Dagblaðið - 14.06.1977, Blaðsíða 2

2
/*
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ 1977.
Upphafið var alls ekki
studningsmanna Vals
—segir Öm Petersen,
formaður klúbbsins
um ásakanir um að
upphafólátaí
Kef lavík haf i verið
Valsmanna
örn Petersen, formaður
stuðningsmanna Vals, hafði
samband við biaðið:
„í Dagblaðinu þann 9. júní
birtist lesendabréf skrifað af
1730-6804. Bréfritari talar um
skrílslæti stuðningsmanna Vals
í leik Vals og ÍBK suður í Kefla-
vík í 1. deild íslandsmótsins.
Bréfritari lætur í ljós vonbrigði
með ólætin og segir að
stuðningsmenn Vals hafi komið
ólátunum af stað og hafi þar
með sett ljótan blett á nafn.
félagsins.
Vegna þessa vil ég taka fram
að vissulega var leiðinlegt að
ólæti skyldu hafa brotizt út í
umræddum leik. En upphafið
var alls ekki stuðningsmanna
Vals eins og bréfritari heldur
fram.
Ölætin brutust út er valur
hafði yfir 2-1 og voru Valsmenn
þá að vonum glaðir. Hins vegar
voru áhangendur ÍBK ekki jafn
ánægðir og sandpokum rigndi
yfir stuðningsmannahópinn.
Síðan Koiu uivaður ánangandi
ÍBK og þreif flagg af einum
stuðningsmanna Vals og upp-
hófust stimpingar. Þessar
stimpingar vöruðu ekki lengi
— og stóðu aðeins milli þriggja
einstaklinga. Af þessu má sjá
að upphafið var alls ekki
Valsmanna.
Við stofnuðum stuðnings-
mannahóp Vals í þeim tilgangi
að styðja vel við bakið á okkar
mönnum. Við i hópnum leggj-
um áherzlu á góða framkomu
okkar fólks — bæði gagnvart
leikmönnum Vals svo og and-
stæðingunum.
1 stuðningsmannahópi Vals
er fólk á öllum aldri en félagar
eru um 250, á aldrinum -11-78
ára. Sami hópur fór til Eyja og
studdi við bakið á Val. Þar
vann Valur 1-0 og alls engin
vandræði stöfuðu af því. Þvert
á móti voru Eyjamenn ánægðir
með komu hópsins, þar sem
hann setti skemmtilegan svip á
leikinn."
Frá umræddum atburði er óiætin í Keflavík brutust
út. Þórir Magnússon, Vaismaður, reynir þarna að
stilia til friðar. DB-mynd Bjarnleifur.
HREINSKILNISNJÓLAUGAR UM „SÓLARLAGIД
Ég skrifa þetta eftir að hafa
lesið umsögn Snjólaugar Braga-
dóttur í blaðinu í dag. Það var
ágætt að fá svona eindregna
skoðun á myndinni Blóðrautt
sólarlag sem sýnd var í
sjónvarpinu, og margir munu
vera henni sammála.
En þó finnst mér að betur
mætti koma fram, eins og allir
raunar vissu, að myndin er gerð
af litlum efnum, en því meiri
áhuga höfundarins, og hefði
aldrei tekizt að ljúka henni,
nema fyrir atbeina
Sjónvarpsins. Og ég álít að þar
hafi betur verið af stað farið en
heima setið.
Myndsagan er ágæt en
lykilatriði hennar koma þó ekki
nógu skýrt fram stundum.
Endurminningar og hugsýnir
aðalleikarans eru einmitt það
lykilatriði, og dauði hans er
látinn skýringalaus, jafnvel
síðar í myndinni, þegar líkið
finnst.
En framhaldið er óaðfinnan-
legt, að undanteknu síðasta
atriði, þegar trillan fjarlægist
bryggjuna án nokkurs sýnilegs
tilverknaðar.
Ég get ekki rætt um
NÝ HÖFT
Viðskiptaráðuneytið hefur í
samráði við Seðlabankann
breytt reglum^um útflutning
peninga með nýrri reglugerð.
Einnig hafa sömu aðilar tekið
sér það vald að gera alla þá
mörgu er nota ávísanir að
„glæpamönnum“ og bannað
(þeim) að nota ávísanir í frí-
höfninni á Keflavíkurflugvelli.
Gera menn sér í raun og veru
grein fyrir hvað þessi saklausa
en um leið lævíslega tilkynning
(reglugerðarbreyting) fyrr-
nefndra aðila þýðir? Hún þýðir
það, að enn er hert á ófrelsinu í
þessu landi, sem vió annað veif-
ið erum að státa af að sé
lýðræðisland.
Það kann vel að vera að ein-
hverjir þeir sem hafa mikil
fjárráð taki með sér allmikla
peninga til útlanda og hafi ráð
á að skipta þeim þar á því
smánarlega lága gengi sem ís-
lenzka krónan er skráð á
erlendis.
Allur almenningur hefur
ekki almennt ráð á þessum lágu
skiptum, en hér er sem oftar
verið að hengja bakara fyrir
Raddir
lesenda
Umsjón:
Jónas Haraidsson
smið og reynt að ná sér niður á
litla kallinum.
Það er þó að vonum að fólk
reynir að bjarga sér vegna þess
ástands sem er í gjaldeyris-
málum þjóðarinnar.
Fólki er leyft að ferðast til
útlanda (sólarlanda) sér til
hressingar og fær í farareyri
smánarlega lága upphæð í svo-
kölluðum GJALDEYRI (ísl.
krónan er ekki gjaldeyrir) sem
nægir aðeins til dvalar á þeirri
„gerð“ gistihúsa sem „gjald-
eyrisyfirvöld“ ákvarða. Ekki
má taka þátt í neinum skoðana-
ferðum nema þá að greitt sé af
eigin gjaideyri.
Það er svo sem skýring á
þessari „temprun“ gjaldeyris-
ins. Verðlag hér heima er nú
Nýlega var ég á ferð um land-
ið og kom norður í Blöndudal í
Austur-Húnavatnssýslu; var
þetta rétt fyrir hvítasunnuna.
Hafði ég heyrt að reglubundnar
samgöngur i Blöndudal væru
mjög strjálar jafnt sumar sem
vetur. Kom þá í ljós er ég ræddi
við kunningjakonu mína að
bréf sem ég hafði sent henni í
marz 1976 hafði ekki borizt
henni fyrr en i júní sama ár!
orðið það „æðislega" hátt að
þeir sem sigla til útlanda reyna
af fremsta megni að kaupa
eitthvað á sig og „krakkana",
því verðmunur er mikill.
Á árunum eftir 1931 voru hér
innflutnings- og gjaldeyrishöft
sællar minningar og væri
óskandi að það svínarí sem þá
þróaðist með þjóðinni skyti
aldrei upp kollinum aftur.
Rétt er hins vegar að menn
geri sér ljóst að það er sami
flokkurinn, Framsóknarflokk-
urinn, sem ræður viðskiptamál-
um okkar í dag og það var
Framsóknarflokkurinn sem
kom á innflutnings- og gjald-
eyrishöftunum 1931.
Mér datt þetta (svona) í hug.
SIGGI flug 7877-8083.
Svona eru þær nú póstsam-
göngurnar i Blöndudalnum.
Ekki er óalgengt að bíða þurfi
fleiri mánuði eftir bréfunum.
Það er ólík þjónusta sem
íbúar Blöndudals og Re.vkja-
víkur þurfa við að búa; groiða
þó báðir jafnt f.vrir þossa
„þjónustu".
2945-8006
Bréf þrjá mánuði á
leiðinni innanlands
klippingu myndarinnar, til þess
vantar mig faglega þekkingu á
kúnstinni. En ég vildi gjarna fá
að sjá myndina aftur.
Varla blandast nokkrum
hugur um að Hrafn Gunnlaugs-
son hefir unnið gott verk, þótt
það beri merki um bæði of-
styttingu og knappan fjárhag.
Ég er varla einn um þá von að
frá honum megi á næstunni
koma önnur verk; betri eða
verri skiptir ekki verulegu
máli, hann er ungur og vel
menntaður í sinni grein, svo fái
hann fleiri tækifæri, býst ég við
góðum og skemmtilegum verk-
um frá honum á næstunni.
J.E. 5123-9512
Síldarlöndunarkranarnir á Djúpuvik. umhverfið sem Blóðrautt
sólarlag var tekið í.