.
Miklar vonir voru bundnar
við s.iónvarpið og við höfum
gerl marga góða hluti en
belðum getað gert betur ef fjár-
hagurinn hefði verið rýmri,
Auk frétta tel ég leikritin
vinsælust af íslenzku efni sem
sýnt er. Erlendu framhalds-
myndaflokkarnir eru mjög
vinsælir. Okkur langar mjög til
að fá tækifæri til að vinna að
íslenzkum framhaldsmynda-
fíokki. Við höfum velt þessu
talsvert fyrir okkur og það er af
mörgu að taka. íslandsklukkan
er til dæmis alveg sköpuð f.vrir
slikan þátt. Byrjunarkostnaður
yrði meiri við gerð slíks þáttar,
en hver þáttur ætti að geta
orðið ódýrari en leikrit sem
sjónvarpið lætur gera."
Við rifjuðuni upp i
sameiningu nokkra
gamalkunna þætti sent birzt
hafa á skerminum þessi 10 ár.
Margir góðir kunningjar komu
í hug okkar. Fyrstu föstu
þættirnir voru Dýrlingurinn,
Luci Ball og Steinaldar-
mennirnir. Smart spæjari kom
seinna til sögunnar. Síðan má
nefna framhaldsm.vnda-
flokkana, Sögu Forsythe
ættarinnar, Ashton
fjölskylduna og Valdatafl.
Manni hlýnar um hjartarætur
við að hugsa til þessara þátta og
maður finnur til saknaðar, þótt
MacCIoud og Colombo séu syo
sem ágætir.
„Það hlýtur að vera
skemmtilegra að vinna á svona
lítilli sjónvarpsstöð." sagði
Tage í lokin, „fjölbreytni
starfsins hlýtur alltaf að vera
meiri og það er engin hætta á
að maður festist i sama efninu i
mörg ár." ' KP.