Dagblaðið - 27.11.1976, Blaðsíða 6

6
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 27. NÖVEMBER 1976.
Alþingi snýr vörn í sókn:
SKVETT ÚT ÚR ALÞINGIS-
HÚSINU Á HÓP FÓSTURNEMA
í MÓTMÆLASTÖÐU ÞAR
— stúlkurnar telja óhjákvæmilegt að skrifstofufólkið hefði orðið vart við það
Nú virðist Alþingi, eða ein-
hver tengdur þeirri stofnun,
hafa snúið vörn í sókn því í
fyrradag gerðist það að tvívegis
var skvett vatni út úr húsinu á
fólk fyrir utan.
Fólkið sem fyrir utan stóð
var allt kvenfólk úr Fósturskól-
anum og héldu þær á mótmæla-
spjöldum til að mótmæla út-
hlutunarreglum námslána.
Framhaldsskólenemendur hafa
að undanförnu skipulagt þess
konar mótmælastöður fyrir
utan Aþingishúsið og er staðið
á vöktum.
Fósturnemarnir voru þarna
átta saman og stóðu á tímanum
frá kl' 17 til 18. Er þær komu á
ritstjórn DB í gær sagðist þeim
svo frá að þær hefðu staðið
kyrrar við norðausturhorn
hússins, haldið þar á spjöldun-
um og hefði engin háreysti
fylgt þessum aðgerðum.
Vissu þær svo ekki fyrr til en
vatn gusaðist yfir þær. Virtist
það koma úr öðrum glugga frá
vinstra horni, frá Austurvelli
séð, á annarri hæð. Engan sáu
þær þó í gluggánum.
Ekki leið á löngu þar til
önnur gusa kom og blotnuðu
tvær stúlkurnar verulega við
hana. Hélt þá ein úr hópnum
upp á skrifstofurnar á annarri
hæð til að aðgæta hverju þetta
sætti en þegar henni var ekki
trúað fór hún út og sótti aðra
stúlkuna sem vöknað hafði.
Enginn reyndist vera í herberg-
inu, þaðan sem skvett hafði
verið, en stúlkurnar telja óhjá-
kvæmilegt að skrifstofufólkið
hefði séð einhvern fara þar inn
eða út, hafi einhver verið þar á
ferð.
Skömmu eftir að stúlkurnar
höfðu hafið stöðuna urðu þær
varar við tvo pilta sem stóðu í
aðaldyrum hússins og sendu
þeim tóninn, eins og þær
komust að orði. Hurfu þeir
síðan inn í húsið og sáust ekki
koma þaðan út. Hins vegar var
einni stúlknanna, sem ætlaði
inn um sömu dyr til að koma
kvörtunum sínum á framfæri
uppi á skrifstofunni, vísað þar
frá og bent á bakdyr. Kynnu
því sendlar Alþingis að hafa
verið þar á ferð.
’Nokkru eftir þetta kom
maður, sem stúlkurnar bera
ekki kennsl á, út úr húsinu og
spurði þær hvort skvett hefði
verið á þær og játtu þær því.
Nokkru síðar sáu þær að búið
v.ar að loka vendilega gluggan-
um sem þær sögðu að skvett
hefði verið út um. Þess má að
lokum geta að er stúlkurnar
fóru upp og kvörtuðu var farið
inn í herbergið, sem glugginn
umræddi er á, og sáust þá
vatnsslettur á glugganum.
-G.S.
■ ■
Okumað-
urinn
fastur í
bílflakinu
— eftir hörku-
árekstur sunnan
við Húsavík
Harkalegur árekstur varð
skammt sunnan við Húsavík
á miðvikudagskvöldið.
Rákust þar saman fólksbif-
reið og vöruflutningabíll.
Mættust bílarnir á veginum
en talið er að bílstjóri fólks-
bifreiðarinnar hafi blindazt
af ljósum vörubílsins. Skipti
það engum togum að fólks-
bifreiðin lenti á afturhjóli
vörubflsins um leið og bil-
arnir mættust. Fór fólksbíll-
inn eiginlega inn undir
vörubíllinn og er talinn með
öllu ónýtur á eftir.
Einn maður var í fólksbif-
reiðinni og festist hann í
sæti sínu. Varð að rífa bíl-
flakið að nokkru i sundur til
að ná honurp. Maðurinn
hlaut ótrúlega lítil meiðsli
en slæmt taugaáfall og
dvelst í sjúkrahúsi.
-ASt.
Það voru engin núll
— stúlkur safna fyrir
lamaða og fatlaða
„Við fengum alls konar dót
gefins í búðum, svo fórum við
bara í húsin í hverfinu og
sögðum fólkinu að við ætluðum
að halda hlutaveltu," sagði
Dagný Einarsdóttir tíu
ára, en hún kom í heimsókn á
ritstjórn DB ásamt vinkonum
sínum, Maríönnjt Hugrúnu
Helgadóttur og Gyðu Árnýju
Helgadóttur.
A hlutaveltunni voru engin
núll og allir fengu því einhvern
hlut til að hafa heim með sér.
„Krakkana langaði mest í járn-
brautarlest en hún var bara
dálítið biluð,“ sagði Maríanna.
Stúlkurnar voru að safna
f.vrir lamaða og fatlaða og komu
til okkar með 2.400 krónur sem
við komum til skila.
-KP
Unaðsstundir í meyjarörmum
— og stritvinna í kolum — mörgum mun þykja
ævisaga Ólafs Jónssonar á Oddhóli berorð
Eg vil nú hafa mínar konur
sjálfur, nefnist nýútkomin bók
um Ölaf Jónsson á Oddhóli,
bónda, sjómann, bílstjóra, verka-
mann á eyrinni, heimsborgara og
mann athafna og fjármála. Dagur
Þorleifsson blaðamaður skráði en
útgefandi er Bókaútgáfan Örn og
Örlygur.
I bókinni er sagt frá lestar-
ferðum fyrir tíð bllaaldar, sjó-
mannalifi á þrælaöld, stritvinnu í
kolum, unaðsstundum í örmum
fagurra meyja, en Ölafur hefur
lent í óteljandi ævintýrum í
kvennafans hérlendis og erlendis
(og dregur ekkert undan) og
mörgu fleira.
Trúlega mun mörgum lesand-
anum finnast margar lýsingar
bókarinnar allberorðar, bæði um
menn og málefni, og þá ekki sízt
einstakt kvennastúss sögumanns.
Bókin kostar 2950 krónur. AT
ÖLAFUR A ODDHÓLI, — lit-
skrúðugt líf og ekkert dregið
undan í frásögninni.
Ef ferðastu í flugvél til Reykjavíkur
Nú hafa slík stórskáld haslað sér völl í
Dagblaðinu. að það liggur við að ég leggi
niður rófuna og hætti.
Um þennan orustuvöll glymja öskur
og kiill
og í algleymi barist er hér.
Þetta er óvígur her og hann ættland
sitt ver.
Sitt ættland i brjósti hann ber.
En um skógarstig einn gengur einmana
sveinn.
lionum ekki er ljóst hvert hann fer.
Hvað er nú?
hver ert þú?
Koindu ei nær. því þá skýt ég þig
skilvrðislaust.
Nei, biddu við.
Gef mér grið.
í hjarta mér talar þin hamingjuraust.
Ila. ha. ha, hló þá sveinninn.
en hörfaði örlitið frá.
Þér tókst ekki að narra mig,
narrarinn þinn.
Þú ert njósnari fyrir þá.
Og hvernig gælir þú svona heimskur
og Ijótur
verið hantingja min.
\ei. réttast va-ri aðdrepa þig stra\
þitl (Ijiifulsins greppjlrýn.
Svo bóf lianu upp byssuna og miðaði
á manninn.
seni muMÍdur l'raman hansstóð.
Og hamingju sína þann dag bann drap
til dvrðar sinni þjóð.
V————
Það er langt siðan ég heyrði þessa
sögu.
Silfur hef ég sopið.
Gull hef ég gleypt.
Kornunt hef ég kastað fyrir kviðmikla
burgeisa.
En Inar er min saðning og þeirra?
Ilélt ég til hallar.
Iiitti þar kónga
og keisara nokkra.
(íáfu þeir mérómældan áminnisdrykk.
Itefur beit þar rjúpu
og ropaði hátt
yfir kunnuglegri kviðfylli.
Einp sat ég utar með beinin.
Kom ég að koti
og kvaddi fólk.
Bauð það mér heina
og bar mér sýru að niungát.
Fáta-kur fann ég
hjá fátækum bændum.
að betra er úti að frjósa
en hírast i höllunt inni kaldur.
Skáld yrkja l'yrir önnur skáld. Það
hefur aldrei neinn ort fyrir mig, enda
ekki von. þvi að ég hef heldur aldrei ort
fyrir neinn. Þar að auki er ég ekki skáld.
Sainl sem áður hef ég búið til kvteði
f'yrir biirn.
í hjarta mér ég fögnuð finn.
þvi fjandinn hirli kúna.
Ekki gráta unginn minn
ekki gráta iiúua.
Svo að grátur þagni þinn.
þér skal bættur skaðinn.
Ég kaupi elsku unginn minn
aðra belju í staðinn.
Ég get það ef að vel ég vinn
af verklagni og elju.
Hvað. viltu ekki unginn minn
aðra en þessa belju?
En hún er komin í himininn
að heilsa upp á Pétur.
Ætlarðu að gt áta unginn minn
í allan heila vetur?
Nú skal ég þerra af þinni kinn
þungu og söltu tárin.
Ékki gráta unginn minn.
afi læknar sárin.
í hjarta mér ég fögnuð finn
fjarska mikinn núna.
Ekki gráta unginn ntinn.
ekki gráta kúna.
Þá er komið að dægurlagatexta vik-
unnar sent er ortur undir sinu lagi.
Ef ferðastu í flugvél til Reykjavíkur,
finnurðu margt þar sem engan svíkur.
Tvennt þó verður að varast hér.
vatnið að drekka og anda að sér.
Mengun, já mengun.
Þú skalt fá þér kók upp á krít.
þvi í krönunum fa'rðu aðeins heitan og
kaldan skít.
Ef verður þú þunnur og þyrstur hér,
þá skaltu fá þér einn séniver.
Ljóð á
laugardegi
því ruslið sem þeir henda á Dalvík
í dag
við drekkum hérna um sólarlag.
Mengun, já mengun,
ef ég bursta tennurnar kýs,
verð ég að skola innan munninn
með úrgangsefnum frá SÍS.
Þetta kvæði á að sjálfsögðu ekki við
fyrr en búið er að setja á stofn álverk-
smiðju á Dagverðareyri.
Að lokum vil ég geta þess. að ef ég
held áfram að geta þess. mun ég að
lokum geta það.
Ben. Ax.