Dagblaðið - 28.12.1976, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 27. DESEMBER 1976.
Sfldin, fyrsta flokks útflutningsvara?
í gaffalbitadósinni
var eintómt glundur
Í— sök kaupmannanna, segir 1
framkvæmdastjórínn I
Spurning
dagsins
Fékkstu mikiö
í skóinn?
Helga Nanna Guðmundsdóttir, 5
ára. Já, ég setti inniskóinn minn
út í gluggann og fékk súkkulaði i
hann.
Þorbergur Kristinsson skrifar:
Mér brá óneitanlega í brún
um daginn, þegar ég ætlaði að
fara að gæða mér á gaffalbitum
úr dós ofan á eggjabrauðsneið-
ina mína. Eg opnaði litla dós af
gaffalbitum en það var ékkert í
henni nema eitthvert glundur
og u.þ.b. fjórðungur af einum
gaffalbita. Þetta er selt hér í
flestum verzlunum, sem fyrsta
flokks vara og jafnvel ósköpin
öll flutt út af þessu. Hvað
skyldi mikið af þvi sem við
flytjum út vera svona tómt
glundur?
Ég vil taka það fram að ég
hef keypt þessa vöru, sem er
frá Siglósild, lengi og líkar
mjög vel við hana, en þetta var
allóvenjulegt.
Egill Thorarensen, fram-
kvæmdastjóri Siglósíldar, tjáði
DB að hér væri ekki um verk-
smiðjugalla að ræða. Sagðist
hann oft hafa staðið umsvifa-
minni kaupmenn að því að
geyma miklar birgðir af þess-
um varningi í jafnvel 1-2 ár, þó
að fullnægjandi kæliaðstaða
væri ekki fyrir hendi. Þegar
slíkt gerðist, þá eyddust
bitarnir upp í vínsósunni og
yrði lítið eftir nema lögurinn og
fisktægjur. Egill sagði að af
þessu stöfuðu mikil vandræði
og væri sífellt verið að itreka
við kaupmenn að láta slíkt ekki
koma fyrir, en það bæri lítinn
árangur. Næsta skref væri að
hætta viðskiptum við þessa
kaupmenn, sem ekki uppfylla
skilyrði um fyrsta flokks
þjónustu.
Sú nýjung hefur verið tekin
upp hjá Sigló-síld, að stimpla á
lok dósanna siðasta leyfilegan
söludag, svo að nú á fólk að geta
forðast mistök sem þessi.
4
A myndinni má sjá tóma
dósina, vökvann í krukkunni og
svo síldartægjuna sem í henni
var.
KREPPUIÓL HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
J.B. skrifar:
Heidur virðist nú vera farið
að harðna í ári hjá borgaryfir-
völdum hér í Reykjavík. Litlu
virðist breyta þó að gjöldin sem
lögð eru á borgarbúa hækki'
með ári hverju, vesöldin eykst
að sama skapi.
Gott dæmi um þetta er jóla-
Ef vel ætti að vera, ætti
einnig að lengja þáttinn. Ég hef
það eftir hinum frábæra
stjórnanda þáttarins að það sé
fjarri lagi að allar kveðjur
komist til skila vegna tíma-
leysis. Það væri kannski vert að
athuga hve margir liggja á
sjúkrahúsum, endurhæfingar-
deildum eða hælum og athuga,
þegar sú tala er fengin, hve
margir vinir og vandamenn
þessa fólks séu. Eg gæti ímynd-
að. mér, að það væri anzi há
hundraðstala þeirra er hlusta á
útvarp (ogborga afnotagjöld)
Já, herra minn, enginn veit
ævina fyrr en öll er, og enginn
veit hvenær síðasta kveðjan
kemst til skila. Þeir heilbrigðu
hugsa oft á tiðum ekki um þá
sem liggja á sjúkrahúsum og
vita jafnvel ekki að viðkomandi
er þar nema þeir heyri
kveðju i Oskalagaþætti
sjúklinga. Ég vona að ekki
verði daufheyrzt við þessum
linum.
hald borgarinnar í ár. A ýmsum
stöðum í borginni hefur verið
'komið upp jólatrjám, ef jólatré
skyldi kalla. Þetta hefur verið
áriegur siður og hefur sett mik-
inn jólasvip á bæinn. En núna
eru jólatré borgarinnar til lítils
skrauts. Flest eru þau svo
renglulega vaxin og rytjuleg að
engu lagi er líkt. Eru þau svo
óburðug að þau valda varla
ljósaperunum, sem eru
hengdar á þau, hvað þá að þau
gætu staðizt reglulegt íslenzkt
jóla- eða vetrarveður. En það
má víst þakka veðurguðunum
það, að hætta á stórviðri virðist
ekki yfirvofandi á þessum
jólum. Kannski að borgar-
yfirvöld hafi mútað .;Kára“ til
að halda sér á mottunni um
þessi jól.
Hvað um það. Krepputíminn
virðist vera í algleymingi hér í
bæ. Ein björt hlið er þó á mál-
inu, en það er tréð sem Osló-
borg gaf Reykvíkingum og sett
var upp á Austurvelli. Það er
sko jólatré sem ber nafn með
rentu.
4
Það sjá flestir að lítill myndar-
bragur er á þessu jólatré sem
er á Miklatorgi, en þetta er víst
bara eitt merki um kreppu
borgaryfirvalda.
Erna Margrét Gunnlaugsdóttir, 5
ára. Já, Kertasníkir gaf mér
fullan poka af gotti og það voru
tvær tegundir af karmellum i
honum. Ég bjó skóinn minn til
sjálf.
Jason Kristinn Olafsson, 4 ára. Já,
ég fékk alltaf í hann, nema einu
sinni, þá fór jólasveinninn fram
hjá, en ég var ekki mjög óþekkur
Þá.
Einar Gunnar Guðmundsson, 4
ára. Já, ég fékk einu sinni
,,sleikjó“ með karmellubragði.
Jólasveinarnir vita ef krakkarnir
eru óþekkir.
Agústa Steinunn Loftsdóttir, 4
ára. Einu sinni fékk ég hálft
súkkulaði i hann og svo fékk ég
líka myndatygggjó.'
Aron Hjartarson, 5 ára. Eg setti
engan skó út i glugga, en jóla-
sveinninn lét bók i gluggann hjá
mér. Hún heitir 1 afahúsi, en ég
get ekki lesið hana sjálfur.