Dagblaðið - 23.02.1977, Qupperneq 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 23. FEBRUAR 1977.
3
Er dálætið á böndan-
um ekki farið
að ganga of langt?
Fyrir nokkru gat aö líta í
einu dagblaði bæjarins viðtal
við tvo frammámenn raf-
orkumála okkar um það hvað
væri framundan í þeim málum.
Kom þar fram að hraði næstu
virkjana væri eftir því hvernig
semdist við landeigendur, eða
nánar tiltekið hvernig
Hrauneyjarfossvirkjuninni
yrði hagað.
Þessi virkjun verður á landi
því sem bændur hafa haft til
beitar fyrir sauðfé sitt uppi á
regin öræfum, en nú bregður
svo við að bændurnir skoða
þetta beitiland sem sína eign og
vilja fá bætur.
A öllu tslandi er nú búið á
rúmlega 4 þúsund sveitabýlum,
en þessir ábúendur hafa með
tíð og tíma haslað sér bróður
partinn af öllu afréttarlandi
íslands, ekki bara til beitar
heldur líka til eignar og
umráða eins og um þeirra eigin
bújörð væri að ræða.
Þetta finnst mér ekki réttlát
skipting á kökunni.
Fyrir norðan, í Blöndudal, á
líka að fara fram álíka skipting
beitilandsins og ekki nóg með
það, bændur báðum megin við
Blöndu eiga líka að fá árlega
1200 kw ókeypis rafmagn um
aldur og ævi. Ekki gengur samt
vel að skipta þessum lífsins
gæðum, því bændurnir sjálfir
geta ekki komið sér saman um
hve stóra bita af kökunni
hver og einn þeira eigi að fá.
Finnst yður þetta réttlátt,
lesandi góður? Mér finnst það
ekki.
Rúmlega 4 þúsund bændur
eigna sér allt afréttarland
íslands og þurfa að fá bætur
fyrir ef eitthvað af landi þessu
fer undir virkjanir, heimta svo
nýja uppgræðslu lands sem
þeir óáreittir hafa ofbeitt um
langt árabil.
Eg bæjarbúinn, á ekki svo
mikið sem einn fermetra lands,
en verð að leigja af borginni
minni land undir húsið mitt
(lóðarleiga) og verð svo að
borga skatt af þessum
hlunnindum, að mega leigja
land af borginni.
Ég hefi áður minnzt á þetta
ójafnrétti, sem á sér stað um
skiptingu landsins okkar,
Islands, og finnst mér sú
skipting ekki réttlát, hvað
varðar okkur borgarbúa.
Enginn má misskilja mál
mitt, að verið sé að taka frá
.bændum eitthvað sem er þeirra
óumdeilanlega eign, það er alls
ekki svo.
Bændur landsins eru alls
góðs maklegir og bóndi er bú
stólpi og þvi skal hann virtur
vel, en er ekki þetta dálæti á
bóndanum okkar farið að ganga
nokkuð langt. Ég held
nefnilega að bændum sé ekki
neinn greiði ger með því að tala
um þá sem einhverja þurfa-
linga, því ég held að góður og
hagsýnn bóndi hafi ágæta lífs-
afkomu. Það eru svo sem aðrir
íbúar þessa lands sem vinna
eins og bændur og sífellt er
hampað að fái ákaflega lítið í
tímakaup. Hvað haldið þið að
t.d. sumir iðnaðarmenn hafi i
tímakaup er þeir byggja eigið
húsnæði eða í skiptivinnu fyrir
aðra?
Það þarf að stokka spilin upp
hvað áhrærir bændur þessa
lands og síðan að gefa rétt,
leggja rétt saman en fara ekki
eins og áður að leggja saman 4
og 4 sem eru 8 og einn
geymdur. Þessi eini geymdi.
Raddir
lesenda
sem er búinn að vera okkur
anzi dýr, verður að hverfa.
Við bændur langar mig til að
segja þetta: Hættið að ofbeita
landið okkar og haldið tölu
sauðfjár þannig að nægi fyrir
okkur landsmenn og við skul-
um borga það sem þarf að fást
fyrir kjötið frá ykkur. Landið
ykkar yrði fljótt að gróa upp,
öllum til mikils augnayndis.
Það er nú einu sinni svo að við
öll, íbúar þessa lands, eigum
landið okkar og eigum að skila
því hreinu og fallegu til næstu
kynslóðar. Hættum að flytja út
offramleiðslu af dilkakjöti, því
það er algerlega vonlaust að
keppa við stærstu kjötút-
flutningslöndin, svo sem
Ástralíu og Argentínu, með
kjöti frá íslandi.
Éinhver maður komst þannig
að orði um fiskinn okkar, að állt
hafsvæðið hringinn í kring um
ísland væri eign allra lands-
manna. Skyldi ekki afrétturinn
vera eign allra landsmanna
líka???
Mér datt þetta (svona) í hug.
SIGGI flug. 7877-8083.
Nokkrar staðreyndir um
áfengt öl
DB fékk eftirfarandi sent frá
Áfengisvarnaráði:
1. Sala milliöls var leyfð í Sví-
þjóð 1965. Þeir sem fengu því
til leiðar komið héldu því fram
að ölneysla drægi úr neyslu
sterkra drykkja. Reynslan hef-
ur orðið þveröfug. Unglinga- og
barnadrykkja hefur aukist.
gifurlega og sænska þingið hef-
ur nú ákveðið að banna fram-
leiðslu og sölu milliöls frá 1.
júlí 1977.
2. í Finnlandi var sala áfengs
öls leyfð 1968. Þá var áfengis-
neysla finna minni en annarra
norrænna þjóða, að íslending-
um undanskildum. Eftir að sala
áfengs öls hófst hefur keyrt um
þverbak hvað drykkju snertir
þar í landi. Nú drekka danir
einir Norðurlandaþjóða meira
áfengi en finnar. Margir telja
drykkjuvenjum finna svipa að
ýmsu leyti til drykkjusiða ís-
lendinga.
3. Þegar sala áfengs öls hafði
verið leyfð í rúm tvö ár í Einn-
landi hafði ofbeldisglæpum og
árásum fjölgað um 51% og hin-
um alvarlegustu þeirra glæpa,
morðum, um 61,1%.
4. Danir eru mestir bjór-
drykkjumenn meðal norrænna
þjóða. Þar eykst og neysla
sterkra drykkja jafnt og þétt.
Þeir drekka allt að þrisvar sinn-
um meira en íslendingar enda
drykkjusjúklingar þar hlut-
fallslega miklu fleiri. Þar er
öldrykkja ekki einungis vanda-
mál á fjölmörgum vinnustöðum
heldur einnig í skólum.
Ofneysla bjórs er algeng meðal
barna þar i landi og ofdrykkja
skólabarna stórfellt vandamál.
Meðalaldur við upphaf áfengis-
neyslu mun u.þ.b. 4 árum lægri
en hérlendis.
5. Vestur-Þjóðverjar ásamt
tékkum neyta meira bjórs en
aðrar þjóðir Evrópu. Þar jókst
heildarneysla áfengis á árunum
1950-1967 um 196% — Á sama
tíma jókst neyslan hérlendis
um 70% og þótti flestum meira
en nóg,-
6. Þýska blaðið Der Spiegel,
sem vart verður vænt um
bindindisáróður, helgar nýlega
drykkjusýki unglinga (Jug-
end Alkoholismus) forsíðu og
verulegan hluta eins tölublaðs.
7. Háskólarnir í Hamborg,
Frankfurt og Mainz rann-
sökuðu fyrir nokkrum árum
áfengisneyslu ökumanna og
ölvun við akstur í Þýskalandi.
Rannsóknin leiddi í ljós að aðal-
skaðvaldurinn er bjórinn en
um helming allra óhappa á
vegunum mátti rekja til hans.
Ef við bætast þau tilfelli, þar
sem bjór var drukkinn með víni
eða sterkari drykkjum, hækkar
hlutfallið í 75%.
8. I Belgíu er yfir 70% alls
áfengis sem neytt er sterkt öl.
Þar eru um það bil 95% allra
drykkjusjúklinga öldrykkju-
menn, þ.e. menn sem drekka
ekki aðra áfenga drykki en öl.
9. Öldrykkjumenn og unglingar
nota öl sem vímugjafa. Ef áhrif
af því eiga að verða jafnmikil
og af brennivíni þarf helmingi
meira magn af hreinu áfengi.
Fíkniefnastofnun Ontoriofylkis
bendir á að af því leiði að
vínandinn sé helmingi lengur í
líkamanum og vinni enn meira
tjón.
10. Formaður samtaka æsku-
lýðsheimilaforstjóra í Stokk-
hólmi segir: „Öldrykkja er
mesta og alvarlegasta vandamál
æskulýðsheimilanna.
Auðveldara hefur verið að fást
við vandamál af völdum ólög-
legra fíkniefna.“
11. Ölgerðir eyða hundruðum
milljóna króna í áróður, beinan
og óbeinan. Öafvitandi gerast
ýmsir sakleysingjar áróðurs-
menn þeirra afla, sem hafa hag
af þvi að sem flestir verði háðir
því fíkniefni sem lögleyft er á
Vesturlöndum, áfengi.
Því má bæta við, að samtök
bruggara greiða hinum lakari
blöðum stórfé fyrir að birta
staðleysur um áfengismál, oft
undir yfirskini vísinda-
mennsku. Slæðast slíkar rit-
smíðar stundum í blöð hér-
lendis.
28644
afdrep
28645
AFDREP
Fasteignasalan sem er íyðarþjónustu.
Ath. Efþérfeliöokkureinum að
annastsöluá eignyðar, bjóðum
viðyðuriækkun á söluþóknun.
LANGHOLTSVEGUR
3ja herb. 96 ferm. kjallaraíbúð. Sér-
hiti, sérinngangur. Þvottahús og
geymsla inni í íbúðinni. Verð 6,7 millj.
Útb. 4,5 millj.
Okkur vantar allar tegundir
fasteigna á skrá.
Nýsöluskrá væntanleg
um mánaðamótin.
ÁSGARÐUR
2ja herb. 70 ferm íbúð ú jarðhœð.
Sérinngangur, sérhiti, tvöfalt gler.
Verð 6,5 millj. Útborgun 4,5 millj.
afdrep fasteignasala
Öldugötu 8
símar: 28644 : 28645
Solumaður
Fmnur Karlsson
heimasimi 434 70
Valgarður Sigurðsson logfr
Spurning
dagsins
Hvernig lízt þér ú að taka
tvö núll af gjaldmiðli
okkar?
Marinó Einarsson: Það er miklu
betra að hafakrónu ístaðþess að
þurfa að vera með hundrað krón«
seðil. En ég vorkenni þeim sem
eiga einhverja summu í banka,
sem þá verður að engu.
Konráð Pétursson: Mér fyndisi
það of stór króna. Ég mundi ekki
treysta henni. Ég vil bara hafa
hundraðkallinn eins og hann er.
Hanna Axelsdóttir: Mér er alveg
sama hvernig þetta er. Bara að
maður fái eitthvað fyrir
peningana.
Asdís Sigurðardóttir: Ég reikna
með því að þessu yrði tekið vel ef
þetta hefur einhvern tilgang.
Birgir Karísson: Við getum notað
sömu aðferð og Finnar og Frakk-
ar á sínum tíma. En það verður að
gera ýmsar aðrar ráðstafanir
einnig.
Páimi Guðmundson: Það væri
ágætt að komast hjá þvi að allar
reiknivélar verði ónýtar eftir
nokkur ár. Ef krónan heldur
áfram að verða minni og minni þá
fer svo að lokum, ef við gerum
ekkert í málunum.