Dagblaðið - 09.10.1976, Blaðsíða 14

Hamarshöggin
hljóma betur en
nokkur sinfónía
ó fjósþakinu ó
Þorvaldseyri
DB heimsœkir Eyjofjallasveit
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 9. OKTÖBER 1976.
Þeir áætla að 16 þús. nagla þurfi i þakið. Þarna eru þeir smiðirnir Marinó Adólfsson, Asmundur
Þórhallsson og synir Eggerts, Ólafur og Þorleifur.
„Tíu hamrar glumdu á
þakinu hér í gær, þá hefðuð þið
átt að vera komin. Það hljómaði
langtum betur en nokkur
sinfónía," varð Eggert Ölafs-
syni bónda á Þorvaldseyri að
orði, þegar farskjótinn okkar
Bjarnleifs á fjórum hjólum
kom í hlað á Þorvaldseyri
undir Fjöllunum fyrir nokkru,
nánar tiltekið í Austur-
Eyjafjallahreppinn. Eggert
fannst ekki mikið þótt fimm
menn negldu nú sem ákafast
við nýju fjósbygginguna á
Þorvaldseyri.
Það voru mikil viðbrigði að
koma inn á slíkt athafnasvæði
frá því bókstaflega að hafa
,',átt“ þjóðveginn. Já, það er
ekki mikil umferð upp til sveita
þþgar hausta tekur.
var á ferð í fyrra vantaði ekki
brennandi þurrkinn, en
súrheysverkun er þar númer
eitt. Þessir karlar eru ekkert að
hugsa um heyþurrkun. í vor
var ég með góða nýrækt, sem
erfitt er að þurrka. Það gras fór
allt i súrhey. Ég segi það
auðvitað ekki að það sé ekki
verra þegar rignir að eiga við
þetta, en engin frágangssök er
það.“
Menn kunna hrein-
lega ekki að
verka súrhey
— En hvers vegna eru menn
svona mikið á móti súrheys-
verkun?
„Þvl er auðsvarað. , Menn
kunna hreinlega ekki til verka
og það er talað fyrir daufum
eyrum, þegar súrheysverkun
ber á góma. Það kostar auðvitað
mikið að reisa súrheysturna, en
lán pru litið veitt til þeirra
framkvæmda. Til dæmis er ég
nú að byggja tvo og lán eru ekki
veitt nema fyrir helmingi
byggingarkostnaðar. Margir
bænd’ur háfa líka komið sér
upp heybindivélum, sem henta
vitanlega ekki við
súrheysverkun. Það myndi
vera dýrt fyrir þá að skipta um
tæki. Ég er hins vegar með
sjálfhleðsluvagna.
Það er lyktarlaust
Annað er það sem menn setja
Ekkert smófjós —
rúm fyrir 140
nautgripi
Það er ekkert smáræðis fjós,
sem þarna er verið að reisa,
enda ætlar Eggert nú að búa
félagsbúi með tveim sonum
sínum. Hann býst ekki við að
það verði „nema“ 80 kýr í fjósi
þegar allt verður tilbúið næsta
haust og um 60 holdanauta-
blendingar sem hann ætlar að
ala upp til slátrunar þangað til
Súrheysverkun hefur verið allt
of lítil á tslandi, cinfaldlega
vegna þess að menn kunna ekki
til verka. Eggert er að byggja
þennan turn, ásamt sonum sin-
um tveim og annar á eftir að
rísa við hlið hans. Súrhey er
eitt af því sem áreiðanlega á
eftir að ryðja sér meira til
rúms.
Hann segir okkur að landrými
hreppsbúa sé ekki mikið. Féð
er á beit í heimahögum. „Svo að
við þekkjum lítið til hinnar
margrómuðu réttarrómantikur.
Réttarböll og önnur böll eru þó
stunduð og unga fólkið fer á
hvert ball sem haldið er í
nágrenninu og einnig þau, sem
haldin eru lengra í burtu.“
„Hvernig það er að vera
bóndi? Ég skal svara því ef mér
líkaði það ekki þá væri ég ekki
að þvi. Ég hef verið hér á
þessum bæ allt mitt líf. Sumir
eru þannig gerðir frá
náttúrunnar hendi að þeir eru
fæddir til að verða bændur eða
sjómenn. Duglegir menn geta
alltaf komizt áfram í þessum
störfunij en ef þeir halda að
þetta sé eitthvert sport, þá er
betra fyrir þá að snúa sér að
einhverju öðru.“
Við sjjyrjum hvort ekki sé
rigningasamt þarna undir
Fjöllunum og vissulega er það.
Það er lika mjög stormasamt.
svo að menn i þeirri sveit verða
að byggja mjög rammgert. Það
er líka betra að vera nokkuð
veðurglöggur, því að Kári lætur
sér ekki fyrir brjósti brenna að
Feðgarnir Olafur og Eggert halda að þessi þaksaumur komi tii með að duga ágætlega. Við gátum ekST
varizt þvf að spyrja hvort menn yrðu ekki varir við tröllin sem við Bjarnleifur sáum ganga með miklar
byrðar upp Steinaf jall þarna rétt hjá. Nei, var svarið, tröllin létu litið á sér kræla enda
steinrunntn en af huidufólki var nóg.
Hann Eggert Olafsson bóndi á Þorvaldseyri i Austur-
Eyjaf jaliahreppi heldur þvi fram að Islendingar eigi eftir að flytja
út iandbúnaðarvörur eins ört og við getum framleitt þær.
þeir verða 1'á—2 ára. I gamla
fjósinu eru nú 40 kýr mjólk-
andi og 15 holdanautablending-
ar.
250 kindur eru
fjáreignin, en hesta segist
Eggert lítið hafa við að
gera. Hann varð afskaplega
feginn þegar vélarnar komu
til sögunnar og hann þurfti
ekki lengur að notast við þarf-
asta þjóninn.
Það er þó ekki svo að í hans
hreppi hafi menn ekki áhuga
fyrir hestum.
Jarpaþrœlasala
„En það að selja þá úr landi
kalla ég Jarpaþrælasölu. Stund-
uð var svört þrælasala, þessi
er lítt betri eða hvernig halda
menn að hestunum okkar líði í'
30-40 gráða hita?“ segir Eggert.
feykja nýslegnu heyi veg allrar
veraldar, ef þannig er i honum
skapið, en hvað hefur Eggert að
segja við svona hamförum.
Að bjóða rosanum
birginn — nei
bara að byrja störfin
„Það er alltaf verið að tala
um að bjóða rosanum birginn.
Þetta er bara einhver vitleysa.
Mér dettur ekki í hug að hugsa
um slíkt. Ég byrja að slá, hvort
sem það_er þurrkur eða ekki. í
Noregi og Svíþjóð þar sem ég Hér sjáum við inn í smáhluta af nýja fjósinu.